Manio Acilio Balbo (cónsul 150 a. C.)
| Nome orixinal | (la) M'. Acilius L.f.K.n. Balbus  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | século II a. C. Roma Antiga |
| Morte | século II a. C. valor descoñecido |
| Senador romano | |
| valor descoñecido – valor descoñecido | |
| Pretor | |
| valor descoñecido – | |
 Cónsul romano | |
| 150 a. C. – 150 a. C. Xunto con: Tito Quincio Flaminino (cónsul 150 a.C.) | |
| Actividade | |
| Ocupación | político da Roma antiga, militar da Roma antiga |
| Período de tempo | Media República Romana |
| Familia | |
| Fillos | Manio Acilio Balbo (cónsul 114 a. C.) |
| Pais | Lucius Acilius Sapiens e valor descoñecido |
| Descrito pola fonte | Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft |
Manio Acilio Balbo (en latín: Manius Acilius L. F. K. N. Balbus) foi un maxistrado romano. Pertencía á gens Acilia e era da familia dos Balbo.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Cicerón[1] e Plinio o Vello,[2] menciónano exercendo o consulado no 150 a. C. con Tito Quincio Flaminino como colega.[3] Durante o seu consulado erixiuse un templo dedicado á deusa Pietas nun lugar do Foro Olitorio onde había unha prisión. Anos máis tarde o templo foi arrasado para permitir a construción do Teatro de Marcelo.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Cicerón, De senectute 5; Cartas a Ático XII, 5
- ↑ Plinio o Vello, Naturalis Historia, Libro VII, 36
- ↑ Broughton 1951, p. 456
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Broughton, T. Robert S. (1951). The Magistrates of the Roman Republic. Volume I, 509 B.C. - 100 B.C. (en inglés) XV. Nova York: The American Philological Association.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- «Digital Prosopography of the Roman Republic» (DPRR): ACIL1494 M'. Acilius (25) L. f. K. n. Balbus. King's College Londres. 2022. (en inglés)
- Strachan, C. (2007). «Roman Republican and Imperial Senatorial Families» (en inglés)
| Predecesor: Lucio Licinio Lúculo e Aulo Postumio Albino |
 Cónsul da República Romana |
Sucesor: Lucio Marcio Censorino e Manio Manilio |