پرش به محتوا

کارمینه گالونه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کارمینه گالونه
زادهٔ۱۸ سپتامبر ۱۸۸۶
درگذشت۴ آوریل ۱۹۷۳ (۸۶ سال)
ملیتایتالیایی
پیشهکارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده فیلم

کارمینه گالونه (ایتالیایی: Carmine Gallone؛ ‏ ۱۸ سپتامبر ۱۸۸۶ – ۴ آوریل ۱۹۷۳) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده فیلم اهل ایتالیا بود.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

از همان آغاز، کارمین گالونه شاهکارهایی مانند سیزدهمین مرد (۱۹۱۷) و سرهنگ شابر (۱۹۲۰) را که هر دو بر اساس رمان‌هایی از انوره دو بالزاک بودند، اقتباس کرد.

پس از ساخت فیلم‌های بسیاری با بازیِ هنرمندانی چون لیدا بورلی و همسر خودش سوآوا گالونه؛ او با همکاری آملتو پالرمی یک فیلم بزرگ به سبک سیسیل بی. دمیل به نام آخرین روزهای پمپئی را در سال ۱۹۲۶ میلادی ساخت.

اما بحران اقتصادی ایتالیا او را مجبور به ترک وطن کرد و او به آلمان و سپس به انگستان و در آخر به فرانسه رفت؛ جایی که سه فیلم ساخت. پیش از برگشت به ایتالیا او تبدیل به یکی از ستون‌های رونق دوباره سینمای ایتالیا از ۱۹۳۵ تا ۱۹۶۱ — به‌ویژه با اقتباس اثرهای شعرگونه و فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای — شده بود.

او همچنین فیلم دو یتیم (۱۹۴۲) و میشل استروگف (۱۹۵۶) را براساس کتاب ژول ورن ساخت که یک موفقیت بزرگ در فرانسه بود.

کارمینه گالونه در چهارم آوریل سال ۱۹۷۳ در رم درگذشت و در گورستان کامپو ورانو به خاک سپرده شد.[۱]

بخشی از فیلم‌شناسی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Carmine Gallone». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای فرانسوی، بازبینی‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۱۶.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Carmine Gallone». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴.
  • «Carmine_Gallone». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴.