محبت (واژه)
ظاهر
محبت (محبه) کلمهایست قرآنی، و از جملهٔ نزدیکترین واژههایی که در مقولهٔ عشق در آنجا یافت میشود.[۱] در ادب و فرهنگ فارسی، جلوهها و نمودهای عالی از توصیف، تحریک، و تشویق به داشتن محبت نسبت به دیگران فراوان یافت میشود.[۲] از جمله:
مولوی گوید:
امروزه نیز برای جلب محبت، توسل به اوراد و سحر و جادو رواج دارد.[۴]
پاینوشتهها
[ویرایش]- ↑ حافظنامه، شرح الفاظ ... ، بخش دوّم، ص. ۱۱۶۷
- ↑ وحدت عالی انسانی، ص. ۳۸–۳۵
- ↑ مطلوب شدن نهایی طالب راستین، یا معشوق شدن عاشق صادق بعد از وصال، از جملهٔ مدلها و اصول بنیادین در فهم و تبیین ادبیات عرفانی کهن و نیز عرفان اسلامی میباشد.
- ↑ «خواستنی». بایگانیشده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۰۹. دریافتشده در 14 MAY 2009. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=
را بررسی کنید (کمک)
منابع
[ویرایش]مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به محبت (واژه) در ویکیگفتاورد موجود است.
- لاهوری، ابوالحسن عبدالرّحمن ختمی. شرح عرفانی غزلهای حافظ، با تصحیح و تعلیقات بهاءالدّین خرّمشاهی، کورش منصوری، و حسین مطیعی امین، در ۴ مجلّد، تهران: نشر قطره، ۱۳۷۴
- خرّمشاهی، بهاءالدّین. حافظنامه، شرح الفاظ، اعلام، مفاهیم کلیدی و ابیات دشوار حافظ، بخش اوّل، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، ۱۳۷۳
- خرّمشاهی، بهاءالدّین. حافظنامه، شرح الفاظ، اعلام، مفاهیم کلیدی و ابیات دشوار حافظ، بخش دوّم، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹. شابک ۹۶۴−۴۴۵−۱۷۴−۰
- جعفری، علامه محمدتقی. وحدت عالی انسانی، گردآوری و تنظیم: محمدرضا جوادی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی (در تکاپوی معرفت ۶)، ۱۳۷۸. شابک ۹۶۴−۴۳۰−۶۸۶−۴