Saltar ao contido

Circuíto urbano de Detroit

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Circuíto urbano de Detroit
Plano do Circuíto
Datos
Carreiras
Localización Detroit, Míchigan, USA
Lonxitude 4,023 km
Curvas 18
Volta rápida (1986) 1:38.301
Piloto récord Ayrton Senna
Escudería récord Lotus-Renault
Coordenadas
Vista do Circuíto

O circuíto de Detroit foi o escenario do Gran Premio dos Estados Unidos unha carreira de automobilismo disputada nun circuíto de carreiras urbano na cidade de Detroit, Estados Unidos.

Na tempada 1982 de Fórmula 1, disputáronse tres grandes premios nos Estados Unidos. Ademais do Gran Premio do oeste dos Estados Unidos e o de Las Vegas, o novo evento tivo lugar nun trazado montado cerca do Renaissance Center e o Cobo Area. O circuíto tiña 17 curvas, dúas pinzas pechadas e un túnel á marxe do río. Con todo isto, resultou ser máis lento que o circuíto de Mónaco. Sumado ao escaso ancho da pista e ás reducidas vías de escape, máis da metade da grella abandonou en cada carreira.

Na carreira inaugural, o norteirlandés John Marshall Watson resultou vencedor logo de comezar na décimo sétima posición. Na edición de 1986, Ayrton Senna sobrepúxose a unha picada para gañar a súa primeira de cinco carreiras nos Estados Unidos en seis anos. En 1989, o evento deixou de formar parte do calendario da Fórmula 1 e foi incluído no campionato da CART, agora coa denominación Gran Premio de Detroit. A partir de 1992, a competencia cambiou de trazado e pasou a disputarse en Belle Isle, un parque da cidade sobre o río Detroit, sempre na fin de semana do Labor Day. O gran premio deixou de disputarse logo de 2001 debido a que se reduciron as vías pavimentadas na illa. En 2007 correuse de novo do Gran Premio de Detroit en Belle Isle, esta vez como parte da Indy Racing League e a American Le Mans Series.

A Trans-Am acompañou á Fórmula 1 e á Champ Car coa Motor City 100, unha das carreiras máis importantes do calendario.

Todos os gañadores de Fórmula 1, no circuíto urbano e Detroit

[editar | editar a fonte]
Ano Piloto Auto Duración Lonxitude Voltas Velocidade media Data GP de
1982 John Watson McLaren-Ford 1:58:41.043 h 4´168 km 62 126´096 km/h 6. Xuño Estados Unidos
1983 Italia Michele Alboreto Tyrrel-Ford 1:50:53.669 h 4´120 km 60 130´599 km/h 5. Xuño
1984 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:55:41.842 h 4´120 km 63 132,583 km/h 24. Xuño
1985 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 1:55:39.851 h 4´120 km 63 131´474 km/h 23. Xuño
1986 Ayrton Senna Lotus-Renault 1:51:12.847 h 4´120 km 63 136´735 km/h 22. Xuño
1987 Ayrton Senna Lotus-Honda 1:50:16.358 h 4´023 km 63 137´903 km/h 21. Xuño
1988 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:54:56.035 h 4´023 km 63 132´310 km/h 19. Xuño