Saltar ao contido

Seitán

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Un anaco de seitán.

O seitán[1] é un produto alimenticio orixinario de Asia oriental, elaborado a partir do glute de trigo, que presenta un alto contido proteico. O xeito tradicional de elaboralo[2] consiste en lavar unha masa de fariña triga con auga, para separar o glute do amidón, aínda que actualmente se separa industrialmente e se pode mercar o glute en po, que despois se ferve nun caldo con salsa de soia, alga kombu e xenxibre. Segundo o Oxford Dictionary, a orixe da verba seitán estaría na expresión xaponesa shokubutsusei tanpaku, proteína vexetal.[3]

É unha receita moderna, propia da cociña macrobiótica, baseada en elaboracións de glute tradicionais da China e o Xapón. Adóitaselle chamar de "carne vexetal", xa que o seu aspecto é semellante unha vez cociñado. Pódese arranxar de moitos xeitos: fritido, rebozado, en estofado, empanado, coma base de albóndegas etc. Pode ser un substituto parcial da carne animal polo seu bo contido de proteínas. No Xapón existe un produto semellante chamado fu.

Propiedades do seitán

[editar | editar a fonte]

Lista de propiedades máis coñecidas:[4]

  • Bo contido de proteínas (aproximadamente un 24% do seu peso total).
  • É un alimento lene e dixestivo.
  • É baixo en calorías.
  • Non ten colesterol.
  • É baixo en graxas (arredor do 1%).
  • Non é apto para celíacos.

Características culinarias

[editar | editar a fonte]

Contendo unha elevado porcentaxe de proteínas, pode axudar a reducir o colesterol, e diminúe o risco da inxesta de antibióticos e hormonas que se poden atopar en vestixios nalgunhas producións de carne animal. Polo seu menor custo, é de uso frecuente no canto da carne na cociña asiática, gastronomía vexetariana, gastronomía budista, macrobiótica e dietética. O glute de trigo é moi popular na China.

  1. Nome en galego do produto e definición en Dicionario de alimentación e restauración, VV. AA. (2012), Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
  2. "Como preparar o seitán". Arquivado dende o orixinal o 26 de marzo de 2013. Consultado o 28 de xuño de 2015. 
  3. "Seitan". Oxford Dictionaries (en (en inglés)). Arquivado dende o orixinal o 30 de xuño de 2015. Consultado o 20 de setembro de 2012. 
  4. Propiedades do seitán

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]