Szerkesztő:LinguisticMystic/sa-de1

भक्षण (bhakṣaṇa) = Verzehr 
भक्षयितव्य (bhakṣayitavya) Ger. = zu essen 
भक्षित (bhakṣita) Part. = gefressen; gegessen 
भगवत् (bhagavat) Adj. = erhaben; »Herr« 
भगिनी (bhaginī) = Schwester 
भङ्ग (bhaṅga) = Bruch 
भङ्गुर (bhaṅgura) Adj. = vergänglich 
भज् (bhaj) bhajate = anbeten; empfangen; genießen; lieben; mögen; praktizieren; verehren 
भञ्ज् (bhañj) bhanakti = brechen 
भद्र (bhadra) Interj. = Liebster! 
भद्र (bhadra) = Glück 
भद्रे (bhadre) Interj. = Liebste! 
भयं-कर (bhayaṃ-kara) Adj. = furchterregend 
भय (bhaya) = Angst 
भरित (bharita) Adj. = voll 
भर्तृ (bhartṛ) bhartā m. = Ehemann; Ernährer; Herr; Vorgesetzte 
भवत् (bhavat) Pron. = »Euch«; Herr; »Sie« 
भवती (bhavatī) Pron. = »Sie« 
भवितव्य (bhavitavya) Ger. = zu sein 
भविष्य (bhaviṣya) = Zukunft 
भव्य (bhavya) = Zukunft 
भस्मन् (bhasman) n. = Asche 
भस्मी-भूत (bhasmī-bhūta) Part. = eingeäschert 
भा (bhā) bhāti = scheinen; bhā prati-bhāti = bescheinen 
भाग (bhāga) = Teil 
भागी-रथी (bhāgī-rathī) f. Eig. = Ganges 
भार (bhāra) = Last 
भारत (bhārata) m. Eig. = Inder 
भारत (bhārata) Eig. = Indien 
भारत-वर्ष (bhārata-varṣa) Eig. = Indien 
भारत-वर्षीय (bhārata-varṣīya) m. Eig. = Inder 
भार्या (bhāryā) = Ehefrau; Gattin 
भाविन् (bhāvin) Adj. = werdend; zukünftig 
भाव्य (bhāvya) Ger. = zu sein 
भाष् (bhāṣ) bhāṣate = ansprechen; sagen; sprechen 
भाष् (bhāṣ) prati-bhāṣate = antworten 
भाष् (bhāṣ) saṃ-bhāṣate = unterhalten 
भाषा (bhāṣā) = Sprache 
भिक्ष् (bhikṣ) bhikṣate = bitten 
भिक्षा (bhikṣā) = Almosen 
भिक्षु (bhikṣu) m. = Bettler 
भिक्षुक (bhikṣuka) = Bettelmönch; Bettler 
भिद् (bhid) bhinatti = brechen; (Gelübde) lösen 
भिद् (bhid) bhintte = spalten 
भिन्न (bhinna) Adj. = zerbrochen 
भिन्न-रुचि (bhinna-ruci) Adj. = verschiedenartig 
भिषज् (bhiṣaj) bhiṣak m. = Arzt 
भी (bhī) bibheti = fürchten; abhaiṣīt Aorist 
भी (bhī) f. irr. = Angst 
भीम (bhīma) Adj. = schrecklich 
भीम (bhīma) m. Eig. = Bhima 
भुक्त (bhukta) Part. = gegessen 
भुक्त्वा (bhuktvā) Abs. = gegessen habend 
भुज् (bhuj) bhunakti = genießen; bhuj bhuṅkte = genießen 
भुञ्जान (bhuñjāna) Part. = essend 
भू (bhū) bhavati = entstehen; existieren; gereichen; sein; stattfinden; vorhanden sein; werden; babhūva babhūve Perf.; abhūt Aorist; bhūyāt Prekativ 
भू (bhū) anu-bhavati = erleben; genießen 
भू (bhū) ud-bhavati = entstehen 
भू (bhū) pari-bhavati = überwältigen 
भू (bhū) pra-bhavati = entstehen 
भू (bhū) bahulī-bhavati = vervielfachen 
भू (bhū) saṃ-bhavati = entstehen 
भू (bhū) f. irr. = Boden; Erde 
भूत (bhūta) = Geschöpf; Lebewesen; Vergangenheit 
भूतार्थ (bhūtārtha) = Tatsache 
भूति (bhūti) f. = Wohl n. 
भूत्वा (bhūtvā) Abs. = gewesen seiend; geworden seiend 
भूप (bhūpa) = König 
भू-पति (bhū-pati) m. = König 
भू-भृत् (bhū-bhṛt) m. = Berg; König 
भूमि (bhūmi) f. = Erdboden; Land 
भूमि-पति (bhūmi-pati) m. = König 
भूयस् (bhūyas) Kompar. = mehr 
भूरि (bhūri) Kompar. = mehr 
भूष् (bhūṣ) bhūṣayati = schmücken 
भूषण (bhūṣaṇa) = Schmuck; Zierde 
भूषित (bhūṣita) Part. = geschmückt 
भृ (bhṛ) bharati = tragen; unterstützen 
भृ (bhṛ) bharate = tragen 
भृ (bhṛ) bibharti = tragen 
भृ (bhṛ) bibhṛte = tragen 
भृत (bhṛta) Adj. = gefüllt 
भृत (bhṛta) = Knecht 
भृतक (bhṛtaka) = Diener 
भृत्य (bhṛtya) = Diener; Knecht; Untergebene 
भृशम् (bhṛśam) Adv. = heftig; sehr 
भेद (bheda) = Teilung 
भेषज (bheṣaja) = Gegenmittel; Heilmittel 
भोग (bhoga) = Genuß 
भोजन (bhojana) = Mahlzeit 
भोस् (bhos) Interj. = hallo!; Herr!; oh! 
भ्रंश् (bhraṃś) bhraśyati = fallen 
भ्रम् (bhram) bhramati = herumirren; wandern 
भ्रम् (bhram) bhrāmyati = herumstreifen 
भ्रमर (bhramara) = Biene 
भ्रातृ (bhrātṛ) bhrātā m. = Bruder 
भ्राम्यत् (bhrāmyat) Part. = herumstreifend 
भ्रू (bhrū) f. irr. = Augenbraue; Braue 
मकर (makara) = Hai 
मक्षिका (makṣikā) = Fliege 
मज्ज् (majj) majjati = versinken 
मज्जत् (majjat) Part. = sinkend 
मणि (maṇi) m. = Edelstein 
मणि-कार (maṇi-kāra) = Juwelier 
मण्डप (maṇḍapa) = Laube 
मण्डूक (maṇḍūka) = Frosch 
मत (mata) = Meinung 
मति (mati) f. = Gedanke; Geist; Meinung; Verstand 
मतिमत् (matimat) Adj. = klug 
मत्स्य (matsya) = Fisch 
मद् (mad) Pron. = ich - - 
मद् (mad) mādyati = freuen; fröhlich sein 
मद् (mad) pra-mādyati = abweichen 
मद (mada) = Rausch 
मदन (madana) = Amor 
मदिरा (madirā) = Wein 
मदीय (madīya) Pron. = mein 
मधु (madhu) n. = Honig 
मधुरम् (madhuram) Adv. = lieblich 
मधु-लिह् (madhu-lih) madhu-liṭ f. = Biene 
मध्य (madhya) = Mitte 
मन् (man) manute = meditieren 
मन् (man) manyate = denken; erachten; halten 
मन् (man) anu-manyate = billigen 
मनस् (manas) n. = Geist; Seele 
मनु (manu) m. Eig. = Manu 
मनुष्य (manuṣya) = Mann; Mensch 
मनो-रथ (mano-ratha) = Wunsch; Wunschtraum 
मनो-हारिन् (mano-hārin) Adj. = entzückend 
मन्त्र् (mantr) mantrayate = beraten 
मन्त्र (mantra) = Hymne; Zauberspruch 
मन्त्रयितुम् (mantrayitum) Inf. = beraten 
मन्त्रिन् (mantrin) m. = Berater; Minister 
मन्थ् (manth) mathnāti = quirlen; reiben; (Heer) aufreiben 
मन्द (manda) Adj. = langsam; träge 
मन्द (manda) = Narr 
मन्दम् (mandam) Adv. = sachte 
मयूर (mayūra) = Pfau 
मरण (maraṇa) = Tod 
मरुत् (marut) m. = Sturm; Wind 
मलय (malaya) m. Eig. = Malabar-Küste 
महत् (mahat) Adj. = groß 
महर्षि (maharṣi) m. = großer Seher 
महा-राज (mahā-rāja) = Großkönig; König
महिमन् (mahiman) m. = Größe 
महिष (mahiṣa) = Büffel 
महिषी (mahiṣī) = Büffelkuh; Königin 
महिष्ठ (mahiṣṭha) Superl. = größt 
मही (mahī) = Erde 
महीयस् (mahīyas) Kompar. = größer 
मा (mā) Interj. = kein!; nicht! - 
मा (mā) māti = passen 
मा (mā) mimīte = messen; mā anu-mimīte = schlußfolgern; mā nir-mimīte = bauen; erschaffen 
मांस (māṃsa) = Fleisch 
माता-पितृ (mātā-pitṛ) mātā-pitā m. = Eltern 
मातुल (mātula) = Onkel 
मातृ (mātṛ) mātā f. = Mutter - 
मातृ-ष्वसृ (mātṛ-ṣvasṛ) mātṛ-ṣvasā f. = Tante 
माधुर्य (mādhurya) = Süße 
मान (māna) = Schmollen 
मान-खण्डन (māna-khaṇḍana) = Ehrverlust 
मार्ग् (mārg) mārgayati = suchen 
मार्ग (mārga) = Richtung; Straße; Weg m. 
मार्जार (mārjāra) = Katze 
मार्जितुम् (mārjitum) Inf. = auswischen 
माला (mālā) = Girlande; Halskette; Kranz 
मालिक (mālika) = Gärtner 
माष (māṣa) = Bohne 
मास् (mās) m. irr. = Monat 
मास (māsa) = Monat 
मित्र (mitra) = Freund 
मिथिला (mithilā) f. Eig. = Tirhut 
मुक्त (mukta) Part. = befreit 
मुक्तवत् (muktavat) Part. = freigelassen habend 
मुक्ति (mukti) f. = Erlösung 
मुक्त्वा (muktvā) Präp. + Akk. = außer 
मुख (mukha) = Gesicht; Mund; Rachen 
मुख्य (mukhya) Superl. = vornehmst 
मुग्ध (mugdha) Adj. = verwirrt 
मुच् (muc) muñcati = aufgeben; befreien; erlösen; freilassen; schießen; verlassen 
मुच् (muc) prati-muñcati = anziehen 
मुच् (muc) vi-muñcati = lockern; verlassen 
मुद् (mud) modate = freuen 
मुद्रा (mudrā) = Münze 
मुनि (muni) m. = Asket; »Schweiger«; Weise 
मुम्बा (mumbā) f. Eig. = Bombay 
मुह् (muh) muhyati = irregehen; ohnmächtig werden 
मुह् (muh) mohayati = verwirren 
मुहूर्त (muhūrta) = Augenblick 
मूर्ख (mūrkha) = Narr; Tor 
मूर्छ् (mūrch) mūrchati = ohnmächtig werden 
मूर्तिमत् (mūrtimat) Adj. = leibhaftig 
मूर्धन् (mūrdhan) m. = Haupt; Spitze 
मूल (mūla) = Anfang; Kapital; Wurzel 
मूल्य (mūlya) = Preis 
मुष् (muṣ) muṣṇāti = stehlen rauben 
मूषक (mūṣaka) = Maus; Ratte 
मूषिका (mūṣikā) = Maus 
मृ (mṛ) mārayati = töten 
मृ (mṛ) mriyate = sterben 
मृग् (mṛg) mṛgayate = begehren; jagen; suchen 
मृग (mṛga) = Tier 
मृगयमाण (mṛgayamāṇa) Part. = suchend 
मृगया (mṛgayā) = Jagd 
मृज् (mṛj) mārṣṭi = abwischen; apa-mārṣṭi = wegwischen 
मृज् (mṛj) mārjayati = bestreichen 
मृत (mṛta) Adj. = gestorben; tot 
मृत (mṛta) Part. = gestorben 
मृत्यु (mṛtyu) m. = Tod 
मृत्यु-काल (mṛtyu-kāla) = Todesstunde 
मृद् (mṛd) mṛdnāti = quetschen; (Heer) aufreiben vernichten 
मृद् (mṛd) mṛt f. = Lehm 
मृदु (mṛdu) Adj. (mṛdvī f.) = weich; zart 
मृषा (mṛṣā) Adv. = fälschlicherweise; umsonst; unwahr 
मेघ (megha) = Wolke 
मेधाविन् (medhāvin) Adj. = klug 
मेध्य (medhya) Adj. = opferbereit 
मोक्तव्य (moktavya) Ger. = freizulassen 
मोक्ष (mokṣa) = Erlösung 
मोदक (modaka) = Bonbon; Süßigkeit 
मोह (moha) = Verblendung 
मौक्तिक (mauktika) = Perle 
मौन (mauna) = Schweigen 
म्रदीयस् (mradīyas) Kompar. = weicher 
म्रियमाण (mriyamāṇa) Part. = sterbend 
म्लेच्छ (mleccha) = Barbar; Fremde 
म्लै (mlai) mlāti = verwelken 
यक्ष (yakṣa) = Geist; Gespenst; Kobold; Unhold 
यज् (yaj) yajati = opfern; yakṣyati Fut.; ayakṣyat Kond. 
यज् (yaj) yajate = opfern; ījyate Pass. 
यजुस् (yajus) n. = Opferspruch 
यज्ञ (yajña) = Opfer 
यत् (yat) yatate = sorgen; streben 
यतमान (yatamāna) Part. = strebend 
यतस् (yatas) Konj. = weshalb 
यतस् (yatas) - tatas Korr. = weil - deshalb 
यति (yati) - tati Korr. = soviel - wie 
यति (yati) m. = Büßer 
यत्न (yatna) = Anstrengung 
यत्र (yatra) Konj. = wo wenn -
यत्र (yatra) - tatra Korr. = wo - dort - 
यथा (yathā) Adv. = wie so wie 
यथा (yathā) - tathā Korr. = wie - so - 
यथा-शास्त्रम् (yathā-śāstram) Adv. = vorschriftsgemäß 
यद् (yad) Konj. = daß -
यद् (yad) - tad Korr. = was - das - - 
यदा (yadā) - tadā Korr. = als - dann; immer wenn - dann; wenn - dann - 
यदि (yadi) Konj. = wenn - 
यदि (yadi) - tadā Korr. = falls - dann - 
यदि (yadi) - tarhi Korr. = falls - dann 
यद्वत् (yadvat) - tadvat Korr. = wie - so 
यद-वा (yada-vā) - yad-vā Korr. = ob - oder 
यन्त्र (yantra) = Maschine 
यन-न (yana-na) Konj. = damit nicht 
यम् (yam) yacchati = darbringen; geben; reichen; schenken; zügeln 
यम् (yam) prati-yacchati = tauschen 
यम् (yam) pra-yacchati = geben; reichen 
यम (yama) = Tod 
यवन (yavana) = Eindringling; Grieche 
यविष्ठ (yaviṣṭha) Superl. = jüngst 
यशस् (yaśas) n. = Ruhm 
यशस्वत् (yaśasvat) Adj. = berühmt 
यशस्वितम (yaśasvitama) Superl. = berühmtest 
यष्टि (yaṣṭi) f. = Gerte 
यष्टृ (yaṣṭṛ) yaṣṭā m. = Opferer; yaṣṭāsmi periphr. Fut. 
या (yā) yāti = gehen; ayāsīt Aorist 
या (yā) ā-yāti = kommen 
याच् (yāc) yācate = betteln; bitten 
याचक (yācaka) = Bettler 
याचित (yācita) Part. = erbettelt 
यात् (yāt) Part. = gehend 
यात (yāta) Part. = vergangen 
यातृ (yātṛ) yātā f. = Schwägerin; Schwippschwägerin 
यात्रा (yātrā) = Prozession 
यादृक् (yādṛk) - tādṛk Korr. = wie - so 
यादृश् (yādṛś) tādṛś Pron. = jedes beliebige 
यादृश (yādṛśa) - tādṛśa Korr. = wie - so 
यावच-छक्यम् (yāvaca-chakyam) Adv. = bestmöglich 
यावत् (yāvat) - tāvat Korr. = solange - als -; solange - wie; soviel - wie 
यु (yu) yauti = anschirren 
युक्त (yukta) Part. = verbunden 
युज् (yuj) yunakti = anschirren; yuj yuṅkte = jochen; (Waffe) einsetzen 
युज् (yuj) yujyate Pass. = können; sollen 
युज् (yuj) pra-yujyate Pass. = sollen 
युज् (yuj) ni-yuṅkte = binden 
युज् (yuj) ni-yojayati = unterjochen; yuj vi-ni-yojayati = beauftragen 
युज् (yuj) vi-yuṅkte = trennen 
युद्ध (yuddha) Part. = gekämpft 
युद्ध (yuddha) = Kampf 
युध् (yudh) yudhyate = bekämpfen; kämpfen 
युध्यमान (yudhyamāna) Part. = kämpfend 
युवन् (yuvan) Adj. irr. = jung - 
युवन् (yuvan) m. irr. = Jüngling 
युष्मद् (yuṣmad) Pron. = ihr - - 
यूथ (yūtha) = Herde 
येन (yena) Konj. = wodurch 
योग (yoga) = Yoga 
योग-शास्त्र (yoga-śāstra) = Yoga-Lehre 
योगिन् (yogin) m. = Yogi - 
योग्य (yogya) Ger. = zupaß 
योजन (yojana) = Meile 
योध (yodha) = Krieger; Soldat 
योषित् (yoṣit) f. = Frau 
यौवन (yauvana) = Jugend 
रक्त (rakta) Adj. = rot 
रक्ष् (rakṣ) rakṣati = behüten; beschützen; bewahren; regieren 
रक्षण (rakṣaṇa) = Schutz 
रक्षत् (rakṣat) Part. = beschützend 
रक्षस् (rakṣas) n. = Unhold 
रक्षित (rakṣita) Part. = beschützt 
रक्षितुम् (rakṣitum) Inf. = beschützen 
रक्षितृ (rakṣitṛ) rakṣitā m. = Beschützer 
रघु (raghu) m. Eig. = Raghu 
रच् (rac) racayati = anfertigen; verfassen 
रचित (racita) Part. = verfaßt 
रजक (rajaka) = Wäscher 
रजनी (rajanī) = Nacht 
रजस् (rajas) n. = Staub 
रज्जु (rajju) f. = Seil 
रञ्ज् (rañj) rañjayati = rot färben 
रण (raṇa) = Schlacht 
रत (rata) Adj. = bedacht 
रत (rata) Part. = erfreuend 
रति (rati) f. = Liebe; Liebesfreude 
रत्न (ratna) = Juwel; Perle 
रथ (ratha) = Wagen 
रथ्या (rathyā) = Straße 
रभ् (rabh) ā-rabhate = anfangen; beginnen 
रम् (ram) ramate = freuen; vergnügen; verkehren 
रम् (ram) vi-ramati = ablassen; aufgeben 
रमण (ramaṇa) = Buhle 
रमणीय (ramaṇīya) Adj. = erfreulich; lieblich; reizend 
रवि (ravi) m. = Sonne 
रश्मि (raśmi) m. = Strahl; Zügel 
रहसि (rahasi) Adv. = heimlich 
रहस्य (rahasya) = Geheimnis 
रा (rā) rāti = gewähren 
राज् (rāj) rājate = leuchten 
राजन् (rājan) m. = König - 
राज-पुत्र (rāja-putra) = Königssohn 
राज्ञी (rājñī) = Königin 
राज्य (rājya) = Königreich 
रात्रि (rātri) f. = Nacht 
रात्रौ (rātrau) Adv. = nachts 
राध् (rādh) rādhnoti = besänftigen; rādh apa-rādhnoti = abweichen 
राम (rāma) m. Eig. = Rama 
रावण (rāvaṇa) m. Eig. = Ravana 
राशि (rāśi) m. = Haufen; Menge 
रिक्त (rikta) Adj. = leer 
रिच् (ric) riṇakti = leeren 
रिच् (ric) riṅkte = leeren 
रिच् (ric) ati-ricyate = übertreffen -
रिपु (ripu) m. = Feind 
रीति (rīti) f. = Art und Weise 
रु (ru) rauti = brüllen schreien (bei Vögeln usw.) 
रुच् (ruc) rocate = gefallen - 
रुज् (ruj) ruk f. = Krankheit 
रुज् (ruj) rujati = schmerzen; zerstören 
रुद् (rud) roditi = weinen; pra-roditi = weinen 
रुदित (rudita) Part. = geweint 
रुध् (rudh) ruṇaddhi runddhe = hemmen; rudh; anu-ruṇaddhi = versperren 
रुध् (rudh) anu-rudhyate = befolgen 
रुह् (ruh) rohati = wachsen 
रुह् (ruh) ava-rohati = absteigen 
रुह् (ruh) ā-rohati = besteigen 
रुह् (ruh) pra-rohati = gedeihen 
रुह् (ruh) ropayati = pflanzen 
रूपक (rūpaka) = Rupie 
रूप (rūpa) = Gestalt; Kennzeichen; Schönheit 
रूप्य (rūpya) = Münze; Rupie 
रे (re) Interj. = oh! 
रेखा (rekhā) = Linie 
रै (rai) m. irr. = Reichtum 
रोग (roga) = Krankheit 
रोगिन् (rogin) Adj. (rogiṇī f.) = krank 
रोगिन् (rogin) m. = Kranke 
रोदन (rodana) = Weinen n. 
रोद्धुम् (roddhum) Inf. = zurückhalten 
लक्ष् (lakṣ) saṃ-lakṣayati = prüfen 
लक्षण (lakṣaṇa) = Merkmal 
लक्ष्मी (lakṣmī) f. irr. = Glück; Glücksgöttin 
लग् (lag) lagati = haften 
लघीयस् (laghīyas) Kompar. = leichter 
लघु (laghu) Adj. = kurz; leicht 
लङ्का (laṅkā) f. Eig. = Ceylon 
लङ्घनीय (laṅghanīya) Ger. = antastbar 
लज्ज् (lajj) lajjate = schämen 
लज्ज् (lajj) lajjayati = beschämen 
लज्जा (lajjā) = Scham 
लता (latā) = Liane 
लप् (lap) lapati = klagen 
लप् (lap) vi-lapati = beklagen 
लब्ध (labdha) Part. = erlangt 
लब्धवत् (labdhavat) Part. = gefunden habend 
लभ् (labh) upa-labhate = erlangen 
लभ् (labh) labhate = bekommen; erhalten; erlangen; finden 
लभमान (labhamāna) Part. = erlangend 
लभ्य (labhya) Ger. = zu erlangen 
लम्ब् (lamb) ava-lambate = stützen 
लल् (lal) lālayati = hätscheln 
ललना (lalanā) = Tändlerin 
लवण (lavaṇa) Adj. = salzig 
लशुन (laśuna) = Knoblauch 
लाङ्गल (lāṅgala) = Pflug 
लाभ (lābha) = Erlangung 
लिख् (likh) likhati = schreiben 
लिखित (likhita) Part. = geschrieben 
लिखितवत् (likhitavat) Part. = geschrieben habend 
लिङ्ग (liṅga) = Glied 
लिप् (lip) limpati = beschmieren; besudeln; einreiben 
लिह् (lih) leḍhi = lecken; lih līḍhe = lecken 
ली (lī) vi-līyate = auflösen 
लीढ (līḍha) Part. = geleckt 
लुप् (lup) lumpati = brechen; plündern 
लुब्ध (lubdha) Adj. = gierig 
लुब्धक (lubdhaka) = Jäger 
लुभ् (lubh) lubhyati = begehren 
लू (lū) lunāti = abschneiden; lū lunīte = trennen 
लेख (lekha) = Brief 
लेखनी (lekhanī) = Stift 
लोक् (lok) ava-lokate = beobachten; erachten 
लोक् (lok) ā-lokayati = betrachten 
लोक् (lok) lokayati = betrachten 
लोक (loka) = Leute; man; Welt 
लोचन (locana) Adj. = erhellend 
लोभ (lobha) = Gier; Habgier 
लोमन् (loman) n. = Haar 
लोह (loha) = Eisen 
वक्तृ (vaktṛ) Adj. = redegewandt 
वक्तृ (vaktṛ) vaktā m. = Redner 
वक्र (vakra) Adj. = krumm 
वक्षस् (vakṣas) n. = Brust 
वच् (vac) vakti = nennen; sagen; uvāca ūce Perf. 
वचन (vacana) = Befehl; Behauptung; Geheiß; Rat; Rede; Wort 
वचनीय (vacanīya) = Kritik 
वचस् (vacas) n. = Ratschlag; Rede; Wort 
वज्र (vajra) = Diamant 
वञ्चित (vañcita) Part. = getäuscht 
वणिज् (vaṇij) vaṇik m. = Kaufmann 
वत्स (vatsa) = Kalb; Kind 
वत्सा (vatsā) = Kleine 
वद् (vad) vadati = anreden; bezeichnen; nennen; sagen; sprechen 
वद् (vad) vi-vadate = streiten 
वध (vadha) = Hinrichtung; Töten n.; Tötung 
वधक (vadhaka) = Scharfrichter 
वधू (vadhū) = Braut; Fräulein 
वन् (van) vanoti = bitten; van vanute = bitten 
वन (vana) = Wald 
वनौकस् (vanaukas) m. = Waldbewohner 
वन्द् (vand) vandate = begrüßen; verehren 
वप् (vap) vapati = säen 
वयस् (vayas) n. = Alter n.; Lebensalter 
वयस्य (vayasya) = Altersgenosse; Freund 
वर (vara) = Bräutigam; Freier 
वरण्ड (varaṇḍa) = Veranda 
वरम् (varam) Adv. = besser; lieber 
वरम् (varam) na Adv. = besser als; lieber als 
वराटक (varāṭaka) = Kaurimuschel 
वराह (varāha) = Eber 
वरीयस् (varīyas) Kompar. = breiter 
वर्ण् (varṇ) varṇayati = preisen; schildern 
वर्ण (varṇa) = Kaste 
वर्तमान (vartamāna) = Gegenwart 
वर्त्मन् (vartman) n. = Pfad; Weg m. 
वर्धमान (vardhamāna) Part. = entwickelnd 
वर्ष (varṣa) = Jahr 
वल्लभ (vallabha) Adj. = beliebt 
वल्लभ (vallabha) = Freund; Liebling 
वश् (vaś) vaṣṭi = wollen 
वश (vaśa) = Wille 
वशेन (vaśena) Präp. + Gen. = wegen 
वस् (vas) vasati = hausen; leben; wohnen - 
वस् (vas) adhi-vasati = wohnen 
वस् (vas) ni-vasati = wohnen 
वस् (vas) prati-vasati = leben; wohnen 
वस् (vas) vaste = kleiden 
वसत् (vasat) Part. = wohnend 
वसति (vasati) f. = Haus; Wohnung 
वसन्त (vasanta) = Frühling 
वसु (vasu) n. = Geld; Reichtum; Vermögen; Ware 
वसु-देव (vasu-deva) m. Eig. = Krishnas Vater 
वस्तु (vastu) n. = Ding 
वस्त्र (vastra) = Kleid 
वह् (vah) ud-vāhayati = verheiraten 
वह् (vah) vahati = fahren; fließen; tragen; treiben; wehen; ziehen 
वह्नि (vahni) m. = Feuer 
वा (vā) Konj. = oder - 
वा (vā) vāti = wehen 
वा (vā) nir-vāti = vergehen 
वाक्य (vākya) = Satz 
वाच् (vāc) vāk f. = Rede; Sprache; Wort 
वाञ्छ् (vāñch) vāñchati = wünschen 
वाणिज्य (vāṇijya) = Handel 
वाणी (vāṇī) = Stimme 
वात (vāta) = Wind 
वातायन (vātāyana) = Fenster 
वापी (vāpī) = Zisterne 
वाम (vāma) Adj. = links 
वायु (vāyu) m. = Luft; Wind; Windgott 
वाराणसी (vārāṇasī) f. Eig. = Benares 
वारि (vāri) n. = Wasser 
वारिधि (vāridhi) m. = Meer 
वार्त्त (vārtta) = Wohlfahrt 
वार्त्ता (vārttā) = Nachricht 
वाव (vāva) Ind. = gewiß 
वासस् (vāsas) n. = Anzug; Hemdhose; Kleid 
वासु-देव (vāsu-deva) m. Eig. = Krishna 
वि (vi) Präf. = weg 
विंशति (viṃśati) Num. = zwanzig 
विकार (vikāra) = Umwandlung 
विक्रीत (vikrīta) Part. = verkauft 
विग्रह (vigraha) = Krieg 
विचित्र (vicitra) Adj. = bunt; sonderbar 
वित्त (vitta) = Besitz 
वित्तवत् (vittavat) Adj. = besitzend; reich 
विद् (vid) vetti = wissen; veda Perf. = kennen 
विद् (vid) vindati = beurteilen; erlangen; erwerben; finden 
विद् (vid) vidyate Pass. = befinden; geben es gibt - 
विद् (vid) ni-vedayati = mitteilen 
विदर्भा (vidarbhā) Pl. m. Eig. = Maharashtra 
विद्ध (viddha) Part. = verwundet 
विद्या (vidyā) = Wissen; Wissen n.; Wissenschaft 
विद्युत् (vidyut) f. = Blitz 
विद्वत्तर (vidvattara) Kompar. = gebildeter 
विद्वस् (vidvas) Adj. irr. = gelehrt; wissend 
विद्वस् (vidvas) m. irr. = Gelehrte - 
विधि (vidhi) m. = Schicksal; Vorschrift 
विनय (vinaya) = Bescheidenheit; Gehorsam m. 
विना (vinā) Präp. + Akk. = außer; ohne 
विना (vinā) Präp. + Abl. = ohne 
विना (vinā) Präp. + Instr. = ohne 
विनाशिन् (vināśin) Adj. = schädlich 
विनोद (vinoda) = Beschäftigung; Vergnügen n. 
विप् (vip) vepate = klopfen; zittern 
विपत्ति (vipatti) f. = Unglück 
विपद् (vipad) vipat f. = Unglück 
विपाक (vipāka) = Ergebnis 
विप्र (vipra) = Priester 
विप्रयोग (viprayoga) = Trennung 
विप्रलम्भ (vipralambha) = Enttäuschung 
विप्रिय (vipriya) Adj. = schlimm 
विभव (vibhava) = Reichtum 
विमुख (vimukha) Adj. = abgewandt 
विमूढ (vimūḍha) Adj. = verwirrt 
विमूढ (vimūḍha) Part. = verwirrt 
वियत् (viyat) n. = Himmel 
वियुक्त (viyukta) Part. = getrennt 
विराव (virāva) = Gebrüll 
विलपत् (vilapat) Part. = jammernd 
विवर्ण (vivarṇa) = Kastenlose 
विवाद (vivāda) = Streit 
विवाह (vivāha) = Eheschließung; Heirat; Hochzeit 
विवेक (viveka) = Vernunft 
विश् (viś) viśati = durchdringen; eindringen 
विश् (viś) abhi-ni-viśate = befleißigen 
विश् (viś) upa-viśati = niederlassen; setzen; sitzen 
विश् (viś) pra-viśati = betreten; eindringen; gelangen 
विश् (viś) pra-veśayati = eintreten lassen 
विशुद्धि (viśuddhi) f. = Reinheit 
विशेषण (viśeṣaṇa) = Adjektiv 
विशेष्य (viśeṣya) = Substantiv 
विश्राम (viśrāma) = Ruhe 
विश्व (viśva) Pron. = all 
विश्व (viśva) = All n. 
विश्वामित्र (viśvāmitra) m. Eig. = Vishvamitra 
विश्वास (viśvāsa) = Vertrauen 
विषण्ण (viṣaṇṇa) Adj. = betrübt; niedergeschlagen 
विष (viṣa) = Gift 
विषय (viṣaya) = Sinnesobjekt 
विषाद (viṣāda) = Verzweiflung 
विष्णु (viṣṇu) m. Eig. = Vishnu 
विसृज्य (visṛjya) Abs. = verlassen habend 
विस्मय (vismaya) = Erstaunen 
विस्मृतवत् (vismṛtavat) Part. = vergessen habend 
विहग (vihaga) = Vogel 
विहाय (vihāya) Abs. = abgelegt habend 
विहितवत् (vihitavat) Part. = angeordnet habend 
विहृत्य (vihṛtya) Abs. = vergnügt habend 
वीचि (vīci) f. = Welle 
वीणा (vīṇā) = Laute 
वीत-राग (vīta-rāga) Adj. = leidenschaftslos 
वीर (vīra) = Held 
वृ (vṛ) vṛṇāti = wählen; vṛ vṛṇīte = wählen; vṛ pra-vṛṇīte = wählen 
वृ (vṛ) saṃ-vṛṇoti = verhüllen; vṛ vṛṇute = ; vṛ samā-vṛṇoti = schließen; vṛ apā-vṛṇoti öffnen; vṛ pari-vṛṇoti = umgeben; vi-vṛṇoti = offenbaren 
वृक (vṛka) = Wolf 
वृक्ष (vṛkṣa) = Baum 
वृज् (vṛj) vṛṇakti = wenden 
वृज् (vṛj) vṛṅkte = wenden 
वृत् (vṛt) vartate = befinden; leben; sein; weilen 
वृत् (vṛt) anu-vartate = befolgen 
वृत् (vṛt) ni-vartate = abwenden; zurückkehren 
वृत् (vṛt) pari-vartate = drehen 
वृत् (vṛt) prati-ni-vartate = zurückkehren 
वृत् (vṛt) pra-vartate = dienen; entstehen; erheben; handeln; motivieren 
वृत्त (vṛtta) = Gesittung 
वृथा (vṛthā) Adv. = unnütz; vergebens; vergeblich 
वृद्ध (vṛddha) Adj. = alt; reif 
वृद्ध (vṛddha) = Greis 
वृद्धि (vṛddhi) f. = Zins 
वृद्धिमत् (vṛddhimat) Adj. = zunehmend 
वृध् (vṛdh) vardhate = entwickeln; wachsen 
वृध् (vṛdh) diṣṭyā vardhate = gratulieren 
वृश्चिक (vṛścika) = Skorpion 
वृष् (vṛṣ) varṣati = erfüllen; regnen 
वृष् (vṛṣ) pra-varṣati = regnen 
वृषल (vṛṣala) m. Eig. = Chandragupta 
वृष्टि (vṛṣṭi) f. = Regen 
वेताल (vetāla) = Vampir 
वेद (veda) = Veda 
वेदना (vedanā) = Schmerz 
वेद-विद् (veda-vid) Adj. = vedakundig 
वेला (velā) = Uhrzeit 
वेश्मन् (veśman) n. = Haus 
वेश्या (veśyā) = Dirne 
वेश्या-गृह (veśyā-gṛha) = Bordell 
वेष (veṣa) = Gewand 
वै (vai) Ind. = fürwahr; wahrlich 
वैद्य (vaidya) = Arzt 
वैयात्य (vaiyātya) = Unverschämtheit 
वैर (vaira) = Zwietracht 
वैरिन् (vairin) m. = Feind 
वैश्य (vaiśya) = »Gewerbetreibende« 
व्यथा (vyathā) = Pein 
व्यध् (vyadh) vidhyati = durchbohren; verwunden 
व्यर्थ (vyartha) Adj. = nutzlos 
व्यर्थम् (vyartham) Adv. = vergeblich 
व्याकरण (vyākaraṇa) = Grammatik 
व्याख्यान (vyākhyāna) = Erzählung 
व्याख्येय (vyākhyeya) Ger. = zu deuten 
व्याघ्र (vyāghra) = Tiger 
व्याघ्री (vyāghrī) = Tigerin 
व्याध (vyādha) = Jäger 
व्याधि (vyādhi) m. = Krankheit 
व्याधित (vyādhita) Adj. = krank 
व्रज् (vraj) vrajati = gehen; schreiten; wandern 
व्रजित्वा (vrajitvā) Abs. = gewandert seiend 
व्रण (vraṇa) = Wunde 
व्रत (vrata) = Gelübde 
व्रीहि (vrīhi) m. = Reis; Reiskorn 
शंस् (śaṃs) śaṃsati = mitteilen; preisen 
शंस् (śaṃs) ā-śaṃsate = erwarten 
शंस् (śaṃs) pra-śaṃsati = loben; rühmen 
शंसनीय (śaṃsanīya) Ger. = zu loben 
शक् (śak) śaknoti = können 
शकुन्तला (śakuntalā) f. Eig. = Shakuntala 
शक्त (śakta) Adj. = fähig 
शक्ति (śakti) f. = Kraft f. 
शक्य (śakya) Adj. = möglich 
शङ्क् (śaṅk) śaṅkate = fürchten 
शङ्क् (śaṅk) ā-śaṅkate = sorgen 
शङ्का (śaṅkā) = Furcht 
शङ्कित (śaṅkita) Adj. = vorsichtig 
शङ्ख (śaṅkha) = Muschel 
शठ (śaṭha) = Schurke 
शतम् (śatam) Num. = hundert - 
शत्रु (śatru) m. = Feind 
शनैस् (śanais) Adv. = allmählich; langsam 
शप् (śap) śapate = schwören 
शब्द (śabda) = Laut m.; Wort 
शब्द-कोश (śabda-kośa) = Wörterbuch 
शम् (śam) śāmyati = beruhigen; ruhig werden 
शयन-गृह (śayana-gṛha) = Schlafzimmer 
शयान (śayāna) Part. = liegend 
शय्या (śayyā) = Bett 
शर (śara) = Pfeil 
शरण (śaraṇa) = Zuflucht 
शरद् (śarad) śarat f. = Herbst; Jahr 
शरीर (śarīra) = Körper 
शव (śava) = Leiche 
शश (śaśa) = Hase 
शशिन् (śaśin) m. = Mond 
शाखा (śākhā) = Zweig 
शान्त (śānta) Part. = aufgehört 
शान्त (śānta) = Seelenfrieden 
शान्ति (śānti) f. = Beruhigung; Frieden 
शाला (śālā) = Zimmer 
शास् (śās) śāsti = bestrafen; regieren; lehren 
शास् (śās) pra-śāsti = regieren 
शासन (śāsana) = Befehl; Vorschrift 
शास्त्र (śāstra) = Buch; Lehrbuch; Schrift; Vorschrift; Wissenschaft 
शिक्ष् (śikṣ) śikṣate = lernen 
शिक्षित (śikṣita) Adj. = geschult 
शिक्ष्यमान (śikṣyamāna) Part. = gelernt werdend 
शिखर (śikhara) = Gipfel; Zinne 
शिरस् (śiras) n. = Haupt; Kopf 
शिरो-वेदना (śiro-vedanā) = Kopfschmerz 
शिला (śilā) = Stein 
शिव (śiva) Adj. = segensreich 
शिव (śiva) m. Eig. = Shiva 
शिव (śiva) = Glück 
शिशु (śiśu) m. = Kind; Kleinkind; Säugling 
शिष् (śiṣ) śinaṣṭi = übriglassen 
शिष्य (śiṣya) = Schüler 
शी (śī) śete = liegen 
शीघ्र (śīghra) Adj. = schnell 
शीघ्रम् (śīghram) Adv. = rasch; schnell 
शीत (śīta) Adj. = kalt 
शीतल (śītala) Adj. = kühlend 
शीर्ष (śīrṣa) = Kopf 
शील (śīla) = Charakter 
शुक (śuka) = Papagei 
शुक्ल (śukla) Adj. = weiß 
शुच् (śuc) śocati = trauern; traurig sein 
शुच् (śuc) anu-śocati = beklagen 
शुचि (śuci) Adj. = rein 
शुद्ध (śuddha) Adj. = rein 
शुभ् (śubh) śobhate = glänzen 
शुभ (śubha) Adj. = gut; schön 
शुष् (śuṣ) śuṣyati = vertrocknen 
शुष्क (śuṣka) Adj. = trocken 
शूद्र (śūdra) = Diener 
शून्य (śūnya) Adj. = leer 
शून्य (śūnya) = Null 
शूर (śūra) = Held 
शृगाल (śṛgāla) = Schakal 
शृङ्ग (śṛṅga) = Gipfel 
शोक (śoka) = Trauer 
शोभन (śobhana) = Zierde 
शोभा (śobhā) = Schönheit 
श्यामिका (śyāmikā) = Unreinheit 
श्येन (śyena) = Falke 
श्रद्धा (śraddhā) = Vertrauen 
श्रम् (śram) śrāmyati = ermüden; müde sein 
श्रम् (śram) pari-śrāmyati = abmühen 
श्रम् (śram) vi-śrāmyati = ausruhen; ruhen 
श्रम (śrama) = Mühe 
श्रवण-पथ (śravaṇa-patha) = Gehörgang 
श्राद्ध (śrāddha) = Totenopfer 
श्रि (śri) ā-śrayate = Zuflucht nehmen 
श्री (śrī) f. irr. = Glück; Glücksgöttin 
श्रीमत् (śrīmat) Adj. = erhaben; wohlhabend 
श्रु (śru) śṛṇoti = erwähnen; hören; lehren; lernen 
श्रु (śru) śṛṇute = hören 
श्रुत (śruta) Part. = gehört 
श्रुतवत् (śrutavat) Part. = gehört habend 
श्रुति (śruti) f. = Gerücht; Schrift 
श्रुत्वा (śrutvā) Abs. = gehört habend 
श्रेयस् (śreyas) Kompar. = besser - 
श्रेष्ठ (śreṣṭha) Superl. = best 
श्रोतुम् (śrotum) Inf. = anhören; hören; kennenlernen 
श्रोतृ (śrotṛ) śrotā m. = Zuhörer 
श्लाघ् (ślāgh) ślāghate = loben; schmeicheln 
श्लिष् (śliṣ) ā-śliṣyati = umarmen 
श्लिष् (śliṣ) vi-śliṣyati = trennen 
श्लोक (śloka) = Vers 
श्व-दृति (śva-dṛti) m. = Hundebalg 
श्वन् (śvan) m. irr. = Hund - 
श्वशुर (śvaśura) = Schwiegervater 
श्वश्रू (śvaśrū) = Schwiegermutter 
श्वस् (śvas) śvasiti =schnaufen; śvas vi-śvasiti = vertrauen; śvas praty-ā-śvasiti = durchatmen sich erholen 
श्वस् (śvas) Adv. = morgen 
श्वापद (śvāpada) = Raubtier 
श्वेत (śveta) Adj. = weiß 
षष् (ṣaṣ) Num. = sechs 
षष्टि (ṣaṣṭi) Num. = sechzig 
षष्ठ (ṣaṣṭha) Num. = sechst 
स (sa) Präf. = mit 
संकट (saṃkaṭa) = Gefahr 
संख्या (saṃkhyā) = Zahl 
संगत (saṃgata) Part. = vereint 
संगर (saṃgara) = Schlacht 
संगीत (saṃgīta) = Gesang 
संचलन (saṃcalana) = Beben 
संजात (saṃjāta) Part. = stattgefunden 
संतप्त (saṃtapta) Part. = gepeinigt 
संतोष (saṃtoṣa) = Zufriedenheit 
संदेश (saṃdeśa) = Nachricht 
संदेह (saṃdeha) = Zweifel 
संध्या (saṃdhyā) = Dämmerung 
संनिधि (saṃnidhi) m. = Nähe 
संनिहित (saṃnihita) Adj. = anwesend 
संन्यासिन् (saṃnyāsin) m. = Entsager 
संपत्ति (saṃpatti) f. = Glück 
संपद् (saṃpad) saṃpat f. = Glück; Wohlstand 
संभार (saṃbhāra) = Vorbereitung 
संमार्जन (saṃmārjana) = Reinigung 
संवत्सर (saṃvatsara) = Jahr 
संशय (saṃśaya) = Ungewißheit; Zweifel 
संसर्ग (saṃsarga) = Umgang 
संसार (saṃsāra) = Dasein 
संस्कृत-भाषा (saṃskṛta-bhāṣā) = Sanskritsprache 
संस्कृत (saṃskṛta) = Sanskrit 
सकामम् (sakāmam) Adv. = inbrünstig 
सकृत् (sakṛt) Num. = einmal 
सक्थि (sakthi) n. irr. = Schenkel 
सखि (sakhi) m. irr. = Freund - 
सखी (sakhī) = Freundin 
सख्य (sakhya) = Freundschaft 
सचिव (saciva) = Minister 
सज् (saj) sajati = haften; hängen 
सत् (sat) Adj. irr. = gut 
सत् (sat) Part. irr. = seiend -
सत् (sat) n. irr. = Sein n. -
सत् (sat) m. irr. = Gute 
सततम् (satatam) Adv. = immer 
सत-क्रिया (sata-kriyā) = Freundlichkeit 
सत्त्व (sattva) = Charakter; Geschöpf 
सत्यम् (satyam) Adv. = wahr 
सत्य (satya) = Wahrheit 
सद् (sad) sīdati = sitzen 
सद् (sad) upa-sīdati = hinzusetzen 
सद् (sad) ni-ṣīdati = setzen 
सद् (sad) pra-sādayati = entschuldigen 
सद् (sad) pra-sīdati = verzeihen 
सद् (sad) vi-ṣīdati = traurig sein 
सदस् (sadas) n. = Wohnsitz 
सदा (sadā) Adv. = immer; stets 
सद-आचार (sada-ācāra) = Wohlverhalten 
सदृश (sadṛśa) Pron. = gleich 
सद्मन् (sadman) n. = Wohnsitz 
सनातन (sanātana) Adj. = ewig 
सपदि (sapadi) Adv. = sofort 
सप्त (sapta) Num. = sieben 
सप्तति (saptati) Num. = siebzig 
सप्तम (saptama) Num. = siebt 
सभा (sabhā) = Versammlung 
सम् (sam) Präf. = mit 
समक्षम् (samakṣam) Präp. + Gen. = angesichts; vor 
समम् (samam) Präp. + Instr. = mit 
समर्थ (samartha) Adj. = fähig; tüchtig 
समागम (samāgama) = Zusammenkunft 
समाज (samāja) = Gesellschaft 
समान (samāna) Adj. = gleich 
समिध् (samidh) samit f. = Brennholz 
समीप (samīpa) Adj. = nah 
समीपम् (samīpam) Präp. + Gen. = nahe; zu 
समीप-स्थ (samīpa-stha) Adj. = anwesend 
समीपे (samīpe) Präp. + Gen. = nahe 
समुत्पन्न (samutpanna) Part. = entstanden 
समुदाय (samudāya) = Ganzes 
समुद्र (samudra) = Meer 
समूह (samūha) = Menge 
समृद्धि (samṛddhi) f. = Menge 
समेत (sameta) Part. = versehen 
सम्यक् (samyak) Adv. = richtig 
सम्राज् (samrāj) samrāṭ m. = Herrscher 
सरस् (saras) n. = See 
सरित् (sarit) f. = Fluß - 
सर्प (sarpa) = Schlange 
सर्पण (sarpaṇa) = Kriechen n. 
सर्पत् (sarpat) Part. = kriechend 
सर्व (sarva) Pron. = all - -; ganz; jede 
सर्वतस् (sarvatas) Adv. = überall hin 
सर्वतस् (sarvatas) Präp. + Akk. = um - herum 
सर्वत्र (sarvatra) Adv. = überall 
सर्वथा (sarvathā) Adv. = völlig 
सर्वदा (sarvadā) Adv. = immer 
सर्वशस् (sarvaśas) Adv. = überall 
सवितृ (savitṛ) savitā m. = Sonne 
सह् (sah) sahate = ertragen 
सह (saha) Präf. = mit 
सह (saha) Präp. + Instr. = gegen; mit - 
सहचर (sahacara) = Gefährte 
सहचरी (sahacarī) = Gefährtin 
सहज (sahaja) = Zwilling 
सहसा (sahasā) Adv. = plötzlich 
सहस्रम् (sahasram) Num. = tausend 
सह्य (sahya) Ger. = ertragbar; zu ertragen 
सांशयिक (sāṃśayika) Adj. = zweifelhaft 
सागर (sāgara) = Meer 
साध् (sādh) sādhnoti = erlangen 
साध् (sādh) sādhayati = erlangen; erreichen 
साधु (sādhu) Adj. = gehorsam; gut 
साधु (sādhu) Adv. = gut 
साधु (sādhu) m. = Heilige; Weise 
साध्य (sādhya) Adj. = erreichbar 
सानन्दम् (sānandam) Adv. = fröhlich 
सान्त्व् (sāntv) sāntvayati = besänftigen 
सान्त्व (sāntva) = Besänftigung 
सामन् (sāman) n. = Lied 
सामर्थ्यात् (sāmarthyāt) Präp. + Gen. = kraft 
सायं-प्रातर् (sāyaṃ-prātar) Adv. = morgens und abends 
सायम् (sāyam) Adv. = abends 
सारथि (sārathi) m. = Wagenlenker 
सार्थ (sārtha) = Karawane 
सार्धम् (sārdham) Präp. + Instr. = zusammen mit 
साशङ्कम् (sāśaṅkam) Adv. = ängstlich 
साहस (sāhasa) = Unbesonnenheit; Wagnis 
सि (si) sinoti sinute = binden sita = gebunden 
सिंह (siṃha) = Löwe 
सिंही (siṃhī) = Löwin 
सिक्त (sikta) Part. = gegossen 
सिच् (sic) siñcati = ausgießen; gießen; asicat Aorist 
सिद्ध (siddha) Part. = erfüllt 
सिद्धार्थ (siddhārtha) Adj. = erfolgreich 
सिद्धि (siddhi) f. = Erfolg 
सिध् (sidh) prati-ṣedhati = fernhalten 
सिध् (sidh) sidhyati = Erfolg haben; gelingen 
सिन्धु (sindhu) m. Eig. = Indus 
सीता (sītā) f. Eig. = Sita 
सीमन् (sīman) f. = Grenze 
सु (su) Präf. = gut 
सु (su) sunoti = auspressen; su sunute 
सुकर (sukara) Adj. = leicht 
सुकृति (sukṛti) f. = gute Tat 
सुखम् (sukham) Adv. = angenehm; leicht; zufrieden 
सुख (sukha) = Freude; Glück 
सुखिन् (sukhin) Adj. = glücklich 
सुखेन (sukhena) Adv. = gern; glücklich 
सुचरितम् (sucaritam) = gutes Verhalten 
सुजन (sujana) = guter Mensch 
सुत (suta) = Sohn 
सुता (sutā) = Tochter 
सु-धी (su-dhī) Adj. irr. = [[klug
सुन्दर (sundara)]] Adj. = schön 
सुन्दरी (sundarī) = Schöne 
सुप्त (supta) Part. = geschlafen; schlafend 
सु-भ्रू (su-bhrū) Adj. irr. = schöne Augenbrauen habend
सुमनस् (sumanas) f. = Blume 
सुमन्त्र (sumantra) m. Eig. = Sumantra 
सुर (sura) = Gott 
सुरभि (surabhi) Adj. = wohlriechend 
सुलभ (sulabha) Adj. = leicht zu erlangen 
सुवर्ण-कार (suvarṇa-kāra) = Goldschmied 
सुवर्ण (suvarṇa) = Gold 
सुष्ठु (suṣṭhu) Adv. = recht mit Recht 
सुहृद् (suhṛd) suhṛt m. = Freund 
सू (sū) sūte = gebären 
सूक्त (sūkta) = Hymne 
सूक्ष्म (sūkṣma) Adj. = klein 
सूत (sūta) = Kutscher; Wagenlenker 
सूत्र-धार (sūtra-dhāra) = Spielleiter 
सूद् (sūd) ni-ṣūdayate = vernichten 
सूद (sūda) = Koch 
सूद-शाला (sūda-śālā) = Küche 
सूनु (sūnu) m. = Sohn 
सूप (sūpa) = Suppe 
सुभ्रू (subhrū) irr. Adj. = schönbrauig 
सूर्य (sūrya) = Sonne 
सृ (sṛ) sarati = bewegen; fortbewegen 
सृ (sṛ) anu-sarati = folgen; verfolgen 
सृ (sṛ) pra-sarati = verbreiten 
सृज् (sṛj) sṛjati = erschaffen; erzeugen; schaffen 
सृज् (sṛj) ati-sṛjati = gewähren 
सृज् (sṛj) vi-sṛjati = ausgeben 
सृप् (sṛp) sarpati = kriechen 
सृष्ट (sṛṣṭa) Part. = erzeugt 
सृष्टि (sṛṣṭi) f. = Schöpfung 
सेतु (setu) m. = Brücke 
सेना (senā) = Heer 
सेना-पति (senā-pati) m. = Feldherr; Heerführer 
सेव् (sev) sevate = bedienen; kümmern; verehren 
सेव् (sev) ni-ṣevate = besuchen 
सेवक (sevaka) = Diener 
सेवा (sevā) = Bedienung; Fron 
सैनिक (sainika) = Soldat 
सैन्य (sainya) = Heer 
सोढ (soḍha) Part. = ertragen 
सोढुम् (soḍhum) Inf. = ertragen 
सोदर (sodara) = Zwillingsbruder 
सोपानत्क (sopānatka) Adj. = beschuht 
सोम (soma) = Soma-Trank; Wein 
सोम-वार (soma-vāra) = Montag 
सौनिक (saunika) = Metzger 
सौन्दर्य (saundarya) = Schönheit 
सौहृद (sauhṛda) = Freundschaft 
स्कन्द् (skand) skandati = hüpfen 
स्कन्द् (skand) ava-skandati = herabspringen 
स्कन्ध (skandha) = Schulter 
स्तम्भ् (stambh) stabnāti = stützen; stambh stabhnoti = stützen 
स्तु (stu) stauti = loben 
स्तु (stu) stute = loben 
स्तुत (stuta) Part. = gepriesen 
स्तुति (stuti) f. = Lob 
स्तृ (stṛ) stṛṇoti = ausstreuen stṛṇute = [[
स्तृ (stṛ)]] stṛṇāti = ausstreuen; stṛṇīte = ausstreuen 
स्तृ (stṛ) vi-stṛṇāti = ausbreiten 
स्तेन (stena) = Dieb 
स्तोत्र (stotra) = Hymne; Loblied 
स्त्री (strī) f. irr. = Frau; Weib -
स्थ (stha) Adj. = stehend 
स्थल-वर्त्मन् (sthala-vartman) n. = Landweg 
स्था (sthā) tiṣṭhati = befinden; bestehen; bleiben; sein; stehen; wohnen 
स्था (sthā) adhi-tiṣṭhati = bewohnen; lenken; regieren; wohnen 
स्था (sthā) anu-tiṣṭhati = befolgen 
स्था (sthā) ut-tiṣṭhati = aufstehen; erheben 
स्था (sthā) pra-tiṣṭhati = aufbrechen; gehen 
स्था (sthā) tiṣṭhate = ausharren 
स्था (sthā) anu-tiṣṭhate = kümmern 
स्था (sthā) ava-tiṣṭhate = stehenbleiben 
स्था (sthā) upa-tiṣṭhate = nähern 
स्था (sthā) sthāpayati = anhalten; legen; stellen 
स्था (sthā) pra-sthāpayati = schicken 
स्थाणु (sthāṇu) m. = Baumstumpf 
स्थातव्य (sthātavya) Ger. = zu bleiben; zu stehen 
स्थान (sthāna) = Ort; Platz; Stelle 
स्थाली (sthālī) = Kessel 
स्थित (sthita) Part. = gestanden; stehend 
स्थिति (sthiti) f. = Regel 
स्थित्वा (sthitvā) Abs. = gestanden habend 
स्थिर (sthira) Adj. = fest; standhaft 
स्थिर-धी (sthira-dhī) Adj. irr. = entschlossen 
स्ना (snā) snāti = baden 
स्नातुम् (snātum) Inf. = baden 
स्नात्वा (snātvā) Abs. = gebadet habend 
स्नान (snāna) = Bad 
स्निग्ध (snigdha) = Geliebter 
स्निह् (snih) snihyati = lieben 
स्निह्यत् (snihyat) Part. = liebend 
स्नुषा (snuṣā) = Schwiegertochter 
स्नेह (sneha) = Liebe 
स्पन्द् (spand) spandate = zucken 
स्पृध् (spṛdh) spardhate = wetteifern 
स्पृश् (spṛś) spṛśati = berühren 
स्पृह् (spṛh) spṛhayati = begehren; streben; verlangen 
स्पृह् (spṛh) spṛhayate = begehren 
स्फुट् (sphuṭ) sphoṭati = sprießen 
स्फुर् (sphur) sphurati = klopfen; zittern 
स्फोट (sphoṭa) = Beule 
स्म (sma) Ind. = »haben« -
स्मयमान (smayamāna) Part. = lächelnd 
स्मि (smi) vi-smayate = bestaunen; wundern 
स्मि (smi) vi-smāyayati = verwundern 
स्मृ (smṛ) smarati = denken; erinnern 
स्मृ (smṛ) vi-smarati = vergessen 
स्मृति (smṛti) f. = Schrift 
स्मृत्वा (smṛtvā) Abs. = erinnert habend 
स्रंस् (sraṃs) sraṃsate = lösen 
स्रज् (sraj) srak f. = Girlande 
स्रष्टृ (sraṣṭṛ) sraṣṭā m. = Schöpfer 
स्रु (sru) pari-sravati = zerrinnen 
स्व (sva) Pron. = eigen - 
स्वज् (svaj) pari-ṣvajate = umarmen 
स्वतस् (svatas) Adv. = selbst 
स्वद् (svad) svādate = kosten 
स्वदेश (svadeśa) = Heimat 
स्वप् (svap) svapiti = schlafen 
स्वप्न (svapna) = Schlaf; Traum 
स्वभाव (svabhāva) = Natur 
स्वयम् (svayam) Pron. = selbst 
स्वर्ग (svarga) = Himmel 
स्वल्प (svalpa) Adj. = kurz; kurz sehr kurz; wenig sehr wenig 
स्वसृ (svasṛ) svasā f. = Schwester 
स्वस्ति (svasti) Interj. = Heil! 
स्वस्थ (svastha) Adj. = selbstsicher 
स्वागतम् (svāgatam) Interj. = Willkommen! 1
स्वादु (svādu) Adj. = süß 
स्वादुतर (svādutara) Kompar. = lieblicher 
स्वामिन् (svāmin) m. = Eigentümer; Herr; Mandant; Meister 
स्वास्थ्य (svāsthya) = Frieden; Gesundheit; Wohlbefinden 
स्वीय (svīya) Pron. = eigen 
स्वैरम् (svairam) Adv. = frei 
ह (ha) Ind. = gewiß 
हंस (haṃsa) = Schwan 
हत (hata) Adj. = verloren 
हत (hata) Part. = getötet; vernichtet 
हतवत् (hatavat) Part. = getötet habend 
हत्वा (hatvā) Abs. = getötet habend 
हन् (han) Adj. irr. = tötend 
हन् (han) hanti = töten 
हन् (han) ghātayati = töten 
हन् (han) pra-ghātayati = töten 
हनु (hanu) f. = Kinn 
हन्त (hanta) Interj. = ach!; auf!; los!; oh weh!; schau! 
हन्तव्य (hantavya) Ger. = zu töten 
हन्तृ (hantṛ) hantā m. = Mörder 
हय (haya) = Pferd; Roß 
हरि (hari) m. Eig. = Hari 
हरिण (hariṇa) = Gazelle 
हरिणी (hariṇī) = Gazelle 
हरित (harita) Adj. = grün 
हर्तुम् (hartum) Inf. = nehmen 
हर्म्य (harmya) = Burg; Heim; Villa 
हविस् (havis) n. = Opfergabe 
हस् (has) hasati = lachen 
हस् (has) pari-hasati = auslachen 
हस् (has) vi-hasati = auslachen 
हसत् (hasat) Part. (hasantī f.) = lachend 
हस्त (hasta) = Hand 
हस्तिन् (hastin) m. = Elefant 
हा (hā) jahāti = mißachten; verlassen 
हातव्य (hātavya) Ger. = zu meiden 
हार (hāra) = Halskette 
हि (hi) Konj. = denn -; sondern 
हि (hi) hinoti = schleudern; pra-hiṇoti = schicken senden verlassen 
हिंस् (hiṃs) hinasti = schädigen 
हिंसा (hiṃsā) = Gewalt 
हिंसितुम् (hiṃsitum) Inf. = töten 
हित (hita) Adj. = heilsam 
हित (hita) = Glück 
हित्वा (hitvā) Abs. = aufgegeben habend 
हिमालय (himālaya) m. Eig. = Himalaya 
हिरण्य (hiraṇya) = Gold 
हीन (hīna) Adj. = verlassen 
हु (hu) juhoti = opfern; hu juhute = opfern 
हुत-भुज् (huta-bhuj) huta-bhuk m. = Feuer; Feuergott 
हूम् (hūm) Interj. = Hum! 
हृ (hṛ) harati = bringen; empfangen; greifen; nehmen; rauben; schnappen 
हृ (hṛ) apa-harati = vertreiben 
हृ (hṛ) ā-harati = darbringen; geben; holen 
हृ (hṛ) ud-dharati = herausziehen; schöpfen 
हृ (hṛ) pari-harati = unterlassen 
हृ (hṛ) pra-harati = schlagen; stürmen 
हृ (hṛ) vi-harati = vergnügen 
हृ (hṛ) saṃ-harati = vernichten 
हृतवत् (hṛtavat) Part. = geraubt habend 
हृद् (hṛd) hṛt n. irr. = Herz 
हृदय (hṛdaya) = Herz 
हे (he) Interj. = ach!; he!; oh! 
हेतु (hetu) m. = Anlaß; Grund; Ursache 
हेमन् (heman) n. = Gold 
हेमन्त (hemanta) = Winter 
होतृ (hotṛ) hotā m. = Priester 
होरा (horā) = Stunde 
ह्यस् (hyas) Adv. = gestern 
ह्रद (hrada) = Teich 
ह्रस्व (hrasva) Adj. = klein; kurz 
ह्री (hrī) jihreti = schämen 
ह्री (hrī) f. irr. = Scham 
ह्वे (hve) hvayati = rufen 
ह्वे (hve) ā-hvayati = herbeirufen 
ह्वे (hve) ā-hvāyayati = rufen lassen