نوردهی
به مقدار نوری که به فیلم یا گیرنده تصویر می‌رسد، نوردهی گفته می‌شود. این مقدار ترکیبی از نور موجود؛ عدد دیافراگم و سرعت شاتر است و متأثر از درجهٔ حساسیت فیلم یا حسگر مورد استفاده است.[۱]
در عکاسی میزان نوردهی، میزان نور در واحد سطح (میزان روشنایی هواپیما از زمان نوردهی است) که به یک فیلم عکاسی یا حسگر تصویر الکترونیکی می‌رسد، که با سرعت شاتر، دیافراگم لنز و درخشندگی صحنه تعیین می شود. قرار گرفتن در معرض نور در چند ثانیه اندازه‌گیری می‌شود و می‌توان از مقدار قرار گرفتن در معرض (EV) و درخشندگی صحنه در یک منطقه مشخص، محاسبه کرد. [۲]
نگارخانه
[ویرایش]-
قرار گرفتن در معرض طولانی که مسیرهای ستارگان در اطراف قطبهای آسمانی جنوب و شمال را نشان می‌دهد، از رصدخانه پارانال مشاهده شده‌است. (اعتبار: ESO) -
دو تصویر مشابه، یکی در حالت خودکار گرفته شده (در معرض کمبود نور) ، دیگری با تنظیمات دستی. -
ساختمان‌ها و درختان عکسبرداری شده با زمان نوردهی خودکار 1/200 ثانیه -
یک مسیر ستاره‌ای در رصدخانه لا سیلا در شمال شیلی. این نوع عکاسی که از زمان نوردهی طولانی استفاده می‌کند، حرکت ظاهری ستارگان را در اطراف قطب جنوب آسمان در آسمان شب به دلیل چرخش زمین ثبت می‌کند. -
صندلی سفید: نوردهی بیش از حد برنامه‌ریزی باعث زیبایی صحنه شده است
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- خرمی‌راد، نادر (۱۳۸۸). راهنمای عکاسی دیجیتال. تهران: کانون نشر علوم. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۲۷-۰۶۸-۱.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نوردهی موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد عکاسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |