Saltar ao contido

O avión de Cangas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Revisión feita o 6 de febreiro de 2023 ás 13:23 por InternetArchiveBot (conversa | contribucións) (Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.9.3)
(dif) ← Revisión máis antiga | Revisión actual (dif) | Revisión máis nova → (dif)

O avión de Cangas
Autor/aDarío Xohán Cabana
OrixeGaliza
Linguagalego
Xénero(s)Novela, literatura infantil
EditorialEdicións Xerais
Data de pub.1992
Formatotapa branda
Páxinas62
ISBNISBN 978-84-7507-641-6
editar datos en Wikidata ]

O avión de Cangas é un conto de literatura infantil de Darío Xohán Cabana, publicado en 1992 por Edicións Xerais de Galicia. Foi finalista do Premio Merlín de 1991.

Belarmino é un pequeno avión de seis prazas que cobre a ruta entre Cangas e Vigo, cruzando a ría de Vigo desde a praia de Rodeira até a explanada do Club Náutico. Unha noite unha turbulencia do aire fai que rompa unha á. Para arranxarlla chegan John Balan e Pepiño da Cagula, o Ferreiro de Tirán. O primeiro lanza unha corda até o avión, que estaba parado no aire, e o segundo rubiu por ela até soldarlle a á.

O Ferreiro, que fora funambulista de circo, intenta convencer a Belarmino de que deixe de facer a ruta, pois xa vai maior e un día pode ter un accidente. Balan, pola súa banda, conta as súas aventuras nos Estados Unidos de América, e explica que Marlon Brando é de Cuspedriños, e que Burt Lancaster, Henry Fonda, Buffalo Bill, Kirk Douglas e John Wayne son galegos. Ao cabo, o Ferreiro e Belarmino marchan para tomar fotos do cruceiro do Hío, mais desde o aire miran a Balan perseguido polos irmáns Dalton. Rescátano e regresan a Cangas para comer antes da viaxe da tarde.

Porén, pola tarde non vén cliente ningún, e descobren que o presidente da compañía de barcos que fai a mesma ruta está a difundir un libelo difamatorio para restarlle clientes a Belarmino. Ao pouco, os Dalton van onde eles para propoñerlles un negocio: montar un servizo postal entre Vigo e Ferrol, con paradas en Pontevedra, Santiago de Compostela e A Coruña á ida e Noia e Vilagarcía de Arousa á volta.

Os sete montan a empresa e vailles ben. Un día Belarmino anda de paseo preto das illas Cíes e atopa o director da naviera de barcos a piques de naufragar, e rescátao. Este, agradecido, retráctase das palabras que dixera en contra do avión, e publica outro libelo laudatorio, amais dunha nota de agradecemento no Faro de Vigo. Despois van entrevistalo Manuel Rivas e Xurxo Lobato. Despois fanlle unha homenaxe na ría de Vigo. Pouco despois Belarmino xubílase.

Narración

[editar | editar a fonte]

Hai un narrador omnisciente en terceira persoa. Hai moitas referencias xeográficas, e a obra está ambientada nunha ucronía en que hai unha república galega, con capital en Santiago de Compostela. Os títulos dos capítulos son rimados, e certas pasaxes do relato teñen elementos poéticos.

Amais do propio texto, ao final inclúese unha autopresentación do autor. Nela explica que ten medo a voar, e que a obra foi escrita cando vivía en Cangas.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]