پرش به محتوا

ترزا می

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ترزا می

رخساره رسمی، ۲۰۱۶
پنجاه و چهارمین نخست‌وزیر بریتانیا
دوره مسئولیت
۱۳ ژوئیه ۲۰۱۶ – ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۹
پادشاهالیزابت دوم
پس ازدیوید کامرون
پیش ازبوریس جانسون
رهبر حزب محافظه‌کار
دوره مسئولیت
۱۱ ژوئیه ۲۰۱۶ – ۲۵ مه ۲۰۱۹
پس ازدیوید کامرون
پیش ازبوریس جانسون
وزیر کشور
دوره مسئولیت
۱۲ مه ۲۰۱۰ – ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۶
نخست‌وزیردیوید کامرون
پس ازآلن جانسون
پیش ازامبر راد
وزارت زنان و برابری‌ها
دوره مسئولیت
۱۲ مه ۲۰۱۰ – ۴ سپتامبر ۲۰۱۲
نخست‌وزیردیوید کامرون
پس ازهریت هارمن
پیش ازماریا میلر
وزیر در سایه کار و بازنشستگی‌ها
دوره مسئولیت
۱۹ ژانویه ۲۰۰۹ – ۱۱ مه ۲۰۱۰
رهبردیوید کامرون
پس ازکریس گریلینگ
پیش ازایوت کوپر
وزیر در سایه زنان و برابری‌ها
دوره مسئولیت
۲ ژوئیه ۲۰۰۷ – ۱۱ مه ۲۰۱۰
رهبردیوید کامرون
پس ازالنور لینگ
پیش ازایوت کوپر
دوره مسئولیت
۱۵ ژوئن ۱۹۹۹ – ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۱
وزیر در سایهٔ زنان
رهبرویلیام هیگ
پس ازجیلیان شپرد
پیش ازکارولین اسپلمن
رهبر در سایه مجلس عوام
دوره مسئولیت
۶ دسامبر ۲۰۰۵ – ۱۹ ژانویه ۲۰۰۹
رهبردیوید کامرون
پس ازکریس گریلینگ
پیش ازآلن دانکن
وزیر مشاور در سایه فرهنگ، رسانه و ورزش
دوره مسئولیت
۶ مه ۲۰۰۵ – ۸ دسامبر ۲۰۰۵
رهبرمایکل هوآرد
پس ازجان ویتینگدیل
پیش ازهوگو سوایر
وزیر مشاور در سایه خانواده
دوره مسئولیت
۱۵ ژوئن ۲۰۰۴ – ۸ دسامبر ۲۰۰۵
رهبرمایکل هوآرد
پس ازایجاد منصب
پیش ازمنصب برچیده شد
وزیر در سایه مشاور محیط زیست و حمل و نقل
دوره مسئولیت
۶ نوامبر ۲۰۰۳ – ۱۴ ژوئن ۲۰۰۴
رهبرمایکل هوآرد
پس ازدیوید لیدینگتون (Environment, Food and Rural Affairs)
تیم کالینز (Transport)
پیش ازتیم یئو
رئیس هیئت مدیره حزب محافظه کار
دوره مسئولیت
۲۳ ژوئیه ۲۰۰۲ – ۶ نوامبر ۲۰۰۳
رهبرلین دانکن اسمیت
پس ازدیوید دیویس (نماینده مجلس)
پیش ازلیام فاکس
موریس ساعتچی
وزیر مشاور در سایه حمل و نقل
دوره مسئولیت
۶ ژوئن ۲۰۰۲ – ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۲
رهبرلین دانکن اسمیت
پس ازخودش (حمل و نقل، دولت محلی و منطقه)
پیش ازتام کالینز
وزیر مشاور در سایه حمل و نقل، وزیر دولت در سایه محلی و مناطق
دوره مسئولیت
۱۸ سپتامبر ۲۰۰۱ – ۶ ژوئن ۲۰۰۲
رهبرلین دانکن اسمیت
پس ازآرشی نورمن (محیط ریست، حمل و نقل و مناطق)
پیش ازخودش (Transport)
اریک پیکلز (دولت محلی و مناطق)
وزیر امور آموزش و کار
دوره مسئولیت
۱۵ ژوئن ۱۹۹۹ – ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۱
رهبرویلیام هیگ
پس ازدیوید ویلتس
پیش ازدیمین گرین (آموزش و مهارت‌ها)
دیوید ویلتس (وزیر مشاور در سایه کار و بازنشستگی‌ها)
نماینده مجلس
از میدنهد
آغاز به کار
۱ مه ۱۹۹۷
پس ازایجاد حوزه انتخابیه
اکثریت۲۹٬۰۵۹ (۵۴٫۰٪)
اطلاعات شخصی
زاده
ترزا مری مِیْ

۱ اکتبر ۱۹۵۶ ‏(۶۸ سال)
ایست‌بورن شهرستان ساسکس، انگلستان
حزب سیاسیحزب محافظه‌کار
همسر(ان)فیلیپ می
محل تحصیلکالج سنت هیو، آکسفورد
بی‌ای
امضاپرونده:File:Signature of Theresa May.svg
وبگاه

ترزا مری مِیْ (به انگلیسی: Theresa Mary May؛ زاده ۱ اکتبر ۱۹۵۶) یک سیاستمدار اهل بریتانیا است که از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ در سمت‌های نخست‌وزیر بریتانیا و رهبر حزب محافظه‌کار بریتانیا خدمت کرده‌است. او از سال ۱۹۹۷ نماینده مجلس عوام از میدنهد بوده‌است.

او در کابینه در سایه ویلیام هیگ، یین دانکن اسمیت، مایکل هوآرد و دیوید کامرون در مناصب مختلفی از جمله وزیر سایه کار و بازنشستگی، و رهبر در سایه مجلس عوام فعالیت کرد.

در ۲۴ مه ۲۰۱۹ ترزا می تأیید کرد که در هفتم ژوئن از سمت رهبری حزب محافظه کار استعفا خواهد داد.[۳] می در مقابل دفتر نخست‌وزیری بیانیه‌ای را خواند و گفت: «اکنون برای من روشن شده که منافع بریتانیا با یک نخست‌وزیر جدید بهتر تأمین می‌شود.»[۴]

پیش از سیاست

[ویرایش]

وی در ایست‌بورن شهرستان ساسکس در انگلستان متولد شد. در دانشگاه آکسفورد جغرافیا خوانده و پیش از عضویت در پارلمان بریتانیا، در سیتی لندن (مرکز مالی و بانکی لندن) کار می‌کرد.[۵]

عضویت در پارلمان

[ویرایش]

ترزا می اولین بار در انتخابات سراسری بریتانیا در ۱۹۹۷ به عضویت در پارلمان بریتانیا انتخاب شد.

او در سال ۲۰۰۲ به عنوان رئیس حزب محافظه کار منصوب شد و به‌عنوان عضو محترم‌ترین شورای خصوصی بریتانیا سوگند یاد کرد.

وزارت

[ویرایش]

او از سال ۱۹۹۹ در کابینه سایه مایکل هاوارد و تا پیش از قدرت‌گیری حزب محافظه‌کار، به عنوان وزیر امور آموزش و کار بوده‌است. در دوره نخست‌وزیری تونی بلر از حزب رقیب کارگر، برای بیش از ده سال او در پست‌های مختلف در کابینه سایه ماند، که بخش عمده‌ای از آن به‌عنوان وزیر امور زنان و برابری بود.[۵]

با رسیدن دیوید کامرون به نخست‌وزیری بریتانیا در سال ۲۰۱۰، می به‌عنوان وزیر کشور بریتانیا و وزیر زنان و برابری‌ها برگزیده شد. در سال ۲۰۱۲ سمت وزیر زنان و برابری‌ها را به ماریا میلر واگذار کرد و تا ماه ژوئیه ۲۰۱۶ وزیر کشور بریتانیا باقی ماند.[۶] همین حفظ پست، او را در موقعیتی ویژه قرار داد، چرا که در پنجاه سال گذشته هیج کس ۶ سال پیاپی در این پست کلیدی نبوده‌است.[۵]

نخست‌وزیری

[ویرایش]

ترزا می پس از استعفای دیوید کامرون در پی رأی مردم این کشور مبنی بر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا جانشین وی شد. او دومین نخست‌وزیر زن بریتانیا پس از مارگارت تاچر است. البته برخلاف تاچر، او بدون پیروزی در انتخابات زمام امور را به دست گرفت.[۵]

فعالیت‌های مدنی

[ویرایش]

ترزا می از پیگیران قانون ازدواج همجنس‌گرایان در بریتانیا است.[۵]

او طرفدار فمینیسم و یکی از پایه‌گذاران گروه «زنان برای برنده شدن» است. این گروه تلاش می‌کند که زنان بیشتری را به نمایندگی مجلس از حزب محافظه کار ترغیب کند.[۵]

ویژگی‌های فردی

[ویرایش]

او را فردی «بدجور سرسخت»، «محکم» و «غیرقابل انعطاف» می‌دانند. او این توصیف دربارهٔ خودش را مایه افتخار می‌داند. همچنین او را فردی «مطمئن» توصیف می‌کنند، یعنی اگر کاری را که به او بدهند به سرانجام می‌رساند.[۵]

او دربارهٔ خود می‌گوید:[۵]

"من سیاستمدار اهل خودنمایی نیستم، دائم از یک استودیو خبری به استودیوی دیگر نمی‌روم، سرناهار با همکارانم غیبت بقیه را نمی‌کنم و در مشروب فروشی‌های اطراف پارلمان با بقیه مشروب نمی‌خورم، اما کارم را بلدم".

یکی از ویژگی‌های می، توانایی‌اش در مذاکره و توجه به جزئیات در چانه‌زنی است.[۵]

از انتقادهای وارد به او در سال‌های گذشته این است که با وزارت کشور مانند ملک شخصی برخورد می‌کند و به افکار عمومی توجه چندان نمی‌دهد و با معاونانش، پیمان دوستی می‌بندد. این مسائل برای وزارتخانه‌ای که دائماً با مردم ارتباط مستقیم دارد، مسئله ایجاد می‌کرد.[۵]

زندگی شخصی

[ویرایش]

او که فرزند یک کشیش انگلیکان است، در سال ۱۹۸۰ ازدواج کرد و فرزندی ندارد. او دربارهٔ زندگی خصوصی خود صحبت نمی‌کند.[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. Gimson, Andrew (20 October 2012). "Theresa May: minister with a mind of her own". The Observer. London. May said: 'I am a practising member of the Church of England, a vicar's daughter.'
  2. Howse, Christopher (29 November 2014). "Theresa May's Desert Island hymn". The Daily Telegraph. London. The Home Secretary declared that she was a 'regular communicant' in the Church of England
  3. "Latest as May makes statement outside No 10". BBC News. Retrieved 24 May 2019.
  4. "Theresa May resigns over Brexit: What happened?". BBC News. BBC. 24 May 2019. Retrieved 24 May 2019.
  5. ۵٫۰۰ ۵٫۰۱ ۵٫۰۲ ۵٫۰۳ ۵٫۰۴ ۵٫۰۵ ۵٫۰۶ ۵٫۰۷ ۵٫۰۸ ۵٫۰۹ ۵٫۱۰ «ترزا می؛ رهبری که دوست ندارد دربارهٔ خودش حرف بزند». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۶ خرداد ۱۳۹۶.
  6. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Theresa May». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۱۱.