Прејди на содржината

Ерекција

Од Википедија — слободната енциклопедија
Ерекција
Пресек на пенис со приказ на ткивата.
TEE1.0.0.0.0.0.8

Ерекција — физиолошка појава кај мажите, каде пенисот станува поцврст, поголем и надразнет. Ерекцијата е сложен однос меѓу физиолошки, нервни, васкуларни и ендокрини фактори и често се поврзува со сексот, иако ерекцијата може да е и спонтана (да не е за време на секс). Формата, големината, аголот и степенот на ерекција зависи од човек до човек.

Физиолошки, ерекцијата е поттикната од парасимпатичната поделба на автономниот нервен систем, така што се овозможува вазодилаторните нивоа да пораснат во трабекуларните артерии и мазниот мускул на пенисот. Со тоа, кавернозното и спонгиозното тело на пенисот се исполнуваат со крв, а истовремено карличношупливиот и булбоспонгиозниот мускул ги притискаат вените и се ограничува истекувањето на крвта.

Како автономен одговор, ерекцијата може да се појави поради поголем број фактори, меѓу кои сексуален стимуланс и сексуално надразнување. Така, ерекцијата не е сосема под свесна контрола. Ерекциите за време на спиењето или утринските ерекции се познати како ноќни ерекции. Непостоењето на ноќни ерекции често се користи за да се разграничи меѓу физичките и психолошките причини за импотенцијата. Пенис кој не е сосема еректиран се нарекува полуеректиран пенис. Спротивно на ерекцијата, или еректиран пенис, е мека состојба на пенис.

Социосексуални аспекти

[уреди | уреди извор]

Големина

[уреди | уреди извор]

Постојат поголем број испитувања за просечната големина на пенисот, и сите испитувања дале различни податоци. Сепак, консензусот е дека просечната голема на еректиран пенис е од 12.9 до 15 cm во должина, каде 95% од мажите се во рамките на должина од 10.7 до 19.1 cm. Возраста и големината на пенисот во мека состојба не се точни показатели за големината на пенисот. Истегната состојба на мекиот пенис грубо одговара со големината на пенисот при ерекција.[1][2][3]

Должината на мекиот пенис не одговара со должината на еректираниот пенис. Така, има случаи каде пенис во мека состојба е мал, а може да нарасне во поголема должина при ерекција. Постојат и обратни случаи, каде релативни долг пенис во мека состојба може да биде не толку голем во ерективна состојба.[4] Меѓу сите човеколики мајмуни, човекот има најголем пенис.[5]

Според истражувањата во светот, големината на пенисот во ерективна состојба варира од 9.6 до 16 cm. Разликата во големината не е само во генетиката, туку и до факторите од животната средина, како лековите за плодност,[6] културата, исхраната и загаденоста.[7][8][9]. Најдолгиот пенис забележан е од страна на д-р Роберт Лату Дикенсон. Пенисот бил долг 34.3 cm долг.[10]

Процесот на ерекција кај мажот. Од мека кон ерективна состојба.

Иако големиот број на пениси се во нагорна насока при ерекција, често и нормално е за еректираниот пенис да е скоро вертикално поставен нагоре или надолу или пак хоризонтално прави. Кривината и правецот на пенисот зависи од лигаментот кој ја диктира положбата.

Во следната табела е прикажано честотата на аглите при ерекција. Студијата е изведена со 1.564 мажи на возраст од 20 до 69 години. Во табелата, нулта степен е прав пенис нагоре, по стомакот. 90 степени е прав нанапред, додека 180 степени е прав надолу, во насока на нозете. Најчеста положба е нагоре.[11]

Агол на ерекција
агол (°)
од вертикално нагоре
%
на мажи
0–30 5
30–60 30
60–85 31
85–95 10
95–120 20
120–180 5

Медицински состојби

[уреди | уреди извор]

Импотенција

[уреди | уреди извор]

Импотенцијата е состојба кога нема можност да се оствари или одржи ерекцијата.[12][13] Импотенцијата може да биде комплетен неуспех да се постигне ерекција, нејзина недоследност или способност да се одржи само краткотрајната ерекција. Проучувањето на импотенцијата во медицината се вика андрологија, поле на урологијата.[14]

Импотенцијата може да е како резултат на психолошки и физиолошки причини, од кои повеќето лесно подлегнуваат на третман. Чести физиолошки прични се дијабетес, болести на бубрези, хроничен алкохолизам, склероза, атеросклероза, васкуларни болести и невролошки болести. Овие заедно опфаќаат околу 70% од причините за импотенција. Исто така, лекови кои се пијат за поедини болести може да причинат импотенција.[13][15]

Како се доаѓа до ерекција? Пенисот се состои од две шупливи тела, т.н. corpora cavernosa кои се протегаат по целото тело. Овие тела се полни со сунѓерести ткива. Шупливите тела се завиткани со мембрана, т.н. tunica albuginea. Сунѓеротното ткиво содржи мазни мускули, фибротични ткива, шуплини, вени и артерии. Уретрата, која е канал за проток на урина и ејакулација, се протега до долната страна на кавернозата на corpora. Ерекцијата се стимулира со сетилна и ментална стимулација. Импулсите од мозокот и локалните нерви ги релаксираат мускулите на кавернозата на corpora, дозволувајќи им на крвта да тече и да ги пополни празни шуплини. Крв го зголемува притисокот во кавернозата на corpora, со што се зголемува пенисот. Tunica albuginea овозможува задржување на крв во кавернозата на corpora, која ја одржува ерекцијата. Ерекцијата завршува кога скршнуваат мускулите на пенисот (затегнете), со што се спречува протокот на крв и се отвораат излезните канали.

Пријапизам

[уреди | уреди извор]

Пријапизмот е состојба која може да е доста болна за мажот. Таа е одложена ерекција која трае и со часови, и при тоа пенисот не се враќа во нормална мека состојба, иако нема присуство на сексуални стимуланси или дразнења.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Wessells H, Lue TF, McAninch JW (September 1996). „Penile length in the flaccid and erect states: guidelines for penile augmentation“. The Journal of Urology. 156 (3): 995–7. doi:10.1016/S0022-5347(01)65682-9. PMID 8709382.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  2. Chen J, Gefen A, Greenstein A, Matzkin H, Elad D (December 2000). „Predicting penile size during erection“. International Journal of Impotence Research. 12 (6): 328–33. doi:10.1038/sj.ijir.3900627. PMID 11416836.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  3. „ANSELL RESEARCH – The Penis Size Survey“. March 2001. Архивирано од изворникот на 2006-07-01. Посетено на 2006-07-13.
  4. „Penis Size FAQ & Bibliography“. Kinsey Institute. 2009. Посетено на 2013-11-07.
  5. Penis size: An evolutionary perspective retrieved 10 February 2012
  6. Center of Disease Control. „DES Update: Consumers“. Посетено на 2013-11-07.
  7. Swan SH, Main KM, Liu F; и др. (August 2005). „Decrease in anogenital distance among male infants with prenatal phthalate exposure“. Environmental Health Perspectives. 113 (8): 1056–61. doi:10.1289/ehp.8100. PMC 1280349. PMID 16079079.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  8. Montague, Peter. „PCBs Diminish Penis Size“. Rachel's Hazardous Waste News. 372. Архивирано од изворникот 2012-03-03. Посетено на 2014-04-22.
  9. „Hormone Hell“. DISCOVER. Посетено на 2008-04-05.
  10. Dickinson, R.L. (1940). The Sex Life of the Unmarried Adult. New York: Vanguard Press.[се бара страница]
  11. Sparling J (1997). „Penile erections: shape, angle, and length“. Journal of Sex & Marital Therapy. 23 (3): 195–207. doi:10.1080/00926239708403924. PMID 9292834.
  12. Milsten, Richard (et al.), The Sexual Male. Problems And Solutions. London, 2000. (ISBN 0-393-32127-4)
  13. 13,0 13,1 Sadeghipour H, Ghasemi M, Ebrahimi F, Dehpour AR (2007). „Effect of lithium on endothelium-dependent and neurogenic relaxation of rat corpus cavernosum: role of nitric oxide pathway“. Nitric Oxide. 16 (1): 54–63. doi:10.1016/j.niox.2006.05.004. PMID 16828320.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  14. Williams, Warwick, It's Up To You: Overcoming Erection Problems. London, 1989. (ISBN 0-7225-1915-X)
  15. Sadeghipour H, Ghasemi M, Nobakht M, Ebrahimi F, Dehpour AR (2007). „Effect of chronic lithium administration on endothelium-dependent relaxation of rat corpus cavernosum: the role of nitric oxide and cyclooxygenase pathways“. BJU Int. 99 (1): 177–182. doi:10.1111/j.1464-410X.2006.06530.x. PMID 17034495.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]