onder het mes

De honden moesten voor hun jaarlijkse inenting naar de dierenarts toe. Sinds kort heeft hond Bee een knobbeltje op haar poot en donderdag zal dat verwijderd worden. Het is weer kanker. De dierenarts liet al een beetje doorschemeren dat het misschien wel de laatste keer is dat ze geopereerd kan worden. Op een gegeven moment is de grens gewoon bereikt. Wij zijn daar zelf ook best wel realistisch in: eindeloos opereren of chemo zou niet in het belang van Bee zijn, maar alleen in ons eigen belang. En dat willen we niet. 

Onze andere hond had vorige maand een huidontsteking en die is nog niet helemaal weg. Ze heeft nu weer antibiotica gekregen en een zalfje tegen de jeuk. En daarnaast ook nog een ontstekingsremmer omdat ze haar ellenboog bezeerd heeft. Ze zal wel in een zelf gegraven put in de tuin getrapt zijn, dat gebeurt weleens vaker. Hopelijk doen alle medicijnen hun werk.

🐕🐕🐕🐕🐕🐕🐕🐕🐕

We sloten deze vakantieweek af met een wandeling in de buurt en daarmee hebben we deze week 55,8 km gewandeld. Niet gek!

Deze Schotse hooglanders kwamen we vandaag tegen:

Hierbij wil ik je nog een fijne zaterdag en alvast een goede zondag wensen!

maatjes

Woensdag zat onze korte vakantie in Limburg erop en na het ontbijt pakten we onze spullen weer in. Zo ook het Senseo apparaat dat we van thuis meegenomen hadden, want wij beginnen de dag graag met een kopje koffie en als er geen koffie- en theefaciliteiten op de hotelkamer zijn, dan nemen we die gewoon zelf mee. 

We verlieten Limburg nog niet, maar stopten op de terugweg naar huis bij Kasteel Montfort.

(Bron: Google Maps)

Het kasteel stamt uit ongeveer 1260. 

Het is een ruïne waar inmiddels restauraties plaatsgevonden hebben. 

Door corona konden we het kasteel helaas niet bezoeken, wel konden we in de Franse tuin.

We hebben door Montfort, het buitengebied en door bos gewandeld. 

De pastorie van Montfort:

Door een bombardement in de Tweede Wereldoorlog is er van het oude Montfort verder weinig bewaard gebleven.

Gratis en veur nieks

Voor jeederein dae van laeze hultj

Leefs leëne of ruule...

Den blief ut biebke goot gevuldj!

Na een wandeling van 9 km was het welletjes geweest. We stapten in de auto en reden terug naar huis, terug naar Zeeland. Thuis werden de koffers uitgepakt en de wandelschoenen op het schoenenrekje in de hal gezet, klaar voor de volgende wandeling. Het is fijn als je samen een hobby hebt en dezelfde interesses deelt. Maar als je ons vroeger verteld zou hebben dat wij later best wel fanatieke wandelaars zouden worden, dan hadden we dat niet geloofd. Het is een hobby die uit nood ontstaan is, na het overlijden van onze zoon en ons nu nog steeds de rust en ontspanning geeft die we soms zo hard nodig hebben. 

Leudal

Toen ik vorige week schreef dat we naar Midden-Limburg zouden gaan, schreef Betsy in een reactie dat het Leudal mooi is. We besloten daarom om daarheen te gaan. 

Nadat we de stadswandeling door Roermond gemaakt hadden en ik naar de kringloop geweest was, reden we naar Nunhem, waar we de auto vlakbij de Sint Servaas Kapel parkeerden.

Het Leudal is weer totaal anders dan De Meinweg, waar we de dag daarvoor gewandeld hadden. Door de beken die er stromen is het landschap uitgesneden.  

Dit is een Baileybrug uit de tweede Wereldoorlog:

Zo'n brug bestaat uit verschillende segmenten waardoor deze snel gebouwd kan worden.

Deze watermolen is uit 1773:

Bij dit vogelhuisje vroegen wij ons af of er misschien een camera inzat of in het voorjaar inzit, omdat het met een cijferslot dicht zat. Of zou het zijn zodat niet iedereen erin gaat kijken als er vogels in broeden?

Het Leudal is inderdaad prachtig! Voor ons doen hebben we maar een klein rondje gelopen, want we hadden er tenslotte al een halve dag in de stad opzitten. Mochten we weer eens in die buurt zijn, dan weten we waar we heen kunnen. 

Wat kan een mens toch blij zijn met een bankje!

Die avond ben ik al om kwart voor negen gaan slapen. Ik was helemaal op! Inmiddels hadden we, over drie dagen verdeeld, zesendertig kilometer gewandeld en voor mij is dat best wel een prestatie. Twee weken nadat we deze vakantie geboekt hadden kreeg ik de oproep voor de griepprik en toevallig moest ik die de dag voor onze vakantie halen. Ik heb daar verder geen last van gehad, maar het kan toch best wel zijn dat ik daar ook wat vermoeid door was. 

Gisteren schreef ik over een etalage die ik ooit in Barcelona gezien had. Ik heb de foto teruggezocht en het is geen hoedenwinkel zoals ik schreef, maar een schoenenwinkel:

Ik kreeg toen nog op mijn kop van de verkoopster omdat ik een foto maakte. Ik heb geen idee waarom ze zo reageerde, want zo goed is mijn Spaans nou ook weer niet 😉

naar de stad

We gingen een stadswandeling door Roermond maken. Op internet vonden we een interactieve stadswandeling waarbij onderweg bijzonderheden verteld werden. Om half tien begonnen we aan ons rondje door de binnenstad.

Roermond was ooit een Hanzestad. In 1554 verwoestte een grote brand de binnenstad. 

Hieronder zie je de Rattentoren. Ooit telde de stad twintig torens en alleen deze toren is er nog.

De toren dankt zijn naam aan het ongedierte dat er leefde toen de toren vervallen was.

De stad kreeg in 1559 een bisschopszetel.

We zijn ook aardig was kerken en kathedralen tegengekomen.

Tijdens onze wandeling hebben we heel wat mooie panden gezien.

Deze etalage vond ik toch wel zo leuk:

Het deed heel erg oubollig aan. Wij kwamen jaren geleden in Barcelona een hoedenwinkeltje tegen waarvan de etalage ook zo was. Als ik weer terug thuis ben zal ik daar de foto eens van opzoeken.

En als een cadeauwinkel dit als motto heeft, dan kan mijn dag niet meer stuk:

De stadswandeling had een lengte van 3,2 km. Wij liepen natuurlijk weer meer en kwamen uiteindelijk op 5,7 km uit. 

En daarna reden we naar kringloopwinkel Het Goed toe. Manlief bleef in de auto zitten terwijl ik ging snuisteren. 

Ik kocht een paar boeken, eierdopjes (voor een eierdopverzamelaar), een beeldje en een grote terracotta pot voor in de tuin. Negen euro armer, maar blij met mijn aankopen verliet ik de winkel.