Коцкање
Коцкање[1][2] или комар[3][4] (игри на среќа) — заедничко име за сите игри кои на учесниците им даваат можност да стекнат пари, работи, услуги или права, каде што исходот на играта зависи од некој случаен или неизвесен настан. Сите игри не можат да се сметаат за игри на среќа, на пример, квизови во кои учесникот победува врз основа на неговото знаење, а не некој случаен настан. За тоа кои игри или квизови ќе се сметаат за игри на среќа одлучува министерството надлежно за финансиски прашања.
Коцкањето бара да бидат присутни три елементи: размислување, шанса и награда.[5] Исходот од облогот е обично непосреден, како фрлање на коцката, вртење на тркалото на рулетот или поминување на коњот низ целната линија, иако подолгите временски рамки не се невообичаени, што овозможуваат обложување на исходот на идните спортови. натпреварување или дури и цела спортска сезона. Поимот коцкање[6] во овој контекст обично се однесува на случаи кога активноста била конкретно дозволена со закон.[7][8]
Коцкањето е исто така значајна меѓународна комерцијална активност. Се проценува дека легалниот пазар на коцкање остварил 335 милијарди долари во 2009 година.[9] Во други облици, коцкањето може да се води со материјали што имаат вредност, но не се вистински пари. На пример, играчите со скокалчиња можат да се обложуваат на скокалчиња, и слично на тоа, игрите може да се играат со колекционерски парчиња игра (соодветно, мали дискови и карти за тргување) како влог, што резултира со метаигра во однос на вредноста на колекцијата на парчиња.
Историја
[уреди | уреди извор]Потекло
[уреди | уреди извор],_19th_century,_05.588.7348.jpg)
Многу популарни игри во модерните казина доаѓаат од Европа и Кина.[10] Игри како крепса, бакара, рулет и блекџек потекнуваат од различни подрачја на Европа. Верзија на кено, облик на древната кинеска лотарија, се игра во казината низ светот. Се игра и паи гоу покер, кој е хибрид помеѓу игра паи гоу и покер.[11]
Регулатива
[уреди | уреди извор]Многу надлежности, како месни така и национални, забрануваат коцкање или во голема мера го контролираат со лиценцирање на услужните објекти. Ваквите прописи генерално водат кон коцкарски туризам и нелегално коцкање во области каде што коцкањето не е дозволено. Вклучувањето на владите, преку регулација и оданочување, води до блиски односи меѓу многу владини и коцкарски организации, при што легалното коцкање обезбедува значителен владин приход, како што е случајот во Монако или Макао, Кина.
Обично постојат законски регулативи кои бараат шансите во уредите за игри да бидат статистички случајни, за да се спречат давателите на услуги да оневозможуваат некои од исходите со високи исплати. Бидејќи исплатите на големи суми имаат многу мала веројатност, бајасот на куќата лесно може да се пропушти ако шансите не се проверат внимателно.[12]
Повеќето управи кои дозволуваат коцкање бараат од учесниците да бидат над одредена возраст. Во некои области, возраста за коцкање варира во зависност од видот на коцкањето. На пример, во многу американски држави едно лице мора да има над 21 година за да влезе во казино, но може да купи лотарија на 18-годишна возраст.
Осигурување
[уреди | уреди извор]Договорите за осигурување имаат многу заеднички особини со облозите. Договорите за осигурување обично правно се разликуваат како договори каде што која било страна има интерес за исходот на облогот што е „надвор“ од одредени финансиски услови, на пр. „облог“ со осигурител за тоа дали нечија куќа ќе изгори не е коцкање, туку „осигурување“ - бидејќи сопственикот на куќата има очигледен интерес за продолжување на постоењето на неговиот дом „независно од“ чисто финансиските аспекти на облогот (т.е. полисата за осигурување). Како и да е, договорите за осигурување и коцкање обично се сметаат за алеаторни договори во повеќето правни системи, иако тие се предмет на различни видови регулатива.
Враќање на средствата
[уреди | уреди извор]Во согласност со обичајното право, особено англиското право (англиски закон за неосновано збогатување), договорите за коцкање не можат да му дадат на казиното статус на бона фиде купец и да дозволат враќање на украдените средства во некои ситуации. Во случај, кога адвокат користел украдени средства за да се коцка во казино, Домот на лордовите ја поништил претходната одлука на Високиот суд, пресудувајќи дека казиното треба да ги врати украдените средства, освен оние кои се предмет на одбрана за промена на позицијата. Американските закони се нешто слични.[13] Ставовите на прелиминарниот закон за наплата на долгови од коцкање во случаи кога губитникот украл средства се наведени во „Права на сопственикот на украдени пари спрема оној што ги добил во коцкарска трансакција од крадец“.[14]
Интересен аспект на овој фактички образец е да се праша што се случува кога лицето што се обидува да ги поврати средствата е сопружникот на коцкарот, а парите или имотот што се изгубени се на брачниот другар или тоа е заеднички имот. Ова е еден од аспектите што се обработуваат во романот на Пери Мејсон, и во него наведува еден вистински случај.[15]
Религија
[уреди | уреди извор]
Верските перспективи за коцкањето се мешани. Древните хинду песни како што се Плачот на коцкарот и Махабхарата сведочат за популарноста на коцкањето меѓу древните Хиндуси. Меѓутоа, текстот на Арташастра (околу 4 век пр. н. е.) препорачува оданочување и контрола на коцкањето.[16] Античките еврејски власти имале одбивност кон коцкањето, дури и настојувале да ги дисквалификуваат професионалните коцкари како сведоци на суд.[17]
Игрите на среќа можат да бидат општи игри на среќа, посебни игри на среќа и интернет игри на среќа.[18]
Игри на среќа во Македонија
[уреди | уреди извор]Општи игри на среќа се:
- лотариски игри на среќа;
- електронски игри на среќа;
- наградни игри, и
- интерактивни игри на среќа.
Посебни игри на среќа се:
- игри на среќа во казино;
- игри на среќа во обложувалница, и
- игри на среќа во автомат клуб.
Интернет игри на среќа се горенаведените општи и посебни игри на среќа, како и други видови на игри на среќа во кои учесникот може да учествува преку глобалната интернет мрежа.
Класични игри на среќа
[уреди | уреди извор]Во класичните игри на среќа учествуваат голем број учесници со намера да бидат единствени или делумни добитници на однапред дефиниран фонд. Класичните игри на среќа се:
- лотарија;
- експрес лотарија;
- инстант лотарија;
- ТВ-томбола (ТВ-бинго);
- лото;
- кено;
- спортска прогноза;
- фонто и
- томбола од затворен тип.
Учесник во класична игра на среќа е секое лице кое поседува одредени лозови, тикети или други потврди за уплата или регистрација во централниот компјутерски систем на приредувачот.
Посебни игри на среќа
[уреди | уреди извор]Посебни игри на среќа се игри во кои учесниците играат еден против друг или против приредувачот. Посебните игри на среќа вклучуваат: посебни игри на среќа во играчници, посебни игри на среќа на автомати, посебни игри на среќа - обложување. Посебни игри на среќа во играчници се игри кои се организираат во казина и каде играчите играат еден против друг или против приредувачот и играат со различни реквизити како што се карти, коцки, куглички итн. Овие игри вклучуваат: американски рулет, француски рулет, покер, каро покер. Обложувањето е игра на среќа во која учесниците се обложуваат на различни спортски резултати, исходи од спортски натпревари, предвидувања за победа во различни натпревари итн.
Наградни игри за стоки и услуги
[уреди | уреди извор]Ломби во стоки и услуги се игри организирани за рекламирање и други цели од страна на правно лице, односно претприемач, во кои на учесниците им се дава можност да освојат награда за стоки или услуги, а критериумите и одобрението ги утврдува надлежната управа за игри на среќа.
Ставот на Католичката црква е дека нема морални пречки за коцкање, додека е чесно така што сите учесници имаат разумна шанса да победат, додека нема измами, и учесниците не го знаат однапред исходот на облогот.[19] Главно, преовладава мислењето дека коцкањето има општествени последици, како оние што Балзак сатирично ги опишал. Поради овие социјални и религиозни причини, повеќето законски власти го ограничуваат коцкањето. Паскал мислел дека коцкањето е прифатливо[20] додека се исполнуваат следните услови: коцкарот може да дозволи да ја изгуби залогата, престанува кога ќе ја достигне својата граница, и мотивацијата е забава, а не лична добивка која води до љубов кон пари"[21] или животен повик.[22] Католичките епископи не го поддржуваат коцкањето во касините на основа дека тоа ги измачува луѓето во проблематично коцкање или зависност, а има посебно негативен ефект врз сиромашните луѓе; тие исто така понекогаш наведуваат секундарни влијанија како што се зголеменото застапување на зеленовање, проституција, корупција, и општествената јавна неморалност.[23][24][25] Има барем еден случај каде епископ кој се противи на активностите на казината, продаде земјиште за да се користи за изградба на казините.[26] Некои пастори на парохијата исто така се спротивставуваат на казините поради дополнителна причина да ги одвлечат луѓето од црквен бинг и годишните фестивали каде што игри како блекџек, рулетка, крепесот, и покер се користат за собирање средства.[27]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „коцкање“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „коцкање“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „комар“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „комар“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „Gambling and the Law®“.
- ↑ „United Kingdom Office of Public Sector Information: Definition as Gaming“. Opsi.gov.uk. Посетено на 22 септември 2012.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ Humphrey, Chuck. „Gambling Law US“. Gambling Law US. Архивирано од изворникот на 6 февруари 2011. Посетено на 22 септември 2012.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ „UK Gambling Commission“. Gamblingcommission.gov.uk. Посетено на 22 септември 2012.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ „You bet“. The Economist. 8 јули 2010. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ 29 July 2012 (29 јули 2012.). „The History of American Gambling“. Casino.org. Посетено на 22 септември 2012.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |date=(help) - ↑ „Gambling History, from the beginning“. Gambling Info. Архивирано од изворникот на 12 јуни 2011. Посетено на 23 јуни 2011.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ „Nevada Gaming Control Board : Home“. Архивирано од изворникот на 1 септември 2016. Посетено на 5 септември 2016.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ See 38 Am. Jur. 2d Gambling § 162.
- ↑ Annotation, 44 A.L.R.2d 1242.
- ↑ 141 Cal. 2d 304, 295 P.2d 576 (3d Dist. 1956) (wife entitled to recover husband's gambling losses on the ground that he had made a gift of community property without her written consent); see also 38 Am. Jur. 2d Gambling § 175 (statutory provisions allowing third parties to recover gambling losses).
- ↑ Bose, M. L. (1998). Social And Cultural History Of Ancient India (revised & Enlarged Edition). Concept Publishing Company. стр. 179. ISBN 978-81-7022-598-0.
- ↑ Wein, Berel. „Gambling“. torah.org. Архивирано од изворникот на 16 јуни 2010. Посетено на 20 јули 2010.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |archive-date=(help) - ↑ „ЗАКОН ЗА ИГРИТЕ НА СРЕЌА И ЗА ЗАБАВНИТЕ ИГРИ“ (PDF). Посетено на 17.07.2024. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ Kucharek, Rev. Cass (1974). To settle your conscience a layman's guide to Catholic moral theology. Our Sunday Visitor. ISBN 978-0-87973-877-8.
- ↑ „Blaise Pascal - Mathematician, Physicist and Thinker - D. Adamson - Palgrave Macmillan“. Архивирано од изворникот на 11 септември 2015. Посетено на 5 септември 2016.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ Moran, Dylan. „Is Gambling a Mortal Sin in the Bible? | tech-life-game-news“. Christianpost.com. Архивирано од изворникот на 26 мај 2016. Посетено на 30 мај 2016.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ „Is Gambling a Sin?“. 2 јануари 2013. Посетено на 5 септември 2016.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |date=(help) - ↑ „ADOM :: Florida bishops oppose expanding casino gambling“. Посетено на 5 септември 2016.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ Courier, By Mike Latona/Catholic. „State's bishops oppose casino expansion - Catholic Courier“. Архивирано од изворникот на 11 јуни 2016. Посетено на 26 август 2017.
- ↑ „Kentucky bishops urge opposition to casino gambling : News Headlines“. Посетено на 5 септември 2016.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ „Roman Catholic Diocese of Springfield opposes casino despite selling 1st parcel of land to MGM“. Посетено на 5 септември 2016.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ „Catholic bishops oppose casino idea“. Посетено на 5 септември 2016.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help)
Литература
[уреди | уреди извор]- Chambers, Kerry. Gambling for profit: Lotteries, gaming machines, and casinos in cross-national focus (U of Toronto press, 2011).
- Ferentzy, Peter, and Nigel Turner. "Gambling and organized crime-A review of the literature." Journal of Gambling Issues 23 (2009): 111–155.
- Ferentzy, Peter, and Nigel E. Turner. A history of problem gambling (Springer-Verlag, 2013) Архивирано на 4 ноември 2018 г.
- Haller, Mark H. "The changing structure of American gambling in the twentieth century." Journal of Social Issues 35.3 (1979): 87–114.
- Richard, Brian. "Diffusion of an economic development policy innovation: Explaining the international spread of casino gambling." Journal of Gambling Studies 26.2 (2010): 287–300. Online
- Schwartz, David G. Roll The Bones: The History of Gambling (2006), scholarly history with global perspective excerpt
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
Коцкање на Ризницата ?- Gambling sites на Curlie (англиски)
- Center for Gaming Research – at University of Nevada, Las Vegas
- Institute for the Study of Gambling and Commercial Gaming at the University of Nevada, Reno
