Карас
| Карас | |
|---|---|
| |
| Научна класификација [ у ] | |
| Непознат таксон (попр): | Carassius |
| Вид: | Карас |
| Научен назив | |
| Carassius gibelio (Bloch, 1782) | |
| Синоними | |
|
Carassius auratus gibelio | |
| Карас | |
|---|---|
|
| |
| Научна класификација | |
| Царство: | Animalia |
| Колено: | Chordata |
| Класа: | Actinopterygii |
| Ред: | Cypriniformes |
| Семејство: | Cyprinidae |
| Род: | Cyprininae |
| Вид: | Carassius |
| Видови: | C. gibelio
|
| Биномен назив | |
| Carassius gibelio (Bloch, 1782)
| |
| Синоними: | |
|
Carassius auratus gibelio | |
Прускиот крап, сребрено пруски крап или КАРАС (Carassius gibelio), е член на семејството Cyprinidae, која вклучува многу други риби, како што се заеднички крап, златна рипка, а помали златни рипки . Тоа е ципринид со средна големина и не надминува тежина од 3 кг. и должина од 45 см. . Тие обично се сребрени, иако постојат и други варијации на бои. Тие се сештојади и се хранат со планктони, без'рбетници, растителен материјал и ситни зрна. По потекло од [[Сибир, тие се запознаени и сега живеат во езера, езерца и реки што бавно се движат низ цела Европа, Северна Америка и Азија.[1][2][3][4]
Карасите се многу инвазивни видови риби во области надвор од неговиот роден опсег. Тие брзо се размножуваат и се шират. Во 2020 година научниците демонстрираа дека мал дел од оплодените јајца на карасот биле проголтани од водни птици, па преживеале минувајќи низ дигестивниот тракт и излегуваат од мрежницата откако биле извадени од изметот.[5][6] . Птиците покажуваат голема претпочитање на јајца од риба, додека ципринидите произведуваат стотици илјади јајца на едно мрестење. Овие податоци укажуваат на тоа дека и покрај малиот процент на јајца кои преживеале во дигестивниот тракт кај птиците, ендозохоријата може да обезбеди потенцијално занемарен механизам за дисперзија на карасите. Доколку се докаже под природни околности, ендозохорозната дисперзија на инвазивните риби може да претставува силна грижа за зачувување на биоразновидноста на слатководните води.
Опис и распространетост
[уреди | уреди извор]Карасот е длабоко-работноспособна, стабилна риба која личи на каракуда крап (Carassius Carassius) и расте во должина околу 10 до 35 см. Неговите крлушки се поголеми од оние на каракусот, и обично има од 27 до 32 крлушки по должината на страничната линија, додека обичниот крап обично има помеѓу 31 и 35. Видот е сребрен, понекогаш има слаба златна нијанса, додека некои имаат и изгорен златен изглед. Опашката на карасот е подлабоко виљушкаста од онаа на красијавиот крап.[7]
Сребрениот карас припаѓа на семејството на краповидни видови на риби, Cyprinidae во родот Carassius. Сребрениот карас има високо тело, кое што е бочно сплескано и многу наликува на телото од крапот. Главата е релативно мала во споредба со телото. Устата е завршна, завртена нагоре. За разлика од крапот, карасот на краевите на устата нема мустаќи. Грбната перка е голема, малце засечена, и започнува од највисокиот дел на грбот во висина на стомачната перка и завршува на задниот дел од телото во висина на аналната перка. Телото на карасот од горната страна е темнозелено, додека странично е. Бојата на стомачната страна е бела. Прататковина на сребрениот карас е Кина. Во 1948 година е пренесен во европскиот дел на поранешниот Советски Сојуз. Од таму, во текот на шеесеттите години при многу висок летен водостој на Дунав масовно се шири по останатите водотеци на Црноморскиот, Егејскиот и Јадранскиот слив. Во водите на Република Македонија, во реката Вардар е внесен пред 1973 година.[8]
Основни биолошки одлики
[уреди | уреди извор]Женските единки на сребрениот карас полово созреваат во текот на месец април и мај. Полово зрелите женски единки икрата ја полагаат на подводната растителност. Икрата има леплив слој со кој што се прилепува за подводната растителност. Карактеристично за сребрениот карас е тоа што неговата икра може да биде оплодена и со машки единки од други ципринидни видови. Единките добиени со вака оплодена икра се само женски, па затоа често може да се сретне да во поедини екосистеми се среќаваат само чисто женски популации од карас. Единките на карасот созреваат на различна возраст. Може да се сретнат полово зрели единки со тригодишна возраст, но најголем број на популацијата е зрел во четвртата година од животот. Како должина на која што карасот прв пат полово созрева се смета должина од околу 12 см. Количеството на икра се движи од 150.000, па сè до скоро 400.000 во зависност од возраста и тежината на женските единки. Доста ретко карасот може да нарасте до 45 см. и до 1 кг. тежина. Местото на живеење е пред се условено и од начинот на неговата исхрана. Карасот воглавно се движи на различни длабочини во крајбрежниот регион во локалитети обрастени со езерска растителност. Најчесто се храни со организмите кои што живеат на дното, зоопланктон, како и со делови од подводната растителниост.[8]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ http://www.fishbase.org/summary/Speciessummary.php?id=6376
- ↑ „Data Use Agreement - GBIF Portal“. Data.gbif.org. 2007-02-22. Посетено на 2010-07-29.
- ↑ „Архивиран примерок“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-08-12. Посетено на 2009-04-28.
- ↑ Brykov, Vl. A.; Polyakova, N. E.; Skurikhina, L. A.; Dolganov, S. M.; Eliseikina, M. G.; Kovalev, M. Yu. (2002). „Journal Article“. Russian Journal of Genetics. SpringerLink. 38 (10): 1176–1180. doi:10.1023/A:1020604905154.
- ↑ „Experiment shows it is possible for fish to migrate via ingestion by birds“. phys.org (англиски). Посетено на 5 July 2020.
- ↑ Lovas-Kiss, Ádám; Vincze, Orsolya; Löki, Viktor; Pallér-Kapusi, Felícia; Halasi-Kovács, Béla; Kovács, Gyula; Green, Andy J.; Lukács, Balázs András (18 June 2020). „Experimental evidence of dispersal of invasive cyprinid eggs inside migratory waterfowl“. Proceedings of the National Academy of Sciences (англиски). doi:10.1073/pnas.2004805117. ISSN 0027-8424. Посетено на 5 July 2020.
- ↑ „Prussian carp: Carassius gibelio“. NatureGate. Посетено на 14 December 2013.
- ↑ 8,0 8,1 Службен весник на Р.М. бр.145 2011 г.