K wobsahej skočić

Mały žiłan

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Mały žiłan
Mały žiłan (Agrimonia eupatoria)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: (Rosoideae)
ród: Žiłan[1] (Agrimonia)
družina: Mały žiłan
wědomostne mjeno
Agrimonia eupatoria
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Kćenje
Agrimonia eupatoria

Mały žiłan (Agrimonia eupatoria) je rostlina ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).

Mały žiłan je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm.

Stolpik je kosmaty, ale nic lěpjaty.

Łopjena wutworja spódnju rozetu a su schódne na stołpiku. Wone su njeporowje pjerite, na delnim boku běłopjelsćojte, wobsteja z 5-9 wulkich, hrubje zubatych pjerowych porow a docpěwaja dołhosć wot 10 hač 15 cm.

Kćěje wot junija hač septembra. Złotožołte kćenja su pjećličbne, steja w dołhej, čumpatej, bjezłopjenowej kići a docpěwaja wulkosć wot 0,7 hač 1 cm. Krónowe łopješka su žołte. Keluch je brózdźeny a njese wotstejace kałače, kotrež za čas dozrawjenosće su twjerde.

Płód je twjerdy, kehelojty, brózdźeny a njese prědku mnoholičbne hóčki, při čimž zwonkowne prawokutnje wotsteja.

Rosće w žiwych płotach, lěsach, na skłoninach, w kerčinach a na suchich trawnikach. Preferuje wjace mjeńše wutkate a bazowe suche pódy na słónčnych stejnišćach.

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

  • Wulki žiłan (Agrimonia procera) ma žałzojće kosmaty stołpik. Hóčki płodow su dozady měrjene.
  1. W internetowym słowniku: Odermennig
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 134 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 280 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije