Jump to content

Վյաչեսլավ Վոլոդին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վյաչեսլավ Վոլոդին
 
Կուսակցություն՝ Միասնական Ռուսաստան, ԽՄԿԿ և Հայրենիք՝ համայն Ռուսաստան
Կրթություն՝ Սարատովի պետական ագրարային համալսարան, Ռուսաստանի պետական ծառայության ակադեմիա և ՌԴ ՆԳՆ Սանկտ-Պետերբուրգի Համալասարան
Գիտական աստիճան՝ իրավաբանական գիտությունների դոկտոր և տեխնիկական գիտությունների թեկնածու
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, պետական ծառայող և Պետական Դումայի անդամ
Ծննդյան օր փետրվարի 4, 1964(1964-02-04) (60 տարեկան)
Ծննդավայր Ալեկսեևկա, Խվալինսկի շրջան, Սարատովի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
Քաղաքացիություն  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
 
Կայք՝ volodin.ru:80
 
Ինքնագիր Изображение автографа
 
Պարգևներ
«Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 1-ին աստիճանի շքանշան[2] «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» II աստիճանի շքանշան Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 3-րդ աստիճանի շքանշան «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշան Պատվո շքանշան Բարեկամության շքանշան Բարեկամության շքանշան
ՌԴ վաստակավոր իրավաբան
Medal of Anatoly Koni medal "For military cooperation" և մեդալ «Մարտական համերաշխության համար»

Վյաչեսլավ Վոլոդին (ռուս.՝ Вячесла́в Ви́кторович Воло́дин, փետրվարի 4, 1964(1964-02-04), Ալեկսեևկա, Խվալինսկի շրջան, Սարատովի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), ռուս քաղաքական գործիչ։ Ռուսաստանի Դաշնության Դաշնային ժողովի Պետական դումայի նախագահ 2016 թվականի հոկտեմբերի 5-ից[3]։ Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի պետական գործող խորհրդական (2012)։

Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի առաջին տեղակալ 2011 թվականի դեկտեմբերի 27-ից մինչև 2016 թվականի հոկտեմբերի 5-ը։ Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության աշխատակազմի ղեկավար՝ Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության նախագահի տեղակալ (2010-2011)։

Ծագում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1964 թվականի փետրվարի 4-ին Սարատովի մարզի Խվալինի շրջանի Ալեքսեևկա գյուղում, բազմազավակ ընտանիքում։ Հայրը գետային նավատորմի կապիտան էր, մահացել է 51 տարեկանում։ Հոր մահից հետո դաստիարակվել է խորթ հոր կողմից[4][5]։ Քույրը՝ խորհրդատվական ընկերության աշխատակից, եղբայրը՝ զինվորական թոշակառու։ Նրանք բոլորը, ըստ Վոլոդինի, ապրում են Սարատովի մարզում։ Մայրը ավարտել է Սարատովի մանկավարժական ուսումնարանը։ Ուսուցումն ավարտելուց հետո հրաժարվել Է Լենինգրադ տեղափոխվելուց ևև մնացել հայրենիքում, քանի որ չի ցանկացել միայնակ թողնել տարեց մորը։ Աշխատել է գյուղական դպրոցում՝ որպես տարրական դասարանների ուսուցչուհի[4][6][7]։

Կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դպրոցն ավարտելուց հետո Վոլոդինը մտադիր էր ընդունվել այն ժամանակվա ամենահեղինակավոր բուհերից մեկը՝ Բաումանի անվան Մոսկվայի բարձրագույն տեխնիկական ուսումնարանը, սակայն, ի վերջո, որոշում է կայացրել մնալ հայրենի մարզում և ընդունվել է Սարատովի գյուղատնտեսության մեքենայացման ինստիտուտ, որն ավարտել է 1986 թվականին։ Այդպիսի ընտրության պատճառներից մեկը դարձել է ընտանիքին օգնելու անհրաժեշտությունը[7][8][9]։

Ինստիտուտում ակտիվորեն զբաղվել է հասարակական գործունեությամբ. կրտսեր դասընթացներում աշխատել է պրոֆկոմի բնակարանա-կենցաղային հանձնաժողովում, եղել է ստուդիայի կոմիսար։

1984-1988 թվականներին աշխատել է Սարատովի անվան գյուղատնտեսական մեքենայացման ինստիտուտի ուսանողական պրոֆկոմի նախագահի հաստիքային պաշտոնում[8][9]։ ԽՄԿԿ-ին միացել է 1985 թվականին[9]։

1986 թվականին Սարատովի պետհամալսարանի մեքենաների նորոգման կազմակերպման և տեխնոլոգիայի ֆակուլտետն ավարտելուց հետո ինժեներ-մեխանիկ մասնագիտությամբ ընդունվել է ասպիրանտուրա և պաշտպանել տեխնիկական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան ցողունային կերերի կշռող սարքի պարամետրերի մշակումը և հիմնավորումը թեմայով ատենախոսություն[9][10]։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1986 թվականից՝ դասախոսական աշխատանքում։

1990 թվականին ընտրվել է Սարատովի քաղաքային խորհրդի պատգամավոր։

1992 թվականից՝ Սարատովի վարչակազմի ղեկավարի տեղակալ։ 1994 թվականից՝ Սարատովի մարզային դումայի նախագահի տեղակալ։

1993-1996 թվականներին աշխատել է որպես պրոռեկտոր Պովոլժսկի կադրային կենտրոնում (1995 թվականից՝ Պովոլժսկի պետական ծառայության ակադեմիա), եղել է ՊՊԾԱ-ի սահմանադրական իրավունքի ամբիոնի պրոֆեսոր, պետական և տարածաշրջանային կառավարման ամբիոնի վարիչ[9]։

1995 թվականին ավարտել է ՌԴ Նախագահին առընթեր պետական ծառայության ռուսական ակադեմիան՝ ստանալով իրավաբանի մասնագիտություն[9][11]։

1996 թվականին՝ Սարատովի մարզի փոխնահանգապետ։ Սարատովի փոխնահանգապետի պաշտոնում գտնվելու մեկ տարվա ընթացքում հանձնվել են բաժնային շինարարության շուրջ 30 տուն, 20 նոր դպրոց, 3000 կմ գազատար, հարյուր հազարավոր քառակուսի մետր կառուցված բնակարաններ[7]։ Հետագայում հեռացավ պետական ծառայությունից և մեկնեց Մոսկվա, որտեղ զբաղվել է բիզնեսով, ստեղծել է «Հայրենիք» կուսակցությունը[12], որը ղեկավարում էր Յուրի Լուժկովը։ Այն լուրերը, թե Վոլոդինի՝ փոխնահանգապետի պաշտոնից հեռանալու պատճառը եղել է Դմիտրի Այացկովի հետ հակամարտությունը, որը 1996 թվականին զբաղեցրել է Սարատովի մարզի նահանգապետի պաշտոնը, հերքվել են հենց Այացկովի կողմից, որը խիստ դրական է արտահայտվել Վոլոդինի մասնագիտական որակների մասին[13]։

1996 թվականին Սանկտ Պետերբուրգի ՆԳՆ ինստիտուտում պաշտպանել Է Ռուսաստանի Դաշնության սուբյեկտը. իշխանության, օրինաստեղծ և կառավարման խնդիրները թեմայով իրավաբանական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան ստանալու թեզը[14]։ 50-ից ավելի հրապարակումների հեղինակ[15]։

1999 թվականին ընտրվել է Հայրենիքը՝ ողջ Ռուսաստանն է դաշինքից՝ 3-րդ գումարման Պետական դումայի պատգամավոր։ Դառնում է ղեկավարի տեղակալ, իսկ 2001 թվականի սեպտեմբերից՝ խմբակցության ղեկավար[16]։

Նովո Օգարևո։ Հանդիպում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ, 2003 թվական
Վլադիմիր Պուտինը, Մինտիմեր Շայմիևը և Վյաչեսլավ Վոլոդինը Զավիդովոյի պետական նստավայրում 2007 թվականի նոյեմբերի 17-ին կայացած հանդիպման ժամանակ

2003 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում ընտրվել է 4-րդ գումարման Պետական դումայի պատգամավոր միամանդատ Բալակովի թիվ 156 ընտրատարածքից՝ ստանալով ընտրողների 82 %-ի աջակցությունը։ Դումայի նախագահի տեղակալ, Միասնական Ռուսաստան խմբակցության ղեկավարի առաջին տեղակալ։ 2005 թվականից Միասնական Ռուսաստան կուսակցության գլխավոր խորհրդի նախագահության քարտուղարն է։

2007 թվականին ընտրվել է V գումարման Պետական դումայի պատգամավոր։

2009 թվականից՝ ՄՊՀ պետական կառավարման ֆակուլտետի պետականաշինության ամբիոնի վարիչ։

2007 թվականի փետրվարի 2-ից մինչև 2010 թվականի հոկտեմբերի 21-ը՝ Ռուսաստանի Դաշնության V գումարման Պետական դումայի նախագահի տեղակալ։ Միասնական Ռուսաստան կուսակցության գլխավոր խորհրդի նախագահության քարտուղարը (2011 թվականի սեպտեմբերի 23-ին կուսակցության համագումարի որոշմամբ հեռացվեց նախագահությունից)։

2010 թվականի հոկտեմբերի 21-ին նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության աշխատակազմի ղեկավար՝ կառավարության նախագահի տեղակալ Սերգեյ Սոբյանինի պաշտոնից ազատվելուց հետո՝ Մոսկվայի քաղաքապետի պաշտոնում նրա հաստատվելու կապակցությամբ։

2011 թվականի դեկտեմբերի 27-ին նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի առաջին տեղակալ։

2012 թվականի նախագահական ընտրություններին մասնակցել է Վ. Պուտինի ընտրարշավին։

Վյաչեսլավ Վոլոդինը և Յուրի Տրուտնևը քաղաքացիական հասարակության զարգացման և մարդու իրավունքների խորհրդի նիստից առաջ, 2012 թվականի մարտի 15-ին
Վյաչեսլավ Վոլոդինն ու Դմիտրի Մեդվեդևը, 2011 թվականի հունվարի 31-ին

Պետական դումայի նախագահ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վյաչեսլավ Վոլոդինի հանդիպումը Հարավային Կորեայի նախագահի հետ ՌԴ Պետդումայում 2018 թվականի հունիսի 21-ին
Վյաչեսլավ Վոլոդինը ՌԴ Պետդումայում 2018 թվականի նիստի ժամանակ

2016 թվականի հոկտեմբերի 5-ին ընտրվել է VII գումարման Պետական դումայի նախագահ, առաջին նիստում՝ ստանալով 450 ձայնից 404-ը[17][18][19]։

2016 թվականի հոկտեմբերին քաղաքական տեխնոլոգիաների կենտրոնի վարկանիշով ընդգրկվել է Ռուսաստանի ամենաազդեցիկ քաղաքական գործիչների եռյակում (Պուտինից և Մեդվեդևից հետո)[20]։ Ռանչիգս փորձագիտական-վերլուծական կենտրոնի կողմից անցկացված հարցման տվյալներով՝ Վյաչեսլավ Վոլոդինի ճանաչելիության մակարդակը բավականին բարձր մակարդակի վրա է։ Հարցվածների 83 %-ը գիտի, որ նա զբաղեցնում Է Պետդումայի նախագահի պաշտոնը[21]։ Բացի այդ, ՌԴ Պետական դումայի նախագահի պաշտոնում Վոլոդինի գործունեությունը դրական կամ չեզոք է գնահատում ռուսաստանցիների 78  %-ը[22]։

2016 թվականի նոյեմբերի 24-ին ընտրվել է Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպության Խորհրդարանական վեհաժողովի նախագահ[23]։

2016 թվականի դեկտեմբերի 26-ին ընտրվել է Բելառուսի և Ռուսաստանի Միության խորհրդարանական ժողովի նախագահ[24]։

2017 թվականի հունվարի 22-ին դարձել է «Միասնական Ռուսաստան» կուսակցության բարձրագույն խորհրդի բյուրոյի 19 անդամներից մեկը[25]։

2017 թվականին համահեղինակ է եղել ՌԴ քաղաքացիությունից զրկելու մասին օրենքի՝ հանցագործների ահաբեկչության համար, որոնք անձնագիր են ստացել ոչ ծնունդով[26]։

2018-ի օգոստոսի 12-ին Վյաչեսլավ Վոլոդինը Սարատովի մարզի բնակիչների հետ կենսաթոշակային բարեփոխումների թեմայով քննարկման ժամանակ հայտարարել է, որ Ռուսաստանում կենսաթոշակների ապագան կախված է երկրի բյուջեի ամբողջականությունից։ Քաղաքական գործիչը հնարավոր է համարել, որ եթե միջոցներ չձեռնարկվեն կենսաթոշակային հիմնադրամ բյուջետային միջոցների ներարկումները նվազեցնելու համար, պետական կենսաթոշակները կարող են ապագայում անհետանալ[27]։

Աջակցել է կենսաթոշակային բարեփոխումներին Ռուսաստանում[28]։

2019 թվականի մարտի 15-ին Ղրիմում կայացած հանդիսավոր հանրահավաքում Վոլոդինն առաջարկել է Ուկրաինային պարտավորեցնել փոխհատուցել Ղրիմում կորուստները՝ նրա կազմում գտնվելուց հետո[29]։

2019 թվականի մարտի 21-ին Ուկրաինան պատժամիջոցներ է սահմանել Պետդումայի նախագահ Վյաչեսլավ Վոլոդինի նկատմամբ[30]։

Տեխնոլոգիական գործընթացի նոր մշակումների և տեղական ինքնակառավարման խնդիրների մասին գրքերի հեղինակ է[31][32]։

2019 թվականի ապրիլի 5-ին Վոլոդինն առաջարկել է Պետդումային թույլ տալ ձևավորել ՌԴ կառավարությունը[33]։ Իր գաղափարները քաղաքական գործիչը հստակեցրել է նույն թվականի հուլիսի 17-ին Խորհրդարանական թերթում լույս տեսած Զարգացման կենդանի սահմանադրություն հոդվածում։ Հրապարակման մեջ Վոլոդինը, պնդելով Սահմանադրության հիմնարար արժեքների անփոփոխությունը, ձևակերպել Է նախարարների կաբինետի ձևավորման նոր մոդել, որի դեպքում նախագահը կառավարության կազմի վերաբերյալ իր որոշումներում կարող էր հենվել ոչ միայն վարչապետի կարծիքի, այլև պատգամավորական կորպուսի դիրքորոշման վրա[34]։

2014 թվականի մայիսի 12-ին Եվրամիության, ԱՄՆ-ի, Կանադայի, Ավստրալիայի և Շվեյցարիայի պատժամիջոցների տակ է հայտնվել Ուկրաինայում շարունակվող ճգնաժամի պատճառով[35][36][37][38]։

2014 թվականի ապրիլի 22-ին Վոլոդինն ընդգրկվել է Էկոնոմիկայի բարձրագույն դպրոցի դիտորդական խորհրդի կազմում և գլխավորել այն[39]։

2015 թվականի հունիսի 15-ին ընտրվել է «Գիտելիք» ընկերության դիտորդական խորհրդի նախագահ[40]։

2015 թվականի սեպտեմբերի 7-ից ղեկավարում է ոչ առևտրային կազմակերպության գործունեությունը կարգավորող աշխատանքային խումբը[41]։

2016 թվականի հուլիսի 1-ին «Նեզավիսիմայա գազետա»-ի վարկանիշի համաձայն՝ երկրի առաջատար քաղաքական գործիչների հնգյակում է ընդգրկվել չորրորդ համարով[42]։

Միասնական Ռուսաստան կուսակցության նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևի նախաձեռնությամբ Վոլոդինն ընդգրկվել է Միասնական Ռուսաստան կուսակցության ցուցակում VII գումարման Պետդումայի ընտրություններում[43]՝ գլխավորելով Վոլգոգրադի, Պենզայի, Սարատովի և Տամբովի մարզերի տարածաշրջանային խումբը[44] և ընտրությունների արդյունքում դարձել Պետդումայի պատգամավորо[45]։ Ընդ որում, Վոլոդինը 2016 թվականի մայիսի 22-ին կայացած Միասնական Ռուսաստան կուսակցության փրայմերիզի մասնակից չի եղել։ Վոլոդինի առաջադրումը Մեդվեդևը բացատրել է փորձառու քաղաքական մարտիկի կարգավիճակով[46]։

2016 թվականի սեպտեմբերի 23-ին Պետդումայի 7-րդ գումարման կուսակցությունների առաջնորդների հետ հանդիպման ժամանակ Վլադիմիր Պուտինը Վոլոդինին առաջադրել Էր ՌԴ Պետդումայի նախագահի պաշտոնում (իրադարձությունների նման զարգացման մասին ԶԼՄ-ները հայտնել էին դեռ օգոստոսին[47][48])։ Այդ առաջադրումից հետո մի շարք ռուս և արևմտյան քաղաքագետներ կանխատեսում էին, որ Վոլոդինը 2018 կամ 22024 թվականներին կարող է հավակնել Ռուսաստանի նախագահի պաշտոնին[49][50][51][52]։ Առաջին անգամ Վոլոդինի նախագահական հավակնությունների մասին մամուլում հիշատակել է 2015 թվականի վերջին հոգևորական Վսևոլոդ Չապլինը՝ մեկնաբանելով Ռուսաստանի մի շարք քաղաքական գործիչների անձնական կյանքի մասին Իզվեստիայում հրապարակված հոդվածը[53]։ Պուտինն ինքը Վոլոդինի՝ որպես նախագահի հնարավոր իրավահաջորդի քննարկման համատեքստում 2017 թվականի ապրիլի 20-ին ընդգծել է, որ ժառանգորդին կարող է որոշել միայն ժողովուրդը[54]։

2016 թվականի սեպտեմբերի 25-ին Միասնական Ռուսաստան կուսակցության բարձրագույն խորհրդի և Գլխավոր խորհրդի նիստում, ՌԴ նախագահ Վ. Վ. Պուտինի ներկայացմամբ, հաստատվել է Միասնական Ռուսաստան կուսակցության կողմից VII գումարման Պետական դումայի նախագահի պաշտոնում[55]։

Օրինաստեղծ գործունեություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999-ից մինչև 2019 թվականը Պետական դումայի պատգամավոր III, IV, V և VII գումարումների լիազորությունների կատարման ընթացքում դարձել է դաշնային օրենքների նախագծերի 138 օրենսդրական նախաձեռնությունների և ուղղումների համահեղինակ[56]։

Սեփականություն և եկամուտներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականին Վոլոդինը հայտարարագրել է եկամուտները 3,16 մլն ռուբլի, 2009 թվականին՝ 359,9 մլն ռուբլի։ Վոլոդինին պատկանում էր ժ.Կ. ՍՊԸ-ի 7,57% բաժնեմասը, որը վերահսկում էր Սարատովսկին, Մոսկվայի և Նովոսիբիրսկի ժիրկոմբինատները։ Վոլոդինը Վեդոմոստի թերթին պատմել է, որ ձեռնարկություններում բաժնետոմսերը ևւ բաժնեմասերը նա վաճառել է 2007 թվականին, նրանց համար գումարը պայմանագրի պայմաններով ստացվել է 2009 թվականին Վոլոդինից 74 մ² մակերեսով բնակարան, 83 հարյուր հողատարածք և մեկ մեքենայական տեղ[57]։

2013 թվականի նոյեմբերին Forbes ամսագիրը, BBC-ի ռուսական ծառայությունը և մի շարք այլ ԶԼՄ-ներ հաղորդել են Ալեքսեյ Նավալի բլոգում կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրամի հետաքննության արդյունքների հրապարակման մասին, որոնց համաձայն՝ Վոլոդինն ունի Սոսնի ամառանոցային կոոպերատիվում չհայտարարագրված տեղամաս[58][59], Մոսկվայի մարզի Իստրինսկի շրջանի Լեշկովո գյուղից ոչ հեռու։ Նավալնիի և ՌԲԿ-ի հրապարակումներում ներկայացված են տեղամասի լուսանկարներ, որտեղ երևում են ռուսական կալվածքի, պատկերասրահի, լճակի, բաղնիքի համալիրի և ուղղաթիռային հարթակի ոճով տները[60][61][62][63]։

Բարեգործական գործունեություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 և 2015 թվականներին Վոլոդինը ամեն տարի 40 մլն ռուբլի է փոխանցել բարեգործության համար[64]։ ՌԴ նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալից օգնություն է ստացել ընդհանուր առմամբ 8 բարեգործական հիմնադրամ, որոնց թվում են Նվիրիր կյանք, Արդար օգնություն, Հավատք։ Բացի այդ, միջոցների մի մասը ուղղված է Սարատովի մարզի Վոլոդինի մանկատներին և ինտերնատներին[65]։

2016 թվականին իր եկամուտների զգալի մասը Վյաչեսլավ Վոլոդինն ավանդաբար ուղղել է բարեգործության՝ ավելի քան 31 մլն ռուբլի անձնական միջոցների, որոնց ստացողները դարձել են 21 ոչ առևտրային կազմակերպություն, բարեգործական հիմնադրամ, սոցիալական հաստատություն վեց տարածաշրջաններից։ Նրանց թվում են Չուլպան Խամատովայի Նվիրիր կյանք բարեգործական հիմնադրամը և Արդար օգնություն հասարակական կազմակերպությունը, որի հիմնադիրն Է Ելիզավետա Գլինկան (Դոկտոր Լիզա), ծանր հիվանդ երեխաների փրկության Կյանքի գիծ հիմնադրամը, Սանկտ Պետերբուրգի կազմակերպությունները, որոնք օգնում են հաշմանդամ երեխաներին՝ «ГАООРДИ» և «Հեռանկարներ»։ Սարատովի մարզում Վոլոդինն անձնական միջոցների հաշվին աջակցել է երեք մանկատներին (այժմ դրանք կոչվում են երեխաների հոգեբանամանկավարժական և բժշկասոցիալական ուղեկցման կենտրոններ), հինգ մունիցիպալ թանգարաններին՝ Լև Կասիլին, Պետրովա-Վոդկինին, Վասիլի Չապաևին, ինչպես նաև Վոլսկի և Բալաշովի երկրագիտական թանգարաններին։ Օգնության մեկ այլ ուղղություն է Սարատովի մարզի տաղանդավոր երեխաների աջակցությունը, Վոլսկից, Երշովից և Խվալինսկից մանկական ստեղծագործական կոլեկտիվներին[66]։

2017 թվականի արդյունքներով Վյաչեսլավ Վոլոդինը 25, 5 մլն ռուբլի է տրամադրել բարեգործությանը (2016-31 մլն, 2018-38,9 մլն ռուբլի), որոնք կազմել են անցած տարվա ընթացքում նրա եկամուտների կեսը։ Օգնություն են ստացել Նվիրիր կյանք օնկոհեմատոլոգիական և այլ ծանր հիվանդություններով երեխաների օգնության բարեգործական հիմնադրամը (Չուլպան Խամատովայի հիմնադրամ) և Սարատովի Տեատրալիկա մանկական թատրոն-ստուդիան։ Բացի այդ, այդ միջոցների մի մասը Վոլոդինի կողմից ուղղվել է Սմոլենսկի մարզի անապահով ընտանիքների շնորհալի երեխաների համար դպրոցի կառուցմանը և Սարատով քաղաքի Ելշանկա ավանում բարաքներից 226 ընտանիքների վերաբնակեցման համար բնակելի տան կառուցմանը[67]։

2018 թվականի արդյունքներով Վյաչեսլավ Վոլոդինն իր եկամուտների կեսը ուղղել է բարեգործությանը[68]։ Նվիրատվությունների ընդհանուր գումարը կազմել է 38,85 մլն ռուբլի։ 22 մլն ռուբլի ուղղվել է Սմոլենսկի մարզի Մոլգինո գյուղի անապահով, ոչ լրիվ ընտանիքների ևորբ երեխաների համար Ֆենիքս դպրոցի կառուցմանը, ինչպես նաև ձմեռային և ամառային դպրոցական համազգեստների, սպորտային հագուստի և դասագրքերի ձեռքբերմանը։ Եվս 5 մլն ռուբլի Վյաչեսլավ Վոլոդինը ուղարկել է Սարատովի քաղաքի Ելշանկա ավանում բազմաբնակարան բնակելի տան շինարարության ավարտի։ 2,5-ական միլիոն ռուբլի Վյաչեսլավ Վոլոդինը նվիրաբերել է բարեգործական հիմնադրամին։ Էլիզաբեթ Գլինկայի Դոկտոր Լիզա և Դոկտոր Լիզայի արդար օգնությունը միջազգային բարեգործական հասարակական կազմակերպության կողմից։ Բացի այդ, Վյաչեսլավ Վոլոդինը 4,25 մլն ռուբլի է փոխանցել գյուղեր ճանապարհների և Ռուս Ուղղափառ եկեղեցու վանքերին օգնելու համար[69]։

Վոլոդինի մասնակցությամբ Սարատովի մարզում ծերերի համար կառուցվել են ինտերնատներ։ Օրինակ՝ Օզինսկի շրջանում վետերանների համար մի ամբողջ ավան է կառուցվել։ Օրինակ՝ Օզինսկի շրջանում վետերանների համար մի ամբողջ ավան է կառուցվել[7]։

Վանքի տեղում եղել է Սերգիևսկի տաճարը, որը ավերվել է խորհրդային իշխանության օրոք. այնտեղ 1894 թվականին ծառայել է Հովհաննես Կրոնշտադտսկին, որը ճամփորդել է Վոլգա քաղաքով։ Այս տաճարի կտիտորը Վոլոդինի նախապապն էր, Արիստարխ Իվանովիչ Սաֆրոնովը, Առաջին համաշխարհային պատերազմի մասնակիցը, որը ապրում էր Վորոնցով-Դաշկովների նախկին կալվածքում և զբաղվում էր խորհրդային իշխանության օրոք գյուղացիական աշխատանքով։ Նա ձերբակալվել և գնդակահարվել է 1937 թվականին՝ 67 տարեկան հասակում[70]։

Նոր եկեղեցու հիմքը դրվել է 2002 թվականին տեղի բնակիչների նախաձեռնությամբ, սակայն փաստացի տաճարի համալիրի շինարարությունը սկսվել է 2006 թվականին Վյաչեսլավ Վոլոդինի խնամքի ներքո[71]։

1999 թվականին Վոլոդինի ակտիվ մասնակցությամբ վերականգնվեց Սարատովի մարզի Վոլսկի շրջանի Բելոգորնոյե գյուղում գտնվող Պոկրովյան տաճարը՝ 1920-ական թվականների վերջին փակ, իսկ հետո հրդեհից ոչնչացված փայտե տաճարի տեղում[72]։

Վոլոդինի երկու բարեկամները, որոնք ծառայել են հին տաճարում՝ հոգևորական Յակով Լոգինովը (Վոլոդինի նախապապը մայրական գծով) և սարկավագ Ֆիլիպ Լետովը զոհվել են ստալինյան տարիներին[73]։

Երրորդության տաճարի կառուցումը Վոլսկ քաղաքում, որը մարզում Նոր կառուցված տաճարներից ամենամեծն է, նույնպես հնարավոր է դարձել Վյաչեսլավ Վոլոդինի կազմակերպչական աջակցության շնորհիվ[74]։

Վոլոդինը հանդիսանում է նաև Խվալինսկի Խաչվերաց տաճարի կտիտորը, որտեղ մկրտվել է։ Խորհրդային իշխանության տարիներին քանդվեցին տաճարի գմբեթներն ու զանգակատունը, և այդ տեսքով 1946 թվականին այն հանձնվեց հավատացյալներին։ 2003 թվականին Վոլոդինի նախաձեռնությամբ տաճարը ֆինանսավորում ստացավ դաշնային բյուջեից մշակութային ժառանգության պահպանության դաշնային հասցեական ներդրումային ծրագրի համար։ Ներկայումս տաճարում ավարտվել է շինարարա-վերականգնողական աշխատանքների ամբողջ համալիրը, վերականգնվել են զանգակատունը և եկեղեցական որմնանկարները[75]։

Վյաչեսլավ Վոլոդինի օգնության շնորհիվ ամբողջությամբ վերանորոգվել է նաև Սարատովի մարզի Մոնաստիրսկի Պուգաչևսկի շրջանի Նիկոլսկի վանքը[76]։

Մրցանակներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մոսկվա, Կրեմլ: Պետական մրցանակների հանձնման արարողություն: Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 4-րդ աստիճանի շքանշանով պարգևատրվել է Պետական դումայի փոխնախագահ Վյաչեսլավ Վոլոդինը:
  • Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 3-րդ աստիճանի շքանշան (2012 թվական)[77][78]։
  • Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 4-րդ աստիճանի շքանշան (2006 թվականի ապրիլի 20)՝ օրինաստեղծ գործունեության մեջ ունեցած մեծ ավանդի և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար[79]։
  • Պատվո շքանշան (2003 թվականի ապրիլի 14)՝ ակտիվ օրինաստեղծ գործունեության և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար[80]։
  • Բարեկամության շքանշան (1997 թվականի օգոստոսի 15)՝ պետությանը մատուցած ծառայությունների և մարզի սոցիալ-տնտեսական զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի համար (Սարատովի մարզ)[81]։
  • Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր իրավաբան (2009 թվականի հունվարի 3)[82]։
  • Անատոլի Կոնիի մեդալ (Ռուսաստանի Դաշնության արդարադատության նախարարություն, 2009 թվական)[83]։
  • Մարտական համագործակցության համար մեդալ (Ռուսաստանի ՆԳՆ, 2006 թվական)։
  • Ռտիշչևոյի և Ռտիշևսկի մունիցիպալ շրջանի պատվավոր քաղաքացի (2010 թվականի հունվար)[84]։
  • Պրիմակովի մեդալ (Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարություն, 2019 թվական)[85]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Golunov I. Одна абсолютно счастливая деревня. Как близкие Вячеслава Володина благоустраивают села, зарабатывают на майонезе и становятся святыми. Расследование Ивана Голунова, One absolutely happy village. How Vyacheslav Volodin's relatives improve villages, earn on mayonnaise and become saints. Investigation by Ivan Golunov — Ilya Krasilyshik, Galina Timchenko, 2017.
  2. ↑ https://ria.ru/20240204/volodin-1925293802.html
  3. ↑ «Володин Вячеслав Викторович» (ռուսերեն). www.gosduma.net. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 Иван Голунов (2017 թ․ ապրիլի 17). «Одна абсолютно счастливая деревня. Как близкие Вячеслава Володина благоустраивают села, зарабатывают на майонезе и становятся святыми». Meduza. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 17-ին.
  5. ↑ Дарья Ивашкина, Роман Голованов (2016 թ․ սեպտեմբերի 23). «Путин предложил Вячеслава Володина на пост спикера Госдумы». Комсомольская правда (ռուսերեն). Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 13-ին.
  6. ↑ Олег Ролдугин (2012 թ․ փետրվարի 15). «Тайны биографии Вячеслава Володина». Собеседник. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 д/ф «Неизвестный Володин. Саратов — Москва» // ГТРК Саратов
  8. ↑ 8,0 8,1 Володин Вячеслав Викторович. РБК — персоналии.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Макаркин А. В. Вячеслав Володин — политик и администратор. 26.10.2010.
  10. ↑ Володин, Вячеслав Викторович. Разработка и обоснование параметров весового дозирующего устройства стебельных кормов : автореферат дис. … кандидата технических наук : 05.20.01 / Сарат. ин-т механизации сел. хоз-ва им. М. И. Калинина. — Саратов, 1989. — 24 с.
  11. ↑ Выпускник Российской академии государственной службы при Президенте РФ (Поволжский институт управления — филиал РАНХиГС)
  12. ↑ Кто с помощью Навального сливает Володина?. Интернет-газета «Четвёртая власть».
  13. ↑ Дмитрий Аяцков: «Мы с Вячеславом Володиным братья по духу»
  14. ↑ Володин, Вячеслав Викторович. Субъект Российской Федерации: Проблемы власти, законотворчества и управления : автореферат дис. … доктора юридических наук : 12.00.02 / Рос. академия гос. службы при Президенте Рос. Фед. — Санкт-Петербург, 1996. — 36 с.
  15. ↑ Среди них: Научно-практический комментарий к Федеральному закону от 6 октября 2003 года № 131-ФЗ «Об общих принципах организации местного самоуправления в Российской Федерации» / Авт. кол. В. В. Володин и др. — Саратов: Изд-во СГАП, 2006. — 348 с.; Конституционно-правовое регулирование транспарентности органов государственной власти в Российской Федерации и в Канаде. / Под ред. В. В. Володина и С. В. Кабышева. — М.: Формула права, 2009. — 253 с.
  16. ↑ 23 сентября 2016. Второй после Путина: почему Володина назначили спикером Госдумы
  17. ↑ «Дума - место для дискуссий: Володин избран спикером». vesti.ru. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  18. ↑ Путин назначил первое заседание Госдумы VII созыва на 5 октября — BBC Русская служба
  19. ↑ Второй после Путина: почему Володина назначили спикером Госдумы
  20. ↑ «Политологи включили Володина в тройку ведущих политиков России». Росбизнесконсалтинг. 2016 թ․ հոկտեմբերի 25. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
  21. ↑ Большинство россиян знает, кто является спикером Госдумы — Общество — ТАСС
  22. ↑ Госдума запомнилась законом о реновации — Страна — Коммерсантъ
  23. ↑ Ведомости (2016 թ․ նոյեմբերի 24). «Вячеслав Володин выходит на международный уровень». Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 16-ին.
  24. ↑ «Володин избран председателем союзного парламента Белоруссии и России». Дни ру. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 16-ին.
  25. ↑ Володин войдет в бюро высшего совета ЕР, Неверов остается главой генсовета «NEWSru.com», 22.01.2017
  26. ↑ СМИ России: пенсионный возраст повысят незаметно «Русская служба Би-би-си», 22.05.2017
  27. ↑ «Вячеслав Володин в ходе обсуждения темы пенсионной реформы с жителями Саратовской области заявил, что будущее пенсий в России зависит от наполняемости бюджета страны» (ռուսերեն). Fn-Volga. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 13-ին.
  28. ↑ Голосование по пенсионной реформе в Госдуме РФ
  29. ↑ «Володин предложил обязать Украину заплатить за аннексию Крыма». РБК. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 15-ին.
  30. ↑ «Вячеслав Володин прокомментировал решение Украины о включении его в санкционный список» (ռուսերեն). Государственная Дума. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 24-ին.
  31. ↑ Разработка и обоснование параметров весового дозирующего устройства стебельных кормов // Российская Государственная Библиотека
  32. ↑ «Структура и организационные основы деятельности местной администрации // Библус». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 22-ին.
  33. ↑ «Володин: Дума может участвовать в формировании правительства». Дни ру. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 6-ին.
  34. ↑ «Живая Конституция развития» (ռուսերեն). www.pnp.ru. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 5-ին.
  35. ↑ «Росбизнесконсалтинг, 12 мая 2014. В новый список санкций ЕС включены Вячеслав Володин и прокурор Поклонская». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 22-ին.
  36. ↑ «Gazeta.ru. Вячеслав Викторович Володин. Первый заместитель руководителя администрации президента РФ». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 22-ին.
  37. ↑ Коммерсантъ, 28 апреля 2014. США ввели санкции против Дмитрия Козака, Игоря Сечина и Вячеслава Володина
  38. ↑ РИА «Новости», 25 ноября 2015. Хронология введения санкций и ответные меры России в 2014—2015 годах
  39. ↑ «Володин избран главой наблюдательного совета ВШЭ». Газета.Ru. 22.04.2014. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 23-ին.
  40. ↑ Коммерсантъ, 15 июня 2016. Вячеслав Володин понаблюдает за «Знанием»
  41. ↑ Ведомости, 7 сентября 2015. Вячеслав Володин возглавил рабочую группу по НКО
  42. ↑ Независимая Газета, 1 июля 2016. 100 ведущих политиков России в июне 2016 года
  43. ↑ «Медведев предложил включить в предвыборный список единороссов Володина — Новости Политики — Новости Mail.Ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 27-ին.
  44. ↑ Максим Иванов. Предварительные лица Журнал «Коммерсантъ Власть» № 26 от 04.07.2016, стр. 9
  45. ↑ Постановление Центральной избирательной комиссии Российской Федерации № 56/541-7 от 23 сентября 2016 «Об установлении общих результатов выборов депутатов Государственной Думы Федерального Собрания Российской Федерации седьмого созыва» Արխիվացված 2018-01-22 Wayback Machine // Сайт ЦИК Российской Федерации
  46. ↑ Медведев объяснил выдвижение Вячеслава Володина «РБК», 02.07.2016
  47. ↑ Путин предложил Володина на пост спикера Госдумы «NEWSru.com», 23.09.2016
  48. ↑ Володин может возглавить Госдуму, а руководитель аппарата палаты собирается в отставку, узнала пресса"NEWSru.com", 23.08.2016
  49. ↑ «Путин предложил Володина на пост спикера Госдумы». Росбизнесконсалтинг. 2016 թ․ սեպտեմբերի 23. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  50. ↑ «Переезд в Думу: о чем говорит уход Вячеслава Володина из Кремля». Росбизнесконсалтинг. 2016 թ․ սեպտեմբերի 23. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  51. ↑ «The Financial Times: В планах Володина когда-нибудь стать президентом России». The Financial Times. 2016 թ․ սեպտեմբերի 23. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  52. ↑ «Дмитрий Гудков рассказал, что может означать смена Нарышкина на Володина». Росбалт. 2016 թ․ սեպտեմբերի 22. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  53. ↑ «Polit.ru, 26 января 2016 года. Всеволод Чаплин рассказал о президентских амбициях Володина». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 22-ին.
  54. ↑ «Путин отреагировал на заявления о своем преемнике». Росбизнесконсалтинг. 2017 թ․ ապրիլի 21. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 21-ին.
  55. ↑ «Единая Россия» определила руководителей Госдумы и фракции. Обобщение
  56. ↑ «Официальный сайт Государственной Думы Федерального Собрания Российской Федерации». old.duma.gov.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  57. ↑ У депутатов есть самолёт, Ferrari, три Maybach и шесть Bentley. // Ведомости : газета. — № 87 (2605). — 17 мая 2010.
  58. ↑ Навальный нашёл дачный посёлок высокопоставленных чиновников. Lenta.ru, 27 ноября 2013
  59. ↑ Навальный нашёл у Володина незадекларированную недвижимость. Forbes, 27.11.2013
  60. ↑ Навальный обвинил Володина в сокрытии роскошной дачи. Русская служба Би-би-си.
  61. ↑ Елисеев, С. Навальный: у Путина было «Озеро», у Володина теперь есть «Сосны». Slon.ru, 27.11.2013.
  62. ↑ Дачный вопрос России. Сменят ли «Сосны» кооператив «Озеро» и станет ли Вячеслав Володин президентом? Телеканал «Дождь», 30 ноября 2013.
  63. ↑ Рубин, М. (11.08.2015). «Дачный кооператив Володина сократился до трех высших должностных лиц». РБК.
  64. ↑ «Вячеслав Володин направил 38,85 млн рублей на благотворительность» (ռուսերեն). Государственная Дума. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 2-ին.
  65. ↑ СМИ: В прошлом году Володин потратил 40 млн на благотворительность — «Life.ru» — информационный портал
  66. ↑ «Источник: Володин направил половину своих доходов за 2016 год на благотворительность — Политика — ТАСС». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
  67. ↑ Володин направил на благотворительность половину своих доходов за 2017 год // ИА REGNUM
  68. ↑ Вячеслав Володин направил 38,85 млн рублей на благотворительность // duma.gov.ru
  69. ↑ «Вячеслав Володин направил 38,85 млн рублей на благотворительность» (ռուսերեն). Государственная Дума. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 13-ին.
  70. ↑ Имена новомучеников, исповедников и всех невинно от богоборцев в годы гонений пострадавших в Саратовской митрополии
  71. ↑ «Всероссийский батюшка выбрал Алексеевку». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 28-ին.
  72. ↑ Сайт Покровского храма
  73. ↑ Собеседник // Погибших в ГУЛАГе родственников Володина причислили к лику святых
  74. ↑ Троицкий Собор Вольска
  75. ↑ Хвалынск. Церковь Воздвижения Креста Господня
  76. ↑ Вложение в вечность | Новости Саратова и области — Информационное агентство «Взгляд-инфо»
  77. ↑ «Ведомости»: Медведев наградит десятки чиновников, в том числе Нургалиева и Володина
  78. ↑ Раздаст по заслугам
  79. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 20 апреля 2006 г. № 404». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 19-ին.
  80. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 14 апреля 2003 г. № 438». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 19-ին.
  81. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 15 августа 1997 г. № 891». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 14-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 19-ին.
  82. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 3 января 2009 г. № 2
  83. ↑ «Министр юстиции Александр Коновалов наградил медалью Вячеслава Володина». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ մայիսի 9-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 24-ին.
  84. ↑ Светлана Кирпичёва. Володин — гражданин Ртищево(չաշխատող հղում) КИС. — 3 февраля 2010
  85. ↑ Лавров наградил Володина медалью Примакова

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վյաչեսլավ Վոլոդին» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
GND: 133597040 · ISNI: 0000000027947086 · VIAF: 3667081 · WorldCat VIAF: 3667081
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վյաչեսլավ_Վոլոդին&oldid=9491661» էջից