ردا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• [رَدا]

اسم

ردا

1. (قدیم): لباس بلند جلوباز و بی‌دکمه.

   ردا ممکن است از رد انشقاق یافته باشد و در شاهنامه رد و موبد دو صنف یا گروه هستند از دوران تهمورث به بعد.

2. جامه‌ای که روی جامه‌های دیگر پوشند.

واژه‌های وابسته

• عبا، قبا

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن