پرش به محتوا

جیمز ارل جونز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جیمز ارل جونز
جونز در ۲۰۰۱
زادهٔ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۳۱
آرکاباتلا، میسیسیپی، ایالات متحده
درگذشت۹ سپتامبر ۲۰۲۴ (۹۳ سال)
پالینگ، نیویورک، ایالات متحده
تحصیلاتدانشگاه میشیگان (بی‌ای)
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۱۹۵۳–۲۰۲۱
همسران
فرزندان۱
پدررابرت ارل جونز

جیمز ارل جونز (انگلیسی: James Earl Jones؛ ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۳۱ – ۹ سپتامبر ۲۰۲۴) بازیگر آمریکایی بود. جونز به‌دلیل بازی‌هایش در تئاتر و سینما «یکی از برجسته‌ترین و همه‌کاره‌ترین بازیگران آمریکا» توصیف شده است.[۱] او همچنین «یکی از بزرگ‌ترین بازیگران در تاریخ آمریکا» نامیده شده است.[۲] او در سال ۱۹۸۵ به تالار مشاهیر تئاتر آمریکا راه یافت. از او با نشان ملی هنر در ۱۹۹۲، جایزه مرکز کندی در ۲۰۰۲، جایزه یک عمر دستاورد هنری انجمن بازیگران فیلم در ۲۰۰۹ و جایزه اسکار افتخاری در ۲۰۱۱ تقدیر شده است.[۲][۳]

جونز در آرکاباتلا، میسیسیپی به دنیا آمد و از دوران کودکی دچار لکنت بود. او گفت که شعر و بازیگری به او کمک کرد تا بر چالش‌های کم‌توانی‌اش غلبه کند. او که دوره مقدماتی پزشکی را در کالج مطالعه می‌کرد، طی جنگ کره و پیش از اینکه حرفه بازیگری را دنبال کند، در نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا مشغول به خدمت شد. صدای عمیق در پروژه‌هایش مورد ستایش قرار گرفت.[۴][۵] جونز نخستین نقش خود را در تئاتر برادوی با نمایش طلوع در کمپوبلو (۱۹۵۷) بازی کرد. او برای بازی در نمایش‌های متعدد با شکسپیر در پارک از جمله اتلو، هملت، کوریولانوس و شاه لیر به شهرت رسید.[۶] جونز به‌طور پیوسته در تئاتر کار کرد و جایزه تونی بهترین بازیگر مرد در نمایشنامه را برای بازی در نقش یک بوکسور در امید سفید بزرگ (۱۹۶۸) کسب کرد؛ او این نقش را در اقتباس سینمایی سال ۱۹۷۰ تکرار کرد و نامزد جایزه اسکار و جایزه گلدن گلوب شد.

جونز دومین جایزه تونی خود در رشتهٔ بهترین بازیگر مرد در نمایش‌نامه را برای بازی در نقش پدری از طبقه کارگر در نمایش حصارها (۱۹۸۷) اثر آگوست ویلسون دریافت کرد. او کاندیدای جایزه تونی برای نقش‌هایش به‌عنوان یک شوهر در نمایش کنار برکهٔ طلایی (۲۰۰۵) اثر ارنست تامپسون و رئیس‌جمهور سابق در نمایش بهترین مرد (۲۰۱۲) اثر گور ویدال بود. دیگر اجراهای او در برادوی عبارتند از: گربه روی شیروانی داغ (۲۰۰۸)، رانندگی برای خانم دیزی (۲۰۱۰–۲۰۱۱)، نمی‌توانی آن را با خودت ببری (۲۰۱۴)، و بازی جین (۲۰۱۵–۲۰۱۶). او جایزه ویژه تونی برای یک عمر دستاورد هنری را در سال ۲۰۱۷ دریافت کرد.[۷][۸]

وی با صداپیشگی دارت ویدر در جنگ ستارگان شناخته شد. جیمز ارل جونز از سوی آکادمی اسکار جایزه یک عمر دستاورد را در سال ۲۰۱۱ دریافت کرد.

از فیلم‌های معروف او می‌توان به بازی در فیلم بازی پاتریوت، قاضی درد، واضح و خطر موجود، جن‌گیر ۲: مرتد، هزینه یاب، سلاح عریان ۳، شیادان، تخته سنگ تمیز، جفرسون در پاریس اشاره کرد.

جیمز ارل جونز در ۹ سپتامبر ۲۰۲۴ در ۹۳ سالگی در خانه خود در شهرستان داچس، نیویورک درگذشت.[۹][۱۰]

جونز در ۱۲ مه ۲۰۰۹ مونولوگ صحنه سوم اتللو اثر شکسپیر را در شب شعر، موسیقی و کلام کاخ سفید اجرا کرد.

منابع

[ویرایش]
  1. Marx, Rebecca Flint. "James Earl Jones Biography". All Movie Guide. Archived from the original on August 6, 2021. Retrieved April 12, 2011.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Sperling, Nicole; Susan King (November 12, 2011). "Oprah shines, Ratner controversy fades at honorary Oscars gala". Los Angeles Times. Archived from the original on December 20, 2014. Retrieved November 14, 2011.
  3. "SAG to honor James Earl Jones". The Hollywood Reporter. October 2, 2008. Archived from the original on August 3, 2020. Retrieved May 18, 2020.
  4. Hornaday, Ann (September 25, 2014). "James Earl Jones: A voice for the ages, aging gracefully". Archived from the original on February 7, 2021. Retrieved August 12, 2016 – via washingtonpost.com.
  5. Moore, Caitlin (September 25, 2014). "James Earl Jones might have the most recognisable voice in film and television". Archived from the original on August 28, 2016. Retrieved August 12, 2016 – via washingtonpost.com.
  6. "About James Earl Jones". americantheatrewing.org. Archived from the original on August 1, 2020. Retrieved May 18, 2020.
  7. "Acceptance Speech: James Earl Jones (2017)". Tony Awards. June 11, 2017. Archived from the original on April 24, 2023. Retrieved April 10, 2023.
  8. "James Earl Jones Will Receive a Lifetime Achievement Tony Award". Playbill. Archived from the original on November 26, 2022. Retrieved April 10, 2023.
  9. James Earl Jones Dies: Revered ‘Field Of Dreams’ Star, Darth Vader & ‘Lion King’ Voice Was 93
  10. Dagan, Adam B. Vary,Carmel (2024-09-09). "James Earl Jones, Distinguished Actor and Voice of Darth Vader, Dies at 93". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2024-09-09.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]