Maharaja Jerman
| Maharaja Empayar Jerman | |
|---|---|
| Bekas keberajaan | |
| Imperial | |
.svg)
| |
| Jata rasmi Imperial | |
| |
| Pemerintah terakhir Wilhelm II 15 Jun 1888 – 9 November 1918 | |
| Raja pertama | Wilhelm I |
| Raja terakhir | Wilhelm II |
| Gaya | Duli Yang Maha Mulia Baginda Maharaja |
| Kediaman rasmi | Istana Kota Berlin |
| Pelantik | Pewaris |
| Keberajaan bermula | 1 Januari 1871 |
| Keberajaan tamat | 28 November 1918 |
| Penuntut terkini | Georg Friedrich |
Maharaja Jerman (Jerman: Deutscher Kaiser [ˈdɔʏtʃɐ ˈkaɪzɐ]) atau lebih dikenali sebagai Kaiser adalah gelaran rasmi ketua negara dan pemerintah beraja warisan Empayar Jerman. Tempoh dipilih secara khusus, ia telah diperkenalkan oleh perlembagaan 1 Januari 1871 dan berakhir sehingga Wilhelm II turun takhta secara rasmi pada 28 November 1918.[1] Maharaja Suci Rom kadangkala dipanggil "Maharaja Jerman" apabila konteks sejarah menjadi jelas, seperti yang diwarisi dari nama rasmi Empayar Suci Rom iaitu "Empayar Suci Rom Bangsa Jerman" dari 1512.
Selepas revolusi 1918, fungsi ketua negara telah digantikan oleh Presiden Reich (Jerman: Reichspräsident), bermula dengan Friedrich Ebert.
Penciptaan
[sunting | sunting sumber].jpg)
Gelaran itu dipilih dengan teliti oleh Otto von Bismarck, Ketua Menteri Prusia dan Canselor Gabungan Jerman Utara, selepas perbincangan yang berterusan sehingga pengisytiharan Raja Wilhelm I dari Prusia sebagai maharaja di Istana Versailles semasa Pengepungan Paris. Wilhelm menerima gelaran ini dengan enggan pada 18 Januari, setelah memilih "Maharaja Negara Jerman" (Bahasa Jerman: Kaiser von Deutschland). Walau bagaimanapun, itu akan menandakan kedaulatan wilayah yang tidak dapat diterima oleh raja-raja Jerman Selatan, serta tuntutan ke atas tanah di luar wilayahnya (Austria, Switzerland, Luxembourg, dll.).[2][3]
"Maharaja Jerman", seperti yang telah dicadangkan di Parlimen Frankfurt pada 1849, telah ditolak oleh Wilhelm kerana dia menganggap dirinya seorang raja yang memerintah dengan hak ilahi dan dipilih "Dengan Rahmat Tuhan", bukan oleh rakyat dalam sebuah negara. monarki popular.[4] Tetapi secara umum, Wilhelm tidak berpuas hati dengan mahkota yang kelihatan tiruan (seperti Napoléon), telah dicipta oleh perlembagaan. Dia takut ia akan membayangi mahkota Prusia.
Sejak 1867, jawatan presiden (Bundespräsidium) Gabungan Jerman Utara telah menjadi pejabat keturunan raja-raja Prusia. Perlembagaan baharu 1 Januari 1871, berikutan keputusan Reichstag dan Bundesrat pada 9/10 Disember, mengubah Gabungan Jerman Utara (Bahasa Jerman: Norddeutscher Bund) kepada Empayar Jerman (Bahasa Jerman: Deutsches Reich). Empayar ini merupakan monarki persekutuan; maharaja adalah ketua negara dan presiden raja-raja bersekutu (raja-raja Bavaria, Württemberg, Sachsen, duke-duke agung Baden, Mecklenburg-Schwerin, Hesse, antara lain, serta kerajaan, duci dan kota-kota bebas di Hamburg, Lübeck dan Bremen).[5][6][7]
Senarai Maharaja Jerman (1871–1918)
[sunting | sunting sumber]| Nama |
Kehidupan |
Pemerintahan bermula |
Berakhirnya pemerintahan |
Nota |
Kerabat |
Gambar |
Wilhelm I
|
22 Mac 1797 – 9 Mac 1888 (umur 90) | 1 Januari 1871 | 9 Mac 1888 (17 tahun, 69 hari) |
Memegang jawatan presiden Gabungan (Bundespräsidium) dalam Gabungan Jerman Utara dari 1867 (gelaran sedemikian dikekalkan sebagai gelaran subsidiari selepas penciptaan Empayar Jerman). | Hohenzollern |  |
| Friedrich III [9] |
18 Oktober 1831 – 15 Jun 1888 (umur 56) | 9 Mac 1888 | 15 Jun 1888 (99 hari) |
Anak kepada Wilhelm I | Hohenzollern |  |
| Wilhelm II
|
27 Januari 1859 – 4 Jun 1941 (umur 82) | 15 Jun 1888 | 28 November 1918 (diturunkan takhta) (30 tahun, 167 hari) |
Cucu kepada Wilhelm I Anak kepada Friedrich III |
Hohenzollern | |
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Statement of Abdication of William II
- ^ William Dawson (14 Julai 2017). History of the German Empire (dalam bahasa Inggeris). Merkaba Press. m/s. 355.
- ^ Ernst Rudolf Huber: Deutsche Verfassungsgeschichte seit 1789. Band III: Bismarck und das Reich. 3rd edition, W. Kohlhammer, Stuttgart 1988, p. 750-753.
- ^ Heinrich August Winkler (2006). Germany: 1789–1933. Oxford University Press. m/s. 189. ISBN 978-0-19-926597-8.
- ^ Karl Kroeschell: Deutsche Rechtsgeschichte, Bd. 3: Seit 1650, 5. Aufl., Böhlau/UTB, Köln/Weimar/Wien 2008, S. 235.
- ^ Michael Kotulla: Deutsche Verfassungsgeschichte: Vom Alten Reich bis Weimar (1495–1934), 2008, Rn. 2042.
- ^ Klaus Stern: Das Staatsrecht der Bundesrepublik Deutschland. Band V: Die geschichtlichen Grundlagen des deutschen Staatsrechts. Die Verfassungsentwicklung vom Alten Deutschen Reich zur wiedervereinigten Bundesrepublik Deutschland. C.H. Beck, München 2000, ISBN 978-3-406-07021-1, Rn. 128.
- ^ Hull 2004, m/s. 31.
- ^ Dikira sebagai pengganti Frederich II yang merupakan Raja Prusia 1740–1786 tetapi bukan Maharaja Jerman.
Bibliografi
[sunting | sunting sumber]- Hull, Isabel V. (2004), The Entourage of Kaiser Wilhelm II, 1888–1918.
- Horne, Charles F. (2009), Source Records of the Great War, Kessinger Publishing, ISBN 1104855534.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber]| Kerajaan Jerman (843-1806) | Louis II – Carloman – Louis III – Charles III – Arnulf – Louis Si Budak – Conrad I – Henry I – Otto I – Otto II – Otto III – Henry II – Conrad II – Henry III – Henry IV – Henry V – Lothair III – Conrad III – Frederick I – Henry VI – Philip – Otto IV – Frederick II – Conrad IV – Rudolf I – Adolf – Albert I – Henry VII – Louis IV – Charles IV – Wenceslaus – Rupert – Sigismund – Albert II – Frederick III – Maximilian I – Charles V – Ferdinand I – Maximilian II – Rudolph II – Matthias – Ferdinand II – Ferdinand III – Leopold I – Joseph I – Charles VI – Charles VII – Francis I – Joseph II – Leopold II – Francis II |  |
|---|---|---|
| Perseketuan Rhine (1806-1813) | ||
| Perseketuan Jerman (1815-1848) | ||
| Empayar Jerman (1849) | Frederick William IV (maharaja dipilih) | |
| Kesatuan Jerman (1849-1850) | ||
| Perseketuan Jerman (1850-1866) | ||
| Perseketuan Jerman Utara (1867-1871) | ||
| Empayar Jerman (1871-1918) | ||