پرش به محتوا

ده

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /دَه/

اسم

[ویرایش]

دَه

  1. (به فتح دال): عدد بزرگتر از نُه و کمتر از یازده؛ (۱۰).

ریشه شناسی۲

[ویرایش]

دِه

  1. (به کسر دال): روستا، آبادی کوچک دهکده.
    زن بر منش گفت کای پاک‌رای.....برین ده فراوان کس است و سرای (شاهنامه)

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه‌ها