پرش به محتوا

جمهوری شوروی سوسیالیستی ارمنستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی

Армянская Советская Социалистическая Республика
Հայկական Սովետական
Սոցիալիստական Հանրապետություն

ارمنستان شوروی
۱۹۲۰–۱۹۹۰
پرچم ارمنستان شوروی
پرچم
نشان ملی ارمنستان شوروی
نشان ملی
سرود: Anthem of Armenian SSR
پایتختایروان
زبان(های) رایجارمنی، روسی
حکومتجمهوری سوسیالیستی
تاریخ 
• بنیان‌گذاری
۲ دسامبر ۱۹۲۰
• جمهوری سوسیالیستی شوروی
۵ دسامبر ۱۹۳۶
• فروپاشی
۲۳ سپتامبر ۱۹۹۰
مساحت
۱۹۸۹۲۹٬۸۰۰ کیلومتر مربع (۱۱٬۵۰۰ مایل مربع)
جمعیت
• ۱۹۸۹
۳۲۸۷۰۰۰
پیشین
پسین
اولین جمهوری ارمنستان
ارمنستان

جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی (به ارمنی: Հայկական Սովետական Սոցիալիստական Հանրապետություն)، (به روسی: Армянская Советская Социалистическая Республика) یکی از دوازده جمهوری اصلی بود که اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را در ۳۰ دسامبر ۱۹۲۲ تشکیل می‌دادند.[۱]

این جمهوری زمانی تشکیل شد که حزب کمونیست ارمنستان در ۲۹ نوامبر ۱۹۲۰ بر ارمنستان اعلام حاکمیت کرد. در یکم دسامبر ۱۹۲۰ سیمون وراتسیان، نخست وزیر ارمنستان، کنترل جمهوری را بدست گرفت.

پیشینه

[ویرایش]

این منطقه تا سال ۱۹۱۷ در امپراتوری روسیه باقی‌ماند و با وقوع انقلاب اکتبر در آن سال، حکومت ولادیمیر لنین به اقلیت‌ها اجازه جدایی داد و ارمنستان نیز خود را مستقل از روسیه اعلام کرد. طی جنگ ترکیه و ارمنستان و نسل‌کشی ارامنه از سوی ترکیه عثمانی کشور ارمنستان با خطر نابودی روبرو شد تا این‌که بلشویک‌ها در سال ۱۹۲۰ وارد منطقهٔ کنونی ارمنستان شده آن را تسخیر کردند. در آن تاریخ این منطقه به عنوان یکی از جمهوری‌های شوروی نامیده شد.[۲]

از ۱۲ مارس ۱۹۲۲ تا ۵ دسامبر ۱۹۳۶ ارمنستان بخشی از جمهوری سوسیالیستی ماورای قفقاز شوروی بود. در تاریخ ۲۳ اوت ۱۹۹۰ به جمهوری ارمنستان تغییر نام داد و تا زمان اعلام رسمی استقلال در ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۱ بخشی از اتحاد شوروی باقی ماند

جمعیت

[ویرایش]

جمهوری ارمنستان در اثر جنگ با ترکیه تلفات زیادی داده بود و استالین به ارمنیان بیرون از جمهوری اجازه مهاجرت به جمهوری سوسیالیستی تازه را داد. طی سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۸ در حدود ۱۵۰ هزار ارمنی که بسیاری از آن‌ها بازماندگان نسل‌کشی عثمانی‌ها بودند به جمهوری سوسیالیستی ارمنستان مهاجرت کردند. بیشتر آن‌ها از پناهندگان یا ساکنان ارمنی ساکن قبرس، فرانسه، یونان، عراق، لبنان و سوریه بودند.[۳]

تقسیمات کشوری

[ویرایش]

ارمنستان شوروی به ۳۸ رایون (شهرستان) تقسیم می‌شد که از جنوب به شمال عبارت بودند از:[۴]

نقشه ارمنستان شوروی

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Walker, Christopher J. Armenia The Survival of a Nation. Scarecrow Press, Inc. p. 304.
  2. Bournoutian, George A. A Concise History of the Armenian People. Costa Mesa, California: Mazda, 2006
  3. Dekmejian, R. Hrair. "The Armenian Diaspora" in The Armenian People from Ancient to Modern Times, Volume II: Foreign Dominion to Statehood: The Fifteenth Century to the Twentieth Century. Richard G Hovannisian (ed.) New York: Palgrave Macmillan, 1997 pp. 416-417 ISBN 0-312-10168-6
  4. Adalian, Rouben Paul (2010). Historical Dictionary of Armenia. Scarecrow Press, Inc. p. 304.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

ّ* One Hour Of Soviet Armenian Music