Ժակ Օդիբերտի

Ժակ Օդիբերտի ֆր.՝ Jacques Audiberti
Ծնվել է	մարտի 25, 1899(1899-03-25)[…]
Ծննդավայր	Անթիբ
Մահացել է	հուլիսի 10, 1965(1965-07-10)[…] (66 տարեկան)
Մահվան վայր	Փարիզի 5-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա
Գերեզման	Պանտենի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Մայրենի լեզու	ֆրանսերեն
Մասնագիտություն	գրող, դրամատուրգ, բանաստեղծ, ինքնակենսագիր, լրագրող և օրագրի հեղինակ
Աշխատավայր	Q16536228? և Comœdia?
Ամուսին	Amélie Audiberti?
Պարգևներ և մրցանակներ	Mallarmé prize? և Ազգային գրական մեծ մրցանակ
Երեխաներ	Marie-Louise Audiberti?
Jacques Audiberti Վիքիպահեստում

Ժակ Օդիբերտի (ֆր.՝ Jacques Audiberti, մարտի 25, 1899(1899-03-25)^[…], Անթիբ - հուլիսի 10, 1965(1965-07-10)^[…], Փարիզի 5-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի դրամատուրգ, գրող, բանաստեղծ, էսսեիստ և լրագրող։

Ֆրանսիական գրականության Մալարմե ակադեմիայի անդամ։

Կենսագրություն

Անթիբ քաղաքի տունը, որտեղ ծնվել է Ժ. Օդիբերտին

Որմնադրի որդի է։ 12 տարեկանից սկսել է բանաստեղծություններ գրել։ 15 տարեկանից նրա բանաստեղծությունները տպագրվում էին տեղի թերթերում։

1925 թվականին տեղափոխվեց Փարիզ։ Այտեղ համագործակցում էր թերթերի և ամսագրերի հետ։

1938 թվականին պոեզիայի համար մրցանակ է ստացել ֆրանսիական գրականության Մալարմե ակադեմիայի կողմից։ 1946-1952 թվականները համարվում են նրա ստեղծագործական կյանքի ամենաբեղուն տարիները։ Այդ շրջանում նա ստեղծել է պիեսների շարք, գրել և հրատարակել է պիեսներ, էսսեներ, բանաստեղծություններ։

1950-ական թվականներին Ժակ Օդիբերտին Լյուսի Ֆոր ամսագրում հրատարակել է մի քանի վեպ, այնտեղ նույն ժամանակաշրջանում տպագրվել են նաև Մարսել Օկլերի, Էրվե Բազենի, Էմիլ Դանոենի, Մորիս Դրյուոնի և ԱՆդրե Մորուայի ստեղծագործությունները։

Մահացել է 1965 թվականին հաստ աղիքի քաղցկեղի դեմ կատարած վիրահատություններից հետո։

Թաղված է Փարիզի մոտ գտնվող Պանտեն քաղաքում։

Ստեղծագործություն

Ժ. Օդբերտիի գրական ժառանգությունը ներառում է պոեզիա, դրամատուրգիա, վեպեր, էսսեներ, հուշագրություններ։ Ժ. Օդիբերտիի գրական ոճին բնորոշ է պատկերավորությունը, փոխաբերությունը, հարուստ է պոետական ռիթմով, շարահյուսական և հնչյունական մոտեցումներով։ Գրել է սիմվոլիզմի և սյուրռելաիզմի ոճով։

Որպես պոետ հանդես է եկել «Կայսրություն և թակարդ» («L’empire et la trappe», 1930) ժողովածուով։

Ժ. Օդիբերտիի պոեզիան չափազանց սուբյեկտիվ և նկատելի հակասոցիալական է, իրենից ներկայացնում է անսպասելի և չտարբերակված տպավորությունների հեղեղ, տարբեր ոճի անհասկանալի բառերի շարան և անհասկանալի նորաբանությունների հեղեղ, այնուամենայնիվ, նրա բանաստեղծությունները հստակ կառուցված են ձայնային և ռիթմիկ տոնով։

Ժ. Օդիբերտիի արձակը անվերջ ներքին մենախոսություններ են, և անգամ չեն կարողանում նկատել գրքի գլխավոր խնդիրը, օրինակ՝ «Կոտորած» («Carnage», 1942), «Միլանի վարպետը» («Le maître de Milan», 1950) և այլ գրքեր։

Ժ. Օդիբերտին աբսուրդի թատրոնի ներկայացուցիչներից մեկն է։

1954-1964 թվականներին հրատարակում է վեպեր և հաջողությունների է հասնում նաև թատրոնում։

1964 թվականին ստացել է ազգային Գրականության մրցանակ։

Ժ. Օդիբերտիի հայրենի Անթիբ քաղաքի դպրոցը կրում է նրա անունը։

Ընտիր երկեր

Պիեսներ

• Le mal court (1947)
• L’effet Glapion (1959)
• La Fourmi dans le corps (1962)
• Quoat-Quoat
• L’Ampélour
• Les femmes du boeuf

Բանաստեղծությունների ժողովածուներ

• Des Tonnes de semence (1941)
• Toujours (1944)
• Rempart (1953)

Վեպեր

• Le Maître de Milan (1950)
• Marie Dubois (1952)
• Les jardins et les fleuves (1954)
• Infanticide préconisé (1958)

Արտաքին հղումներ

• Жак Одиберти в базе Encyclopædia Britannica(անգլ.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժակ Օդիբերտի» հոդվածին։