Jump to content

Լիլիա Պոդկոպաևա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լիլիա Պոդկոպաևա
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝իգական
Բնօրինակ անուն՝ուկրաիներեն՝ Лiлiя Олександрiвна Подкопаева
Մասնագիտացում՝սպորտային մարմնամարզիկ, հեռուստահաղորդավարուհի և մրցավար
Երկիր՝ Ուկրաինա
Ծննդյան ամսաթիվ՝օգոստոսի 15, 1978(1978-08-15) (46 տարեկան)
Ծննդավայր՝Դոնեցկ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Հասակ՝155 սանտիմետր[1][2][3][…]
Քաշ՝42 կիլոգրամ[4]
Պարգևներ
«Վաստակի համար» 2-րդ աստիճանի շքանշան (Ուկրաինա) Օլգա իշխանուհու III աստիճանի շքանշան
Ուկրաինայի նախարարների կաբինետի պատվավոր դիպլոմ
Ուկրաինայի նախագահի պատվո նշան շքանշան

Q4192723?

 և Ուկրաինայի սպորտի վաստակավոր վարպետ

Լիլիա Ալեքսանդրովնա Պոդկոպաևա (ուկրաիներեն՝ Лілія Олександрівна Подкопаєва, օգոստոսի 15, 1978(1978-08-15), Դոնեցկ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի մարմնամարզուհի, Ուկրաինայի սպորտի վաստակավոր վարպետ (1994), միջազգային կարգի դատավոր, ՈՒԵՖԱ գավաթակիր (1995), 45 ոսկե, 21 արծաթե և 14 բրոնզե մեդալակիր, Սպորտային մարմնամարզության աշխարհի բացարձակ չեմպիոն (1995), Եվրոպայի չեմպիոն (1996), Ատլանտայի խաղերի օլիմպիական չեմպիոն (1996)։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1978 թվականի օգոստոսի 15-ին Դոնեցկում։

Մայրը Նինա Յակովլևնան է։ Ծնողներն ամուսնալուծված են։ Տատիկը՝ Էվելինա Միխայլովնան Լիլիային 5 տարեկանում տարել է Դոնեցկի Դինամո ընկերության մարզադահլիճ[5]։ Սպորտային մարմնամարզությամբ սկսել է զբաղվել վաղ մանկությունից։ 5-8 տարեկանից նա անցկացրել է երեք պարտադիր ամենօրյա պարապմունք[6]։

Լիլիա Պոդկոպաևան սովորել է Դոնեցկի թիվ 3 միջնակարգ դպրոցում։

1993 թվականի ապրիլին Պոդկոպաևան մասնակցել է Անգլիայի Բիրմինգհեմ քաղաքում կայացած սպորտային մարմնամարզության աշխարհի առաջնությանը։ Նա դուրս է եկել եզրափակիչ, սակայն պարտություն է կրել առաջին փորձի ժամանակ և զբաղեցրել վերջին տեղը՝ 8.893 հաշվով։ 1994 թվականին Ավստրալիայի Բրիսբեն քաղաքում կայացած աշխարհի առաջնությունում նա զբաղեցրել է վեցերորդ տեղը բազմամարտում՝ 38.942 միավորով։ Եզրափակչում նա 9.424 արդյունքով զբաղեցրել է ութերորդ տեղը, հինգերորդը՝ անհավասար ձողերի վրա, մուտքագրելով 9.350 միավոր, իսկ երկրորդը՝ գերանի վրա՝ հավաքելով 9.737 միավոր[7]։ 1994 թվականի նոյեմբերին Գերմանիայի Դորտմունդ քաղաքում կայացած աշխարհի թիմային առաջնությունում նա հավաքել է 38.099 միավոր, ինչի շնորհիվ նա Ուկրաինայի հավաքականին հասցրել է հինգերորդ հորիզոնական[8]։

Հաջորդ տարի Պոդկոպաևան մասնակցել է Ճապոնիայի Սաբաե քաղաքում տեղի ունեցող 1995 թվականի աշխարհի առաջնությանը։ Նա օգնել է Ուկրաինային գրավել հինգերորդ տեղը և լիարժեք թիմ պատրաստել 1996 թվականի Օլիմպիական խաղերին։ Այնուհետև Պոդկոպաևան հաղթել է բազմամարտում 39.248 հաշվով։ Եզրափակիչ մրցումներում նա գրավել է առաջին տեղը (9.781), երկրորդը՝ գերանով (9.837) և յոթերորդը՝ հատակին (9.087)[9]։

1996 թվականի սկզբին Պոդկոպաևան լուրջ վնասվածք է ստացել, երբ նա ընկել է մարզման ժամանակ՝ կոտրելով երկու կողոսկրերը[10]։ Այնուամենայնիվ, նույն տարվա մայիսին նա մասնակցել է Բիրմինգհեմում կայացած Եվրոպայի առաջնությանը, որտեղ օգնել է Ուկրաինայի հավաքականին գրավել երրորդ տեղը և հաղթել բազմամարտում 39.205 հաշվով։ Եզրափակիչ մրցույթում նա գրավել է երրորդ տեղը գերանով (9.756)[11]։

1996 թվականի հուլիսին Պոդկոպաևան մասնակցել է 1996 թվականի ամառային XXVI օլիմպիական խաղերին Ջորջիա նահանգի Ատլանտա քաղաքում, որտեղ նա նվաճել է երկու ոսկե մեդալ՝ բացարձակ առաջնությունում և հատակի վարժությունում։ Այդ վարժություններից մեկը՝ կրկնակի առաջ սալտո՝ 180° շրջադարձով, մինչ այժմ մարզիկներից ոչ ոք չի կարող կրկնել, նույնիսկ տղամարդիկ[12]։ Նա չորրորդ մարմնամարզուհին է, որը նվաճել է օլիմպիական տիտղոսը որպես աշխարհի գործող չեմպիոն և միակ մարմնամարզուհին, որը հաղթել է բազմամարտում՝ առանց թիմային մեդալ նվաճելու։ Նա նաև վերջին մարմնամարզուհին է, որը նվաճել է բազմամարտի և եզրափակիչ ոսկե մեդալը Սիմոնե Բայլսից առաջ 2016 թվականին։

Սկզբնապես Պոդկոպաևան մտադիր է եղել շարունակել մրցույթը 1996 թվականի օլիմպիական խաղերից հետո, և նա ընդգրկվել է Ուկրաինայի հավաքականում 1997 թվականի աշխարհի առաջնություններում։ Այնուամենայնիվ, վնասվածքները նրան ստիպել են չմասնակցել մրցույթներին, այնուհետև թողնել մարզաձևը[13]։

Պոդկոպաևան մարզման ընթացքում, 2000 թվական

2001 թվականին ավարտել է ֆիզկուլտուրայի և սպորտի ազգային համալսարանը։ Այնուհետև սովորել է Դոնեցկի կառավարման պետական ակադեմիայում։

2002 թվականին Պոդկոպաևան «Ոսկե Լիլիա» կանոնավոր մրցաշար է կազմակերպել գեղարվեստական և ռիթմիկ մարմնամարզիկների, ակրոբատների և պարողների մասնակցությամբ[14]։

2005 թվականին Պոդկոպաևան դարձել է Ուկրաինայում ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ի ՄԱԿ-ի բարի կամքի դեսպանը[15]։ Նա նաև Եվրոպայի խորհրդի դեսպանն է սպորտի, հանդուրժողականության և արդար խաղի հարցերով[16]։

Պարգևատրվել է Ուկրաինայի Նախագահի պատվավոր տարբերանշանով (1995)[17], «Արիության համար» խաչով (1996)[18], «Ծառայության համար» ІІ շքանշանով (2002)[19], «Արքայադուստր Օլգա» III շքանշանով (2009)[20], Ուկրաինայի Նախարարների կաբինետի պատվոգիր (2003)[21], Սուրբ Ստանիսլավի շքանշան։

2006 թվականին Ուկրպոշտան թողարկել է Ուկրաինայի փոստային նամականիշը, որտեղ պատկերված է Լիլիա Պոդկոպաևան[22]։ 2008 թվականին, իր երեսուներորդ տարեդարձի կապակցությամբ, ՄԱԿ-ի մարմնամարզուհին թողարկել է ԱՄՆ փոստային նամականիշ, որտեղ պատկերված էր Լիլիա Պոդկոպաևան[23]։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախկին ամուսինը՝ (2004 թվականի դեկտեմբերի 25-ից[24] մինչև 2009 թվականի հունվար) Տիմոֆեյ Նագորնի[25][26]՝ գործարար, սպորտային շոուների կազմակերպիչ, «Սպորտ-Սերվիս»-ի տնօրեն, այժմ Միկա Նյուտոնի պրոդյուսերը[27][28][29], միասին ապրել են 7 տարի (2002-2009)[30]։ Պոդկոպաևայի և Նագորնիի հարսանիքը գլխավորել են Մարիա Էֆրոսինինան, Միխայիլ Տուրչինսկին և Դմիտրի Օսկինը։ Նրանց շնորհավորել են Իոսիֆ Կոբզոնը, Տաիսիա Պովալին, Վադիմ Պիսարևը, Սվյատոսլավ Վակարչուկը, Յանա Կլոչկովան, Սվետլանա Խորկինան, Ալեքսեյ Նեմովը, Տատյանա Գուցուն, Եկատերինա Սերեբրյանսկայան և այլք[24]։ Լիլիայի վկան եղել է Անի Լորակը[24]։

Որդեգրված որդի Վադիմ Նագորնին (ծնված 2005 թվականի նոյեմբերի 27-ին[31]) հուլիսի 13-ին որդեգրվել է, իսկ 2006 թվականի հուլիսի 31-ին տարվել է գիշերօթիկ դպրոցից[31] (նկարահանվել է Ալինա Գրոսուի տեսահոլովակում)[25][28][32]։

Դուստր Կարոլինա Նագորնայան (ծնված 2006 թվականի նոյեմբերի 10) անվանակոչվել է կնքամոր՝ Անի Լորակի անունով)[28][32]։

3 տարեկանից երեխաները հաճախում են մարմնամարզության, օտար լեզուների և պարի[33]։

2019 թվականի սեպտեմբերի 19-ին դուստր է ծնվել։

Հեռուստատեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2006 թվականին Լիլիան հաղթել է[34][35] «Պարեր աստղերի հետ» նախագծի ուկրաինական տարբերակում։ 2008 թվականի սեպտեմբերին Սերգեյ Կոստեցկիի հետ նա ներկայացրել է Ուկրաինան Պարային Եվրատեսիլ 2008 մրցույթում, որտեղ նրանք զբաղեցրել են 3-րդ տեղը[36]։

2011 թվականի հունիսին Սևաստոպոլի մերձակայքում սկսվել են «Ես հերոս եմ» մարզական և ժամանցային շոուի նկարահանումները, որտեղ առաջատար են եղել Լիլիա Պոդկոպաևան, Սերգեյ Պրիտուլան և Ալեքսանդր Պեդանը, որոնց դրվագները ցուցադրել են աշնանը Նոր ալիքով[37]։

Ֆիլմագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարի Անվանում Դեր


2005-2006 ս Լեսյա+Ռոմա 'կամեո' ру
2007 ս Ինձ ամուր պահիր Լիլիա Պոդգորսկայա` «Աստղային պարեր» նախագծի մասնակից ру

Պետական մրցանակներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ուկրաինայի նախագահի պատվավոր տարբերանշաններ (21.12.1995)[38]
  • «Արիության համար» խաչ (08/07/1996)[39]
  • «Ծառայության համար» II աստիճանի պատվո շքանշան (11/29/2002)[40]
  • Ուկրաինայի Նախարարների կաբինետի պատվոգիր (13.08.2003)[41]
  • Արքայադուստր Օլգայի III աստիճանի շքանշան (16.01.2009)[42]

Տես նաև

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ http://www.blik.ua/content/view/777/47/
  2. ↑ http://www.polezno.com/interesno/44
  3. ↑ http://fashiony.ru/page.php?id_n=31318
  4. ↑ Olympedia — 2006.
  5. ↑ «Биография Подкопаева Лилия Александровна». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 19-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 22-ին.
  6. ↑ Битва поколений: когда украинская спортивная гимнастика была круче?
  7. ↑ «1994 World Championships». Gymnastics Results. 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 23-ին.
  8. ↑ «1994 Teams World Championships Women's artistic gymnastics». Gymnastics Results. 2005. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 23-ին.
  9. ↑ «1995 World Championships». Gymnastics Results. 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 22-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 23-ին.
  10. ↑ «TWISTER AFTER HER COMPETITION FELL AWAY, UKRAINE'S LILIA PODKOPAYEVA TOUCHED DOWN WITH THE GOLD IN THE ALL-AROUND». Sports Illustrated. 1996 թ․ հուլիսի 26.
  11. ↑ «1996 European Championships». Gymnastics Results. 2006. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 23-ին.
  12. ↑ «Подкопаева Лилия Александровна». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 5-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 31-ին.
  13. ↑ Andrew Houghton, «Golden Memories: Twisters Coach remembers Atlanta Games», Daily Tribune News (Cartersville, GA; 11 Aug. 2016): http://www.daily-tribune.com/stories/golden-memories-twisters-coach-remembers-atlanta-games,12943 Արխիվացված 2020-03-22 Wayback Machine
  14. ↑ «Podkopayeva Pulls Off 'Golden Lilia' Extravaganza». International Gymnast Magazine Online. International Gymnast Magazine. 2008 թ․ հոկտեմբերի 28. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 23-ին.
  15. ↑ «High-Profile Event to Promote Healthy Lifestyle in Donetsk region». United Nations in Ukraine. United Nations. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 23-ին.
  16. ↑ «United Nations Goodwill Ambassadors». United Nations in Ukraine. United Nations. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 21-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 23-ին.
  17. ↑ «Указ Президента України № 1171/95 від 21 грудня 1995 року «Про нагородження Почесною відзнакою Президента України»».(ուկր.)
  18. ↑ «Указ Президента України № 662/96 від 7 серпня 1996 року «Про нагородження відзнакою Президента України хрестом „За мужність"»».(ուկր.)
  19. ↑ «Указ Президента України № 1078/2002 від 29 листопада 2002 року «Про відзначення державними нагородами України чемпіонів та призерів Олімпійських ігор, тренерів та організаторів спортивного руху»».(ուկր.)
  20. ↑ «Указ Президента України № 26/2009 від 16 січня 2009 року «Про відзначення державними нагородами України»».(ուկր.)
  21. ↑ «Постанова КМУ від 13 серпня 2003 р. № 1252 «Про нагородження Подкопаєвої Л. О. Почесною грамотою Кабінету Міністрів України»».(ուկր.)
  22. ↑ «Лилию Подкопаеву теперь можно будет лизнуть». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 6-ին.
  23. ↑ «Штаты выпустили марку с изображением Подкопаевой». Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 6-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link), «В США выпустили почтовую марку с Лилией Подкопаевой». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 6-ին., «Лилию Подкопаеву теперь можно будет лизнуть». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 6-ին.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 «Свадьба Лилии Подкопаевой и Тимофея Нагорного». Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 27-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  25. ↑ 25,0 25,1 «Лилия Подкопаева и Тимофей Нагорный выбрали крестного отца своему ребёнку». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 22-ին.
  26. ↑ «Волонтеры, Сайт волонтёров Украины». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 22-ին.
  27. ↑ «Лилия Подкопаева: Тимофей обещал меня похоронить! :: donbass.ua — новости Донбасса». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 20-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 22-ին.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 «Лилия Подкопаева. Досье. ФОКУС». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 22-ին.
  29. ↑ «Лилия Подкопаева разводится с мужем. Эксклюзивное интервью с Тимофеем Нагорным». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 1-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 22-ին.
  30. ↑ «Подкопаева рассказала всю правду о разводе с Нагорным " Дом и семья › LIVEstory — истории из жизни». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 27-ին.
  31. ↑ 31,0 31,1 «Лилия Подкопаева стала мамой». Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 22-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  32. ↑ 32,0 32,1 «Подкопаева Лилия Александровна». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 22-ին.
  33. ↑ «MIKA NEWTON fan-zone: Официальный сайт поклонников Мики Ньютон. Фан клуб Мики Ньютон». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 27-ին.
  34. ↑ «Танцы со звездами 2». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 14-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  35. ↑ «Корреспондент.net». Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  36. ↑ «Все о Танцевальном Евровидении». Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 18-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  37. ↑ «Лиля Подкопаева стала ведущей шоу «Я — Герой!»». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 31-ին.
  38. ↑ Указ Президента Украины № 1171/95 от 21 декабря 1995 года «О награждении Почётным знаком отличия Президента Украины»
  39. ↑ Указ Президента Украины № 662/96 от 7 августа 1996 року «О награждении Знаком отличия Президента Украины крестом „За мужество“»
  40. ↑ Указ Президента Украины № 1078/2002 от 29 ноября 2002 года «О награждении государственными наградами Украины чемпионов и призёров Олимпийских игр, тренеров и организаторов спортивного движения»
  41. ↑ Постановление Кабинета Министров Украины № 1252-2003-п от 13 августа 2003 года «О награждении Подкопаевой Л. А. Почётной грамотой Кабинета Министров Украины»
  42. ↑ Указ Президента Украины № 26/2009 от 16 января 2009 года «О награждении государственными наградами Украины»
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լիլիա Պոդկոպաևա» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լիլիա_Պոդկոպաևա&oldid=9490900» էջից