Anterpretaçon alegórica de l Génesis

Ua anterpretaçon alegórica de l Génesis ye un modo simbólico, mais de l que literal, de ler l testo bíblico coincido cumo l Libro de Génesis. Ua anterpretaçon simbólica, antretanto, nun sclui necessariamente ua leitura literal; antérpretes cumo Orígenes de Alexandria i Agostico de Heipona dezien que la Bíblia ye berdadeira an defrentes nibles al mesmo tiempo.

Génesis ye parte de las scrituras canónicas tanto de l cristandade quanto de l judaísmo, i por eilhes ye tenido cumo tenendo ua seneficaçon spritual mui amportante. Las sequéncias eniciales de l libro cuntan la stória bíblica de las ouriges. Aqueilhes que len l Génesis dua maneira literal acraditan que la criaçon de l'houmanidade i de to l'ouniberso se dou an seis dies de binte i quatro horas de duraçon cada. Aqueilhes qu'acraditan nua anterpretaçon alegórica de la stória claman que l'antençon de l libro nun ye l de relatar un fato, mas de çcorrer subre las relaçones de l ser houmano cun sou criador.

Alguns judius i crestianos ténen cunsidrado por mui tiempo l mito de la criaçon cuntido ne l Génesis mais cumo ua alegoria de l qu'ua çcriçon stórica, antes mesmo de la ciéncia moderna tener se zambolbido. dous eisemplos notables son Agostico de Heipona que, ne l seclo IV, liebando an cunsidraçon la teologie, dixe que todo ne l'ouniberso fui criado por Dius ne l mesmo anstante, i nun an seis dies, cumo se la criaçon stubisse planeijada, cumo l Génesis ne ls cunta. L'outro eisemplo ye l judiu Fílon de Alexandria, que screbiu que serie un erro pensar que la criaçon acunteciu an seis dies ó an qualquiera outra quantie pré-detreminada de tiempo.