Vergina
Βεργίνα (el) | |||||
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | Grecia | ||||
Administracións descentralizadas | Decentralized Administration of Macedonia and Thrace (en) | ||||
Periferias | Macedonia Central | ||||
Unidades periféricas | Emátia (pt) | ||||
Concello | Veria Municipality (en) | ||||
Capital de | |||||
Poboación | |||||
Poboación | 1.096 (2021) (32,81 hab./km²) | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 33,4 km² | ||||
Altitude | 120 m | ||||
Vergina (grego: Βεργίνα, Vergína) é unha pequena cidade do norte de Grecia, parte do concello de Veroia en Emacia, Macedonia Central. Vergina fundouse en 1922 como consecuencia dos intercambios de poboacións despois do Tratado de Lausanne e foi un municipio separado ata 2011, cando fusionouse con Veroia baixo o Plan Kallikratis. Agora é unha unidade municipal dentro de Veroia, cunha superficie de 69´047 km².[1]
Vergina é máis coñecido como o antigo sitio de Aigai' (Αἰγαί, Aigaí, latinizado: Aegae ou Egas), a primeira capital de Macedonia. Foi alí cando no 336 a.C. Filipo II foi asasinado no teatro e Alexandre o Grande proclamouse rei. O antigo sitio descubríuse en 1976 e escavado baixo a dirección do arqueólogo Manolis Andronikos. A escavación desenterrou os lugares das sepulturas de moitos reis de Macedonia, incluíndo a tumba de Filipo II de Macedonia, pai de Alexandre o Grande, que, a diferenza de tantas outras tumbas, non fora espoliada ou saqueada. Tamén é o sitio dun extenso palacio real. O museo arqueolóxico de Vergina construíuse para albergar todos os artefactos atopados no lugar e é un dos museos máis importantes de Grecia.
Aigai recibiu o status de Patrimonio da Humanidade da UNESCO como "un testemuño excepcional dun desenvolvemento significativo na civilización europea, na transición da cidade-estado clásica á estrutura imperial dos períodos helenísticos e romano".
Historia
[editar | editar a fonte]A existencia dunha antiga fortaleza macedonia chamada "Aegae" é reportada por Marco Juniano Justino, e identificouse durante moito tempo como Édessa. O descubrimento en 1976 de restos substanciais preto de Vergina, xusto ao leste do Haliacmón, cambiou o consenso académico ao afirmar que Aegae debe dentificarse con este sitio.[2]
As fontes antigas ofrecen relatos contraditorios sobre as orixes da Dinastía Arxéada.[3][4] Alexandre I é a primeira figura verdadeiramente histórica e, con base na liña de sucesión, os comezos da dinastía macedonia son tradicionalmente datados no 750 a.C.[5] Herodoto di:[6] que a Dinastía Arxéada era unha antiga casa real grega liderada por Pérdicas I que fuxiu de Argos aproximadamente no 650 a.C.[7]
Aigai é o nome de varias cidades antigas (véxase mar Exeo#Etimoloxía), derivado do nome dun fundador lendario, Aegeus, pero tamén etimoloxizado como "cidade de cabras" (de αἴξ, aíks, "cabra") poee Diodoro Sículo, quen informa que foi chamada así por Pérdicas I que foi aconsellado pola sacerdotisa Pythia para construír a capital do seu reino. onde o conduciran as cabras.[8]
Desde a arqueoloxía agora parece certo que Aigai desenvolveu e mantivo ata o final un conxunto de aldeas organizado que representaban espacialmente a estrutura aristocrática das tribos centrada no poder do rei.[9] De feito, Aigai nunca se converteu nunha gran cidade e a maioría dos seus habitantes vivían nas aldeas circundantes.[10]
De Aigai os macedonios estendéronse á parte central de Macedonia e desprazaron á poboación local de Pieres.
Do 513 ao 480 a.C. Aigai formou parte do Imperio Persa, pero Amintas I conseguiu manter a súa relativa independencia, evitar a satrapía e estender as súas posesións. A muralla construíuse no século -V, probablemente por [[Pérdicas II]. A finais do século -V, Arquelao I de Macedonia trouxo s súa corte artistas, poetas e filósofos de todo o mundo grego, foi, por exemplo, en Aigai onde Eurïpides escribiu e presentou as súas últimas traxedias.
A comezos do século IV a.C., Archelao trasladou a capital macedonia ao nordeste a Pella na chaira central de Macedonia.[11] Non obstante, Aegae conservou o seu papel como cidade sagrada do reino macedonio, sitio dos centros de culto tradicionais, cun palacio real e as tumbas reais. Por este motivo foi aquí que Filipo II de Macedonia asistiu ás vodas da súa filla Cleopatra de Macedonia co rei Alexandre de Epiro. Foi asasinado por un dos seus gardacostas no teatro.[12] A súa foi a máis exuberante cerimonia fúnebre dos tempos históricos celebrada en Grecia. Acostado nun elaborado leito de morte de ouro e marfil levando a súa preciosa coroa de carballo dourado, o rei foi levao, como un novo Hércules, á pira funeraria.
As amargas loitas entre os herdeiros de Alexandre no século III afectaron negativamente á cidade; no 276 a.C. mercenarios galos de Pirro saquearon moitas das tumbas.
Despois da derrota do reino macedonio polos romanos no 168 a.c., destruíronse as antigas e novas capitais, os muros tirados e todos os edificios queimados.[9] No século I d.C., un derrubamento de terra destruíu o reconstruído (as escavacións establecen que partes aínda estaban habitadas nesa época).[13] Entre os séculos II e V d.C. a poboación baixou gradualmente desde os contrafortes da cordilleira Pieriana ata a chaira, e só quedou un pequeno poboado cuxo nome Palatitsia (palacio) indicaba a súa antiga importancia.
O moderno asentamento de Vergina estableceuse en 1922, entre as dúas aldeas preexistentes de Kutleš (Κούτλες, Koútles) e Barbeš (Μπάρμπες, Bármpes). A cidade estableceuse no transcurso do intercambio de poboación entre Grecia, Bulgaria e Turquía tras o Tratado de Lausana, por familias gregas de Bulgaria e Asia Menor. Elixiuse o nome de Vergina pola lendaria raíña Vergina (Bergina) que se dicía que gobernara no norte do Haliacmon e que tiña o seu palacio de verán preto de Palatitsia.[14] Segundo a lenda a raíña suicidouse para non ser atrapada poos turcos.
Vergina foi un municipio separado entre 1922 e 2011, cando foi incorporado a Veroia.[15] A poboación do municipio de Vergina en 2011 era de 2.464 habitantes, dos cales 1.242 vivían en Vergina propiamente dita.
Arqueoloxía
[editar | editar a fonte]Os arqueólogos interesáronse polos túmulos en torno a Vergina desde a década de 1850, supoñendo que o lugar de Aigai atopábase nas proximidades. As escavacións comezaron en 1861 baixo a dirección do arqueólogo francés Leon Heuzey, patrocinado por Napoleón III. Descubríronse partes dun grande edificio que se consideraban dun dos palacios de Antígono III Doson (263–221 a.C.), parcialmente destruído polo lume, foron descubertos preto de Palatitsa, que conservaron a memoria dun palacio co seu nome moderno. Non obstante, as escavacións tiveron que ser abandonadas debido ao risco de malaria. A escavadora suxeriu que este era o sitio da antiga cidade de Valla, unha visión que prevaleceu ata 1976.[16]
En 1937, a Universidade de Tesalónica retomou as escavacións. Atopáronse máis ruínas do antigo palacio, pero as escavaciones foron abandonadas ao estalar a guerra con Italia en 1940. Despois da guerra volveuse ás escavacións e durante os anos 1950 e 1960 descubríuse o resto da capital real incluíndo o teatro.
O arqueólogo grego Manolis Andronikos estaba convencido de que un outeiro chamado "Gran Túmulo" (Μεγάλη Τούμπα) ocultaba as tumbas dos reis macedonios. En 1977, Andronikos realizou unha escavación de seis semanas no Gran Túmulo e atopou catro tumbas enterradas, das cales dúas nunca foran perturbados. Andrónico afirmou que estes lugares eran a sepultura dos reis de Macedonia, incluíndo a tumba de Filipo II de Macedonia, pai de Alexandre o Grande (Tumba II) e tamén de Alexandre IV de Macedonia, fillo de Alexandre o Grande e Roxana (Tumba III).
Varios arqueólogos desafiaron este punto de vista,[17] pero na investigación de 2010 [18] baseada no estudo detallado dos esqueletos, reivindicaron a Andronikos e apoian a evidencia de asimetría facial causada por un posible trauma do cranio do macho, evidencia que é consistente coa historia de Filipe II.[19] Investigacións máis recentes realizadas por un equipo de investigadores gregos confirmaron que os ósos pertencen ao rei macedonio Filipe II.
A partir de 1987 descubriuse o cúmulo sepulcral das raíñas incluíndo a tumba da raíña Eurídice I de Macedonia. En marzo de 2014, descubríronse cinco túmulos reais en Vergina, posiblemente pertencentes a Alexandre I de Macedonia e á súa familia ou á familia de Casandro de Macedonia.
Algúns artefactos escavados en Vergina poden ser tratados como influenciados por prácticas asiáticas ou incluso importados de Persia aqueménida de finais do século VI e principios do V a. C.,[20] que foi durante a época en que Macedonia estivo baixo o dominio persa.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Population & housing census 2001 (incl. area and average elevation)" (PDF) (en grego). National Statistical Service of Greece. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 21 de setembro de 2015. Consultado o 08 de abril de 2019.
- ↑ John V. A. Fine, The Ancient Greeks: A Critical History; Harvard University Press (1983), 605f.
- ↑ Justin: Historiarum Philippicarum
- ↑ Strabo. Geography, Book 7
- ↑ Hammond, Nicholas Geoffrey Lemprière; Griffith, Guy Thompson (1972). A History of Macedonia: Historical Geography and Prehistory I. Oxford, United Kingdom: Clarendon Press.
- ↑ Herodotus. Histories, 8.137.8
- ↑ Ring, Trudy (1996). International Dictionary of Historic Places: Southern Europe. Taylor & Francis. p. 753. ISBN 1-884964-02-8.
- ↑ Sikeliotis, Diodoros ou Diodoro Sículo 80-20 B.C., Historical, 7.16: "e entón/ Onde vexas cabras de cornos brancos, con la/ como neve, descansando no amencer, fai un sacrificio/ Aos deuses benditos sobre ese punto/ e construe a capital dun estado."
- ↑ 9,0 9,1 "Timeline – Museum of Royal Tombs of Aigai -Vergina". www.aigai.gr. Arquivado dende o orixinal o 17 de febreiro de 2020. Consultado o 16 de xullo de 2018.
- ↑ "Aigai: The royal metropolis of the Macedonians – Multimedia". Latsis Foundation. Arquivado dende o orixinal o 16 de xullo de 2018. Consultado o 16 de xullo de 2018.
- ↑ Roisman, Joseph (decembro de 2010). A Companion to Ancient Macedonia. Wiley-Blackwell. p. 156. ISBN 978-1-4051-7936-2.
- ↑ "LacusCurtius • Diodorus Siculus — Book XVI Chapters 66‑95". penelope.uchicago.edu. Consultado o 16 de xullo de 2018.
- ↑ “Vergina 2012: The excavation at the ‘Tsakiridis’ Section”: Styliani Drougou, professor of History and Archaeology Department, Aristotle University of Thessaloniki. http://archaeologynewsnetwork.blogspot.co.uk/2013/03/vergina-2012-excavation-at-tsakiridis.html Arquivado 21 de xullo de 2015 en Wayback Machine.
- ↑ Alexander Eliot, The Penguin Guide to Greece (1991), p. 291.
- ↑ Kallikratis law Arquivado 27 de abril de 2017 en Wayback Machine. Greece Ministry of Interior
- ↑ M. Andronikos, "Anaskafi sti Megali Toumpa tis Verginas" Archaiologica Analekta Athinon 9 (1976), 127-129.
- ↑ Bartsiokas, Antonis (21 de abril de 2000). "A lesión ocular do rei Felipe II e as probas do esqueleto da Royal Tomb II en Vergina". Science 288 (5465): 511–514. PMID 10775109. doi:10.1126/science.288.5465.511. Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2019. Consultado o 16 de xullo de 2018 – vía science.sciencemag.org.
- ↑ University of Bristol. "Experts question claim that Alexander the Great's half-brother is buried at Vergina". bris.ac.uk. Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2019. Consultado o 16 de xullo de 2018.
- ↑ Musgrave J, Prag A. J. N. W., Neave R., Lane Fox R., White H. (2010) The Occupants of Tomb II at Vergina. Why Arrhidaios and Eurydice must be excluded, Int J Med Sci 2010; 7:s1-s15
- ↑ Roisman & Worthington 2011, p. 345.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Vergina |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Information at the official site of the Ministry of Culture.
- Information about the museum.
- https://web.archive.org/web/20171210084822/http://www.macedonian-heritage.gr/Museums/Archaeological_and_Byzantine/Arx_Bas_Tafoi_Berginas.html
- https://web.archive.org/web/20031111192248/http://www.kzu.ch/fach/as/aktuell/2000/04_vergina/verg_09.htm
- https://web.archive.org/web/20031102053433/http://www.kzu.ch/fach/as/aktuell/2000/04_vergina/verg_04.htm
- https://web.archive.org/web/20051226072519/http://users.forthnet.gr/the/vangel/grepap.pdf