Ռուսական կայսրության արտաքին գործերի նախարարի պաշտոնը զբաղեցրել է ավելի երկար ժամանակ, քան որևէ այլ անձ։ Կողմնակից է եղել Ավստրիայի ու Պրուսիայի հետ Ռուսական կայսրության մերձեցման քաղաքականությանը, դեմ է եղել հեղափոխական շարժումներին ու լիբերալ միավորումներին։ Սրբազան միության հիմնադիրներից մեկն է։
Нессельроде, «Autobiographie» (Париж, 1866 и русский перевод под заглавием «Записки» в «Русском Вестнике», октябрь 1865, том 59);
Нессельроде К.В. Неизданное письмо графа КВ. Нессельроде к И.Ф. Паскевичу-Эриванскому от 11 мая 1829 г. / Сообщ. А.П.М./ Исторический вестник, 1890. – Т. 39. - № 1. – С. 221-225. – Под загл.։ Страничка из истории наших сношений с Персией в 1829 г.;
«Correspondance diplomatique du C-te Pozzo di Borgo et du C-te de Nesselrode 1814—1818» (Париж, 1890);
Татищев С. С., «Внешняя политика императора Николая I» (СПб., 1887);
Соловьёв С. М., «Император Александр I» (СПб., 1877).
Мамай А. С. Амурский вопрос в дальневосточной политике России в середине XIX в. ։ Н. Н. Муравьев-Амурский. Дис. … канд. ист. наук. М., 1997