Прејди на содржината

Техничар за конзервација

Од Википедија — слободната енциклопедија
Техничар за конзервација во Музејот на уметност во Индијанаполис, Лаура Мослер, ги документира димензиите на рамката.

Техничар за конзервација — специјалист за методи на конзервација кои се однесуваат на културните добра и кој може да работат во музеи или јавни или приватни организации за заштита.[1][2] Техничарот може да работи и заедно со друг персонал за собирање, како што е регистратор (музеј) или менаџер за колекција.[3]

Одговорности

[уреди | уреди извор]

Техничарот за конзервација на своето работно место може да има широк опсег на одговорности. Од нив може да се побара да создадат услови за поставка за предмети што се изложуваат или да ажурираат документација за статусот на објектот кој се поставува. Други одговорности може да вклучуваат спроведување на тестови, проценка на состојбата на објектот и помагање во поставувањето на експонати. Некои видови одговорности зависат од музејот во кој работи техничарот. Во голема организација, техничарот за конзервација може да спроведе една специфична активност, како што е земање примероци од слоеви на боја. Во други музеи може да се бара конзерваторски техничар да спроведе широк спектар на задачи, како што се истражување, етикетирање на предмети, следење на условите на околината и испитување на самите уметнички дела.[4] На пример, од техничарот може да се побара да испита и документира новостекнат културен објект. Тие може да го документираат типот на материјалите што се користат во објектот, како и секое забележано деградирање или промена која настанала на објектот. Дополнително, техничарот ќе ги документира претходните техники за реставрација на објектот.

Додека конзерваторскиот техничар ги поддржува активностите на одделот за конзервација, тие исто така можат да помагаат и да соработуваат со функциите на други музејски одделенија, како што е одделот за управување со колекции во рамките на музејот. Во оваа функција, техничар може да му помогне на персоналот на колекциите да креира гајби за пакување, да фотографира за да документира некој предмет или да документира докази за какви било штетници.[5]

Подготвеност за итни случаи

[уреди | уреди извор]

Ублажувањето и подготовката на вработените во музеите за итни случаи е особено важна задача и за конзерваторските техничари и целиот персонал за конзервација. Заштитата на културните објекти од пожар, чад и оштетување од вода може да биде особено тешка. За да се осигураат дека предметите што се чуваат што е можно да бидат побезбедни, одговорностите на техничарот може да се движат од собирање соодветна опрема и материјали до креирање на планот за итни случаи. Под итни одговорности може да вклучува и спроведување на конзерваторски третман по потреба.[6]

Техничарката за конзервација во Музејот на уметност во Индијанаполис, Лаура Мослер, која испитува уметничко дело под бинокуларен микроскоп.

Знаења и вештини

[уреди | уреди извор]

Знаењата и вештините што еден техничар за конзервација мора да ги има се различни исто како што се различни и нивните одговорности. Според потребните компетенции на АИК (Амерички Институт за Конзервација) за техничари за заштита и специјалисти за грижа за собирање, некои од областите за кои техничарите треба генерално да имаат високи познавања, вклучуваат управување со собирање, проценка на конзервација, истражување, собирање податоци, испитување, животна средина и третман. AIC ги наведува следните области на знаење како најприменливи за професијата техничар за зачувување.

Вештините што техничарите треба да ги поседуваат вклучуваатː управување со базата на податоци, техники за документација, техники за одговор при итни случаи, лабораториски техники, како што е спроведување на тестот Оди и техники за третман. Слично на областите на знаење, АИК ги наведува и најприменливите вештини кои треба да ги поседува техничарот за конзервација.[7]

Области со знаење и вештини за техничари за конзервација

[уреди | уреди извор]
Знаење[8] Вештини
Управување со колекции Комуникациски техники
Проценка на конзервација Техники за козметичка реинтеграција
Конзервација, историја, етика, филозофии и цели Техники за управување со бази на податоци
Истражување за заштита Техники на документација
Терминологија за конзервација Техники за образование и обука
Собирање на податоци Техники за одговор при итни случаи
Процеси на влошување Техники за графичка илустрација
Документација Техники за ракување
Подготвеност за итни случаи Техники за здравје и безбедност
Животна средина Техники за домаќинство
Испитување Техники за домување
Изложба Инструментални техники
Здравје и безбедност Лабораториски техники
Домаќинство Техники за поправање
Лабораторија и студио одржување Техники за правење монтирање
Управување Организациски техники
Својства на материјали/Конзервативна хемија Техники на фотографија
Управување со штетници Техники за стабилизација
Превентивна нега Техники за површно чистење
Третман Техники за техничко испитување
Техники на третман

Образование и обука

[уреди | уреди извор]

Во САД, не постои специфична обука или национално признаена програма за да стекнете образование и да станете техничар за конзервација.[9] Практичната обука обично се завршува преку практикантство, обука на работното место и менторства. Повеќето музеи и организации за заштита бараат диплома. Така, корисно за оваа професија е да се полагаат предмети кои се фокусираат на историјата на уметноста и цивилизациите, како и на биологијата и хемијата. Поединци, исто така, ќе имаат корист од волонтирањето и стажирањето во музеите за да се здобијат со соодветни вештини. За да бидат лицата ангажирани, некои музеи бараат најмалку две до пет години работно искуство на лицета за техничар за конзервација.

Нема и не постои сеуште ниту формализирана обука за техничари за конзервација. Сепак, Институтот за конзервација (ИЗК) спонзорира лица за квалификација за техничар за конзервација (ТЗК), која некои музеи во ОК ја препознаваат. ТЗК се промовира како начин поединците да добијат обука преку платени или неплатени организации. Нема формална структура на оваа програма. Сепак, постојат тековни проценки кои го разгледуваат напредокот на поединецот. Понатаму, на поединецот му е доделен ментор кој ќе му помогне во водењето и поучувањето. Програмата е дизајнирана да им помогне на поединците да стекнат искуство и потоа да можат да напредуваат во конзерваторската работа или други музејски области.[10]

Професионални организации

[уреди | уреди извор]

Постојат голем број професионални организации на располагање на техничари за конзервација. Овие организации помагаат да се промовираат професионалните стандарди и интереси на професијата конзерватор.

Конзерваторски техничар кој поправа јапонска кутија за свитоци.

Неколку организации ширум светот создале и упатства за етичка грижа за културните и уметничките објекти. АИК го создале Етичкиот кодекс, а ИЗК ги создаде професионалните упатства. [11] И двата документи водат како кон конзерваторите така и кон другите инволвирани во полето за управување со колекцијата, како да ракуваат и како да ги почитуваат предметите во збирката. Кога некој предмет е приклучен во колекција или преместен во изложба или испратен на позајмица, бара документирање за да се ажурираат конзерваторот и персоналот за управување со колекцијата за моменталниот статус на објектот. Овој чин на документација е конзистентна тема во неколку од начелата на кодот. Во суштина, насоките промовираат средина на почит и чесност за да се осигура дека предметите ќе бидат зачувани и за во иднина.[12]

АИК има дополнителен документ наречен Упатство за пракса кој го поддржува и надополнува Етичкиот кодекс. Насоките се однесуваат на професионално однесување, испитување и научно истражување, превентивна конзервација, третман, документација и итни ситуации. Во однос на испитувањето и научното истражување, насоките очекуваат конзерваторите и техничарите да ја разберат оправданоста за испитувањето, образложението за земање примероци, тестирањето и последователното толкување.[13]

Поврзани позиции

[уреди | уреди извор]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Icon Conservation Technician Qualification: Handbook Part 1 - Introduction and Guidance (2014). Institute of Conservation London, U.K. Retrieved from: http://www.icon.org.uk/images/CTQ%20Handbook.docx[мртва врска]
  2. The Conservator-Restorer: a Definition of the Profession (2010). International Council of Museums London, U.K. Retrieved from: http://icom.museum/fileadmin/user_upload/pdf/professions/Theconservator-restorer.pdf Архивирано на {{{2}}}.
  3. ECS Conservation. (2014). Conservation Technician. Retrieved from: http://www.ecsconservation.com/resources/terminology/ Архивирано на {{{2}}}.
  4. Requisite Competencies for Conservation Technicians and Collection Care Specialists (2005). American Institute for the Conservation of Historic and Artistic Works Washington, D.C. Retrieved from: http://www.conservation-us.org/docs/default-source/governance/competencies.pdf
  5. The Conservator-Restorer: a Definition of the Profession (2010). International Council of Museums London, U.K. Retrieved from: http://icom.museum/fileadmin/user_upload/pdf/professions/Theconservator-restorer.pdf Архивирано на 16 јуни 2015 г.
  6. Requisite Competencies for Conservation Technicians and Collection Care Specialists (2005). American Institute for the Conservation of Historic and Artistic Works Washington, D.C. Retrieved from: http://www.conservation-us.org/docs/default-source/governance/competencies.pdf
  7. National Conservation Education and Skills Strategy 2012-2016 (2012). The Institute of Conservation London, U.K. Retrieved from:
  8. Requisite Competencies for Conservation Technicians and Collection Care Specialists (2005). American Institute for the Conservation of Historic and Artistic Works Washington, D.C. Retrieved from: http://www.conservation-us.org/docs/default-source/governance/competencies.pdf
  9. Requisite Competencies for Conservation Technicians and Collection Care Specialists (2005). American Institute for the Conservation of Historic and Artistic Works Washington, D.C. Retrieved from: http://www.conservation-us.org/docs/default-source/governance/competencies.pdf
  10. National Conservation Education and Skills Strategy 2012-2016 (2012). The Institute of Conservation London, U.K. Retrieved from:
  11. Professional Guidelines (2002). Institute of Conservation London, U.K. Retrieved from: http://www.icon.org.uk/index.php?option=com_content&view=article&id=121&Itemid=1[мртва врска]
  12. Code of Ethics (2013). American Institute for the Conservation of Historic and Artistic Works Washington, D.C. Retrieved from: http://www.conservation-us.org/about-us/core-documents/code-of-ethics#.U0yECsd026w
  13. Guidelines for Practice (2013). American Institute for the Conservation of Historic and Artistic Works Washington, D.C. Retrieved from: http://www.conservation-us.org/about-us/core-documents/guidelines-for-practice#.U1ckwccRI5A

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]