پرش به محتوا

توماش روسیتسکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
توماش روسیتسکی
روسیتسکی با آرسنال در سال ۲۰۱۵
اطلاعات شخصی
نام کامل توماش روسیتسکی[الف][۱]
زادروز ۴ اکتبر ۱۹۸۰ ‏(۴۴ سال)
زادگاه پراگ، چکسلواکی
قد ۱٫۷۹ متر (۵ فوت ۱۰ ۱⁄۲ اینچ)[۲]
پست هافبک هجومی / وینگر
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۸–۱۹۸۶ سی‌کی‌دی کامپرسوری پراگ
۱۹۹۸–۱۹۸۸ اسپارتا پراگ
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۲۰۰۱–۱۹۹۸ اسپارتا پراگ ۴۱ (۸)
۲۰۰۶–۲۰۰۱ بروسیا دورتموند ۱۴۹ (۲۰)
۲۰۱۶–۲۰۰۶ آرسنال ۱۷۰ (۱۹)
۲۰۱۷–۲۰۱۶ اسپارتا پراگ ۱۲ (۱)
مجموع ۳۷۲ (۴۸)
تیم ملی‡
۱۹۹۶–۱۹۹۵ چک زیر ۱۵ سال ۱۰ (۰)
۱۹۹۶ چک زیر ۱۶ سال ۱۲ (۵)
۱۹۹۸–۱۹۹۷ چک زیر ۱۷ سال ۱۶ (۶)
۱۹۹۹–۱۹۹۸ چک زیر ۱۸ سال ۹ (۳)
۱۹۹۹ چک زیر ۲۱سال ۲ (۰)
۲۰۱۶–۲۰۰۰ جمهوری چک ۱۰۵ (۲۳)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۲۰ دسامبر ۲۰۱۷.
‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۲۰ دسامبر ۲۰۱۷

توماش روسیتسکی (چکی: Tomáš Rosický؛ تلفظ چکی: [ˈtoma:ʃ ˈrosɪtski:][۳]؛ زادهٔ ۴ اکتبر ۱۹۸۰) بازیکن فوتبال سابق اهل جمهوری چک است که به مدت یک دهه، کاپیتان تیم ملی کشورش بود. او در ردهٔ باشگاهی برای اسپارتا پراگ، بروسیا دورتموند و آرسنال بازی کرد.

روسیتسکی فوتبال حرفه‌ای خود را از باشگاه زادگاهش، اسپارتا پراگ آغاز کرد و قبل از انتقال به بروسیا دورتموند در سال ۲۰۰۱ با مبلغ ۲۵ میلیون مارک (تقریبا ۸ میلیون پوند)، به مدت سه فصل در لیگ دسته اول فوتبال چک بازی کرد. این مبلغ در زمان پرداختش، رکوردی جدید در خرید بازیکن توسط یک باشگاه بوندس‌لیگایی به حساب می‌آمد. در اولین فصل حضورش در لیگ آلمان، با عملکرد خود، دورتموند را به قهرمانی در لیگ و در کنار آن به فینال جام یوفا ۲۰۰۲ رساند. به خاطر مهارت بالایش در هماهنگ‌کردن میانه میدان و نواختن گیتار، در آلمان به موتسارت کوچک معروف شد. روسیتسکی در سال ۲۰۰۶ به آرسنال پیوست و ۲۴۷ بازی برای این تیم انجام داد و همراه با این تیم جام حذفی ۲۰۱۴ را بالای سر برد. او در مجموع ده فصل را در لیگ برتر گذراند و در این مدت چند مصدومیت طولانی مدت را پشت سر گذاشت.

در سطح ملی، روسیتسکی در سال ۲۰۰۰ اولین بازی خود را برای جمهوری چک انجام داد و در سال ۲۰۰۶ کاپیتان کشورش شد. او در چهار دورهٔ جام ملت‌های اروپا و همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ شرکت کرده‌است. در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵ به رکورد صد بازی ملی رسید. روسیتسکی چهارمین گلزن برتر جمهوری چک در تمام ادوار است.

پدر و برادر او، یرژی روسیتسکی نیز بازیکن فوتبال بودند. روسیتسکی در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۷ تصمیم به خداحافظی از مستطیل سبز گرفت و از سال ۲۰۱۸ کار خود را به عنوان مدیر ورزشی باشگاه اسپارتا پراگ آغاز کرد.

عملکرد باشگاهی

[ویرایش]

اسپارتا پراگ

[ویرایش]

روسیتسکی فوتبال باشگاهی خود را از اسپارتا پراگ آغاز کرد. پدر او، یرژی روسیتسکی در دهه ۱۹۷۰ و برادرش یرژی در دهه ۱۹۹۰ نیز برای این باشگاه بازی کرده بودند.[۴][۵] پس از بازی در رده جوانان اسپارتا پراگ،[۶] توماش برای نخستین بار در سال ۱۹۹۸ به ترکیب تیم اصلی اسپارتا راه پیدا کرد و در سه بازی از فصل ۹۹–۱۹۹۸، برای این تیم به میدان رفت[۷] و قهرمان لیگ شد.[۸] در فصل آینده پنج گل برای اسپارتا به ثمر رساند و برای دومین فصل متوالی عنوان قهرمانی لیگ را تصاحب کرد.[۷][۸] در مراسم بازیکن سال فوتبال چک به سال ۱۹۹۹، «استعداد برتر سال» نام گرفت.[۸] در مرحله گروهی از لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۰۱–۲۰۰۰، با گلزنی در برابر دو تیم شاختار دونتسک و آرسنال، توجه بروسیا دورتموند از بوندسلیگای آلمان را به خود جلب کرد و در ژانویه ۲۰۰۱ به این باشگاه پیوست.[۹]

بروسیا دورتموند

[ویرایش]
روسیتسکی همراه با بروسیا دورتموند در سال ۲۰۰۶.

در ژانویه ۲۰۰۱، روسیتسکی با قراردادی ۵ ساله به بروسیا دورتموند منتقل شد.[۹] مبلغ قرارداد او ۲۵ میلیون مارک آلمان (رقمی معادل با ۸ میلیون پوند استرلینگ) بود که او را به گرانترین بازیکن تاریخ بوندسلیگا تبدیل کرد و گرانترین بازیکن چکی شد که به یک باشگاه خارجی فروخته شد.[۹][۱۰] روسیتسکی در اولین فصل حضورش در دورتموند، تیمش را در راه قهرمانی بوندسلیگا در فصل ۰۲–۲۰۰۱ یاری کرد.[۱۱] در کنار آن همراه با دورتموند به فینال جام یوفا در سال ۲۰۰۲ راه پیدا کرد، اگرچه جام را پس از شکست ۳ بر ۲ به فاینورد واگذار کردند.[۱۲][۱۳] در طول دو و نیم فصل ابتدایی حضور خود در این باشگاه، روسیتسکی ۷۵ بازی در لیگ آلمان انجام داد که ۹ گل و ۲۰ پاس گل ثمره آن بود.[۱۴] متعاقباً با تمدید قرارداد خود با دورتموند در ژوئیه ۲۰۰۳ موافقت کرد و قراردادی را برای ماندن در این باشگاه تا سال ۲۰۰۸ امضا کرد.[۱۴] در پایان فصل ۲۰۰۲، روسیتسکی به عنوان برنده جایزه توپ طلای جمهوری چک برگزیده شد.[۱۵]

روسیتسکی بخشی از ترکیب تیم دورتموند بود که به فینال لیگا پوکال ۲۰۰۳ صعود کرد؛ اگرچه با شکست ۴–۲ مقابل هامبورگ در کسب جام ناکام ماندند.[۱۶] بعدها، او فصل ۰۴–۲۰۰۳ در دورتموند را «بدترین فصل دوران باشگاهی» خود توصیف کرد، چرا که دورتموند با قرار گرفتن در رده ششم جدول لیگ نتوانست جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا را برای فصل بعد کسب کند.[۱۷][۱۸][۱۹] او اولین گل رسمی خود در فصل ۰۶–۲۰۰۵ را در فوریه ۲۰۰۶، مقابل دویسبورگ به ثمر رساند که این شانزدهمین گلش در بوندسلیگا پس از ۱۳۹ بازی در این لیگ بود.[۲۰] در مارس ۲۰۰۶ از ناحیه ران دچار آسیب‌دیدگی شد،[۲۱] با این حال در پایان همان ماه و در پیروزی ۴–۲ دورتموند مقابل هامبورگ، دو بار گلزنی کرد.[۲۲] بحث‌هایی پیرامون انتقال روسیتسکی به اتلتیکو مادرید اسپانیا مطرح شد که خود او در مجله ورزشی کیکر نیز دربارهٔ آن صحبت کرده بود؛ اگرچه در مارس ۲۰۰۶ اعلام کرد که هیچ قراردادی برای انتقال به تیمی دیگر امضا نکرده‌است.[۲۳] توماش از طرف تیم‌های بزرگی چون رئال مادرید، چلسی، تاتنهام، اتلتیکو مادرید و آرسنال پیشنهادهایی داشت که در نهایت به آرسنال منتقل شد.

آرسنال

[ویرایش]

فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶

[ویرایش]
روسیتسکی در سال ۲۰۰۷

در تاریخ ۲۳ مه ۲۰۰۶، آرسنال اعلام کرد، روسیتسکی ۲۵ ساله را با مبلغی که نامعلوم ماند به خدمت گرفته‌است.[۱۰][۲۴] روسیتسکی پیراهن شمارهٔ ۷ آرسنال را که پیش از این در اختیار رابرت پیرس بود، به تن کرد. او در ۸ اوت ۲۰۰۶ و در بازی رفت از مرحله سوم دور مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا برابر دینامو زاگرب که با پیروزی سه بر صفر آرسنال همراه شد، اولین بازی رسمی خود را برای تیمش انجام داد.[۲۵] در نخستین بازی آرسنال در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا ۰۷–۲۰۰۶ برابر هامبورگ که با نتیجه ۲–۱ به سود توپچی‌ها خاتمه یافت، او نخستین گلش را برای آرسنال به ثمر رساند.[۲۶] در ۶ ژانویه ۲۰۰۷ و در بازی جام حذفی مقابل لیورپول به میزبانی آنفیلد، با به ثمر رساندن دو گل سهم عمده‌ای در پیروزی ۳–۱ آرسنال داشت.[۲۷][۲۸] در فوریه ۲۰۰۷، روسیتسکی به عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال چک در سال ۲۰۰۶ انتخاب شد؛ پیش از این و در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ نیز به این عنوان برگزیده شده‌بود.[۲۹] اولین گل او در لیگ برتر، در تاریخ ۱۱ فوریه ۲۰۰۷، در بازی مقابل ویگان اتلتیک ثبت شد.[۳۰] همچنین در ۱۴ آوریل ۲۰۰۷ برابر بولتون واندررز[۳۱] و در ۱۷ آوریل ۲۰۰۷ برابر منچسترسیتی نیز گلزنی کرد.[۳۲] اولین فصل از حضور او در آرسنال، با شش گل در ۳۷ بازی در تمامی رقابت‌ها به پایان رسید.

فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷

[ویرایش]

در ۲۹ اوت و در بازی مرحله سوم از دور مقدماتی لیگ قهرمانان، مقابل تیم سابقش اسپارتا پراگ گلزنی کرد. فیل هارلو؛ روزنامه‌نگار بی‌بی‌سی، گل او را «گلی با کیفیت» توصیف کرد. در صحنه منجر به گل، بعد از دریافت پاس از تئو والکات، توپ را از زیر دستان دروازه‌بان اسپارتا روانه دروازه کرد.[۳۳] روسیتسکی اولین گلش را در فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷ لیگ برتر در بازی خانگی مقابل پورتسموث که پیروزی ۳ بر ۱ آرسنال را به دنبال داشت به ثبت رساند.[۳۴] در اکتبر ۲۰۰۷ و در پیروزی ۲ بر صفر آرسنال در برابر بولتون، با پاس گلی که توسط والکات فراهم شد، گل بعدی روسیتسکی به ثبت رسید.[۳۵] در همان ماه، گل دوم آرسنال را در پیروزی ۲ بر صفر مقابل ویگان، به دنبال یک ضد حمله در دقایق پایانی بازی ثبت کرد.[۳۶] در ماه دسامبر و در بازی مقابل میدلزبورو که به شکست ۲ بر ۱ آرسنال منتج شد، تک گل آرسنال را در وقت‌های اضافه ثبت کرد.[۳۷] در ماه دسامبر و به دنبال ضد حمله آرسنال، آخرین گل تیمش را در پیروزی ۴–۱ خارج از خانه مقابل اورتون به ثمر رساند.[۳۸] در برد ۳ بر صفر خارج از خانه مقابل فولام در ۱۹ ژانویه، پاس ارسالی ادواردو را با یک ضربه والی روانه دروازه حریف کرد و آخرین گل او در آن فصل ثبت شد.[۳۹] در ژانویه ۲۰۰۸ و در یک بازی از رقابت‌های جام حذفی مقابل نیوکاسل از ناحیه تاندون مصدوم شد و سایر بازی‌های آن فصل را از دست داد.[۴۰]

فصل ۲۰۰۹–۲۰۰۸

[ویرایش]

بعد از آنکه روسیتسکی بازی‌های یورو ۲۰۰۸ را از دست داد، گمان می‌رفت که او بتواند در سپتامبر به تمرینات خود بازگردد؛ اما این اتفاق بارها و بارها به تعویق افتاد و در نهایت فصل را به کل از دست داد.

فصل ۲۰۱۰–۲۰۰۹

[ویرایش]

در ژوئیه ۲۰۰۹ و در بازی پیش فصل مقابل بارنت، یک‌نیمه به میدان رفت،[۴۱] اما مصدومیتش از ناحیه همسترینگ در ماه اوت، بازگشت او به ترکیب اصلی را به تأخیر انداخت.[۴۲] در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۹ و در بازی خارج از خانه مقابل منچسترسیتی به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد که اولین بازی او برای آرسنال از ژانویه ۲۰۰۸ بود.[۴۳] اگرچه، آرسنال این بازی را با نتیجه ۴–۲ واگذار کرد، اما روسیتسکی بر روی هر دو گل تیمش مؤثر بود؛ با پاس خود زمینه را فراهم کرد تا فن‌پرسی، گل اول آرسنال را ثبت کند و گل دوم را خودش به ثمر رساند.[۴۳]

در ۴ ژانویه ۲۰۱۰، روسیتسکی قرارداد جدیدی را با آرسنال امضا کرد و گفت: «از چهار سال پیش که به اینجا آمدم، احساس می‌کنم در خانه‌ام و معتقدم در آستانه دستیابی به چیز خاصی هستیم.»[۴۴] سرمربی آرسنال، آرسن ونگر در مورد قرارداد جدید با روسیتسکی اظهار داشت: «من بارها در مورد کلاس و سهم توماش نه تنها در زمین بلکه در خارج از آن نیز صحبت کرده‌ام و عمیقاً احساس می‌کنم این قرارداد جدید، منعکس‌کننده آن است.»[۴۵] پس از اعلام قرارداد، در تساوی ۲–۲ مقابل اورتون در خانه، روسیتسکی گل تساوی‌بخش تیمش را در وقت اضافه به ثمر رساند.[۴۶] در بازی لیگ برتر مقابل بولتون، در حالیکه حریف با دو گل برتری داشت، روسیتسکی اولین گل آرسنال را در دقایق پایانی از نیمه اول به ثمر رساند و سومین گلش در این فصل ثبت شد.[۴۷] در نیمه دوم، آرسنال سه گل دیگر به ثمر رساند و بازی را ۴–۲ به سود خود پایان داد.[۴۷] در ۱۰ فوریه و در بازی برگشت از رقابت‌های لیگ مقابل لیورپول، با فراهم کردن یک سانتر، هم تیمی‌اش، ابو دیابی را تنها گلزن بازی کرد.[۴۸] فصل برای روسیتسکی با مجموع سه گل در ۳۳ بازی در تمام رقابت‌های باشگاهی به پایان رسید.

فصل ۲۰۱۱–۲۰۱۰

[ویرایش]
روسیتسکی (راست) در بازی لیگ برتر مقابل بیرمنگام، اکتبر ۲۰۱۰

در ۱۵ اوت ۲۰۱۰ و در اولین بازی از رقابت‌های لیگ برتر در فصل ۱۱–۲۰۱۰، در حالی که آرسنال در آنفیلد با یک گل از لیورپول عقب بود، روسیتسکی به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفت. در دقیقه ۸۹، سانتر ارسالی او با اصابت به مروان شماخ به تیرک دروازه خورد و توپ برگشتی پس از برخورد به رینا؛ دروازه‌بان لیورپول، از خط دروازه گذشت و منجر به گل تساوی‌بخش آرسنال شد. این بازی در نهایت با همان تساوی ۱–۱ خاتمه یافت.[۴۹] در ۲۰ فوریه ۲۰۱۱ و در یک بازی از جام حذفی مقابل تیم لیتون اورینت از لیگ یک، تنها گل فصلش را با ضربه سر در دقیقه ۵۳ به ثمر رساند و بازی با تساوی ۱–۱ پایان یافت.[۵۰] در ۲۷ فوریه ۲۰۱۱ و در فینال جام اتحادیه با میزبانی ومبلی، ۹۰ دقیقه کامل مقابل بیرمنگام بازی کرد، اما آرسنال جام را با شکست ۲–۱ از دست داد.[۵۱] در انتها، روسیتسکی فصل را با ۳۴ بازی و یک گل در تمام رقابت‌ها برای توپچی‌ها به پایان رساند.

فصل ۲۰۱۲–۲۰۱۱

[ویرایش]
روسیتسکی مقابل چلسی، آوریل ۲۰۱۲

در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۱، روسیتسکی در یک بازی از رقابت‌های لیگ مقابل ساندرلند که آرسنال ۲–۱ پیروز آن شد، با بازیسازی خود زمینه‌ساز گل اول بازی توسط فن‌پرسی در ثانیه ۲۸ بازی شد.[۵۲] در اواخر فوریه ۲۰۱۲ و در پیروزی ۵–۲ مقابل تاتنهام، اولین گل او در آن فصل حاصل شد. پس از اینکه تاتنهام با دو گل پیش افتاد، آرسنال پنج بار گلزنی کرد و گل سوم آرسنال سهم روسیتسکی شد.[۵۳] در اوایل ماه مارس و در برد خانگی ۳–۰ در لیگ قهرمانان مقابل میلان، روسیتسکی گل دوم تیمش را به نام خود ثبت کرد و عملکردی از خود به نمایش گذاشت که از سوی آرسن ونگر با عنوان «بی‌نظیر» توصیف شد.[۵۴] با وجود این پیروزی، باشگاه از رقابت‌ها حذف شد، چرا که بازی رفت را با نتیجه ۴–۰ واگذار کرده بود.[۵۵]

اگرچه نشانه‌هایی از انتقال او به تیم آلمانی وولفسبورگ بود،[۵۶] اما روسیتسکی در ۱۲ مارس ۲۰۱۲ قرارداد جدیدی با آرسنال امضا کرد و اقامتش در این باشگاه برای دو سال دیگر تمدید شد.[۵۷] عملکرد روسیتسکی در بازی بعدی آرسنال، منجر به پیروزی ۲–۱ تیمش مقابل نیوکاسل شد. مایکل داسیلوا از بی‌بی‌سی، نمایش او را «یک بازی تأثیرگذار دیگر» برای این هافبک توصیف کرد، اگرچه اشاره داشت که او «مقصر یک اشتباه فاحش در نیمه دوم بود».[۵۸] در آخرین بازی فصل آرسنال مقابل وست برومویچ آلبیون، روسیتسکی دچار کشیدگی عضله شد و مصدومیت دیگری دامنگیرش شد.[۵۹]

فصل ۲۰۱۳–۲۰۱۲

[ویرایش]
روسیتسکی در مقابل بلکبرن روورز، فوریه ۲۰۱۳

پس از مصدومیت جدی که از ناحیه تاندون آشیل در یورو ۲۰۱۲ گریبانگیر روسیتسکی شد،[۶۰] در ۱ دسامبر ۲۰۱۲، اولین بازی خود را برای باشگاهش در فصل ۱۳–۲۰۱۲ انجام داد و در شکست ۲–۰ خانگی مقابل سوانزی سیتی به میدان رفت.[۶۱] سه روز بعد در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد و تنها گل آرسنال را در باخت ۲–۱ مقابل المپیاکوس در یونان به ثمر رساند.[۶۲] در آوریل ۲۰۱۳، او هر دو گل تیمش را در مسیر پیروزی ۲–۱ خارج از خانه مقابل وست بروم به ثمر رساند.[۶۳] ۱۶ بازی رسمی و سه گل، ثمره عملکرد او برای آرسنال در آن فصل بود.

فصل ۲۰۱۴–۲۰۱۳

[ویرایش]

در ۴ ژانویه ۲۰۱۴، آرسنال در رقابت‌های جام حذفی به مصاف تاتنهام رفت. در دقیقه ۶۲ بازی، روسیتسکی توپ را در نیمه زمین از دنی رز ربود و پس از رساندن خود به محوطه جریمه، هوگو لوریس، دروازه‌بان حریف را مغلوب خود کرد و دومین گل آرسنال در مسیر پیروزی ۲–۰ در این بازی و اولین گل فصل خود را به ثمر رساند.[۶۴] کمی بیش از یک هفته بعد، در طول پیروزی ۲–۱ مقابل استون ویلا، بینی او پس از یک درگیری با گبریل اگبونلاهور از دو جا شکسته شد و نیاز به عمل جراحی پیدا کرد.[۶۵] در ماه فوریه و در پیروزی ۴–۱ مقابل ساندرلند از رقابت‌های لیگ، روسیتسکی گل سوم تیم را ثبت کرد که به گفته ونگر: «یکی از بهترین‌های [گل‌های] ما را به ثمر رساند».[۶۶]

در مارس ۲۰۱۴، روسیتسکی قراردادش را با توپچی‌ها تمدید کرد و تا دو سال دیگر در باشگاه ماندگار شد.[۶۷] در اواخر همان ماه و در شهرآورد شمال لندن به میزبانی وایت هارت لین، تک گل پیروزی‌بخش آرسنال را به ثمر رساند.[۶۸] در فینال جام حذفی ۲۰۱۴، روسیتسکی در نیمه دوم از وقت‌های اضافه به عنوان جایگزین سانتی کاثورلا وارد زمین شد. آرسنال ۳–۲ هال سیتی را شکست داد تا فصل برای روسیتسکی با کسب اولین جامش در فوتبال انگلستان به پایان رسد.[۶۹][۷۰]

فصل ۲۰۱۵–۲۰۱۴

[ویرایش]

روسیتسکی فصل را به عنوان دومین مهره آرسنال آغاز کرد و در ۲۰ دقیقه آخر از پیروزی ۳–۰ مقابل منچسترسیتی در جام خیریه ۲۰۱۴ به جای سانتی کاثورلا بازی کرد.[۷۱] در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۴، روسیتسکی اولین بار در ترکیب ۱۱ نفر اصلی قرار گرفت و در برد خانگی ۲–۱ مقابل کوئینز پارک رنجرز، گل دوم آرسنال را از روی پاس الکسیس سانچس به ثمر رساند.[۷۲]

در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۵، روسیتسکی کاپیتان آرسنال شد و در پیروزی ۳–۲ در خارج از خانه مقابل برایتون در دور چهارم از جام حذفی، گل سوم تیمش را به ثمر رساند و با پاس خود، زمینه‌ساز گل دوم آرسنال توسط اوزیل شد و عنوان بهترین بازیکن بازی را به دست آورد.[۷۳] آرسنال فصل را با قهرمانی در جام حذفی به پایان رساند، اگرچه روسیتسکی در فینال حضور نداشت.[۷۴]

فصل ۲۰۱۶–۲۰۱۵

[ویرایش]

به دنبال مصدومیت شدید زانو که در بازی انتخابی یورو ۲۰۱۶ مقابل ایسلند برای او پیش آمد،[۷۵][۷۶] روسیتسکی نیمه نخست از فصل ۱۶–۲۰۱۵ را از دست داد، اما سرانجام در ۳۰ ژانویه، اولین بازی خود را در جام حذفی مقابل برنلی انجام داد. پس از بازی مشخص شد که او در جریان یک برخورد در این بازی از ناحیه ران آسیب دیده و در نتیجه حداقل یک ماه دیگر از حضور در تیم محروم ماند.[۷۷] در روز پایانی فصل اعلام شد که روسیتسکی به اقامت ده ساله‌اش در آرسنال پایان خواهد داد و پس از اتمام قراردادش در ژوئیه ۲۰۱۶، این تیم را ترک خواهد کرد.[۷۸] در ۱۵ مه، پس از پیروزی ۴–۰ آرسنال در روز آخر فصل مقابل استون ویلا، به افتخار او یک گارد افتخار شکل گرفت و اکثر بازیکنان، پیراهن «روسیتسکی ۷» او را به تن کردند.[۷۹]

بازگشت به اسپارتا پراگ و بازنشستگی

[ویرایش]

در ۳۰ اوت ۲۰۱۶، روسیتسکی از بازگشتش به اسپارتا پراگ خبر داد.[۸۰] او در دومین دوران حضورش برای اسپارتا به تاریخ ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۶ و در یک بازی از دسته برتر فوتبال چک برابر ملادا بولسلاف که با تساوی ۲ بر ۲ به پایان رسید، به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفت؛[۸۱] اگرچه، در همان بازی دچار مصدومیت شد و سرانجام از بازی در ادامه فصل ۱۷–۲۰۱۶ لیگ محروم ماند.[۸۲]

در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۷ و پس از ۱۷ سال، روسیتسکی بار دیگر به ترکیب اصلی اسپارتا پراگ بازگشت و گل پیروزی بخش تیمش را برابر کاروینا به ثمر رساند.[۸۳]

در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۷ و در سن ۳۷ سالگی روسیتسکی برای همیشه از فوتبال حرفه‌ای خداحافظی کرد و دلیل آن را مصدومیت‌های مداومی اعلام کرد که شرایط جسمی او را مختل کرده‌بود.[۸۴][۸۵] او در آخرین فصل خود، ۱۲ بار برای اسپارتا به میدان رفت.[۸۶]

عملکرد ملی

[ویرایش]

در فوریه ۲۰۰۰ و در سن ۱۹ سالگی، روسیتسکی اولین بازی ملی خود را برای جمهوری چک مقابل جمهوری ایرلند انجام داد.[۸۷] قبل از اینکه در ترکیب ۲۶ نفره موقت جمهوری چک برای یورو ۲۰۰۰ جای‌گیرد، در دو بازی دوستانهٔ دیگر برای کشورش به میدان رفت.[۸۷][۸۸] در جریان محرومیت پاتریک برگر از بازی‌های ملی، روسیتسکی در دو بازی اول کشورش در یورو ۲۰۰۰ به کار گرفته شد، ولی در بازی آخر چک مقابل دانمارک، برگر جایگزین او شد.[۸۹]

او در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ حضور داشت و در پیروزی ۶–۰ کشورش مقابل بلغارستان، دو گل به ثمر رساند.[۹۰] جمهوری چک پس از کسب رتبه دوم در گروه خود، در دو بازی پلی‌آف رفت و برگشت به مصاف بلژیک رفت. به دلیل محرومیت، روسیتسکی قادر نبود در بازی رفت شرکت کند.[۹۰] با رفع محرومیت، او به بازی دوم رسید، اگرچه نتوانست مانع از شکست کشورش شود و بلژیک با پیروزی در هر دو بازی به جام جهانی ۲۰۰۲ راه یافت.[۹۱][۹۲]

در یورو ۲۰۰۴، روسیتسکی نقش برجسته‌ای ایفا کرد و در پیروزی کشورش مقابل هلند[۹۳] و دانمارک[۹۴] تأثیر بسزایی داشت، اما یونان، قهرمان نهایی رقابت‌ها، در نیمه‌نهایی غافلگیرشان کرد.[۹۵] در راهیابی چک به جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ آلمان، او کمک بزرگی بود و در ۱۲ بازی از مرحله مقدماتی، هفت بار گلزنی کرد.[۸۷] آخرین گل او، منجر به پیروزی ۱–۰ در دور برگشت از بازی پلی‌آف مقابل نروژ شد که راهیابی تیمش به جام جهانی را به دنبال داشت.[۹۶]

جمهوری چک در نخستین بازی از جام جهانی ۲۰۰۶، با ۳ گل، ایالات متحده را از پیش رو برداشت. سهم روسیتسکی دو گل بود که اولین آن، از فاصله ۲۷ متر به دروازه حریف نشست.[۹۷] در پایان این بازی، به دلیل عملکردش، از سوی فیفا به عنوان بازیکن برتر بازی انتخاب شد.[۹۷] در مسابقات بعدی کشورش در برابر غنا و ایتالیا، ۹۰ دقیقه کامل بازی کرد، اما چک هر دو بازی را با نتیجه ۲–۰ واگذار کرد و از مرحله گروهی فراتر نرفت.[۹۸][۹۹]

در اوت ۲۰۰۶، قبل از آغاز مراحل مقدماتی یورو ۲۰۰۸ روسیتسکی کاپیتان تیم ملی چک و جانشین پاول ندود بازنشسته شد.[۱۰۰] پس از شکست مقابل آلمان در جریان مسابقات انتخابی در مارس ۲۰۰۷، فدراسیون فوتبال جمهوری چک، او و گروهی از بازیکنانی تیم ملی را به دلیل حضور در یک مهمانی با روسپی‌ها، ۱ میلیون کرونا جریمه کرد. بعداً در یک کنفرانس مطبوعاتی، روسیتسکی از اتفاق پیش آمده عذرخواهی کرد.[۱۰۱] بازی برابر اسلواکی در نوامبر ۲۰۰۷، آخرین حضور او در مسابقات مقدماتی بود.[۱۰۲] روسیتسکی یورو ۲۰۰۸ را به دلیل مصدومیت از دست داد و در مهٔ ۲۰۰۸ غیبت خود را در این رقابت‌ها اعلام کرد.[۴۰] پس از ۲۰ ماه دوری از فوتبال به دلیل مصدومیت، در ۹ سپتامبر ۲۰۰۹ و در یک بازی از رقابت‌های مقدماتی جام جهانی مقابل سن مارینو به فوتبال ملی بازگشت.[۱۰۲] این بازی با نتیجه ۷–۰ به سود جمهوری چک به پایان رسید.[۱۰۳]

در دو بازی ابتدایی جمهوری چک در یورو ۲۰۱۲، روسیتسکی کاپیتان کشورش بود. بازی دوم، اگرچه با پیروزی ۲–۱ مقابل یونان همراه شد،[۱۰۴] اما با آسیب‌دیدگی تاندون آشیل، این تورنمنت برای او پایان یافت. چک تا مرحله یک چهارم نهایی بالا رفت و در نهایت، توسط پرتغال حذف شد.[۱۰۵]

در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵ و در بازی خارج از خانه مقابل ایسلند از مرحله انتخابی یورو ۲۰۱۶، روسیتسکی به رکورد صد بازی ملی دست یافت.[۱۰۶] چک، این بازی را با نتیجه ۲–۱ واگذار کرد.[۱۰۷] در ۱۳ ژوئن سال بعد و در رقابت‌های یورو ۲۰۱۶، روسیتسکی با ۳۵ سال سن، مسن‌ترین بازیکنی شد که به نمایندگی از چک در این رقابت‌ها حضور پیدا می‌کرد.[۱۰۸][۱۰۹] این رکورد برای روسیتسکی منحصر به فرد است، چراکه با پوشیدن پیراهن کشورش در سن ۱۹ سالگی در یورو ۲۰۰۰، رکورد جوانترین بازیکن نیز در اختیار اوست.[۱۱۰]

روسیتسکی با ۱۰۵ بازی ملی رتبهٔ سوم تعداد بازی در تیم ملی جمهوری چک را در اختیار دارد[۱۱۱] و با زدن ۲۳ گل، چهارمین گلزن برتر تاریخ این تیم است.[۱۱۲]

دوران مربیگری

[ویرایش]

در ژانویه ۲۰۱۸، روسیتسکی دستیار مدیر ورزشی جدید اسپارتا پراگ، زدنک شچازنی[ب] شد.[۱۱۳] در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۸ و بلافاصله پس از اینکه شچازنی به سرمربیگری اسپارتا رسید، روسیتسکی جانشین او به عنوان مدیر ورزشی شد.[۱۱۴]

سبک بازی

[ویرایش]

یورو ۲۰۰۰، اولین تورنمنت بین‌المللی او در رده بزرگسالان بود. پس از این رقابت‌ها، روسیتسکی از سوی بی‌بی‌سی به عنوان «بازی‌سازی مطمئن» توصیف شد.[۱۱۵] آرسن ونگر، سرمربی آرسنال، روسیتسکی را بازیکنی «با تکنیک عالی، ماهر در کار با توپ و با پاس‌های هوشمندانه» توصیف کرد.[۱۰] پس از تمدید قراردادش در سال ۲۰۱۰، ونگر او را یک «استعداد ویژه» خواند و گفت «قدرت دید و کنترل توپ او استثنایی است.»[۴۵] با اعلام تمدید قرارداد روسیتسکی در سال ۲۰۱۲، ونگر او را «از نظر فنی درجه یک» خواند.[۵۷]

روسیتسکی همچنین به دلیل ترجیحش برای پاسکاری و شوتزنی با بیرون پا، مشهور بود.[۱۱۶][۱۱۷] در آلمان به دلیل توانایی‌اش در هماهنگی بازی در زمین، لقب «موتسارت کوچک» را به دست آورد.[۱۱۸] دیوید هایتنر از گاردین او را اینگونه توصیف کرد: «هافبک همه‌جانبه‌ای که تعادل، سازماندهی و فوریت را برای تیم به ارمغان می‌آورد.»[۶۶]

زندگی شخصی

[ویرایش]

روسیتسکی، پسر فوتبالیست سابق، یرژی روسیتسکی است که در یک دوران حرفه‌ای ۱۵ ساله به عنوان مدافع بازی می‌کرد.[۸] پسرش به نام دیلان، از دوست دخترش رادکا کوتسوروا در ژوئن ۲۰۱۳ به دنیا آمد.[۱۱۹] پس از ۱۱ سال رابطه با کوتسوروا در ماه مه ۲۰۱۴ با او ازدواج کرد.[۱۲۰] در مارس ۲۰۱۰ در جریان اجرای زنده با گروه راک تری سستری،[پ] گیتار نواخت و در طول ۱۸ ماه دوری از میادین به دلیل آسیب‌دیدگی همسترینگ، مهارت‌های گیتار خود را تمرین می‌کرد.[۱۲۱]

آمار عملکرد

[ویرایش]

باشگاهی

[ویرایش]
تعداد بازی و گل‌های زده بر پایه باشگاه، فصل و رقابت[۱۲۲]
باشگاه فصل لیگ جام
[یادداشت ۱] 		جام لیگ
[یادداشت ۲] 		بین‌المللی
[یادداشت ۳] 		سایر
[یادداشت ۴] 		مجموع
دسته بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل
اسپارتا پراگ ۹۹–۱۹۹۸ لیگ برتر چک ۳ ۰ ۲ ۰ — ۰ ۰ — ۵ ۰
۲۰۰۰–۱۹۹۹ لیگ برتر چک ۲۴ ۵ ۲ ۱ — ۱۲ ۲ — ۳۸ ۸
۰۱–۲۰۰۰ لیگ برتر چک ۱۴ ۳ ۲ ۰ — ۸ ۲ — ۲۴ ۵
مجموع ۴۱ ۸ ۶ ۱ ۰ ۰ ۲۰ ۴ ۰ ۰ ۶۷ ۱۳
بروسیا دورتموند ۰۱–۲۰۰۰ بوندسلیگا ۱۵ ۰ ۰ ۰ — — — ۱۵ ۰
۰۲–۲۰۰۱ بوندسلیگا ۳۰ ۵ ۱ ۰ ۲ ۰ ۱۶ ۱ — ۴۹ ۶
۰۳–۲۰۰۲ بوندسلیگا ۳۰ ۴ ۱ ۰ ۱ ۰ ۷ ۲ — ۳۹ ۶
۰۴–۲۰۰۳ بوندسلیگا ۱۹ ۲ ۱ ۰ ۳ ۱ ۴ ۰ — ۲۷ ۳
۰۵–۲۰۰۴ بوندسلیگا ۲۷ ۴ ۲ ۰ — ۰ ۰ — ۲۹ ۴
۰۶–۲۰۰۵ بوندسلیگا ۲۸ ۵ ۰ ۰ — ۲ ۰ — ۳۰ ۵
مجموع ۱۴۹ ۲۰ ۵ ۰ ۶ ۱ ۲۹ ۳ ۰ ۰ ۱۸۹ ۲۴
آرسنال ۰۷–۲۰۰۶ لیگ برتر ۲۶ ۳ ۴ ۲ ۱ ۰ ۶ ۱ — ۳۷ ۶
۰۸–۲۰۰۷ لیگ برتر ۱۸ ۶ ۱ ۰ ۱ ۰ ۵ ۱ — ۲۵ ۷
۰۹–۲۰۰۸ لیگ برتر ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ — ۰ ۰
۱۰–۲۰۰۹ لیگ برتر ۲۵ ۳ ۰ ۰ ۱ ۰ ۷ ۰ — ۳۳ ۳
۱۱–۲۰۱۰ لیگ برتر ۲۱ ۰ ۵ ۱ ۳ ۰ ۵ ۰ — ۳۴ ۱
۱۲–۲۰۱۱ لیگ برتر ۲۸ ۱ ۲ ۰ ۰ ۰ ۸ ۱ — ۳۸ ۲
۱۳–۲۰۱۲ لیگ برتر ۱۰ ۲ ۲ ۰ ۱ ۰ ۳ ۱ ۰ ۰ ۱۶ ۳
۱۴–۲۰۱۳ لیگ برتر ۲۷ ۲ ۳ ۱ ۱ ۰ ۸ ۰ — ۳۹ ۳
۱۵–۲۰۱۴ لیگ برتر ۱۵ ۲ ۳ ۱ ۱ ۰ ۴ ۰ ۱ ۰ ۲۴ ۳
۱۶–۲۰۱۵ لیگ برتر ۰ ۰ ۱ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۱ ۰
مجموع ۱۷۰ ۱۹ ۲۱ ۵ ۹ ۰ ۴۶ ۴ ۱ ۰ ۲۴۷ ۲۸
اسپارتا پراگ ۱۷–۲۰۱۶ لیگ برتر چک ۱ ۰ ۰ ۰ — ۰ ۰ — ۱ ۰
۱۸–۲۰۱۷ لیگ برتر چک ۱۱ ۱ ۰ ۰ — ۱ ۰ — ۱۲ ۱
مجموع ۱۲ ۱ ۰ ۰ ۰ ۰ ۱ ۰ ۰ ۰ ۱۳ ۱
مجموع عملکرد ۳۷۲ ۴۸ ۳۲ ۶ ۱۵ ۱ ۹۶ ۱۱ ۱ ۰ ۵۱۶ ۶۶

ملی

[ویرایش]
تعداد بازی و گل‌های زده بر پایه تیم ملی و سال[۱۲۳][۱۲۴]
تیم ملی سال بازی گل
جمهوری چک ۲۰۰۰ ۸ ۰
۲۰۰۱ ۱۰ ۲
۲۰۰۲ ۶ ۳
۲۰۰۳ ۷ ۱
۲۰۰۴ ۱۳ ۳
۲۰۰۵ ۸ ۶
۲۰۰۶ ۹ ۲
۲۰۰۷ ۷ ۲
۲۰۰۸ ۰ ۰
۲۰۰۹ ۳ ۰
۲۰۱۰ ۶ ۰
۲۰۱۱ ۸ ۱
۲۰۱۲ ۲ ۰
۲۰۱۳ ۶ ۱
۲۰۱۴ ۵ ۱
۲۰۱۵ ۲ ۰
۲۰۱۶ ۵ ۱
مجموع ۱۰۵ ۲۳


فهرست گل‌های ملی روسیتسکی[یادداشت ۵][۱۲۳][۱۲۴]
# تاریخ ورزشگاه بازی حریف گل نتیجه رقابت
۱ ۶ اکتبر ۲۰۰۱ ورزشگاه لتنا، پراگ، جمهوری چک ۱۴  بلغارستان ۱–۰ ۶–۰ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲
۲ ۵–۰
۳ ۲۰ اوت ۲۰۰۲ ورزشگاه اندرو، اولوموتس، جمهوری چک ۱۸  اسلواکی ۳–۱ ۴–۱ دوستانه
۴ ۴–۱
۵ ۱۲ اکتبر ۲۰۰۲ ورزشگاه جمهوری، کیشیناو، مولداوی ۲۰  مولدووا ۲–۰ ۲–۰ مرحله مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴
۶ ۲۹ آوریل ۲۰۰۳ نا استینادلخ، تپلیتسه، جمهوری چک ۲۵  ترکیه ۱–۰ ۴–۰ دوستانه
۷ ۱۷ فوریه ۲۰۰۴ ورزشگاه رنزو باربرا، پالرمو، ایتالیا ۲۹  ایتالیا ۲–۲ ۲–۲ دوستانه
۸ ۱ ژوئن ۲۰۰۴ ورزشگاه لتنا، پراگ، جمهوری چک ۳۱  بلغارستان ۳–۰ ۳–۱ دوستانه
۹ ۱۳ اکتبر ۲۰۰۴ ورزشگاه جمهوریت وازگن سارگسیان، ایروان، ارمنستان ۴۱  ارمنستان ۲–۰ ۳–۰ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۱۰ ۲۶ مارس ۲۰۰۵ نا استینادلخ، تپلیتسه، جمهوری چک ۴۳  فنلاند ۲–۰ ۴–۳ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۱۱ ۳۰ مارس ۲۰۰۵ ورزشگاه عمومی آندورا لا ولا، آندورا لا ولا، آندورا ۴۴  آندورا ۴–۰ ۴–۰ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۱۲ ۴ ژوئن ۲۰۰۵ ورزشگاه یو نیسی، لیبرتس، جمهوری چک ۴۵  آندورا ۶–۱ ۸–۱ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۱۳ ۸ ژوئن ۲۰۰۵ نا استینادلخ، تپلیتسه، جمهوری چک ۴۶  مقدونیه شمالی ۵–۱ ۶–۱ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۱۴ ۱۲ اکتبر ۲۰۰۵ ورزشگاه المپیک هلسینکی، هلسینکی، فنلاند ۴۸  فنلاند ۲–۰ ۳–۰ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۱۵ ۱۶ نوامبر ۲۰۰۵ ورزشگاه لتنا، پراگ، جمهوری چک ۵۰  نروژ ۱–۰ ۱–۰ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۱۶ ۱۲ ژوئن ۲۰۰۶ ورزشگاه فلتینس آرنا، گلزنکیرشن، آلمان ۵۳  ایالات متحده آمریکا ۲–۰ ۳–۰ جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۱۷ ۳–۰
۱۸ ۸ سپتامبر ۲۰۰۷ ورزشگاه سان مارینو، سرواله، سن مارینو ۶۴  سان مارینو ۱–۰ ۳–۰ مرحله مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸
۱۹ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۷ ورزشگاه لتنا، پراگ، جمهوری چک ۶۶  اسلواکی ۳–۱ ۳–۱ مرحله مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸
۲۰ ۹ فوریه ۲۰۱۱ ورزشگاه آلدو دوروسینا، پولا، کرواسی ۷۶  کرواسی ۲–۲ ۲–۴ دوستانه
۲۱ ۶ سپتامبر ۲۰۱۳ ادن آرنا، پراگ، جمهوری چک ۹۳  ارمنستان ۱–۱ ۱–۲ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴
۲۲ ۵ مارس ۲۰۱۴ ادن آرنا، پراگ، جمهوری چک ۹۵  نروژ ۱–۰ ۲–۲ دوستانه
۲۳ ۱ ژوئن ۲۰۱۶ ورزشگاه تیوولی نوی، اینسبروک، اتریش ۱۰۲  روسیه ۱–۱ ۲–۱ دوستانه

افتخارات

[ویرایش]

باشگاهی

[ویرایش]

اسپارتا پراگ[۱۲۵]

بروسیا دورتموند[۱۲۵]

آرسنال[۱۲۵]

یادداشت

[ویرایش]
  1. ↑ شامل جام حذفی چک، جام حذفی آلمان و جام حذفی انگلستان.
  2. ↑ شامل لیگا پوکال و جام اتحادیه انگلستان.
  3. ↑ شامل لیگ قهرمانان اروپا، جام یوفا / لیگ اروپا و جام اینترتوتو.
  4. ↑ شامل جام خیریه انگلستان.
  5. ↑ ستون گل نشان دهنده نتیجه تیم ملی فوتبال چک پس از هر گل روسیتسکی است.

واژه‌نامه

[ویرایش]
  1. ↑ Tomáš Rosický
  2. ↑ Zdeněk Ščasný
  3. ↑ Tři Sestry (معادل فارسی: سه خواهر)

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Player shirt numbers for 20 Barclays Premier League clubs released". Premier League. 8 August 2015. Archived from the original on 9 August 2015. Retrieved 9 August 2015.
  2. ↑ "Tomáš Rosický". Sparta.cz. Archived from the original on 25 November 2017. Retrieved 31 December 2017.
  3. ↑ Team, Forvo. "Tomáš Rosický pronunciation: How to pronounce Tomáš Rosický in Czech". Forvo.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-25.
  4. ↑ "Tomas in no doubt". The Guardian. 16 December 2007. Retrieved 21 August 2013.
  5. ↑ "Sparta complete Rosický deal". UEFA. 10 June 2003. Retrieved 23 June 2014.
  6. ↑ "Antonis following Rosicky road to success". The Sydney Morning Herald. 27 October 2011. Retrieved 23 June 2014.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Tomáš Rosický". Gambrinus liga (به چکی). Archived from the original on 19 January 2013. Retrieved 12 June 2014.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ Jeřábek, Luboš (2007). Český a československý fotbal – lexikon osobností a klubů (به چکی). Prague: Grada Publishing. p. 173. ISBN 978-80-247-1656-5.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ "Sparta 'Wunderkid' to join Germany's Borussia Dortmund". Radio Prague. 10 January 2001. Retrieved 21 August 2013.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ "Arsenal secure Rosicky transfer". BBC Sport. 23 May 2006. Retrieved 23 May 2009.
  11. ↑ "Životní úspěch, shodl se Rosický s Kollerem" [Life's greatest achievement, agreed Rosický and Koller]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 4 May 2002. Retrieved 26 June 2014.
  12. ↑ "Feyenoord seal Uefa Cup win". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8 May 2002. Retrieved 24 May 2014.
  13. ↑ "Final joy for Feyenoord". UEFA. 9 May 2002. Retrieved 21 December 2017.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "Rosický extends Dortmund stay". UEFA. 5 July 2003. Archived from the original on 24 May 2014. Retrieved 24 May 2014.
  15. ↑ "Zlatý míč získal záložník Rosický" [Midfielder Rosický awarded Golden Ball]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 31 May 2002. Retrieved 26 June 2014.
  16. ↑ "Hamburk v Ligovém poháru vyhrál nad Dortmundem" [Hamburg beat Dortmund in the League Cup]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 28 July 2003. Retrieved 26 June 2014.
  17. ↑ "Rosicky puts Euro campaign first". The World Game. 11 June 2004. Retrieved 24 May 2014.
  18. ↑ "Farewell Rosicky - The Mozart of N7". www.arsenal.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-04-09.
  19. ↑ Evans, Arron (2017-12-20). "Rosicky retires: AFE takes a look back at the Czech midfielder's stop-start career". AFEFootballNews (به انگلیسی). Archived from the original on 17 May 2022. Retrieved 2022-04-09.
  20. ↑ "Konečně jsem dal gól, ulevil si Rosický" [Finally I scored, sighed Rosický]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 8 February 2006. Retrieved 23 June 2014.
  21. ↑ "Rosický se po zranění pomalu chystá do hry" [Rosický slowly returns to play after injury]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 17 March 2006. Retrieved 23 June 2014.
  22. ↑ "Rosický dvakrát skóroval za Dortmund" [Rosický scored twice for Dortmund]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 25 March 2006. Retrieved 23 June 2014.
  23. ↑ "Rosický o přestupu: Nic jsem ještě nepodepsal" [Rosický on transfer: I haven't signed anything yet]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 30 March 2006. Retrieved 23 June 2014.
  24. ↑ "Czech midfielder Rosicky signs for Arsenal". Arsenal.com. 23 مه 2006. Archived from the original on 26 November 2010. Retrieved 23 May 2009.
  25. ↑ "Dinamo Zagreb 0–3 Arsenal". ESPN Soccernet. 8 August 2006. Archived from the original on 23 October 2012. Retrieved 12 October 2010.
  26. ↑ Davies, Christopher (14 September 2006). "Rosicky rocket sinks 10-man Hamburg". The Daily Telegraph. London.
  27. ↑ "Rosicky's goals topple cup holders - CNN.com". CNN. 6 January 2007. Retrieved 9 May 2013.
  28. ↑ Sanghera, Mandeep (6 January 2007). "Liverpool 1–3 Arsenal". BBC. Retrieved 2 September 2009.
  29. ↑ "Roundup-Rosicky named Czech player of the year again". ESPN. 6 February 2007. Archived from the original on 13 June 2014. Retrieved 13 June 2014.
  30. ↑ Lyon, Sam (11 February 2007). "Arsenal 2–1 Wigan". BBC. Retrieved 2 September 2009.
  31. ↑ Lyon, Sam (14 April 2007). "Arsenal 2–1 Bolton". BBC. Retrieved 2 September 2009.
  32. ↑ Wilson, Jeremy (18 April 2007). "Fábregas helps put Arsenal on road to Europe". The Guardian. Retrieved 13 June 2014.
  33. ↑ Harlow, Phil (29 August 2007). "Arsenal 3–0 Sparta Prague (5–0)". BBC Sport. Retrieved 23 May 2009.
  34. ↑ May, John (2 September 2007). "Arsenal 3–1 Portsmouth". BBC. Retrieved 2 September 2009.
  35. ↑ Hughes, Ian (20 October 2007). "Arsenal 2–0 Bolton". BBC. Retrieved 2 September 2009.
  36. ↑ Hughes, Ian (24 November 2007). "Arsenal 2–0 Wigan". BBC. Retrieved 2 September 2009.
  37. ↑ Sanghera, Mandeep (9 December 2007). "Middlesbrough 2–1 Arsenal". BBC. Retrieved 2 September 2009.
  38. ↑ "Everton 1–4 Arsenal". BBC. 29 December 2007. Retrieved 2 September 2009.
  39. ↑ Hughes, Ian (19 January 2008). "Fulham 0–3 Arsenal". BBC. Retrieved 2 September 2009.
  40. ↑ ۴۰٫۰ ۴۰٫۱ "Czech Republic captain Rosicky to miss Euro 2008". ESPN. 9 May 2008. Retrieved 17 May 2014.
  41. ↑ "Wenger feared for Rosicky future". BBC Sport. 19 July 2009. Archived from the original on 1 October 2013. Retrieved 13 June 2014.
  42. ↑ "Rosicky suffers hamstring setback". 6 August 2009.
  43. ↑ ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ "City fire out title warning". skysports.com. 12 September 2009. Archived from the original on 22 July 2010. Retrieved 9 May 2013.
  44. ↑ "Rosicky signs new contract with Arsenal". CNN. 4 January 2010. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 12 June 2014.
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ "Tomas Rosicky signs new deal at Arsenal". BBC Sport. 4 January 2010. Archived from the original on 9 August 2020. Retrieved 9 May 2013.
  46. ↑ Hughes, Ian (9 January 2010). "Arsenal 2 – 2 Everton". BBC Sport. Archived from the original on 12 August 2017. Retrieved 27 September 2013.
  47. ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ Wilson, Jeremy (20 January 2010). "Arsenal 4 Bolton Wanderers 2: match report". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 28 March 2014. Retrieved 27 September 2013.
  48. ↑ "Diaby resuscitates title hopes". skysports.com. 10 February 2010. Archived from the original on 28 September 2013. Retrieved 9 May 2013.
  49. ↑ Sanghera, Mandeep (15 August 2010). "Liverpool 1–1 Arsenal". BBC News. Archived from the original on 27 June 2013. Retrieved 9 May 2013.
  50. ↑ Bevan, Chris (20 February 2011). "Leyton Orient 1 - 1 Arsenal". BBC Sport. Archived from the original on 15 December 2013. Retrieved 12 June 2014.
  51. ↑ McNulty, Philip (27 February 2011). "Arsenal 1 - 2 Birmingham". BBC Sport. Archived from the original on 8 January 2020. Retrieved 10 June 2014.
  52. ↑ "Actions speak louder than words". skysports.com. 16 October 2011. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 13 June 2014.
  53. ↑ "Arsenal 5 - 2 Tottenham". BBC Sport. 26 February 2012. Archived from the original on 21 May 2014. Retrieved 21 May 2014.
  54. ↑ Olley, James (7 March 2012). "Renaissance man Tomas Rosicky epitomises Arsenal's revival". London: This Is London. Archived from the original on 9 March 2012. Retrieved 7 March 2012.
  55. ↑ Bevan, Chris (6 March 2012). "Arsenal 3 - 0 AC Milan (agg 3 - 4)". BBC Sport. Archived from the original on 15 July 2014. Retrieved 13 June 2014.
  56. ↑ "Tomas Rosicky 'to consider Arsenal future amid Wolfsburg interest'". Metro News. 25 November 2011. Archived from the original on 10 November 2021. Retrieved 13 June 2014.
  57. ↑ ۵۷٫۰ ۵۷٫۱ "Tomas Rosicky signs new Arsenal contract". BBC Sport. 12 March 2012. Archived from the original on 7 May 2014. Retrieved 13 June 2014.
  58. ↑ Da Silva, Michael (12 March 2012). "Arsenal 2 - 1 Newcastle". BBC Sport. Archived from the original on 23 March 2014. Retrieved 13 June 2014.
  59. ↑ "Euro 2012: Injured midfielder Tomas Rosicky in Czech squad". BBC Sport. 29 May 2012. Archived from the original on 7 May 2014. Retrieved 13 June 2014.
  60. ↑ "Euro 2012: Tomas Rosicky returns to Prague for treatment - BBC Sport". Archived from the original on 14 March 2021. Retrieved 30 August 2020.
  61. ↑ "Tomas Rosicky". Soccerbase. Archived from the original on 17 May 2012. Retrieved 26 May 2014.
  62. ↑ "Arsenal miss top spot with defeat at Olympiacos". UEFA. 4 December 2012. Archived from the original on 14 May 2013. Retrieved 9 May 2013.
  63. ↑ Ornstein, David (6 April 2013). "West Brom 1–2 Arsenal". BBC. BBC Sport. Archived from the original on 13 April 2013. Retrieved 13 April 2013.
  64. ↑ Taylor, Daniel (4 January 2014). "Tomas Rosicky seals Arsenal's cruise past Tottenham Hotspur in FA Cup". The Guardian. Archived from the original on 27 September 2014. Retrieved 13 June 2014.
  65. ↑ "Arsenal v Fulham: Tomas Rosicky could feature despite broken nose as Arsene Wenger welcomes back fit-again Aaron Ramsey". The Independent. 17 January 2014. Archived from the original on 20 May 2014. Retrieved 20 May 2014.
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ Hytner, David (23 February 2014). "Tomas Rosicky scores in Arsenal win over Sunderland and agrees new deal". The Guardian. Archived from the original on 5 March 2014. Retrieved 13 June 2014.
  67. ↑ "Per Mertesacker and Tomas Rosicky sign Arsenal contracts - but future of Bacary Sagna thrown into doubt". The Independent. 4 March 2014. Archived from the original on 14 March 2014. Retrieved 20 May 2014.
  68. ↑ "BBC Sport - Tottenham Hotspur 0-1 Arsenal". BBC Sport. 16 March 2014. Archived from the original on 16 March 2014. Retrieved 16 March 2014.
  69. ↑ "Arsenal 3-2 Hull". BBC Sport. Archived from the original on 17 May 2014. Retrieved 18 May 2014.
  70. ↑ "Rosicky - It was exhausting to watch". arsenal.com. 17 May 2014. Archived from the original on 20 May 2014. Retrieved 13 June 2014.
  71. ↑ Wallace, Sam (10 August 2014). "Arsenal vs Manchester City Community Shield 2014 match report: Stroll for Arsenal leaves Joe Hart and Roy Hodgson worried". The Independent. Archived from the original on 27 December 2014. Retrieved 27 December 2014.
  72. ↑ Lewis, Aimee (26 December 2014). "Arsenal 2-1 QPR". BBC Sport. Archived from the original on 27 December 2014. Retrieved 26 December 2014.
  73. ↑ "Outstanding Rosicky seals Arsenal win over Brighton". Eurosport (به انگلیسی). 2015-01-25. Retrieved 2022-04-09.
  74. ↑ Taylor, Daniel (30 May 2015). "FA Cup final: Alexis Sánchez inspires Arsenal to win over Aston Villa". The Observer. Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 12 June 2015.
  75. ↑ UEFA.com. "Czech Republic-Iceland | Match info | European Qualifiers 2016". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-04-09.
  76. ↑ «Arsenal's Tomas Rosicky out for up to eight weeks after knee surgery | Arsenal | The Guardian». amp.theguardian.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۴-۰۹.
  77. ↑ Karen, Mattias (2 February 2016). "Arsenal's Tomas Rosicky left 'devastated' by latest injury - Wenger". ESPN. Archived from the original on 3 February 2016. Retrieved 2 February 2016.
  78. ↑ "Mikel Arteta & Tomas Rosicky to leave Arsenal this summer". BBC. 15 May 2016. Archived from the original on 18 May 2016. Retrieved 15 May 2016.
  79. ↑ "Arsenal 4-0 Aston Villa". BBC. 15 May 2016. Archived from the original on 16 May 2016. Retrieved 15 May 2016.
  80. ↑ "Rosicky joins Sparta after Arsenal exit". BBC. 30 August 2016. Retrieved 30 August 2016.
  81. ↑ "Disappointing draw". Sparta Prague. 10 September 2016. Archived from the original on 24 September 2016. Retrieved 10 September 2016.
  82. ↑ "Tomas Rosicky out for the season after only 19 minutes of action for Sparta Prague". FourFourTwo. 28 March 2017. Retrieved 28 March 2017.
  83. ↑ "Rosa's night". sparta.cz. 10 September 2017. Archived from the original on 14 September 2017. Retrieved 14 September 2017.
  84. ↑ "Rosicky retires from professional football". Arsenal F.C. 20 December 2017. Retrieved 20 December 2017.
  85. ↑ "Tomas Rosicky: Ex-Arsenal and Czech Republic midfielder retires". BBC Sport. 20 December 2017. Retrieved 20 December 2017.
  86. ↑ "Tomáš Rosický profile". AC Sparta Prague. Archived from the original on 22 December 2017. Retrieved 21 December 2017.
  87. ↑ ۸۷٫۰ ۸۷٫۱ ۸۷٫۲ "Tomas Rosicky - Goals in International Matches". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 10 April 2014. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 13 June 2014.
  88. ↑ "Euro 2000 provisional squads". The Guardian. 22 May 2000. Archived from the original on 3 March 2021. Retrieved 13 June 2014.
  89. ↑ "Smicer brace gives Czechs win". BBC Sport. 21 June 2000. Archived from the original on 14 December 2013. Retrieved 13 June 2014.
  90. ↑ ۹۰٫۰ ۹۰٫۱ "Rosicky to lead weakened Czechs against Belgium". CNN Sports Illustrated. 13 November 2001. Archived from the original on 25 May 2014. Retrieved 24 May 2014.
  91. ↑ "Match Report Czech Republic – Belgium". FIFA. 14 November 2001. Archived from the original on 30 June 2013.
  92. ↑ «FIFA.com». web.archive.org. ۲۰۰۷-۱۱-۲۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۴-۰۹.
  93. ↑ "Oranje floored as Šmicer completes comeback". UEFA. 20 June 2004. Archived from the original on 23 December 2017. Retrieved 21 December 2017.
  94. ↑ "Baroš leads Czechs through to last four". UEFA. 28 June 2004. Archived from the original on 14 July 2017. Retrieved 21 December 2017.
  95. ↑ "Dellas delight stuns Czech Republic". UEFA. 2 July 2004. Archived from the original on 9 September 2017. Retrieved 21 December 2017.
  96. ↑ "Czech Republic 1–0 Norway". BBC Sport. 16 November 2005. Archived from the original on 22 December 2017. Retrieved 27 September 2013.
  97. ↑ ۹۷٫۰ ۹۷٫۱ "USA 0-3 Czech Republic". BBC Sport. 12 June 2006. Archived from the original on 4 July 2019. Retrieved 20 May 2014.
  98. ↑ "Czech Republic 0-2 Ghana". BBC Sport. 17 June 2006. Archived from the original on 21 May 2014. Retrieved 20 May 2014.
  99. ↑ "Czech Republic 0-2 Italy". BBC Sport. 22 June 2006. Archived from the original on 16 August 2017. Retrieved 20 May 2014.
  100. ↑ "Czechs name Rosicky as new captain". CNN. 30 August 2006. Archived from the original on 17 May 2014. Retrieved 17 May 2014.
  101. ↑ Johnson, Dale (29 March 2007). "Vice captain Rosicky earns £25,000 fine". ESPN. Archived from the original on 27 December 2014. Retrieved 27 December 2014.
  102. ↑ ۱۰۲٫۰ ۱۰۲٫۱ "Arsenal's Tomas Rosicky plays first match in 20 months". The Telegraph. 9 September 2009. Archived from the original on 27 December 2014. Retrieved 11 June 2014.
  103. ↑ "Baroš hits four as Czechs stay alive". UEFA. 9 September 2009. Archived from the original on 12 April 2015. Retrieved 23 June 2014.
  104. ↑ Lowe, Sid (12 June 2012). "Euro 2012: Czechs suffer Tomas Rosicky setback after win over Greece". The Guardian. Archived from the original on 30 January 2016. Retrieved 9 May 2013.
  105. ↑ Rostance, Tom (21 June 2012). "Czech Rep. 0–1 Portugal". BBC Sport. Archived from the original on 18 May 2014. Retrieved 9 May 2013.
  106. ↑ Zlámal, Ondřej (11 June 2015). "100. Länderspiel für Rosický" [100th international for Rosický] (به آلمانی). UEFA. Archived from the original on 15 June 2015. Retrieved 12 June 2015.
  107. ↑ Stefansson, Stefan (12 June 2015). "Iceland down Czech Republic to top Group A". UEFA. Archived from the original on 3 November 2015. Retrieved 12 June 2015.
  108. ↑ "Piqué pounces for late Spain win". UEFA. 13 June 2016. Archived from the original on 18 June 2016. Retrieved 21 December 2017.
  109. ↑ "Necid shows nerve to rescue Czech Republic". UEFA. 17 June 2016. Archived from the original on 18 June 2016. Retrieved 21 December 2017.
  110. ↑ Davie, Chris (14 June 2016). "Rosický sets incredible record for Czech Republic at Euro 2016". Goal. Archived from the original on 14 June 2016. Retrieved 14 June 2016.
  111. ↑ "Most Czech Republic appearances". 11v11.com.
  112. ↑ "Top Czech Republic Goal Scorers". 11v11.com.
  113. ↑ "Sportovní ředitel nastoupil do funkce". AC Sparta Praha (به چکی). Archived from the original on 17 December 2018. Retrieved 17 December 2018.
  114. ↑ "Sportovní ředitel: Tomáš Rosický". AC Sparta Praha (به چکی). Archived from the original on 17 December 2018. Retrieved 17 December 2018.
  115. ↑ "Tomas Rosicky". BBC Sport. Archived from the original on 8 February 2016. Retrieved 13 June 2014.
  116. ↑ "Footballonlineworld.com". footballonlineworld.com. Archived from the original on 1 February 2016. Retrieved 16 March 2018.
  117. ↑ «"Two brilliant goals and Arsene Wenger is a genius for signing him before the World Cup," – A full account on the Arsenal rise of Tomas Rosicky - Gunners Town» (به انگلیسی). ۲۰۱۴-۰۴-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۴-۰۹.
  118. ↑ Hytner, David (15 August 2007). "Little Mozart goes home intending to upset his first love". The Guardian. London. Archived from the original on 29 September 2013. Retrieved 23 May 2009.
  119. ↑ "Tomáš Rosický je otcem, Radka Kocurová porodila syna" [Tomáš Rosický is a father, Radka Kocurová gave birth to a son]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 28 June 2013. Archived from the original on 3 July 2014. Retrieved 15 June 2014.
  120. ↑ "Tomáš Rosický a Radka Kocurová se po 11 letech vzali" [Tomáš Rosický and Radka Kocurová got married after 11 years]. idnes.cz (به چکی). Czech Republic: Mladá fronta DNES. 11 June 2014. Archived from the original on 17 June 2014. Retrieved 15 June 2014.
  121. ↑ "Rosický jako rocker: Je to bratr Tří sester". Archived from the original on 29 June 2012. Retrieved 30 August 2020.
  122. ↑ "Tomáš Rosický» Club matches". World Football. Retrieved 26 May 2016.
  123. ↑ ۱۲۳٫۰ ۱۲۳٫۱ توماش روسیتسکی در National-Football-Teams.com
  124. ↑ ۱۲۴٫۰ ۱۲۴٫۱ "Tomas Rosicky - Century of International Appearances". RSSSF. Retrieved 2 July 2020.
  125. ↑ ۱۲۵٫۰ ۱۲۵٫۱ ۱۲۵٫۲ "Tomas Rosicky". Eurosport.com.
  126. ↑ «Chelsea 2–1 Arsenal». BBC Sport. ۲۵ فوریه ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۶ مه ۲۰۲۲.
  127. ↑ «Birmingham 2–1 Arsenal». BBC Sport. ۲۷ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۶ مه ۲۰۲۲.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ توماش روسیتسکی موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=توماش_روسیتسکی&oldid=40483259»