Faculty of Law

THE LAW APPLICABLE TO THE FORM IN TERMS OF VALIDITY OF BILLS OF EXCHANGE: CITIZENSHIP FACTOR IN THE COMPLEMENTARY RULE

Abstract
There is a provision in the Turkish Commercial Code (TTK) for the determination of the law applicable to the form of a declaration on bills of exchange which contains a foreign element.  In accordance with Article 767/1 of the TTK, the form of a declaration on a bill of exchange (drawn, endorsement, acceptance etc.) is determined according to the law of the country in whose territory the declaration was signed. The same rule is also applicable for a promissory note and a cheque pursuant to the TTK. However, if this rule applies alone without providing any flexibility for the form of declaration on a bill of exchange, then it may cause some problems. Complementary rules in Article 767 of the TTK have been regulated in order to prevent potential problems that may arise. In this paper, the wording of Article 767/3 of the TTK -- a declaration on a bill of exchange given by one Turkish citizen abroad is valid in relation to another Turkish citizen in Turkey provided it satisfies the formal requirements laid down by Turkish Law-- will be critically examined in order to understand whether it is broad enough to cover corporate persons and also fulfill the need of the 21st Century.

Key Words:
Conflict of Laws, Applicable Law, Bills of Exchange, Form, Complementary Rules, Citizenship

Özet
Yabancılık unsuru içeren kambiyo senetlerin şekline uygulanacak hukukun tespiti için TTK’da bir düzenleme vardır. TTK m. 767/1’de poliçe ile yapılan taahhütlerin şekli (keşide, ciro, kabul vd.), taahhüdün yapıldığı ülkenin hukukuna tabi olduğu ifade edilmiştir. Bono ve çek için de aynı kuralın uygulanacağı TTK’da düzenlenmiştir. Ancak,  kambiyo senedinin şekli geçerliliğine sadece bu kuralın uygulanması, senedin geçerliliğini ortaya koymada bazı problemlere neden olabilir. Bu oluşturabileceği problemleri önlemek için ilgili maddenin devam eden fıkralarında tamamlayıcı kurallara yer verilmiştir. Bu çalışmada, TTK m. 767/3’de ifade edilen --Bir Türkün, yabancı ülkede poliçeyle borçlanması, Türk hukukunun gösterdiği şekle uygun bulunduğu takdirde, Türkiye’de başka bir Türke karşı geçerlidir-- tamamlayıcı kuralının 21. yüzyılda ihtiyaçlara cevap verip vermediği ve yeterince kapsayıcı olup olmadığı değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler:
Kanunlar İhtilafı, Uygulanacak Hukuk, Kambiyo Senetleri, Şekil, Tamamlayıcı Faktörler, Vatandaşlık



"

ARABULUCULUK VE SİNGAPUR SÖZLEŞMESİ
Arabuluculuk, alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemleri içerisinde yer alan ve günden güne gelişen bir uyuşmazlık çözüm yöntemidir. Arabuluculuğun yargılama temelli uyuşmazlık çözüm yöntemlerine nazaran önemli avantajları bulunmaktadır. Bu avantajlarının varlığına rağmen mühim derecede zayıf bir yönü de bulunmaktadır. Bu zayıf yönü, arabuluculuk faaliyeti sonucunda elde edilen arabuluculuk anlaşma belgesinin sınır ötesi icrası oluşturmaktadır. Arabuluculuk anlaşma belgesi, kural olarak, tarafların üzerinde mutabık kaldıkları hususları yerine getirmeyi taahhüt ettikleri bir sulh sözleşmesidir. Yerine getirilmeyen diğer sözleşmelerin icrası gibi arabuluculuk anlaşma belgesinin icrası için de dava açılmak zorunda kalınır ise, arabuluculuk etkin bir uyuşmazlık çözüm yöntemi olma özelliğine sahip olamayacaktır. Bu zayıf durumu bertaraf edebilmek amacıyla Singapur Sözleşmesi hazırlanmıştır. Singapur Sözleşmesi'nin kapsamına giren ticari nitelikteki arabuluculuk anlaşma belgeleri, Sözleşme'de belirtilen şartları sağlamak kaydıyla, âkit ülkelerde icra edilebilecek veya kesin delil olarak yararlanılabilinecektir. Elinizdeki bu çalışmada, arabuluculuk anlaşma belgelerinin sınır ötesi icrasını ve kesin delil etkisini düzenleyen Singapur Sözleşmesi detaylı bir şekilde ele alınmıştır.

Article 48 of the Constitution of the Republic of Turkey guarantees the rights and freedoms of foreigners to work. However, in Article 16 of the Constitution, it was made possible to restrict the rights and freedoms of work of foreigners to law in accordance with international law. In this respect, the limitations on the rights and freedoms of foreigners to work are generally based on public order, public health, public safety and public benefit.
Foreigners wishing to work in Turkey is being required to obtain a work permit, the main regulations in this regard was made at the International Labour Act. However, some foreigners have special status. Therefore, there are also special arrangements on principles and procedures related to foreigners who have special statues working in Turkey.
In this paper, access to the labour market of applicants who have not yet finalised the international protection status -which is regulated separately from foreigners who have international protection statues and temporary protection status-, international protection and temporary protection statues will be evaluated. In studies, if necessary, practices in some European Union countries and international agreements on this subject will also be taken into account.


Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 48. maddesi, yabancıların çalışma hak ve özgürlüklerini güvence altına almıştır. Fakat Anayasanın 16. maddesinde yabancıların çalışma hak ve özgürlüklerinin uluslararası hukuka uygun olarak kanunla sınırlandırılabilmesi mümkün kılınmıştır. Bu doğrultuda, yabancıların çalışma hak ve özgürlüklerine getirilen sınırlamada genel olarak kamu düzeni, kamu sağlığı, kamu güvenliği ve kamu yararı esas alınmıştır. Türkiye'de çalışmak isteyen yabancıların çalışma izni almaları gerekmekte olup, bu konuda temel düzenleme Uluslararası İşgücü Kanununda yapılmıştır. Ancak, bazı yabancılar özel statüye sahip olup, bu yabancıların Türkiye'de çalışmasına ilişkin usul ve esaslar açısından özel düzenlemeler de yapılmıştır. Bu çalışmada, özel statüsü olan yabancılardan uluslararası ve geçici koruma statüsü sahipleri ile kanunda ayrı olarak düzenlenen uluslararası koruma statüsü henüz kesinleşmemiş başvuru sahiplerinin iş piyasasına erişimi değerlendirilecektir. Çalışma yapılırken, Avrupa Birliği ülkelerindeki uygulamalar ve uluslararası sözleşmeler de yeri geldikçe dikkate alınacaktır.

Özet
Türk vatandaşlığının sonradan kazanılmasında aranan “milli güvenlik ve kamu düzeni bakımından engel teşkil edecek bir hali bulunmama” şartından ne anlaşılması gerektiği Türk Vatandaşlık Kanunu Uygulama Yönetmeliği m. 72/5’te ortaya konulmuştur. İlgili kavramlar somutlaştırılırken Türk Vatandaşlık Kanununda ve onun gerekçesinde yer almayan ilave şartlar getirilmiştir. Getirilen bu ilave şartların içerisinde, taksirli suçlar hariç olmak üzere altı aydan fazla hapis cezası alan yabancı gerçek kişilerin hükmün açıklanması geri bırakılsa bile Türk vatandaşlığını kazanamayacağı yer almıştır. Bahse konu bu düzenleme hem kanunîlik ilkesine hem de hükmün açıklanmasının geri bırakılması düzenlemesinin düzenleniş amacına aykırılık teşkil etmektedir.

Anahtar Kelimeler: Türk Vatandaşlığı, Kamu düzeni, Milli güvenlik, Kanunîlik İlkesi, Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması

Abstract
What should be understood from the condition of "should not have any obstacle in terms of national security and public order" in acquiring the Turkish citizenship is explained in the Article 72/5 of the Regulation on the Implementation of the Turkish Citizenship Law? While embodying relevant concepts, additional requirements which do not exist in the Turkish Citizenship Law and its justification have been introduced in the Regulation.  Pursuant to additional conditions, foreign real persons are not able to gain Turkish citizenship if foreign real persons were sentenced to imprisonment for a period of more than six months even if deferment of the announcement of the verdict, except for negligence crimes. This regulation contradicts both the principle of legality and the objection of deferment of the announcement of the verdict.
Key Words: Turkish Citizenship, Public Policy, National Security, Principle of Legality, Deferred Announcement of Verdict

Öz
7039 sayılı “Nüfus Hizmetleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile 5901 sayılı Türk Vatandaşlık
Kanununda farklı konularda önemli değişiklikler yapılmıştır. Yapılan bu değişiklikler ile bazı maddelerin fıkralarını
yürürlükten kaldırma, bazı maddelerin hükmünde değişiklik yapma ve ek madde düzenlemesi gerçekleşmiştir. Önemli
düzenlemeler olmasına rağmen doktrinde henüz detaylı bir incelemeye tabi tutulmamıştır. Ayrıca, yapılan değişikliklerin
üzerinden iki yıla yakın bir süre geçmesine rağmen Türk Vatandaşlığı Kanununun Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik’te
kanuna paralel bir düzenleme yapılmamıştır. Bunun sonucu olarak normlar hiyerarşisine aykırı bir şekilde düzenlemeler
arasında çelişki meydana gelmiştir.

Anahtar Kelimeler
Türk vatandaşlığının kazanılması, Temel ilke ve esaslar, Kanunilik ilkesi, Normlar hiyerarşisi, İstisnai haller, İkamet süreleri,
Maddi hata, Yabancı devlet vatandaşlığından çıkma

Examining of the Changes in the Turkish Citizenship Law Through Law Number 7039
Abstract
Significant changes were made in the Turkish Citizenship Law on different subjects through the Law numbered 7039
“Amending the Law on Population Services and Certain Laws”. These amendments have been in the form of repealing
the provision of the law, making amendments to the provision of the law and arranging additional an article. Although
there are important regulations, it has not been subjected to a detailed examination of the doctrine yet. Furthermore,
although the amendments have been made almost two years ago, no amendment has been made to the Regulation by
following the law yet.

Keywords
Acquisition of Turkish citizenship, General principles and guidelines, The principle of legality, Hierarchy of norms,
Exceptional circumstances, Duration of residence, Error of fact, Withdrawal of foreign state citizenship