Clostridioides difficile
Clostridioides difficile (син. Clostridium difficile), исто така позната како C. difficile, или C. diff, е Грам-позитивен вид на спороформни бактерии.[3] Clostridioides spp. се анаеробни, подвижни бактерии, сеприсутни во природата и особено во почвата. Нејзините вегетативни клетки се стапчести, плеоморфни, и се појавуваат во парови или кратки ланци. C. difficile е каталаза- и супероксид дизмутаза-негативна, и создава два типа на токсини: ентеротоксин A и цитотоксин B, кои ја нарушуваат цитоскелетната сигнална трансдукција кај домаќинот.[4] Под стресни услови, бактеријата создава спори кои се способни да толерираат екстремни услови.[5]
Clostridioides difficile | |
---|---|
Колонии на C. difficile на крвен агар | |
Електронска микрографија на бактеријата | |
Научна класификација [ у ] | |
Непознат таксон (попр): | Clostridioides |
Вид: | Clostridioides difficile |
Научен назив | |
Clostridioides difficile (Hall & O'Toole, 1935) Lawson & Rainey, 2016 | |
Синоними | |
C. difficile е важен хуман патоген; според CDC, во 2017 имало 223,900 случаи на хоспитализирани пациенти и 12,800 смртни случаи во САД.[6] Иако C. difficile е позната како хоспитален и антибиотски асоциран патоген, најмногу една третина од инфекциите може да бидат следени на ниво трансмисија од инфициран пациент во болница,[7] и само мал број на антибиотици се директно поврзани со зголемен ризик за разој на C. difficile инфекција (CDI), имено клиндамицин, флуорокинолони и цефалоспорини.[8][9] Поголемиот дел од инфекциите се стекнуваат надвор од болниците, и повеќето од антибиотиците имаат слично ниво на зголемен ризик од инфекција како и многу неантибиотски ризик-фактори, како што се употребата на лаксативи и клизми.[10]
C. difficile исто така може да биде дел од нормалната цревна флора без да предизвика заболување.[11] Иако раните проценки индицирале дека C. difficile е присутна кај 2–5% од возрасното население,[5] неодамнешно истражување покажало дека колонизацијата на дебелото црево е тесно поврзана со историја на друго неповрзано дијароично заболување, како труење со храна или злоупотреба на лаксативи.[12] Поединци без историја на гастроинтестинални нарушувања, малку е веројатно да станат асимптоматски носители. За асимптоматските носители се смета дека се главен резервоар на инфекцијата.[13]
Наводи
уреди- ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>
; нема зададено текст за наводите по имеHall et al., 1935
. - ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>
; нема зададено текст за наводите по имеPrevot, 1938
. - ↑ Moreno MA, Furtner F, Rivara FP (June 2013). „Clostridium difficile: A Cause of Diarrhea in Children“. JAMA Pediatrics. 167 (6): 592. doi:10.1001/jamapediatrics.2013.2551. PMID 23733223.
- ↑ di Masi, Alessandra; Ascenzi, Paolo; Siarakas, Steven; Petrosillo, Nicola; Di Bella, Stefano (2016). „Clostridium difficile Toxins A and B: Insights into Pathogenic Properties and Extraintestinal Effects“. Toxins (Basel). 8 (5): 134. doi:10.3390/toxins8050134. PMC 4885049. PMID 27153087.
- ↑ 5,0 5,1 Ryan KJ, Ray CG, уред. (2004). Sherris Medical Microbiology (4. изд.). McGraw Hill. стр. 322–4. ISBN 978-0-8385-8529-0.
- ↑ „Clostridioides difficile Infection | HAI | CDC“. www.cdc.gov (англиски). 2020-01-02. Посетено на 2020-03-10.
- ↑ Eyre, David W.; Cule, Madeleine L.; Wilson, Daniel J.; Griffiths, David; Vaughan, Alison; O'Connor, Lily; Ip, Camilla L.C.; Golubchik, Tanya; Batty, Elizabeth M.; Finney, John M.; Wyllie, David H. (2013-09-26). „Diverse Sources of C. difficile Infection Identified on Whole-Genome Sequencing“. New England Journal of Medicine. 369 (13): 1195–1205. doi:10.1056/NEJMoa1216064. ISSN 0028-4793. PMC 3868928. PMID 24066741.
- ↑ Guh, Alice Y.; Adkins, Susan Hocevar; Li, Qunna; Bulens, Sandra N.; Farley, Monica M.; Smith, Zirka; Holzbauer, Stacy M.; Whitten, Tory; Phipps, Erin C.; Hancock, Emily B.; Dumyati, Ghinwa (2017-10-01). „Risk Factors for Community-Associated Clostridium difficile Infection in Adults: A Case-Control Study“. Open Forum Infectious Diseases (англиски). 4 (4): ofx171. doi:10.1093/ofid/ofx171. PMC 5903408. PMID 29732377.
- ↑ Brown, Kevin A.; Khanafer, Nagham; Daneman, Nick; Fisman, David N. (2013). „Meta-Analysis of Antibiotics and the Risk of Community-Associated Clostridium difficile Infection“. Antimicrobial Agents and Chemotherapy (англиски). 57 (5): 2326–2332. doi:10.1128/AAC.02176-12. ISSN 0066-4804. PMC 3632900. PMID 23478961.
- ↑ McFarland, Lynne V.; Surawicz, Christina M.; Stamm, Walter E. (1990-09-01). „Risk Factors for Clostridium difficile Carriage and C. difficile-Associated Diarrhea in a Cohort of Hospitalized Patients“. The Journal of Infectious Diseases (англиски). 162 (3): 678–684. doi:10.1093/infdis/162.3.678. ISSN 0022-1899. PMID 2387993.
- ↑ McFarland, Lynne V.; Mulligan, Maury E.; Kwok, Richard Y.Y.; Stamm, Walter E. (1989-01-26). „Nosocomial Acquisition of Clostridium difficile Infection“. New England Journal of Medicine (англиски). 320 (4): 204–210. doi:10.1056/NEJM198901263200402. ISSN 0028-4793. PMID 2911306.
- ↑ VanInsberghe, David; Elsherbini, Joseph A.; Varian, Bernard; Poutahidis, Theofilos; Erdman, Susan; Polz, Martin F. (2020-02-10). „Diarrhoeal events can trigger long-term Clostridium difficile colonization with recurrent blooms“. Nature Microbiology (англиски). 5 (4): 642–650. doi:10.1038/s41564-020-0668-2. ISSN 2058-5276. PMID 32042128. S2CID 211074075.
- ↑ Eyre, David W.; Griffiths, David; Vaughan, Alison; Golubchik, Tanya; Acharya, Milind; O’Connor, Lily; Crook, Derrick W.; Walker, A. Sarah; Peto, Tim E. A. (2013-11-12). Chang, Yung-Fu (уред.). „Asymptomatic Clostridium difficile Colonisation and Onward Transmission“. PLOS ONE (англиски). 8 (11): e78445. Bibcode:2013PLoSO...878445E. doi:10.1371/journal.pone.0078445. ISSN 1932-6203. PMC 3827041. PMID 24265690.