پرش به محتوا

نیکولای یورگا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نیکولای یورگا (متولد: 17 ژانویۀ (1871)- درگذشت: 27 نوامبر (1940))، مورخ، سیاستمدار، منتقد ادبی، تذکره­نویس، شاعر و نمایشنامه­نویس رومانیایی بود. وی یکی از بنیانگذاران حزب ناسیونالیست دموکرات در سال (1910) بود. او همچنین به عنوان عضو پارلمان، رئیس مجلس نمایندگان و سِنا، وزیر کابینه و به مدت کوتاهی (در خلال سال­های (1931) تا (1932)) به عنوان نخست­وزیر مشغول به کار بود. یورگا، کودکی نابغه و مسلط به چندین زبان بود. او مجموعه آثار علمی بسیاری را منتشر کرد که باعث شهرت بین­المللی او به عنوان تاریخ­شناس قرون وسطی و دوران بیزانس، لاتین­شناس، متخصص در زمینۀ هنر و فلسفۀ تاریخ شد. یورگا ضمن تدریس در دانشگاه بُخارست، دانشگاه پاریس و چندین موسسۀ دانشگاهی دیگر، اِقدام به تأسیس کنگرۀ بین­المللی مطالعات بیزانس و موسسۀ مطالعات اروپای جنوب شرقی کرد. یکی دیگر از فعالیت­های او تبدیل شهر «والنی دِمونته» در رومانی به مرکزی دانشگاهی و فرهنگی بود.

یورگا به موازات فعالیت­های علمی و آموزشی خود، یک فعال برجستۀ راستگرای میانه­رو با نظریۀ سیاسی مبتنی بر محافظه­کاری، ملّی­گرایی رومانیایی و تقسیم مساوی اراضی در بین مردم بود. او پس از آغاز انقلاب مارکسیستی، مواضع خود را تغییر داد و به یکی از پیروان مستقل جنبش «جونیمه: انجمن ادبی رومانیایی» تبدیل شد. یورگا بعداً در سامانتاترول (یک مجلۀ ادبی تأثیرگذار با گرایش­های عوام­گرایانه)، به نمادی از رهبری مردم تبدیل شد و در اتحادیه و در راستای وحدت فرهنگی همۀ رومانیایی­ها مبارزه کرد. به علاوه، اقدام به انتشار نشریات محافظه­کاری چون کِلار، دِرام دِرِپت، نموئال رومانسیس و فلوآرئوری نمود. پشتیبانی او از آرمان­های قومی رومانیایی در اتریش-مجارستان در زمان جنگ جهانی اول باعث معرفی او به عنوان چهره­ای تأثیرگذار در جبهۀ طرفدار توافق شد. در خِلال جنگ جهانی و شکل­گیری رومانی بزرگ، نقش سیاسی خاص او کاملاً تثبیت شد. یورگا به عنوان بنیان­گذار حمایت­های اجتماعی گسترده جهت دفاع از فرهنگ رومانیایی در مقابل تهدیدات احتمالی، با سخنرانی­های یهودستیزانۀ خود جنجال زیادی را به پا نمود. او به مدت طولانی طرفدار ایدئولوژی راست­گرایانۀ افراطی اَلکساندر سی­کوزا (سیاستمدار و اقتصاددان راستِ اِفراطی رومانیایی) بود. وی یکی از دشمنان لیبرال­های ملّی محسوب شده و بعدها با حزب مخالف ملّی رومانی درگیر شد.

یورگا بعدها با گارد آهنین فاشیست رادیکال (یک جنبش و حزب سیاسی انقلابی فاشیستی رومانیایی) به مخالفت برخاست و پس از تردیدهای بسیار از رقیبش، شاه کارول دوم حمایت کرد. یورگا درگیر اختلافات شخصی با رهبر گارد به نام کورنلیوزلیا کودرانو شد و غیرمستقیم در قتل او مشارکت داشت. وِی همچنین، یکی از چهره­های برجسته در حزب خودکامۀ کارول (جبهۀ رِنسانس ملّی) بود. او پس از شکل­گیری هَنگ دیکتاتوری ملّی گارد به عنوان یک مخالف به کار خود ادامه داد و در نهایت توسط یکی از تکاوران گارد ترور شد.

زندگی­نامه

[ویرایش]

کودکی

[ویرایش]

نیکولای یورگا از بومیان بوتوشانی و در خانواده­ای یونانی به دنیا آمد. پدر او نیک یورگا، وکیل بود. جَدِّ او که تاجری یونانی بود از 5 نسل قبل از تولد نیکولای یورگا و در قرن هیجدهم در بوتوشانی ساکن شد. مادرش به نام زولنیا یورگا، زنی از تبار ساکنین محلۀ یونانیان استانبول بود. یورگا ادعا داشت که نسل او از تبار خانواده­های اصیلی چون ماوروکورداتوس و آرگیروس است. موقعیت تَبار پیشین او از نَسبِ پدری (مثل میکلسکو و کاتارگی) و مادری (مثل بویار: عضو بزرگ‌ترین رتبه در نظام ارباب-رعیتی بلغارستان) باعث شد که او به چهرۀ سیاسی شناخته­شده­ای تبدیل شود. ادعای وِی مبنی بر خویشاوندی با خانواده­های اصیلی چون کانتاکوزینوس و کاریووستی از جانب پژوهشگران مورد تردید قرار گرفته است.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ Karpat, Kemal H. (2002). Studies on Ottoman Social and Political History: Selected Articles and Essays (به انگلیسی). BRILL. p. 2. ISBN 978-90-04-12101-0. ...for instance the historian-Ottomanist Nicolae Iorga of Greek origin.
  2. ↑ Pandrea, Petre (2001). Garda de fier: jurnal de filosofie politică : memorii penitenciare (به رومانیایی). Editura Vremea. p. 176. ISBN 978-973-9423-99-1. Nu are nici o picătură de sânge românesc în vine. Pe Iorga îl cheamă Arghiropol. Acesta este numele său adevărat, tatăl era avocat grec la Botoşani.
  3. ↑ Boia, Lucian (2015). Cum sa romanizat România (به انگلیسی). Bucureşti: Humanitas. p. 34. ISBN 978-973-50-4875-4. Iar Nicolae Iorga, recunoscut drept cel mai de seamă istoric român, se trage, pe linie paternă, dintrun grec stabilit în Moldova în secolul al XVIIIlea
  4. ↑ Iorga, Nicolae (1988). Istoria românilor: Reformatorii (به رومانیایی). Editura Științifică și Enciclopedică. pp. 285, n. 2. ISBN 978-973-45-0402-2. [Editor's note:] Istoricul era descendent la a cincea generație din Iorga galiongiul, negustor grec stabilit la Botoșani,
  5. ↑ Djuvara, Neagu (9 December 2016). Thocomerius–Negru Voda: Un voivod de origine cumana la inceputurile Tarii Romanesti. Raspuns criticilor mei si neprietenilor lui Negru Vodă (به انگلیسی). Humanitas SA. p. 11. ISBN 978-973-50-5553-0. Cât despre Iorga, străstrăbunicul său a fost grec, fost marinar. Mama istoricului era de origine greacă fanariotă, Arghiropol
  6. ↑ Rădulescu, Mihai Sorin (1998). Elita liberală românească, 1866-1900 (به رومانیایی). Ed. All. p. 43. ISBN 978-973-9392-93-8.
  7. ↑ Pandrea, Petre (2001). Garda de fier: jurnal de filosofie politică : memorii penitenciare (به رومانیایی). Editura Vremea. p. 176. ISBN 978-973-9423-99-1.
  8. ↑ Ioanid, Radu (1992). "Nicolae Iorga and Fascism". Journal of Contemporary History. 27 (3): 467–492. doi:10.1177/002200949202700305. ISSN 0022-0094. JSTOR 260901. S2CID 159706943.
  9. ↑ Rădulescu, p. 344
  10. ↑ Treptow, Kurt W. (1994). "Procesul" lui Corneliu Zelea Codreanu: mai, 1938 (به رومانیایی). S.C. "Dosoftei" S.A. p. 138.
  11. ↑ Rădulescu, pp. 344, 351
  12. ↑ Nastasă (2003), p. 62
  13. ↑ Iova, p. xxvii. See also Nastasă (2003), p. 61
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نیکولای_یورگا&oldid=38510413»