ارد

فارسی

ریشه‌ لغت

• اسکیتی

آوایش

• /ارد/

اسم خاص

ارد

1. از اصطلاحات مشترک زبان مادی، اوستایی و سکایی سده هفتم پیش از میلاد است.

   خنیده به توران سیاووش‌گرد.....کز اختر بَنش کرده شد روز ارد (شاهنامه)

2. به عقیده بعضی از دانشمندان زبان‌شناس، مفهوم فرن، ارد، اخسر، خسرت به معنی صلح، کامیابی، سوگند، نیروی سحرآمیز، دلیری، و پیروزی است.

زبان دیگر

ریشه لغت

• ایرانی

اسم

اُرْد

1. (اُرْد): در گویش گنابادی یعنی جنگجو طلبیدن ، مبارز طلبیدن، مهلت‌دهی.
2. (اَرِدْ): در گویش گنابادی یعنی بیاورد ، پس دهد.
3. (اَرْد): در گویش گنابادی (گبری) یعنی فرمانده اردو، سرلشکر، رئیس جنگجویان.
4. (اِرَدَ): در گویش گنابادی یعنی توان، نیرو.

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• انگلیسی

اسم

ارد

1. فرمان، دستور؛ فرمان کسی را خواندن، به حرف کسی اهمیت دادن، فرمان کسی را انجام دادن.

–––

برگردان‌ها

*نویسه انگلیسی
انگلیسی: orod

منابع

• فرهنگ فارسی معین
• تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6