پرش به محتوا

تلفن‌خانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک اپراتور تلفن که به طور دستی در حال برقرار کردن تماس‌ها است او این کار را به کمک کابل‌های انتصابی بر روی یک صفحه کلید تلفنی انجام می‌دهد.

در رشته مخابرات یک تبادل تلفنی یا یک انتقال تلفنی سیستمی از اجزاء الکترونیکی است که تماس‌های تلفنی را برقرار می سازد. اداره مرکزی ساختمان فیزیکی است که برای پوشش دادن ابزار داخلی سیستم استفاده می‌شود. این ابزار شامل کلیدهای تلفن است که باعث می‌شوند که تماس‌های تلفنی کار کنند به این معنا که باعث برقراری اتصال می‌شوند و اطلاعات گفتاری را منتقل می‌کنند. واژه تبادل را می‌توان همچنین برای اشاره به ناحیه‌ای تحت خدمات یک کلید مشخص به کار برد (که عموماً در صنعت مخابرات آمریکا با نام مرکز سیم کشی شناخته می‌شود) اگر بخواهیم دقیق تر شویم در بعضی نواحی این تبادل به سه رقم اول عدد آن منطقه مربوط می‌شود از لحاظ اعداد و ارقام سایر عناوین مربوط به سیستم‌های زنگی کهنه شامل Office code, NXX می‌شوند در ایالات متحده کلمه تبادل می‌تواند همچنین معنای قانونی دسترسی محلی و منطقه انتقال را داشته باشد.

منابع

[ویرایش]