gud

Dei religionane som berre har éin gud, blir kalla monoteistiske.

• Kristendommen sin Gud: Kristendommen lærer at det finst éin allmektig gud, og at han kan vise seg som Gud, Jesus og Den heilage ande. Læra om at Gud er éin, og at Gud samtidig er tre, er sentral i den kristne trua.
• Jødedommen sin Gud: Jødedommen lærer at det berre finst éin allmektig Gud. Det viktigaste for jødane er trua på at Gud er éin. Det betyr at han ikkje kan ha ein son.
• Islam sin Gud (Allah): Islam lærer òg at det berre er éin allmektig Gud. Allah er Gud på arabisk.

Dei religionane som har mange gudar, blir kalla polyteistiske.

• Hinduistiske gudar: Hinduismen er polyteistisk. Det er mange gudar, og stor skilnad på korleis ulike retningar ser på gudane. Mange hinduar har eit spesielt nært forhold til éin gud eller éi gudinne, men dei andre gudane er òg viktige. Shiva, Vishnu, Rama, Krishna og Devi er mellom dei viktigaste gudane i hinduismen.
• Etniske religionar: Dei best kjende av dei gamle, etniske religionane er den greske, den romerske, den egyptiske og den norrøne. Alle desse religionane har mange gudar, og er polyteistiske. Gudane kan vere både gode og vonde. Dei styrer over kvar sine område.

Ein del religionar tenkjer på det guddommelege som ei kraft i naturen eller verda. Desse blir kalla panteistiske.

• Etniske religionar: Mange etniske naturreligionar lærer at det guddommelege er ei kraft, som er til stades i naturen og menneska. Eit eksempel på ein slik etnisk religion er den samiske religionen.
• Hinduisme: I hinduismen finst ei førestilling om at mennesket si sjel, eller sitt indre (atman), er ein del av sjølve universet (brahman).
• I Buddhismen er det ikkje gudar, på same måte som i mange andre religionar. Men somme retningar opnar for at det er noko guddommeleg over alt.

• religion
• kristendom
• jødedom
• islam
• hinduisme