La Cenerentola
La Cenerentola, ossia la bonta in trionfo Cincenta, ou a bondade triunfante | |
---|---|
Forma | Ópera |
Actos e escenas | 2 actos |
Idioma orixinal do libreto | Italiano |
Libretista | Giacomo (Jacapo) Ferretti |
Fontes literarias | Libreto de G. Etienne para Cendrillon; Perrault: Cincenta |
Estrea | 25 de xaneiro de 1817 |
Teatro da estrea | Teatro Valle |
Lugar da estrea | Roma |
Duración | 2 horas 30 minutos[1] |
Música | |
Compositor | Gioachino Rossini |
Localización da partitura | Biblioteca dell'Accademia Filarmonica, Boloña Fondazione Rossini, Pésaro (Aria di Alidoro, Roma 1820) |
Personaxes | |
Don Magnífico (baixo bufo) |
La Cenerentola, ossia la bonta in trionfo (en galego, Cincenta, ou a bondade triunfante) é unha ópera buffa en dous actos con música de Gioachino Rossini e libreto en italiano de Jacopo Ferretti, baseado no conto de fadas Cincenta. A ópera foi estreada no Teatro Valle de Roma o 25 de xaneiro de 1817.
Rossini compuxo esta ópera con 25 anos, tralo éxito de Il barbiere di Siviglia o ano anterior. Considérase que La Cenerentola, composta por Rossini nun período de tres semanas, contén algunhas das súas mellores composición para voz a solo e conxuntos. Rossini aforrou algo de tempo reempregando unha abertura de La gazzetta e parte dun aria de Il barbiere di Siviglia e facéndose cun colaborador, Luca Agolini, quen escribiu os recitativos secco e tres números ("Vasto teatro è il mondo" de Alidoro, "Sventurata!" de Clorida e o coro "Ah, della bella incognita.") A edición facsímile do autógrafo ten un aria diferente para Alidoro, "Fa' silenzio, odo un rumore"; isto parece que foi engadido por unha man anónima para unha produción de 1818. Para unha reposición no ano 1820 en Roma, Rossini escribiu un remprazo de bravura, "La, del ciel nell'arcano profondo". A abertura lixeira e enérxica quedou no repertorio estándar dende a súa estrea como La Cenerentola.
La Cenerentola represéntase con frecuencia, aparecendo nas estatísticas de Operabase no posto 29, sendo a 18.ª en Italia e a segunda de Rossini, por detrás de Il barbiere di Siviglia.
Personaxes
[editar | editar a fonte]Personaxe | Tesitura | Elenco na estrea, 25 de xaneiro de 1817 Director: Gioachino Rossini |
---|---|---|
Don Magnifico (Barón de Montefiascone) | baixo buffo | Andrea Verni |
Angelina, La Cenerentola (fillastra de Don Magnifico) | mezzosoprano / contralto | Geltrude Righetti |
Don Ramiro (Príncipe de Salerno) | tenor lírico | Giacomo Guglielmi |
Dandini (secretario de Don Ramiro) | barítono | Giuseppe De Begnis |
Alidoro (filósofo, preceptor de Don Ramiro) | baixo | Zenobio Vitarelli |
Clorinda (filla de Don Magnifico) | soprano | Caterina Rossi |
Tisbe (filla de Don Magnifico) | mezzosoprano | Teresa Mariani |
Servidume do pazo de Don Ramiro. |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Riding, Alan; Dunton-Downer, Leslie (2008). Guías visuales Espasa: Ópera (en español) (1ª ed.). Espasa Calpe, S.A. pp. 136–137. ISBN 978-84-670-2605-4.
- ↑ La Guía visual de la Ópera, Espasa, sinala baixo.
- ↑ La Guía visual de la Ópera, Espasa, sinala contralto ou mezzosoprano.
- ↑ José María Martín Triana: El libro de la ópera, segunda reimpresión en "El libro de bolsillo", 1992, Alianza Editorial, ISBN 84-206-0284-1.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]A Galipedia ten un portal sobre: Ópera |
Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |