Pergi ke kandungan

Joseph Stiglitz

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Joseph E. Stiglitz
Joseph E. Stiglitz, 2012
Kelahiran (1943-02-09) 9 Februari 1943 (umur 81)
WarganegaraAmerika Syarikat
BidangMakroekonomi, Ekonomi publik, Ekonomi informasi
PengaruhJohn Maynard Keynes, Robert Solow
SumbanganScreening, Perpajakan, Pengangguran
Maklumat di IDEAS / RePEc
Joseph Stiglitz
Dalam jawatan
1995–1997
PresidenBill Clinton
Didahului olehLaura Tyson
Digantikan olehJanet Yellen

Joseph Eugene Stiglitz (/ˈstɪɡlɪts/; lahir 9 Februari 1943) ialah ahli ekonomi, penganalisis politik awam Amerika dan profesor di Universiti Columbia. Beliau merupakan penerima Hadiah Peringatan Nobel dalam Sains Ekonomi (2001) dan Pingat John Bates Clark (1979).[1][2] Beliau merupakan bekas naib presiden kanan dan ketua ekonomi Bank Dunia dan merupakan bekas ahli dan pengerusi Majlis Penasihat Ekonomi (presiden AS).[3][4] Beliau terkenal dengan sokongannya terhadap teori kewangan awam Georgis[5][6][7] dan untuk pandangan kritikal terhadap pengurusan globalisasi, ekonomi laissez-faire (yang beliau sebut sebagai "fundamentalis pasaran bebas"), dan institusi antarabangsa seperti Tabung Kewangan Antarabangsa dan Bank Dunia.

Pada tahun 2000, Stiglitz mengasaskan Inisiatif untuk Dialog Dasar (IPD), sebuah kumpulan pemikir mengenai pembangunan antarabangsa yang berpusat di Universiti Columbia. Beliau telah menjadi ahli fakulti Columbia sejak tahun 2001, dan menerima pangkat akademik tertinggi (profesor universiti) pada tahun 2003. Beliau ialah pengerusi Jawatankuasa Pemikiran Global universiti. Beliau juga mengetuai Institut Kemiskinan Dunia Brooks di Universiti Manchester. Beliau adalah ahli Akademi Sains Sosial Kepausan. Pada tahun 2009, Presiden Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu Miguel d'Escoto Brockmann, melantik Stiglitz sebagai pengerusi Suruhanjaya PBB mengenai Pembaharuan Sistem Kewangan dan Kewangan Antarabangsa, di mana beliau menyelia cadangan yang dicadangkan dan menugaskan laporan mengenai pembaharuan kewangan antarabangsa dan sistem kewangan. [8] Beliau berkhidmat sebagai pengerusi Suruhanjaya Antarabangsa mengenai Pengukuran Prestasi Ekonomi dan Kemajuan Sosial, yang dilantik oleh Presiden Sarkozy dari Perancis, yang mengeluarkan laporannya pada 2010, Mismeasuring our Lives: Why GDP doesn't add up,[9] dan kini berfungsi sebagai pengerusi bersama penggantinya, Kumpulan Pakar Tahap Tinggi mengenai Pengukuran Kinerja Ekonomi dan Kemajuan Sosial. Dari tahun 2011 hingga 2014, Stiglitz menjadi presiden Persatuan Ekonomi Antarabangsa (IEA).[10] Beliau mempengerusikan kongres dunia triwulan IEA yang diadakan berhampiran Laut Mati di Jordan pada Jun 2014.[11]

Stiglitz telah menerima lebih daripada 40 darjah kehormat, termasuk dari Cambridge dan Harvard, dan beliau telah dianugerahkan oleh beberapa kerajaan termasuk Bolivia, Korea, Colombia, Ecuador, dan yang paling baru-baru ini Perancis, di mana beliau telah dilantik menjadi anggota Legion of Honor, perintah Pegawai.

Pada tahun 2011 Stiglitz dinamakan majalah Time sebagai salah satu daripada 100 orang yang paling berpengaruh di dunia.[12] Kerja Stiglitz memberi tumpuan kepada pengagihan pendapatan daripada perspektif Georgis, pengurusan risiko aset, tadbir urus korporat, dan perdagangan antarabangsa. Dia adalah pengarang beberapa buku, yang terbaru The Euro: How a Common Currency Threatens the Future of Europe (2016), The Great Divide: Unequal Societies and What We Can Do About Them (2015), Rewriting the Rules of the American Economy: An Agenda for Growth and Shared Prosperity (2015), dan Creating a Learning Society: A New Approach to Growth Development and Social Progress (2014).[13]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ "Joseph E. Stiglitz – Biographical." NobelPrize.org, https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/economic-sciences/laureates/2001/stiglitz-bio.html, Accessed 24 September 2017.
  2. ^ "Joseph Stiglitz, Clark Medalist 1979." American Economic Association, https://www.aeaweb.org/about-aea/honors-awards/bates-clark/joseph-stiglitz, 24 September 2017.
  3. ^ "Former Chief Economists". worldbank.org. World Bank.
  4. ^ "Former Members of the Council". whitehouse.gov. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-10-23. Unknown parameter |dead-url= ignored (bantuan)
  5. ^ Gochenour, Zachary, and Bryan Caplan. "An entrepreneurial critique of Georgism." The Review of Austrian Economics 26.4 (2013): 483–491.
  6. ^ Orszag, Peter (March 3, 2015). "To Fight Inequality, Tax Land". Bloomberg View. Dicapai pada 12 November 2016.
  7. ^ Lucas, Edward. "Land-value tax: Why Henry George had a point". The Economist. Dicapai pada 12 November 2016.
  8. ^ "The Commission of Experts of the President of the UN General Assembly on Reforms of the International Monetary and Financial System". un.org. United Nations.
  9. ^ Stiglitz, Joseph E.; Sen, Amartya; Fitoussi, Jean-Paul (2010-05-18). Mismeasuring Our Lives: Why GDP Doesn't Add Up (dalam bahasa English). The New Press. ISBN 9781595585196.CS1 maint: unrecognized language (link)
  10. ^ "The International Economics Association". International Economics Association. October 14, 2013.
  11. ^ "IEA World Congress 2014". International Economics Association. October 14, 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada October 17, 2013. Unknown parameter |dead-url= ignored (bantuan)
  12. ^ Brown, Gordon (April 21, 2011). "The 2011 TIME 100". time.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-08-25. Dicapai pada 2019-06-28.
  13. ^ Taylor, Ihsan. "Best Sellers – The New York Times". Nytimes.com. Dicapai pada October 29, 2013.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Joseph_Stiglitz&oldid=5237756"