Ստեփան Կևորկով

Ստեփան Կևորկով
Ծնվել է	մարտի 19 (ապրիլի 1), 1903
Ծննդավայր	Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	օգոստոսի 15, 1991 (88 տարեկան) կամ հուլիսի 15, 1991 (88 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Մասնագիտացում	դերասան և կինոռեժիսոր
Պարգևներ
IMDb	ID ID 1293046

Ստեփան Աղաբեկի Կևորկով (Ստեփան Կևորկյանց, մարտի 19 (ապրիլի 1), 1903, Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն^[1] - օգոստոսի 15, 1991(1991-08-15) կամ հուլիսի 15, 1991(1991-07-15)^[2], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ խորհրդային կինոռեժիսոր, սցենարիստ, դերասան, ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1963), ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1970)։ 1930 թվականին ավարտել է Մոսկվայի կինեմատոգրաֆիայի պետտեխնիկումը։ ՀԽՍՀ պետական մրցանակի դափնեկիր։ ԽՄԿԿ անդամ 1945 թվականից։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասնակից։

Գեորգի Կևորկովի և Ռուբեն Գևորգյանցի հայրն է։

Կենսագրություն

Ստեփան Կևորկովը ծնվել է 1903 թվականին Մոսկվայում։ 1914-1917 թվականներին սովորել է գիմնազիայում։ Նրան ուսուցանել են կինոարվեստի մեծ գիտակներ Ս. Կոմարովը, Ս. Էյզենշտեյնն ու Վ. Պուդովկինը։ 1930 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Կինեմատոգրաֆիայի պետական տեխնիկումը։ 1933-1936 թվականներին «Մոսֆիլմ» և «Ադրբկինո» ստուդիաներում աշխատել է Ն. Շենգելայայի և Ա. Դովժենկոյի հետ։ 1935 թվականին մեկնել է Մոսկվա և մասնակցել Ալեքսանդր Դովժենկոյի «Աէրեգրադ» կինոերկի նկարահանման աշխատանքներին իբրև ասիստենտ։ 1936 թվականին Համո Բեկնազարյանի և Դանիել Դզնունու հրավերով Կևորկովը մեկնել է Հայաստան։ 1936 թվականից եղել է Հայկինոյի (այժմ՝ Հայֆիլմ) կինոստուդիայի ռեժիսոր։ 1958-1962 թվականներին եղել է ՀԽՍՀ Կինոգործիչների միության նախագահ, 1962-1967 թվականներին՝ ՀԿՄ վարչության առաջին քարտուղար։ Հայ կինեմատոգրաֆիստներից առաջինն էր, որ արժանացել է ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստի կոչման (1970)^[3]։

Մասնակցություն Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին

Մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ») գործողություններին, պարգևատրվել է «Հայրենական մեծ պատերազմի» 2-րդ աստիճանի շքանշանով, Հոկտեմբերյան հեղափոխության, Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշաններով և բազմաթիվ մեդալներով^[4]։

Ֆիլմագրություն

Կինոնկարներից են՝ «Լեռնային արշավ» (1939), «Ճանապարհ» (1961)։

Քարամյանի հետ բեմադրել է «Ուրվականները հեռանում են լեռներից» (1955), «Ամպրոպի արահետով» (1956), «Պայթյուն կեսգիշերից հետո» (1968)։

Հեղափոխական Կամոյի կյանքին և հերոսական գործունեությանն են նվիրված նրանց «Անձամբ ճանաչում եմ» (1958), «Արտակարգ հանձնարարություն» (1965) կինոնկարները։

Գրիգոր Մելիք-Ավագյանի հետ նկարահանել է «Կամոյի վերջին սխրանքը» (1973)։

Կինոնկարներ

«Լեռնային արշավ», 1939
«Ուրվականները հեռանում են լեռներից», 1955
«Պայթյուն կեսգիշերից հետո», 1968
«Անձամբ ճանաչում եմ», 1957
«Արտակարգ հանձնարարություն», 1965, վերջին չորսը՝ Էրազմ Քարամյանի հետ
«Կամոյի վերջին սխրանքը»,1973 (Գրիգոր Մելիք-Ավագյանի հետ, ՀՀ պետական մրցանակ, 1967)

Մրցանակներ

ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ, 1963
ՀԽՍՀ պետական մրցանակ (1967) («Անձամբ հայտնի» և «Հատուկ հանձնարարություն» ֆիլմերի համար)
ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1970)
Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան
Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան
Հայրենական մեծ պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշան

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Кеворков Степан Агабекович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Internet Movie Database — 1990.
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
↑ Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989 թ., 392 էջ:

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 388)։

[_bcf3c6a012e310c1-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Кеворков Степан Агабекович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_01a8256e6d55c7e0-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Internet Movie Database — 1990.

[3] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

[4] Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989 թ., 392 էջ:

[1]

[2]

[3]

[4]