Levi Leipheimer

Levi Leipheimer
	Levi Leipheimer (2009)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	24 oktober 1973
Geboorteplaats	Butte, Verenigde Staten
Lengte	171 cm
Gewicht	63 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Gestopt
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer, tijdrijder, klassementsrenner
Ploegen
1997; 1998-1999; 2000-2001; 2002-2004; 2005-2006; 2007; 2008-2009; 2010-2011; 2012	Comptel Data System; Saturn; US Postal; Rabobank; Team Gerolsteiner; Discovery Channel; Astana; Team RadioShack; Omega Pharma-Quick Step
Beste prestaties
Ronde van Italië	4e (2009)
Ronde van Frankrijk	3e (2007) ; 1 etappezege
Ronde van Spanje	2e (2008) ; 2 etappezeges
Overige
Zeges:
Ronde van Duitsland; Critérium du Dauphiné; Ronde van Californië; Ronde van Zwitserland	2005; 2006; 2007, 2008 en 2009; 2011
Portaal	Wielersport

Levi Leipheimer (Butte (Montana), 24 oktober 1973) is een voormalig Amerikaans wielrenner.

Levensloop

Leipheimer werd beroepswielrenner in 1998 bij een klein Amerikaans team, dat hij twee jaar en twee overwinningen in de Grand Prix Cycliste de Beauce later zou verruilen voor US Postal. In zijn eerste jaar bij die ploeg won Leipheimer een tijdrit in het Circuit Franco-Belge, maar hij brak echt door tijdens de Ronde van Spanje in 2001. Leipheimer werd tweede in drie tijdritten en verloor in de bergen weinig terrein, zodat hij derde in het eindklassement werd.

Leipheimer stond bij US Postal in de schaduw van kopman Lance Armstrong. Hij werd begeerd door andere ploegen en koos uiteindelijk voor Rabobank. Het leverde hem het volgende jaar een etappezege en eindwinst in de Route du Sud op en tijdens zijn debuut in de Ronde van Frankrijk werd hij achtste. Een jaar later kon hij dat niet herhalen, omdat hij ten gevolge van een val in de eerste etappe moest opgeven. In 2004 kwam hij terug met een negende plaats in de Tour en diverse ereplaatsen in kleinere wedstrijden, waaronder een vijfde plaats in de Ronde van het Baskenland.

Leipheimer en de ploeg groeiden uit elkaar en hij verhuisde uiteindelijk naar het Duitse Gerolsteiner. In zijn eerste jaar daar werd hij tweede in de Dauphiné Libéré, ondanks een valpartij. Tevens werd hij in 2005 zesde in de Ronde van Frankrijk na een hevige strijd met de Kazach Aleksandr Vinokoerov die pas op de Champs Élysées beslist werd. Leipheimer stond aan het begin van de slotrit nog vijfde, maar Vinokoerov pakte bonificatieseconden bij een tussensprint en won bovendien de etappe. Daarmee wist de Kazach Leipheimer te passeren in de stand. Ook won hij in datzelfde jaar de koninginnenrit (4e etappe) en het eindklassement in de Ronde van Duitsland.

In 2006 won hij de Franse rittenwedstrijd Dauphiné Libéré. In de Tour stelde hij echter teleur, Leipheimer haalde niet eens de top tien.

In 2007 won Leipheimer voor het eerst een etappe in de Ronde van Frankrijk, een individuele tijdrit over 55,5 km. Leipheimer werd voor de tijdrit niet meer in staat geacht om de eindwinst te behalen, maar reed een verrassend goede tijdrit. Uiteindelijk kwam hij 31 seconden te kort op zijn ploeggenoot Alberto Contador en 7 seconden op Cadel Evans, wat resulteerde in een derde plek in de eindstand. In september van 2007 werd Leipheimer voor het eerst Amerikaans kampioen op de weg. Hij ontsnapte op 40 kilometer van de meet uit het peloton, waarna hij solo over de finish kwam. George Hincapie werd tweede.

Op de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking behaalde Leipheimer de bronzen medaille in de tijdrit, na Fabian Cancellara en Gustav Larsson. In de wegrit viel hij net buiten de top 10, hij werd elfde.

In de Ronde van Spanje 2008 wint Leipheimer 2 tijdritten en wordt tweede in het eindklassement, 46 seconden achter zijn ploegmaat en kopman Alberto Contador.

Leipheimer had een goed begin van 2009. Hij startte in het voorseizoen in drie rittenkoersen en won ze ook alle drie waardoor hij 100% van zijn rittenkoersen won. Hij won de Ronde van Californië, Tour de Gila en de ronde van Kastillie en Leon en had al 7 overwinningen beet. Hij startte uiteindelijk in de Ronde van Italië als kopman en als een van de grote favorieten en had een goed begin met een tweede plaats in de grote tijdrit waardoor hij derde stond van Mensjov met de grote bergritten nog voor de boeg. Maar uiteindelijk zakte hij in de bergen een beetje door het ijs en besloot de Giro met een licht tegenvallende 6e plaats in het eindklassement.

De Ronde van Frankrijk 2009 startte Leipheimer als meesterknecht van Lance Armstrong en/of Alberto Contador (voor de start was het nog niet duidelijk wie de kopman van Astana zou worden). Na een valpartij in de laatste twee kilometer van de negende etappe, werd op 17 juli voor de start van de tiende etappe vastgesteld dat Leipheimer zijn rechterpols gebroken had. Leipheimer moest de tour verlaten.

Op 10 oktober 2012 werd bekendgemaakt door de USADA dat hij voor 6 maanden zou worden geschorst na het toegeven van dopinggebruik tijdens zijn periode bij US Postal.^[1] Later die dag werd bevestigd dat hij een schorsing van 6 maanden, van 1 september 2012 tot 1 maart 2013, geaccepteerd had. Tevens werden alle, door Leipheimer tussen juni 1999 en juli 2006 en in juli 2007 behaalde, wedstrijdresultaten geschrapt.^[2] Zes dagen later werd Leipheimer ontslagen door zijn ploeg Omega Pharma-Quick Step.^[3]^[4] Toen hij geen nieuwe ploeg kon vinden kondigde Leipheimer aan te zijn gestopt met professioneel wielrennen.^[5]