Կլոդ Ժական

Կլոդ Ժական; ֆր.՝ Claudius Jacquand
Ծնվել է	դեկտեմբերի 11, 1803
Ծննդավայր	Լիոն
Վախճանվել է	ապրիլի 2, 1878 (74 տարեկան)
Մահվան վայր	Փարիզի 8-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա և Փարիզ, Ֆրանսիա
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Մասնագիտություն	նկարիչ, վիզուալ արտիստ և գծանկարիչ
Ոճ	ակադեմիզմ
Թեմաներ	Կերպարվեստ և գեղանկարչություն
Ուշագրավ աշխատանքներ	Cinq-Mars rendant son épée à Louis XIII by Claudius Jacquand?
Աշակերտներ	Ալբերտ Օբլետ
Պարգևներ
Ամուսին	Marthe-Lydia de Forbin-La Barben?
	Claudius Jacquand Վիքիպահեստում

Կլոդ Ժական^[8], հայտնի է նաև Կլաուդիո անունով (ֆր.՝ Claudius Jacquand, դեկտեմբերի 11, 1803(1803-12-11)^[1]^[2], Լիոն^[3] - ապրիլի 2, 1878(1878-04-02)^[1]^[4]^[5], Փարիզի 8-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա և Փարիզ, Ֆրանսիա^[6]), ֆրանսիացի նկարիչ, որը նկարել է պատմական, կենցաղային և կրոնական թեմաներով նկարներ։

Կենսագրություն

Նրա ընտանիքը զբաղվում էր ձեռագործությամբ, հայրը սանր էր պատրաստում։ Նա արվեստի առաջին դասերն անցել է Լիոնի գեղեցիկ արվեստների ազգային դպրոցում` Ֆլյորի Ֆրանսուա Ռիշարի հետ։ 1836 թվականին, մոր մահից հետո նա տեղափոխվել է Փարիզ և սկսել է մասնակցել ցուցահանսեսների։ 1839 թվականին դարձել է Պատվավոր Լեգեոնի շքանշանի ասպետ^[9] և մեկ տարի անց Բրյուսելում անցկացվող ցուցահանդեսին ստացել ոսկե մեդալ։ Հաջորդ տարի, Հաագայում կայացած ցուցահանդեսի ժամանակ նա ստացել է ևս մեկ ոսկե մեդալ և արժանացել է Լեոպոլդի շքանշանի։ Կարճ ժամանակ անց մահացել է նրա հայրը՝ թողնելով նրան որոշակին ժառանգություն, որը հնարավորություն է տվել նրան ամուսնանալ Լուի Նիկոլա Ֆիլիպ Օգոստ դե Ֆորբինի դստեր և վիկոնտ Ալեքսանդր Պոլ դե Պինելիի այրու` ազնվական Լիդիա դե Ֆորբինի հետ^[10]։ Նա նկարչություն է սովորեցրել իր խորթ որդուն` Օգոստ դե Պինելիին, որը ևս դարձել է հայտնի նկարիչ^[11]։

Նա և իր ընտանիքը հաստատվել են կնոջ հայրենի քաղաքում` Էմերինժեում, որտեղ Կլաուդիոն տուն է կառուցել` ոգեշնչված Փարիզում տեսած մի ամրոցով։ 1844 թվականին ընտևվել է քաղաքապետ^[10]։ Մեկ տարի անց սկսել է ցուցադրվել Փարիզյան սալոնում, որտեղ Շառլ Բոդլերը նկարագրել է նրան որպես «20-րդ որակի» նկարիչ^[12]։

1848 թվականի Ֆրանսիական հեղափոխությունից հետո նրա եկամուտները նկատելի կրճատվել են, և նա սկսել է վարձու աշխատանք փնտրել։ Վերսալի Ֆրանսիայի պատմության թանգարանի տնօրեն դառնալու նրա ջանքերը ձախողվել են։ 1852 թվականին նա և Լիդիան տեղափոխվել են Բոլոն-սյուռ-Մեր և վաճառել Էմերինժեի կարողությունը` իրենց ապրուստը հոգալու համար։ 1856 թվականին ստիպված են եղել ավելի էժան բնակարան փնտրել Փարիզում։ Լիդիան մահացել է 1863 թվականին։ Կլաուդիոն շարունակել է ցուցադրվել` հազիվ վաստակելով ապրուստի համար։ Մահացել է 1878 թվականին։

Պատկերասրահ

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 Claude dit Claudius Jacquand (ֆր.) — ministère de la Culture.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #117049638 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Claude Jacquand (նիդերլ.)
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Claude Jacquand — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 ^6,4 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
↑ http://genobco.free.fr/provence/Gaufridy-bonx2dortan.htm
↑ «Жакан Клавдий (Клод) - Русская портретная живопись». www.irisunok.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
↑ Documentation @ the Base Léonore.
↑ ^10,0 ^10,1 Jacques du Chayard Histoire d'Émeringes Արխիվացված 2014-01-02 Wayback Machine, From a thesis by Dominique Richard (Cultural Advisor of the Conseil Général de Savoie)
↑ "Auguste de Pinelli - Un artiste une oeuvre" Արխիվացված 2014-07-02 Wayback Machine, Musée Mandet, Riom.
↑ Charles Baudelaire, "Salon de 1845", in Curiosités esthétiques. L'art romantique et autres œuvres critiques, éd. H. Lemaître, Paris, 1962 page 280 et note 156

Հետագա ընթերցանություն

Dominique Lobstein, Claudius Jacquand: les derniers moments de Christophe Colomb, Somogy Éditions d'Art 2011 978-2-7572-048-94
Dominique Richard, Biographie et catalogue raisonné de l’œuvre peint de Claudius Jacquand, Université Lyon II 1980

Արտաքին հղումներ

ArtNet: More works by Jacquand

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կլոդ Ժական» հոդվածին։

[_96edcb407b5e73f3-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_0a6eeec2ee83fdc3-2] 2,0 ^2,1 Claude dit Claudius Jacquand (ֆր.) — ministère de la Culture.

[_7f3d907134962137-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #117049638 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[_0206d6543309c776-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Claude Jacquand (նիդերլ.)

[_4ad9da0f3a6dc743-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Claude Jacquand — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7

[_4de471d988e353a1-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 ^6,4 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

[_500f33c9030941bd-7] ttps://genobco.free.fr/provence/Gaufridy-bonx2dortan.htm

[irisunok-8] «Жакан Клавдий (Клод) - Русская портретная живопись». www.irisunok.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.

[9] Documentation @ the Base Léonore.

[Emeringes-10] 10,0 ^10,1 Jacques du Chayard Histoire d'Émeringes Արխիվացված 2014-01-02 Wayback Machine, From a thesis by Dominique Richard (Cultural Advisor of the Conseil Général de Savoie)

[11] "Auguste de Pinelli - Un artiste une oeuvre" Արխիվացված 2014-07-02 Wayback Machine, Musée Mandet, Riom.

[12] Charles Baudelaire, "Salon de 1845", in Curiosités esthétiques. L'art romantique et autres œuvres critiques, éd. H. Lemaître, Paris, 1962 page 280 et note 156

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]