Абдолла Жұмағалиев

Абдолла Жұмағалиев (03.04.1915, Батыс Қазақстан облысы, Сырым ауданы, Жосалы ауылы – 1941, 26 қазан) - ақын.

• 1934 – 36 жылдары Орал педагогика институтында (қазіргі Батыс Қазақстан мемлекет университеті)
• 1936 – 38 жылы ҚазПИ-де (қазіргі АлМУ) оқыған.
• 1938 – 39 жылдары Қызылорда сауда техникумында оқытушы
• 1939 – 41 жылдары Қазақ мемлекеттік көркем әдебиет баспасында редактор болған.
• 1941 жылы шілдеде әскерге шақырылып, Ұлы Отан соғысында ерлікпен қаза тапты (1941, 26 қазан).

Абдолла Жұмағалиев
Дүниеге келгені:	03.04.1915 Батыс Қазақстан облысы, Сырым ауданы, Жосалы ауылы
Қайтыс болғаны:	26.10.1942
Мансабы:	ақын

Ол туралы

Жұмағалиевтың ерлігіне арнап Қ.Аманжолов «Ақын өлімі туралы аңыз» поэмасын жазды (1943).

Шығармашылығы

Жұмағалиевтың алғашқы өлеңі

• “Біздің еңбек” альманағында (Орал, 1934) жарық көрген.

1936 – 41 жылдары шығармалары республикалық баспасөзде үнемі жарияланып тұрды.

• “Токиодағы дауыс”
• “Шығыс қызы”
• “Асан туралы аңыз” атты поэмаларында жастық шақ, адамгершілік, достық, бақыт, Отан тақырыбын көтеріңкі шабытпен жырлады.

Шет ел әдебиетінен Байрон, Лермонтов, Низами, Тоқтағұл шығармаларын қазақ тіліне аударды. Кейін ақынның әдеби мұралары

• “Таңдамалы өлеңдер” (1945)
• “Өшпес жалын” (1962)
• “Өлмес өмір дастаны” (1985) атты жинақтарында жарияланды.

Жазған шығармаларынан

Абдолла:

 «Өлсем ұмыт болмай ма дүние деген,
 Мәңгі айрылысып қалмай ма о да мүлдем.
 Жанжал, шумен алысқан қайран басым,
 Бір қуыста қалмай ма үңгірлеген...»

- дейді. Бұл шумақ Абайдың«Өлсем орным қара жер сыз болмай ма?..» деп келетін өлеңін еске тұсіреді. Және бір мысал:

 «Қызыл шырай, қыз дүние қалар артта,
 Мөрін басып ақырғы мәңгі шартқа.
 Мен кетермін, келмеспін енді айналып,
 Басымдағы сырымды жаздым хатқа...»

(«Келер ұрпаққа») шумағының соңғы екі тармағындағы түйін Абайдың:

 «Өтті ластап демеңіз жүрген жолын,
 Келді күн , келер ұрпақ заманаға!..»

- деген кемел ойына үндеседі.

Уикиқайнарда бұған қатысты түпнұсқа мәтін бар:

Абдолла Жұмағалиев