Еспирито Санто
 | |
| Главен град | Виторија |
| Најголем град | Вила Велја |
| Службен јазик | Португалски |
| - Гувернатор | Паоло Сезар Хастунг Гомеш |
| - Вице Гувернатор | Рикардо Ферасо |
| Површина | |
| - Вкупно | 46,077.519 км² ({{{површина поредок}}}.) |
| - Вода (%) | {{{вода}}}% |
| Население | |
| - 2006 | 3,464,285 ({{{население поредок}}}.) |
| - Густина | 75.2/km² ({{{густина поредок}}}.) |
| БДП (ПКС) | 2005 приб. |
| - Вкупно | 52,782,000,000 ({{{БДП поредок}}}.) |
| - По глава на жител | 15,236 ({{{БДП поредок по глава на жител}}}.) |
| ИЧР (2005) | 0.802 ({{{ИЧР поредок}}}.) – висок |
| Валута | |
| Часовен појас | UTC {{{часовен појас}}} |
| НДД | [[]] |
| Повикувачки број | +
|
- За поругалската компанија видете Финансиска групација Еспирито Санто
Еспирито Санто (португалски: Espírito Santo (изговор [is.'pi.ɾi.tu 'sɐ̃.tu][1])) е држава во јужен Бразил. Престолнина е Виторија а најголем град е Вила Велја. Името не ЕС во превод е Свети Дух.
Географија
[уреди | уреди извор]Државате е голема колку Естонија, односно половина од територијата на Португалија и на таа мала површина има брежни долини, езера, Шуми и др.
Историја
[уреди | уреди извор]
ЕС првично била населена од домородни етникуми кои претено биле семи-номади. регионот е колонизиран од португалците, африкански робови и подоцна имигранти од европа.
Колонијален период
[уреди | уреди извор]Областа е дадена под управа на Васко Коутињо, веднаш по самото откривање на Бразил во 1500-та. седиштето во почетокот било во Вила Велја, но поради зачестените напади од страна на домородците новото седиште Виторија било основано на 8 септември 1551, на остров близу Вила Велја.
Дистриктот останал под управа на фамилијата Коутињо за 140 години, останал дистрикт за 287, сè до 1821 кога сталан провинција
Со прогласувањето независност на Бразил 1822-ра, Управниците на дистрикти прераснале во Провинцијални претседатели,, За време на владеењто на Императорот, којшто бил близок со провинцискиот претседател, ја посетил ЕС и сѐ уште постојат записи од неговиот.
Во 1889, со прогласувањето на Републиката, ЕС станала држава.
По адоптацијата на републиканскиот систем, Алфонсо Клаудио де Фрејташ Роса станал прв гувернатор на ЕС.
Демографија
[уреди | уреди извор]
Според БИГС 2008, населението брои 3,530.000, со густина 72,7 жит/ км2.
Урбанизација: 82.2% (2006); Прираст: 2% (1991-2000); Домаќинства: 1.056.000 (2006).[2]
Структура: 1.715.580 Пардо (48,6%), 1.489.660 Белци (42.,%), 300,050 Црнци (8,5%), 24.710 Азијати или Домородци (0,7%).[3]
Белото население преовладува во државава, околу 70-80% биле во 1940-те, главно е населувана од Италијанци, Германци и Пољаци, но населението на државава не е големо, и така голем дел од соседната Баија, држава со најголем број Црнци во Бразил, имигрирале во ЕС, и денес белото население претставува околу 42.2%.[4]
Домородци
[уреди | уреди извор]Предколонијални групи во ЕС биле Тупиниквим, Теминињо, Ајморе, Пури (етникум) и Ботокудо. Поголемиот дел од нив се апсорбирани од колонизаторите и подоцнежните имигранти, мал број од нив и денес опстојува во резервати задржувајки ја нивната кршлива култура.
Италијанци
[уреди | уреди извор]Еспирито Санто има голем број население со италијанско потекло, тие основале многу градови и оствариле значајно влијание во локалната култура. Тие задржале доста од своите европски културни обележја, како кујната, празнувањата и др.
Португалци
[уреди | уреди извор]Првата група португалци се населиле во регионот на Вила Веља, 23 мај 1535 заедно со Васко Фернандес Коутињо, првиот португалски Капетаин (Глава на Капетанија) на ЕС. Подоцна португалци се населиле и на островот Виторија во заливот Виторија.
Германци
[уреди | уреди извор]Силно локално влијание оствариле Германците. Првото германско населено место е основано 1844-та, Санта Исабел. Како и италијанците и тие и ден денес одржале белези од својата европска култура.
Шпањоли
[уреди | уреди извор]Особено од баскиските провинции, се населиле во ЕС за време на Пиринејската Унија (1580-1640).
Африканци
[уреди | уреди извор]Првите африкански робови се доносени на пристаништето Виторија 1609.
Стопанство
[уреди | уреди извор]Сервисот за услуги зема најголем дел од БДП со 50%, следен од индустрискиот сектор со 44%. Аграрот претставува 5% од БДП (2004). Еспирито санто извезува: производи од железо и челик 35.8%, хартија 17.6%, кафе 7.7%, гранит 6.5% (2002).
Удел во бразилската економија: 2.2% (2005).
Виторија е значајно пристаниште за извоз на чели и железо. Најголемиот производител на железо во светот. Во Сао Матеуш, резерви на нафта се пронајдени и денес се експлоатираат.
Туризмот игра важна улога во државната економија. Сепак најбројните посетители се од околните сојузни држави. Популарни одредишта се плажите на Гуарапари, Жакараипе и Мунгињос.
Интересни факти
[уреди | уреди извор]Возила: 850,141 (март/2007); Мобилки: 1.8 million (април/2007); Телефони: 800 thousand (април/2007); Градови: 78 (2007).[5]
Образование
[уреди | уреди извор]
Португалскиот е службен. Но Англиски и Шпански се дел од официјалниот образовен систем.
Образовни институции
[уреди | уреди извор]- Федерален Универзитет Еспирито Санто;
- Универзитет Вила Веља (UVV);
- Универзитетски центар Еспирито Санто (Unesc-ES);
- и други.
Инфраструктура
[уреди | уреди извор]Национален аеродром
[уреди | уреди извор]Аеродорм Еурико де Агујар уште од самото отворање 1946, достапати е модернизиран и прошируван, денес има капацитет од 560 000 патници на годишно ниво.
Автопати
[уреди | уреди извор]BR-101, BR-259, BR-262, BR-482.
Пристаниште
[уреди | уреди извор]Виторија има прстаниште кое е најтешко достапно со брод од било кое друго во Бразил.
Знаме
[уреди | уреди извор]Зборовите на средина, Trabalha e Confia, на македонски "Работа и вера во Господ". Се избрани од Жеронимо де Суса Монтејро, којшто ја водел државава помеѓу 1908 и 1912. Знамето е дизајнирано во 1908-ма.
Општини
[уреди | уреди извор]
- Алфонсо Клаудио
- Агва Доче до Норте
- Агуја Бранка
- Алегре
- Алфредо Чавес
- Алто Рио Ново
- Анкиета
- Апјака
- Аракруз
- Атилио Виваква
- Баиксо Гуанду
- Бара до Сао Франциско
- Боа Есперанца
- Бом Жезус до Норте
- Бережтуба
- Качојро де Итапемирим
- Каријасика
- Кастело
- Колатина
- Консејсао да Бара
- Консејсао до Кастело
- Дивино де Сао Лонерцо
- Домингос Мартинс
- Дорес до Рио Прето
- Екопоранга
- Фундао
- Гувернадор Линдерберг
- Гуасију
- Гуарапари
- Ибатиба
- Ибирасу
- Ибитирама
- Икоња
- Ирупи
- Итагуасу
- Итапемирим
- Итарана
- Јуна
- Жагуаре
- Жеронимо Монтејро
- Жоао Неива
- Ларања да Тера
- Лињареш
- Мантенополис
- Маратајзес
- Маршал Флоријано
- Мариландија
- Јужно Мимошо
- Монтања
- Мукуриси
- Муниз Фреире
- Муќи
- Нова Венеција
- Панкаш
- Педро Канарио
- в
- Пјума
- Понто Бело
- Президенте Кенеди
- Рио Бананал
- Јужен Рио Ново
- Санта Леополдина
- Санта Марија де Жетиба
- Санта Тереза
- Северен Сао Домингос
- Сао Габриел де Паља
- Сао Жозе до Калсадо
- Сао Матеуш
- Сао Роќе до Канаа
- Сера
- Сооретама
- Варгем Алта
- Венда Нова до Емигранте
- Вијана
- Вила Павао
- Вила Валерио
- Вила Веља
- Виторија
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ The presented pronunciation is in Brazilian Portuguese variant spoken in Espírito Santo. The European Portuguese pronunciation is: /(ɨ)ʃ.'pi.ɾi.tu 'sɐ̃.tu/.
- ↑ Извор: PNAD.
- ↑ (PDF) (португалски). Espírito Santo, Brazil: IBGE. 2008. ISBN 85-240-3919-1 http://www.ibge.gov.br/home/estatistica/populacao/condicaodevida/indicadoresminimos/sinteseindicsociais2008/indic_sociais2008.pdf. Посетено на 2009-02-04. Отсутно или празно
|title=(help) - ↑ Source of the text above: Studies of immigration made by the Journalism professors of UFES, the federal university of Espírito Santo
- ↑ Извор: БИГС.
Поврзано
[уреди | уреди извор]| Повеќе за Espírito Santo на збратимените проекти на Википедија | |
|
Дефиниции и преводи на Викиречник ? |
|
Податотеки на Ризницата ? |
|
Образовни ресурси на Викиуниверзитет ? |
|
Новинарски известувања на Викивести ? |
|
Мисли на Викицитат ? |
|
Изворни текстови на Викиизвор ? |
|
Прирачници на Викикниги ? |
 ?
|
Информации за патување во Википатување ? ? |
- (португалски) Официјална страница
- (англиски) Бразилски туристички портал Архивирано на 12 декември 2007 г.
- (португалски) Фотографии од Еспирито Санто Архивирано на 15 март 2010 г.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||