پرش به محتوا

کارل فریدریش گاوس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کارل فریدریش گاوس
کارل فریدریش گاوس (۱۷۷۷–۱۸۵۵) اثر کریستیان آبرکت جنسن
زادهٔ۳۰ آوریل ۱۷۷۷
درگذشت۲۳ فوریهٔ ۱۸۵۵ (۷۷ سال)
ملیتآلمانی
محل تحصیلدانشگاه هلم‌اشتات
جوایزمدال کاپلی (۱۸۳۸)
پیشینه علمی
شاخه(ها)ریاضیات، فیزیک
محل کاردانشگاه گوتینگن
استاد راهنمایوهان فریدریش پفاف
دانشجویان دکتریکریستف گادرمن
کریستیان لودویگ گرلینگ
ریچارد ددکیند
یوهان لیستینگ
برنهارت ریمان
کریستیان پِتِرس
موریتس کانتور
تأثیر گرفته ازسوفی ژرمن
فردیناند میندینگ
امضاء
چهار توزیع نرمال (یا گاوسی) در آمار

کارل فریدریش گاوس (به آلمانی: Johann Carl Friedrich Gauß) ‎/ɡs/‎؛ آلمانی: Gauß [ˈkaʁl ˈfʁi:dʁɪç ˈɡaʊs] (دربارهٔ این پرونده شنیدن)؛[۱][۲] لاتین: Carolus Fridericus Gauss؛‏ (۳۰ آوریل ۱۷۷۷ – ۲۳ فوریه ۱۸۵۵) ریاضیدان، ستاره‌شناس و فیزیک‌دان آلمانی بود. به دلیل تحقیقات و دستاوردهای بی‌مانند و بی‌شمار گاوس، به او لقب «شاهزادهٔ ریاضی‌دانان» را داده‌اند.[۳] گاوس در شاخه‌های مختلف ریاضی تأثیرات عمیقی گذاشته‌است و او را از تأثیرگذارترین ریاضیدانان تاریخ می‌دانند.[۴]

روزگار کودکی و نوجوانی

[ویرایش]

گرچه گاوس شاهزاده ریاضیدانان نامیده شده‌است، اجداد او از شاهی و شاهزادگی بسیار فاصله داشتند. از پدر و مادری فقیر در خانه‌ای حقیر در شهر براون‌شوایگ در آلمان در تاریخ ۳۰ آوریل ۱۷۷۷ تولد یافت.[۵] به گفته خود گاوس، مادرش روز دقیق تولدش را به خاطر نداشت. او فقط می‌دانست که چهارشنبه هشت روز قبل از عید پاک بوده‌است.

پدربزرگ پدری او دهقان فقیری بود که در سال ۱۷۴۰ در شهر براونشوایگ مستقر گردید و در این شهر با شغل باغبانی زندگی را به سختی می‌گذراند. دومین نفر از سه پسر او به نام گرهارت دیدریش که در سال ۱۷۴۴ متولد شد، پدر گاوس بود. غیر از این افتخار بزرگ زندگی گرهارت، که گاهی باغبان، زمانی محافظ قلعه شهر و زمانی آجرپز بود، بدون هیچ واقعه قابل ملاحظه‌ای سپری شد.

چهره‌ای که از پدر گاوس حفظ شده‌است مردی درستکار است که راستی و شرافت در او به درجه وسواس رسیده بود. اندامی سنگین داشت و سختگیری او نسبت به گاوس گاهی تا درجه وحشی‌گری پیش می‌رفت و کلام او نیز به قدر دستش سخت و سنگین بود. درستی و استقامت او موجب تسهیل کار وی در امر معاش گردید، لیکن این سهولت هرگز تا مرحله آسایش نرسید.

نبوغ گاوس از دوران کودکی آشکار شد. گفته می‌شود که هوش سرشار او زمانی آشکار شد که در سه سالگی اشتباهی که پدرش در محاسبهٔ دارایی‌ها کرده بود را در ذهنش تصحیح کرد. داستان دیگری که دربارهٔ هوش بسیار او گفته می‌شود آن است که آموزگارش، در دبستان، برای سرگرم کردن شاگردان به آنان گفت اعداد بین ۱ تا ۱۰۰ را با هم جمع کنند؛[۶][۷][۸] گاوس خردسال پاسخ درست را تنها در چند ثانیه با به‌کارگیری یک بینش ریاضیاتی چشمگیر به دست آورد.[۹] رهیافتی که او به کار بست چنین بود: او دانست که با جمع کردن دو به دو عبارت‌ها از دو سر فهرست شماره‌ها، پاسخ هر یک از این جمع‌ها برابر خواهد شد:

۱۰۰+۱=۱۰۱؛ ۹۹+۲=۱۰۱، ۹۸+۳=۱۰۱، ...

برای جمع کل هم خواهیم داشت:[۹]

۵۰×۱۰۱=۵۰۵۰

در حالی که هنوز یک نوجوان بود، گاوس به اکتشافات چشمگیری دست یافت، این زیرکی حامی مالی وی را که دوک فردیناند برونسویک بود جلب کرد و حضور وی در کالج کارولین و دانشگاه گوتینگن را امکان‌پذیر نمود.[۶] از جمله اکتشافات او روش کمترین مربعات برای اداره داده‌های تجربی بود. در ۳۰ مارس ۱۷۹۶ او در سن ۱۹ سالگی با نشان دادن اینکه یک ۱۷-ضلعی باقاعده توسط پرگار و خط‌کش نا مدرج قابل رسم است توانست مشکلی را حل کند که ۲۰۰۰ سال قبل از آن فکر اقلیدس را مغشوش کرده بود. گاوس نشان داد که یک -ضلعی بدین صورت قابل رسم است اگر و فقط اگر به صورت نوشته می‌شود، وقتی و اعداد اول هستند به‌شکل .

در ۱۰ ژوئیه گاوس نیز کشف کرد که هر عدد صحیح مثبت را می‌توان به صورت مجموع حداکثر سه عدد مثلثی (اعدادی به‌شکل ) نوشت. سپس در دفترچه خود این کلمات معروف را نوشت: «EUREKA. number = Δ + Δ + Δ».

جوانی و میان سالی

[ویرایش]

گاوس در رسالهٔ دکترای خود قضیه اساسی جبر را اثبات نمود. این قضیهٔ مهم می‌گوید که هر چندجمله‌ای درجهٔ ، با به‌شمار آوردن ریشه‌های تکراری، دارای جواب است. در ۱۷۹۹، گاوس ثابت کرد که (اعداد مختلط) یک میدان جبرًا بسته است. این امر در آن زمان بسیار مهم بود و از این روی قضیه اساسی جبر نام‌گذاری شده‌است. گاوس تا آخر عمرش سه اثبات دیگر بر قضیهٔ بنیادین جبر ارائه کرد.

کهن‌سالی، مرگ و پس از آن

[ویرایش]
گاوس در بستر مرگ (۱۸۵۵ میلادی) داگرئوتایپ

ذهن گاوس تا کهن‌سالی فعال بود، حتی زمانی که به نقرس یا افسردگی مبتلا بود.[۱۰] او به عنوان مثال، در سن ۶۲ سالگی، شروع به یادگیری زبان روسی کرد.[۱۰]

در فیزیک، او مقالاتی در زمینهٔ نظریه لنزها و مویینگی، و همراه با ویلهلم وبر، فیزیکدان نامدار، برای ساخت دستگاه نوین مشاهدهٔ مغناطیس زمین و دگرگونی‌های آن، در ارتباط بود. نخستین مقالهٔ او در زمینهٔ الکترومغناطیس در سال ۱۸۳۳ میلادی چاپ شد. ابزارهایی که آنان اختراع کردند «دستگاه انحراف مغناطیسی» و «مغناطیس‌سنج دورشته‌ای» و تلگراف الکترومغناطیسی بودند.

گاوس در تاریخ ۲۳ فوریه ۱۸۵۵ بر اثر حمله قلبی در گوتینگن (که آن زمان پادشاهی هانوور نام داشت و هم‌اکنون ساکسونی سُفلی نام دارد) درگذشت.[۱۰]

زندگی خانوادگی

[ویرایش]
ترز گاوس (۱۸۱۶–۱۸۶۴) دختر فردریش گاوس

زندگی شخصی گاوس در سایهٔ مرگ زودهنگام نخستین همسرش، یوآنا اوستاف، در سال ۱۸۰۹ میلادی و در پی آن مرگ پسر یک ساله‌اش، لوییس، در سال ۱۸۱۰، تاریک شده بود. گاوس حدودًا چهار سال قبل در سال ۱۸۰۵ با یوآنا ازدواج کرده بود[۱۱] و از او یک پسر و یک دختر داشت.[۱۲] این رویدادها گاوس را به چنان افسردگی فرو برد که هرگز نتوانست از آن رهایی یابد.

او با یکی از دوستان همسرش که مینا والدک نام داشت ازدواج کرد، ولی این ازدواج دوم هم چندان فرخنده نبود.[۱۲] او از مینا سه فرزند داشت.[۱۲] هنگامی که همسر دومش در سال ۱۸۳۱ میلادی پس از یک بیماری طولانی، درگذشت یکی از دخترانش، تِرِزا، نگهداری خانه و پرستاری از گاوس را تا پایان زندگی او بر عهده گرفت.[۴] گاوس پنج فرزند داشت(2 فرزند از همسر اول و 3 فرزند از همسر دومش). گاوس با پسرانش اختلاف داشت. او نمی‌خواست که هیچ‌یک از پسرانش وارد ریاضیات شوند، چرا که نگران بود از اعتبار نام خانوادگی گاوس بکاهند. او معتقد بود که هیچ‌کدام از آن‌ها به خوبی او نخواهند بود.[۱۳]

منش و شخصیت

[ویرایش]
محل دفن گاوس

گاوس به کمال در اخلاق و انسانیت باور داشت و نیز بسیار کوشا بود. او بسیار کم به نشر کارهایش می‌پرداخت چرا که از انتشار کارهایی که رسیدگی و ویرایش نشده‌اند سر باز می‌زد، که این هم هماهنگ با شعار «کم ولی پربار» اوست. خاطرات شخصی او نشان می‌دهد که او به چندین کشف مهم ریاضی چند دهه قبل از اینکه معاصران او به آن‌ها دست یابند و آن‌ها منتشر کنند دست یافته بود. اریک تِمپل بل، ریاضیدان و نویسنده اسکاتلندی آمریکایی، گفته بود که اگر گاوس تمام اکتشافات خود را به موقع منتشر می‌کرد، ریاضیات را پنجاه سال جلو می‌انداخت.[۱۴] از سوی دیگر، گاوس را از آنجا که از ریاضیدانان جوانی که خواهان پیروی از او بودند پشتیبانی نمی‌کرد نکوهش می‌کنند. او بسیار کم، و شاید هرگز، با ریاضیدانان دیگر همکاری می‌کرد. گرچه گاوس چند دانشجو را پذیرفت ولی همه بیزاری او از تدریس را می‌دانستند. گفته شده‌است که او تنها در یک سخنرانی علمی حضور داشت، که در سال ۱۸۲۸ میلادی در برلین برگزار شد. چندین تن از دانشجویان او ریاضیدانانی نامدار شدند که ریچارد ددکیند، یوهان دیریکله، برنهارت ریمان، فریدریش بسل، ارنست کومر، فردیناند آیزنشتاین، گوستاو کیرشهوف از آن دسته بودند. پیش از مرگ سوفی ژرمین، گاوس اعطای مدرک افتخاری به ژرمین را پیشنهاد داد، ژرمین اما هیچگاه به این مدرک دست نیافت.[۱۵] بر اساس توصیه گاوس، مؤسسه گوتینگن مدرک دکترای افتخاری به فریدریش بسل در تاریخ مارس ۱۸۱۱ اهدا نمود.

نیکلای لوباچفسکی وقتی هندسه نااقلیدسی را ایجاد کرد، به محاسبه مسائل ریاضی و هندسی آن مانند مسائل برداری در هندسه نااقلیدسی پرداخت، نتیجه کار خود را با افتخار به گاوس فرستاد و نظرش را پرسید. گاوس که از نوجوانی به ریاضیات می‌پرداخت و مسائل ریاضی و هندسی هندسه نااقلیدسی لوباچفسکی را در زمان جوانی خود پیدا کرد، چیزی در حدود ۲۰ سال قبل، به لوباچفسکی گفت که بله، این‌ها که مسائل مسلم ریاضی هستند. خوب است چاپ کنید. گاوس مانند نیوتون اکتشافات خود را معمولاً چاپ نمی‌کرد از این رو بسیاری از مسائلی که به او نسبت می‌دهند بعد از مرگش و از بین کاغذها پیدا شده‌اند و البته بسیاری از پیشرفت‌های مهم هم از بین رفته‌اند. گاوس فیزیک‌دان هم بود و فرمول‌هایی در زمینه مکانیک و الکتریسیته هم دارد. فرمول او در مورد اجسام متقارن بسیار مسئله را ساده می‌کند و همراه قانون کولن در الکتریسیته کارساز است.

خلاصه قانون گاوس هم در مکانیک و هم در الکتریسیته:

جستارهای وابسته

[ویرایش]

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Dudenredaktion; Kleiner, Stefan; Knöbl, Ralf (2015) [First published 1962]. Das Aussprachewörterbuch [The Pronunciation Dictionary] (به آلمانی) (7th ed.). Berlin: Dudenverlag. pp. 246, 381, 391. ISBN 978-3-411-04067-4.
  2. Krech, Eva-Maria; Stock, Eberhard; Hirschfeld, Ursula; Anders, Lutz Christian (2009). Deutsches Aussprachewörterbuch [German Pronunciation Dictionary] (به آلمانی). Berlin: Walter de Gruyter. pp. 402, 520, 529. ISBN 978-3-11-018202-6.
  3. Zeidler, Eberhard (2004). Oxford Users' Guide to Mathematics. Oxford, UK: Oxford University Press. p. 1188. ISBN 978-0-19-850763-5.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Dunnington, G. Waldo. (May 1927).Dunnington, Waldo (1927). "The Sesquicentennial of the Birth of Gauss". Scientific Monthly. 24 (5): 402–414. JSTOR 7912. Archived from the original on 26 February 2008. Also available at "The Sesquicentennial of the Birth of Gauss". Retrieved 23 February 2014. Comprehensive biographical article.
  5. "Letter: Charles Henry Gauss to Florian Cajori – 21 December 1898". Susan D. Chambless. 11 March 2000. Retrieved 14 September 2011.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Bruno, Leonard C. (2003) [1999]. Math and mathematicians: the history of math discoveries around the world. Baker, Lawrence W. Detroit, Mich.: U X L. pp. 178. ISBN 978-0-7876-3813-9. OCLC 41497065.
  7. "Gauss, Carl Friedrich (1777–1855)." (2014). In The Hutchinson Dictionary of scientific biography. Abington, United Kingdom: Helicon.
  8. Brian Hayes (14 November 2009). "Gauss's Day of Reckoning". American Scientist. 94 (3): 200. doi:10.1511/2006.3.200. Retrieved 30 October 2012.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ Waltershausen, Wolfgang Sartorius von (1856). Gauss zum Gedächtniss. p. 12 https://archive.org/details/bub_gb_h_Q5AAAAcAAJ.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ Bruno, Leonard C. (2003) [1999]. Math and mathematicians: the history of math discoveries around the world. Baker, Lawrence W. Detroit, Mich.: U X L. pp. 181. ISBN 978-0-7876-3813-9. OCLC 41497065.
  11. "Person:GAUSS, Carl Friedrich (1777–1855) – Gauss's Children". gausschildren.org (به انگلیسی). Retrieved 2017-12-10.
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ Bruno, Leonard C. (2003) [1999]. Math and mathematicians: the history of math discoveries around the world. Baker, Lawrence W. Detroit, Mich.: U X L. pp. 180. ISBN 978-0-7876-3813-9. OCLC 41497065.
  13. "Letter: Charles Henry Gauss to Florian Cajori – 21 December 1898". Susan D. Chambless. 11 March 2000. Retrieved 14 September 2011.
  14. Bell, E.T. (2009). "Ch. 14: The Prince of Mathematicians: Gauss". Men of Mathematics: The Lives and Achievements of the Great Mathematicians from Zeno to Poincaré. New York: Simon and Schuster. pp. 218–269. ISBN 978-0-671-46400-4.
  15. Mackinnon, Nick (1990). "Sophie Germain, or, Was Gauss a feminist?". The Mathematical Gazette 74 (470): 346–351, esp. p. 347.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • هاوارد دبلیو ایوز (۱۳۶۹آشنایی با تاریخ ریاضیات، ترجمهٔ محمدقاسم وحیدی اصل، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ص. ۱۴۹، شابک ۹۶۴-۰۱-۸۰۴۳-۲
  • دائرةالمعارف ایرانیکا
  • کارل فریدریش گاوس