Nacionalismo padano

A bandeira padana proposta pola Liga Norte, o Sol dos Alpes, un antigo símbolo celta.

O nacionalismo padano é un movemento nacionalista impulsado polo partido político italiano da Liga Norte, a cal se formou a comezos do ano 1991 a partir da fusión de varios partidos nacionalistas e autonomistas das rexións do norte de Italia (Liga Lombarda, Liga Véneta, Piamonte Autonomista, Liga Emiliano-Romañola, Alianza Toscana, etc.), posteriormente engadíronse partidos de igual carácter e doutras rexións (Trentino-Tirol do Sur, Friúl-Venecia Xulia, Val de Aosta, a Umbría, As Marcas, etc.). Nas diversas eleccións italianas, tanto municipais como rexionais e nacionais, non logrou ser a opción política maioritaria aínda que o seu peso político é considerable en varias provincias italianas.

Independentismo

A independencia da Padania foi anunciada en Venecia o 15 de setembro de 1996 por Umberto Bossi, presidente da Liga Norte, co obxectivo de configurar unha especie de goberno sombra en contraposición ao oficial con sede en Roma. No curso de grandes mitins da Liga Norte, Umberto Bossi proclamou o nacemento da "República Federal Padana" con estas palabras:

Nós, pobos da Padania solemnemente declaramos: a Padania é unha República Federal independente e soberana. Nós ofrecemos, os uns aos outros, en prenda recíproca, as nosas vidas, as nosas fortunas e a nosa sacra honra. (Noi popoli della Padania solennemente dichiariamo: La Padania è una Repubblica federale indipendente e sovrana. Noi offriamo, gli uni agli altri, a scambievole pegno, le nostre vite, le nostre fortune e il nostro sacro onore.

Segundo Bossi, a política italiana estaba marcada por unha liña centralista desfavorable para a Padania, acusando de parasito ao sur de Italia, menos próspero ca o norte, e esixindo romper a solidariedade interterritorial de Italia.

Poucos días despois déronse enfrontamentos entre as forzas da orde e os militantes leghisti na rúa Bellerio en Milán, sede da Liga Norte, a consecuencia diso houbo un proceso penal sobre os reatos de resistencia (a público oficial), a cargo de Roberto Maroni, Mario Borghezio e outros representantes da Liga Norte, finalizando o proceso coa absolución dos mesmos.

Como resultado deste movemento independentista constituíuse unha Asemblea Parlamentaria denominada Parlamento Padano, con sede en Bagnolo San Vito (Mantua). Tamén foi creado o Goberno da Padania, encabezado no seu comezo por Giancarlo Pagliarini (1996-97) e posteriormente por Vito Gnutti (1997-98), Manuela Dal Lago (1998-99) e Mario Borghezio (desde 1999), con sede en Venecia.

En 1999 xurdiu como escisión da Liga Véneta–Liga Norte o movemento da República Federal Padana do Véneto, vinculada ao nacionalismo véneto. Os estatutos da Liga Norte de 2002 reincidían na tese independentista.

O 10 de decembro de 2007 foi creada a selección de fútbol de Padania, non recoñecida internacionalmente.

A liña secesionista foi abandonada no Congreso de Varese e a nova alianza de Umberto Bossi con Silvio Berlusconi na Casa da Liberdade, remarcaría a súa inestable situación. O Parlamento posteriormente cambiaría o seu nome polo de Parlamento do Norte.

Territorio reivindicado polo nacionalismo padano

O territorio reivindicado polo nacionalismo padano inclúe ademais do territorio denominado Padania na súa acepción xeográfica e lingüística (no mapa en cor vermella escuro e marrón), as rexións das Marcas, Toscana e a Umbría (no mapa en cor laranxa).

O nacionalismo padano propón como capital a cidade de Venecia. O territorio reivindicado supón o 53,4% do territorio de Italia, e o 55,6% da súa poboación.

Rexión	Extensión(km²)	Habitantes	Capital
Emilia-Romaña	22.446	4.405.486	Boloña
Friúl-Venecia Xulia	7.712	1.212.602	Trieste
Liguria	5.422	1.615.951	Xénova
Lombardía	23.861	9.545.441	Milán
Piemonte	25.398	4.352.828	Turín
Trentino-Tirol do Sur	13.599	994.703	Trento
Val de Aosta	3.266	124.812	Aosta
Véneto	18.390	4.773.554	Venecia
Padania	120.227	27.877.257	Venecia

Véxase tamén

Outros artigos

• Romanticismo
• Nacionalismo romántico