امالریک اورشلیم
امالریک یکم | |
---|---|
پادشاهان اورشلیم | |
سلطنت | ۱۱۶۳–۱۱۷۴ |
تاجگذاری | ۱۱۶۳ |
پیشین | بالدوین سوم اورشلیم |
جانشین | بالدوین چهارم |
زاده | ۱۱۳۶ اورشلیم |
درگذشته | ۱۱ ژوئیهٔ ۱۱۷۴ (۳۸ سال) اورشلیم |
همسر(ان) | آگنس کورتنی ماریا کومنه |
فرزند(ان) | بالدوین چهارم سیبیل، ملکه اورشلیم ایزابلا |
خاندان | خاندان آنژو |
پدر | فولک اورشلیم |
مادر | ملیساند اورشلیم |
آمادریک یکم (لاتین: Amalricus؛ 1136 – ۱۱ ژوئیهٔ ۱۱۷۴)، پادشاه اورشلیم از سال ۱۱۶۳ تا ۱۱۷۴ و کنت یافا و عسقلان قبل رسیدن به پادشاهی بود.
شاه آمادریک، که در منابع مختلف با نام عموری یا عموری اول نیز شناخته میشود، یکی از پادشاهان برجسته پادشاهی اورشلیم در دورههای نخستین جنگهای صلیبی بود. او از خاندان ابلین بود و نقش مهمی در تقویت و گسترش قدرت پادشاهی اورشلیم ایفا کرد. در این مقاله، به بررسی زندگی، حکومت، سیاستها و تأثیرات شاه آمادریک بر تاریخ اورشلیم پرداخته میشود.
---
پیشینه و زندگی اولیه
آمادریک در سال ۱۱۳۶ میلادی به دنیا آمد و از خانوادهای اشرافی برخاسته بود. او فرزند فولک آنژو، شاه اورشلیم، و ملکه ملیساند، بود که به دلیل روابط قوی خود با اشراف فرانسه و اروپا، نقش مهمی در تحکیم حکومت صلیبی ایفا کرده بودند. در این دوران، اورشلیم مرکز اصلی قدرت صلیبیها در شرق بود و بسیاری از شوالیهها و نخبگان اروپایی برای خدمت در این سرزمین مهاجرت میکردند.
---
به قدرت رسیدن آمادریک
آمادریک پس از درگذشت برادرش بالدوین سوم در سال ۱۱۶۳ میلادی به سلطنت رسید. حکومت او در شرایطی آغاز شد که پادشاهی اورشلیم با چالشهای متعددی از جمله تهدیدات داخلی و خارجی مواجه بود. آمادریک با هوش و درایت خود توانست پایههای حکومت خود را تقویت کند و ارتش قدرتمندی را سازماندهی نماید.
---
سیاست خارجی و روابط با مسلمانان
یکی از مهمترین ویژگیهای حکومت آمادریک، روابط پیچیده او با مسلمانان بود. در دوران او، دشمن اصلی صلیبیها، سلسله ایوبیان و فرماندهان قدرتمندی چون نورالدین زنگی بودند. آمادریک تلاش کرد با استفاده از دیپلماسی و اتحادهای استراتژیک، قدرت مسلمانان را تضعیف کند. او همچنین با امپراتوری بیزانس روابط نزدیکی برقرار کرد و تلاش نمود از این قدرت برای مقابله با دشمنان خود بهره ببرد.
---
جنگها و فتوحات
آمادریک در طول سلطنت خود چندین جنگ مهم را هدایت کرد. یکی از این جنگها، لشکرکشی او به مصر بود. او تلاش کرد با فتح مصر، قدرت اقتصادی و نظامی اورشلیم را تقویت کند. با این حال، لشکرکشیهای او به دلایل مختلف، از جمله اختلافات داخلی و قدرت گرفتن ایوبیان، به نتیجه مطلوب نرسید.
---
اصلاحات داخلی
آمادریک علاوه بر تلاشهای نظامی، در زمینه اصلاحات داخلی نیز موفق بود. او قوانین جدیدی وضع کرد که به تقویت عدالت و نظم در پادشاهی اورشلیم کمک کرد. همچنین، او توجه ویژهای به امور اقتصادی داشت و تلاش کرد منابع مالی پادشاهی را از طریق تجارت و مالیات تقویت کند.
---
مرگ و میراث
آمادریک در سال ۱۱۷۴ میلادی درگذشت و تاج و تخت اورشلیم را به فرزندش، بالدوین چهارم، واگذار کرد. مرگ او نقطه عطفی در تاریخ اورشلیم بود، زیرا پادشاهی پس از او با چالشهای جدیتری مواجه شد. با این حال، میراث او، از جمله اصلاحات داخلی و تلاش برای تقویت ارتش و دیپلماسی، همچنان در تاریخ اورشلیم باقی ماند.
---
نتیجهگیری
شاه آمادریک یکی از پادشاهان برجسته اورشلیم در دوران جنگهای صلیبی بود که با درایت و هوشمندی خود توانست نقش مهمی در تحکیم قدرت صلیبیها ایفا کند. اگرچه او در برخی از اهداف خود، از جمله فتح مصر، موفق نشد، اما تلاشهای او زمینهساز قدرتگیری اورشلیم در برابر تهدیدات داخلی و خارجی شد. میراث آمادریک همچنان به عنوان بخشی از تاریخ پیچیده و پرچالش جنگهای صلیبی باقی مانده است.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Amalric of Jerusalem». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]