UWV

‘De sleur van steeds weer naar je werk moeten, daar heb ik nu gelukkig geen last meer van.’ Na een carrière van 37 jaar in een supermarkt werd het voor Willy (59) met de dag moeilijker om zich op te laden, de koek was op. Maar hij gooide het roer om, hervond zijn passie en schoolde zich om tot professionele klusser. ‘Ik krijg weer energie van mijn werk en geniet van de vrijheid om te doen wat ik zelf wil.’ ‘Ik ben opgeleid voor een baan in de bouw, maar door de bouwcrisis begin jaren 80 was daar nauwelijks werk in te vinden. Onverwacht vond ik toen een baan in een supermarkt, waar ik carrière maakte in de 37 jaar die volgden. Na al die jaren verloor ik mijn motivatie. Het begon bij mezelf te schuren en knagen, maar ook binnen het bedrijf waar ik werkte. Zo had ik de weg naar mijn pensioen niet voorgesteld. Dus nam ik in goed overleg met mijn werkgever ontslag. Hierdoor behield ik mijn recht op een WW-uitkering.’ ‘In de periode daarna vond ik het belangrijk om mezelf zoveel mogelijk bij te scholen, ervaringen op te doen en bezig te zijn met mijn toekomst. Thuis pakte ik allerlei klusjes op en onderzocht ik wat ik leuk vind, en waar ik goed in ben. Ook liep ik mee bij verschillende klusbedrijven en plaatste ik mijn cv op de website van UWV. Ik werd daarna veel benaderd. Dat was vleiend, maar het waren niet de klussen waar ik naar op zoek was. Ik zocht meer diversiteit.’  ‘Ik besloot een opleiding tot klusser te volgen via de Ambachtsacademie, een organisatie die opleidingen verzorgt voor mensen die vakbekwaam ambachtelijk ondernemer willen worden. Ik werd gekoppeld aan een leermeester en leerde in anderhalf jaar tijd alles over verbouwingen in en rondom huis. Ook maakte ik flinke stappen in materiaalkennis. Het was niet alleen mijn doel om voor mezelf te beginnen, maar ook om samen met andere ondernemers klussen op te pakken. Dat geeft toekomstperspectief.’ ‘Nu heb ik mijn eigen klusbedrijf en werk ik geregeld samen met mijn leermeester van toen en met andere zzp’ers. Ik beleef veel plezier aan de diversiteit dat het werk mij biedt. Anderen die vastzitten in hun huidige baan adviseer ik om te vertrouwen op jezelf. Zorg ervoor dat je werk, ongeacht wat je doet, écht goed bij je past.’

‘Op dit punt in mijn loopbaan zou een hbo-diploma me veel kansen bieden, maar ik kies er bewust voor om nu geen studie te volgen. Die tijd besteed ik liever aan mijn gezin’, vertelt Mimi. ‘Het fijne is dat ik bij een organisatie werk waar ze niet alleen maar kijken naar je papiertje, maar ook naar wie je bent en wat je kunt.’ ‘Ik werk al 14 jaar bij UWV. Door hard te werken aan mijn ontwikkeling – via cursussen, opleidingen en in mijn dagelijks werk – groeide ik door naar verschillende functies. Inmiddels ben ik kwaliteitsadviseur. Ik onderzoek of onze processen goed verlopen. Bijvoorbeeld of cliënten wel de juiste informatie ontvangen op de momenten dat het nodig is. Een mooie, uitdagende baan die impact heeft op het leven van veel mensen. Dat maakt het werk dat ik doe ook ontzettend leuk.’ 𝗞𝗶𝗲𝘀 𝘄𝗮𝘁 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗷𝗼𝘂 𝗵𝗲𝘁 𝗯𝗲𝘀𝘁𝗲 𝗽𝗮𝘀𝘁  ‘Ik heb altijd de wens om verder te komen in mijn loopbaan. Maar wat ik ook heb geleerd: het leven is meer dan een diploma. In mijn geval betekent dat m’n kinderen. Het is erg prettig als je werkgever een goede werk-privé balans stimuleert. En dat je daarin de vrijheid krijgt om te doen wat voor jou het beste past.’ ‘Om me heen hoor ik vaak dat een diploma echt nodig is voor een volgende stap of een andere functie. Het is een soort ticket om door de deur te komen. Dat klopt in sommige gevallen misschien wel, maar je kunt jezelf ook op andere manieren verder ontwikkelen. Het is belangrijk om je daarvan bewust te zijn. Deze ‘alternatieve’ route – zoals bij mij het geval is – is misschien lastig en vraagt meer doorzettingsvermogen, maar op die manier ga je niet voorbij aan jezelf.’ #werkenbijuwv #danwerkjevooronsallemaal

‘Goed nieuws voor hbo- en wo-geschoolden; de arbeidsmarkt biedt hen volop kansen. Maar zorg wel dat je flexibel bent. Want de vaardigheden die gevraagd worden veranderen snel’. Dat blijkt uit onderzoek van arbeidsmarktadviseurs Saskia Willems en Nicole van der Goorbergh. ‘Wil je kans blijven maken op de functies van de toekomst? Dan is het nodig om jezelf te blijven ontwikkelen en bijscholen’. 💡 Digitalisering biedt kansen ‘De kansen voor hbo- en wo-geschoolden ontstaan door vergrijzing en economische groei, maar opvallend genoeg ook door digitalisering. Digitalisering zorgt ervoor dat er banen verdwijnen, maar tegelijk ontstaan er in allerlei branches nieuwe functies zoals data-analist, AI-specialist en cybersecurity-expert. Binnen de ICT groeit bijvoorbeeld de vraag naar specialisten die dashboards en complexe rapportages kunnen maken. En in de financiële dienstverlening zijn mensen die apps kunnen ontwikkelen voor banken en verzekeraars hard nodig.’ 💡 Specialisten nodig voor energietransitie Met duurzaamheid en de energietransitie hoog op de agenda, ontstaan ook binnen de bouw, techniek en engineering volop kansen voor hbo- of wo-geschoolden. ‘Er moet niet alleen gebouwd worden. We hebben ook mensen nodig met technisch inzicht die kunnen werken aan energie-efficiënte oplossingen. Voor beroepen zoals EPA-adviseur (energie-prestatie-advisering), bouwkundig projectleider en technisch tekenaar is de vraag groot.’ 💡 Zo maak je kans op functies van de toekomst ‘Werkgevers zoeken steeds vaker naar specifieke vaardigheden en motivatie. Zorg dus dat je inzicht hebt in jouw vaardigheden en de functies die daarbij passen. Je kunt daarbij verder kijken dan het werk wat je al deed. Veel vaardigheden, zoals bijvoorbeeld analytisch denken of adviesvaardigheden, zijn in andere sectoren net zo waardevol. Daarnaast is vaak bijscholing nodig in snel veranderende sectoren zoals de ICT of de zorg. Laat  op je cv of LinkedIn-profiel zien dat je meebeweegt met de ontwikkelingen en open staat voor scholing. Flexibel zijn vergroot je kansen aanzienlijk.’ 💡 Welke skills komen van pas in welke beroepen? Het Dashboard Skills van UWV biedt overzicht: https://lnkd.in/dZdv5TNg

‘Ik geloof dat succes vanzelf volgt als je doet waar je echt van houdt.’ Funs (44) werkte jarenlang als IT’er, maar ontdekte al snel zijn ware passie: werken met mensen. Hij besloot zijn hart te volgen en startte zijn eigen re-integratiebedrijf iRebels. ‘Ik doe nu precies wat ik leuk vind, mijn werk geeft me energie én voldoening. Dat wil ik de mensen om mij heen nu ook laten ervaren.’ ‘Tijdens mijn studie Facility Management zocht ik een afstudeerstage en kwam ik voor het eerst in aanraking met een re-integratiebedrijf. Hoewel ik geen stage vond, kreeg ik een waardevolle tip: maak eerst veel vlieguren op de arbeidsmarkt. Dat heb ik gedaan. Mijn IT-carrière begon bij een groot telecombedrijf. Daar ontdekte ik dat ik beter was in het contact met mensen en het managen van projecten, dan in het IT-vak zelf. Na 10 jaar was ik toe aan iets nieuws en stapte ik over naar een IT-functie bij een uitzendbureau. Ik kwam erachter dat ik meer direct contact met mensen wilde, dus vertrok ik in goed overleg met mijn werkgever. Het leidde tot een vaststellingsovereenkomst en mijn eerste contact met UWV. Tijdens het gesprek met mijn adviseur werk besprak ik mijn toekomstplannen.’ ‘In eerste instantie wilde ik als intermediair schoolverlaters en werkzoekenden opleiden en voorbereiden op een toekomst in de IT-sector. Om mijn bedrijf op te bouwen, netwerkte ik veel. Tijdens een netwerkbijeenkomst leerde ik adviseur werkgeversdiensten Rami kennen. Hij stelde me voor bij Digiwise, een projectgroep die IT-opleidingen en het bedrijfsleven dichter bij elkaar brengt. Door deze samenwerking ontmoette ik mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het coachen van deze mensen gaf me zoveel voldoening dat ik besefte dat ik liever een re-integratiebedrijf wilde starten in plaats van intermediair worden.’ ‘Met behulp van de startersregeling begon ik mijn eigen re-integratiebedrijf. Het werven van klanten was in het begin niet gemakkelijk, maar ondernemen gaf me al snel een enorm gevoel van vrijheid. Ik doe nu wat ik écht leuk vind: anderen helpen hun talenten te ontdekken, en deze zichtbaar maken voor toekomstige werkgevers. Dat is voor mij goud waard.’ ‘Voorlopig wil ik dit werk blijven doen, zelfs als het minder oplevert. Natuurlijk wil ik groeien, maar dat is niet een doel op zich. Ik zie dat ik mensen zelfvertrouwen kan geven en dat ze daarmee vooruit kunnen.’

‘Het leukste aan de combinatiebaan vind ik de afwisseling en de verscheidenheid aan collega’s. Bij de hovenier werken we buiten met allemaal mannen, doeners. Op de ijsbaan, ’s winters, zijn veel meer jonge mensen, scholieren, studenten, het merendeel vrouwen. Een heel andere omgeving en cultuur.’ In de lente en zomer was er voor hovenier Wijnand altijd voldoende werk. Maar in de herfst, als het groeiseizoen ophield, werd het werk ook altijd schaars. Wijnand: ‘Ik ben niet zo goed in stilzitten. Dus toen mijn werkgever bij Donker Groen me voorstelde om ’s winters – als hij geen werk voor me heeft – het ijs op te gaan bij Optisport, was ik direct nieuwsgierig. Het leek me wel spannend, zo’n nieuwe uitdaging. Het was weer eens wat anders.’ Met een combinatiebaan is heb je 2 verschillende banen hebt bij dezelfde werkgever, of bij verschillende organisaties. Wijnand combineert twee seizoensbanen waarbij hij een deel van zijn vaardigheden bij beiden banen kan gebruiken, maar ook veel blijft leren. Grote machines besturen kon hij al, maar gras is heel anders dan ijs. ‘In de zomer ben ik aan het maaien, snoeien, aanleggen en het wekelijks of maandelijks onderhoud aan het doen. Als ijsmeester richt ik me vooral op het dweilen. Om de anderhalf uur moet die baan weer netjes. Het mooiste vind ik om een aan gort getrapte ijsbaan zo spiegelglad te dweilen dat er ‘s middags baanrecords op kunnen worden gereden. Dat lukt steeds beter.’ ‘Als ik een nadeel moet noemen, is het dat ik mijn collega’s bij Donker Groen soms een half jaar niet zie’, vertelt Wijnand. ‘Projecten en tuinen laat je een half jaar achter. In de lente moet je maar weer zien wat je aantreft. Maar ik zie ook veel voordelen. In de zomer lekker buiten, in de winter overdekt en iets later beginnen. En: elk jaar twee kerstpakketten en twee chocoladeletters, haha!’ 

‘Toen ik langsging voor een kennismaking wist ik: dit bedrijf past bij mij.’ Sem (19) vond de zoektocht naar werk lastig, totdat hij via open hiring in contact kwam met een passende werkgever. ‘Hoewel ik wist wat ik zocht in een baan was serieus solliciteren een grote drempel voor me. Door open hiring werd die drempel lager. Ik kon op een ontspannen manier met de werkgever in gesprek.’ ‘Ik ben zonder diploma van de middelbare school gegaan. Ik heb nog een mbo-opleiding geprobeerd maar dat werkte niet voor mij. Ik besloot een vrijstelling aan te vragen bij school en aan het werk te gaan. Bij het bedrijf van mijn vader ging ik tijdelijk aan de slag. Intussen zochten we samen uit wat mijn ambities waren en wat ik wilde doen.’ ‘Ik wilde het graag zelf voor elkaar krijgen om een baan te vinden maar dat lukte niet meteen. Uitzendbureaus konden me niet bieden wat ik zocht en zelf solliciteren vond ik erg lastig. Mijn vader kwam toen met het idee om contact met UWV op te nemen. Dat vond ik spannend, maar we zijn samen een kantoor binnengelopen en werden ter plekke geholpen. Daarna ging het snel.‘ UWV-adviseur Marcel Keizer stelde Pol Infratechniek B.V. voor, een bedrijf dat personeel werft via open hiring. Ik had al van dit bedrijf gehoord, ik wist dat je er zonder diploma aan de slag kon en dat er doorgroeimogelijkheden waren. Dankzij open hiring hoefde ik dus niet te solliciteren, maar ging ik gewoon een keer kennismaken. Tijdens dat eerste gesprek was ik op mijn gemak, ik hoefde niks voor te bereiden maar kon gewoon mijn vragen stellen. Dat vond ik heel fijn.’ ‘Inmiddels werk ik iets meer dan een jaar als grondwerker bij Pol Infra. Ik moest in het begin wel wennen: voor het eerst bij een bedrijf werken, met allemaal nieuwe mensen. Maar ik kreeg steeds meer plezier in het werk. Door veel bijscholing groei ik door en wordt het werk afwisselender. In de toekomst hoop ik leiding te geven aan een eigen ploeg. Voor mij was open hiring een prima keus. Ik raad het anderen die ook moeite hebben met solliciteren zeker aan.’

‘Ondanks de afwijking die ik heb aan mijn armen en benen, heb ik een droomcarrière. Ik heb geleerd dat er heel veel mogelijk is, als je creatief bent en voor jezelf opkomt.’ Eva Eikhout (28) werd geboren met het zeldzame FFU-syndroom. Maar ze streed voor een onafhankelijk bestaan. ‘Ik koos er niet voor om zo geboren te worden, maar ik kan wel kiezen om de regie over mijn eigen leven te houden’. ‘Ondanks mijn niet volledige armen en benen had ik een gelukkige jeugd. Als scholier groeide wel mijn behoefte aan meer bewegingsvrijheid. Ik was immers afhankelijk van taxivervoer en dat deed wat met me. Gelukkig hebben mijn ouders me altijd geleerd om zaken zelfstandig te regelen. Ik ben gewend initiatief te nemen om verbetering in mijn situatie te brengen. Zo regelde ik tijdens mijn studie een toegankelijk toilet voor mezelf, ondanks tegenwerking van de school. Dat was echt een leermoment.’ ‘Een ander omslagpunt was het moment dat ik ontdekte dat er een mogelijkheid was om - met een aangepaste bus – zélf te rijden. Op een beurs maakte ik een testrondje en huilde ik van geluk! Ik stapte direct naar UWV om te vragen naar de mogelijkheden voor een vervoersvoorziening. Na wat gesprekken en gepuzzel lukte dat: UWV hielp me de kosten voor de aanpassing van mijn eigen bus te betalen.’ ‘Inmiddels reis ik voor mijn werk als presentator, schrijver en programmamaker door heel Nederland. Dat had zonder mijn bus nooit gekund. Onafhankelijkheid maakt een mens gelukkiger, dat merk ik elke dag. Maar ga er niet vanuit dat instanties jou altijd helpen; het is aan jezelf om actie te ondernemen. Daar wil ik via mijn werk ook anderen bewust van maken.’ Meer weten over hoe UWV je kan ondersteunen bij werk of onderwijs? https://lnkd.in/eaTzvS7n

Stel: je wilt graag een (nieuwe) baan, maar ziet er tegenop om jezelf te 'verkopen' in een sollicitatiegesprek. Of het schrijven van een brief en cv vormt voor jou een hoge drempel. Dan ben je niet de enige! Gelukkig zijn er volgens UWV-er Marcel Keizer steeds meer mogelijkheden om werk te vinden zonder een traditioneel sollicitatieproces te doorlopen. 'Door het grote tekort aan personeel is de arbeidsmarkt veranderd in het voordeel van de werkzoekende. Een werkgever moet tegenwoordig jóu overtuigen om bij hem/haar te komen werken, en het jou makkelijk maken. Deze mindset mag nog wat meer doordringen bij werkzoekenden.' 'Wat kun je dan doen als werkzoekende? Bezoek bijvoorbeeld banenmarkten of open dagen van bedrijven. Dan kun jij kijken of het bedrijf jou aanspreekt in plaats van andersom'. Lees meer over deze en andere tips van Marcel.

‘Een carrièreswitch is spannend, zeker als 50-plusser. Maar ik dacht: als ik het nu niet probeer, krijg ik spijt.’ Na de zoveelste reorganisatie besloot Nelleke (55) op haar 53e haar hart te volgen. Nu is ze zelfstandig beweegcoach. ‘Mijn leeftijd maakte het juist makkelijker om een ander carrièrepad te kiezen. Ik heb aardig wat meegemaakt in mijn leven. Die levenservaring neem je mee. Ik begon mijn tweede carrière met een rugzak vol tools die ik nu dagelijks inzet.’ ‘Op mijn 21e begon ik mijn loopbaan bij de NS, waar ik achter het loket treinkaartjes verkocht. In de jaren daarna vervulde ik verschillende rollen en belandde ik uiteindelijk in de IT. Hoewel ik een fantastische tijd heb gehad en veel kansen kreeg, wist ik ergens dat het niet mijn ding was. In mijn vrije tijd gaf ik atletiektrainingen. Dat gaf me veel meer energie. Toen ik door een nieuwe reorganisatie wéér een andere functie zou krijgen, was het voor mij duidelijk. Als ik dit werk nog langer bleef doen, zou ik er ziek van worden.’ ‘In overleg met mijn werkgever werd mijn contract beëindigd en kwam ik in contact met UWV. Ik wilde iets doen met mijn atletiekachtergrond: mensen met een beperking, kwetsbare groepen en vrouwen met een migratieachtergrond helpen met bewegen op een manier die bij hen past. Ik schreef een ondernemingsplan en zette mijn eerste stappen als ondernemer met de startperiode van UWV. Mijn adviseur werk, Fatiha, gaf me het vertrouwen dat ik nodig had: iemand die mijn verhaal kende en vertelde dat ik op de goede weg was.’ ‘Al snel kreeg ik van alle kanten aanvragen. Nu coach ik verschillende beweeggroepen. Ik ben blij dat ik dit werk mag doen, het maakt mij een blij en gelukkig mens. Maar mijn werk is meer dan alleen trainingen geven: ik zit vaker achter mijn computer dan ik zou willen. Het scheelt dat ik door mijn werkervaring al allerlei vaardigheden heb ontwikkeld die hierbij helpen, zoals werken met budgetten.’ ‘Of het nu om sport gaat of om werk, vaak laten we ons leiden door wat we niet kunnen. Of door angst voor het onbekende. Maar juist een carrièreswitch op latere leeftijd werkt in je voordeel. Leeftijd brengt ervaring met zich mee. En ik voel me jonger dan ooit!’

‘Blijf altijd kritisch kijken of je nog plezier hebt in je werk. Alleen zo houd je het vol’, vertelt Djindra. ‘Ik werk al bijna 23 jaar voor dezelfde organisatie, maar dat is zeker niet vanuit gemakzucht. Integendeel! Ik heb altijd aangegeven wanneer ik uitdaging miste of mezelf wilde ontwikkelen en daar is gelukkig altijd naar geluisterd.’ ‘Ik ben adviseur business & beleid bij UWV, maar heb verschillende rollen gehad. De eerste keer dat ik iets anders wilde doen was na 7 jaar. Ik beoordeelde of uitkeringsaanvragen volledig waren en zorgde ervoor dat de eerste betaling op tijd bij de cliënt terechtkwam. Heel waardevol werk, maar ik miste wat uitdaging. Toen ik dat aangaf bij mijn manager, regelde die dat ik een hbo-opleiding Human Resource Management kon doen. Zo ben ik doorgegroeid tot HRM adviseur bij UWV.’ 𝗛𝗲𝘁 𝗴𝗿𝗼𝗼𝘁𝘀𝘁𝗲 𝗰𝗮𝗱𝗲𝗮𝘂 𝗮𝗮𝗻 𝗷𝗲𝘇𝗲𝗹𝗳 𝗶𝘀 𝘄𝗲𝗿𝗸𝗴𝗲𝗹𝘂𝗸 ‘En dat is later nog een aantal keer zo gegaan. Als ik uitdaging miste, of mezelf verder wilde ontwikkelen, gaf ik dat aan en kon ik doorgroeien. Inmiddels doe ik nu heel ander werk dan in het begin. In mijn rol als adviseur business & beleid hou ik me bezig met het verbeteren van de facilitaire dienstverlening van onze kantoren: hoe dat nóg slimmer en efficiënter kan. Een leuke functie, maar ik sluit niet uit dat ik nog een keer iets anders ga doen.’ ‘Mijn tip voor alle werkende mensen is dus: blijf kritisch kijken naar wat jij leuk vindt in een baan. Want het grootste cadeau wat je jezelf kan geven is werkgeluk en dat krijg je niet door te blijven hangen in een baan waar je eigenlijk geen plezier meer in hebt.’ #werkenbijuwv #danwerkjevooronsallemaal