ایوت کوپر
ایوت کوپر | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| وزیر کشور در سایه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| آغاز به کار ۲۹ نوامبر ۲۰۲۱ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| رهبر | کی‌یر استارمر | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پس از | Nick Thomas-Symonds | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| دوره مسئولیت ۲۰ ژانویه ۲۰۱۱ – ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۵ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| رهبر |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پس از | اد بالز | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پیش از | اندی برنهم | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Chair of the Home Affairs Select Committee | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| دوره مسئولیت ۱۹ اکتبر ۲۰۱۶ – ۱ دسامبر ۲۰۲۱ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پس از | Tim Loughton (acting) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پیش از | Tim Loughton (acting) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Secretary of State for Work and Pensions | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| دوره مسئولیت ۵ ژوئن ۲۰۰۹ – ۱۱ مه ۲۰۱۰ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نخست‌وزیر | گوردون براون | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پس از | James Purnell | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پیش از | یین دانکن اسمیت | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Chief Secretary to the Treasury | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| دوره مسئولیت ۲۴ ژانویه ۲۰۰۸ – ۵ ژوئن ۲۰۰۹ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نخست‌وزیر | گوردون براون | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پس از | اندی برنهم | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پیش از | Liam Byrne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Minister of State for Housing and Planning | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| دوره مسئولیت ۱۰ مه ۲۰۰۵ – ۲۴ ژانویه ۲۰۰۸ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نخست‌وزیر | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پس از | Keith Hill | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پیش از | Caroline Flint | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Member of Parliament for Normanton, Pontefract and Castleford Pontefract and Castleford (۱۹۹۷–۲۰۱۰) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| آغاز به کار ۱ مه ۱۹۹۷ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پس از | Geoffrey Lofthouse | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| اکثریت | ۱٬۲۷۶ (۲٫۶٪) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| اطلاعات شخصی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زاده | ۲۰ مارس ۱۹۶۹ (۵۵ سال) اینورنس | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ملیت | بریتانیا | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| حزب سیاسی | حزب کارگر | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| همسر(ان) | اد بالز (ا. ۱۹۹۸) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| فرزندان | ۳ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| والدین | Tony Cooper (father) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| تحصیلات | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| وبگاه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
ایوت کوپر (انگلیسی: Yvette Cooper؛ زادهٔ ۲۰ مارس ۱۹۶۹) سیاستمدار بریتانیایی است که از سال ۲۰۲۱ و قبلاً از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ به عنوان وزیر کشور سایه حضور داشته‌است. او در کابینه گوردون براون به عنوان وزیر خزانه داری از ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ و وزیر امور خارجه در امور کار و بازنشستگی از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ خدمت کرد. او که یکی از اعضای حزب کارگر است، از سال ۱۹۹۷ عضو پارلمان (MP) برای نورمنتون، پونتفرکت و کسلفورد، و قبلاً نیز نماینده پونتفرکت و کسلفورد بوده‌است.
کوپر یکی از ۱۰۱ نماینده زن حزب کارگر بود که در انتخابات عمومی سال ۱۹۹۷ انتخاب شد. از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ معاون پارلمانی وزیر امور خارجه در سه بخش زیر نظر نخست‌وزیر تونی بلر بود. او در سال ۲۰۰۵ به سمت وزیر دولت در امور مسکن و برنامه‌ریزی ارتقا یافت و زمانی که گوردون براون در سال ۲۰۰۷ نخست‌وزیر شد، در این سمت باقی ماند. او در سال ۲۰۰۸ به عنوان وزیر خزانه داری در کابینه براون منصوب شد و در سال ۲۰۰۹ به سمت وزیر امور خارجه کار و بازنشستگی ارتقا یافت. پس از شکست حزب کارگر در انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۱۰)، کوپر از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ در کابینه سایه اد میلیبند به عنوان وزیر امور خارجه در سایه خدمت کرد. در سال ۲۰۱۱، همسرش اد بالز به سمت وزیر خزانه داری در سایه ارتقاء یافت.
در ۱۳ می ۲۰۱۵، کوپر اعلام کرد که پس از استعفای میلیبند، برای رهبری حزب کارگر در انتخابات رهبری شرکت خواهد کرد.[۱] کوپر در دور اول با شکست مقابل جرمی کوربین با ۱۷ درصد آرا سوم شد.[۲] کوپر متعاقباً در سپتامبر ۲۰۱۵ از سمت وزیر کشور سایه استعفا داد و از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ رئیس کمیته منتخب امور داخلی بود[۳] کوپر به عنوان پشتیبان، بارها به دنبال تمدید ماده ۵۰ برای به تأخیر انداختن برگزیت بود. او مجدداً در تغییر سازمان کی‌یر استارمر در نوامبر ۲۰۲۱ وزیر کشور سایه شد.
زندگی و تحصیلات
[ویرایش]کوپر در ۲۰ مارس ۱۹۶۹ در اینورنس، اسکاتلند به دنیا آمد. پدر او تونی کوپر، دبیرکل سابق اتحادیه کارگری پرسپکت، مدیر غیراجرایی سابق سازمان انحلال هسته ای و رئیس سابق انجمن صنعت هسته ای بریتانیا است.[۴] او همچنین مشاور دولت در هیئت مشاوران انرژی بود[۵] و مادرش جون معلم ریاضی بود.[۶]
او در مدرسه اگگار، یک مدرسه جامع در هالیبورن، و کالج آلتون، هر دو در آلتون، همپشر تحصیل کرد. او فلسفه، سیاست و اقتصاد را در کالج بالیول، آکسفورد خواند و با درجه ممتاز فارغ‌التحصیل شد.[۷] او در سال ۱۹۹۱ برای تحصیل در دانشگاه هاروارد بورسیه کندی دریافت کرد و تحصیلات تکمیلی خود را با مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد در دانشکده اقتصاد لندن به پایان رساند.[۸]
حرفه
[ویرایش]کوپر کار خود را به عنوان محقق سیاست اقتصادی برای صدراعظم سایه جان اسمیت در سال ۱۹۹۰ آغاز کرد و سپس در آرکانزاس برای بیل کلینتون، نامزد حزب دموکرات برای ریاست جمهوری ایالات متحده، در سال ۱۹۹۲ کار کرد. بعداً در همان سال، او مشاور سیاستی هریت هارمن، وزیر ارشد سایه خزانه‌داری آمریکا شد.[۹]
کوپر در سن ۲۴ سالگی به سندرم خستگی مزمن مبتلا شد که بهبودی او یک سال طول کشید.[۱۰] در سال ۱۹۹۴ او به عنوان همکار پژوهشی در مرکز عملکرد اقتصادی نقل مکان کرد. در سال ۱۹۹۵، او خبرنگار اقتصادی ارشد ایندیپندنت شد و تا انتخابش به مجلس عوام در سال ۱۹۹۷ در این سمت مشغول به فعالیت بود.[۱۱]
سیاست
[ویرایش]کوپر برای رقابت در کرسی حزب کارگر پونتفرکت و کسلفورد در انتخابات عمومی سال ۱۹۹۷ انتخاب شد، پس از اینکه جفری لافت هاوس معاون رئیس مجلس بازنشستگی خود را اعلام کرد. او کرسی حزب کارگر را با اکثریت ۲۵۷۲۵ رای حفظ کرد و اولین سخنرانی خود را در ۲ ژوئیه ۱۹۹۷ در مجلس عوام ایراد کرد و در مورد مبارزه حوزه انتخابیه خود با بیکاری صحبت کرد.[۱۲] او به مدت دو سال در کمیته منتخب آموزش و استخدام خدمت کرد.
زندگی شخصی
[ویرایش]کوپر در ۱۰ ژانویه ۱۹۹۸[۱۳] در ایست‌بورن با اد بالز ازدواج کرد. شوهر او وزیر اقتصاد خزانه داری در دولت تونی بلر و وزیر امور خارجه در امور کودکان، مدارس و خانواده‌ها در دوران گوردون براون بود، سپس در وزیر خزانه داری سایه و نامزد انتخابات رهبری حزب کارگر در سال ۲۰۱۰ بود. این زوج دو دختر و یک پسر دارند.[۱۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Yvette Cooper announces candidacy for Labour leadership". The Guardian. London. Press Association. 13 May 2015. Archived from the original on 5 June 2015. Retrieved 4 June 2015.
- ↑ Kuenssberg, Laura (12 September 2015). "Jeremy Corbyn wins Labour leadership contest". BBC News. Archived from the original on 12 September 2015. Retrieved 12 September 2015.
- ↑ "Yvette Cooper elected Chair of Home Affairs Committee". UK Parliament. October 2016. Archived from the original on 22 October 2016. Retrieved 21 October 2016.
- ↑ "Yvette Cooper Official website". Yvette Cooper MP. 20 February 2009. Archived from the original on 28 September 2010. Retrieved 28 September 2010.
- ↑ "Tony Cooper is new Chairman of BNIF". Nuclear Industry Association. 28 June 2002. Archived from the original on 10 June 2009.
- ↑ Brooks, Libby (13 August 2015). "Yvette Cooper profile: 'You don't have to choose between head and heart'". The Guardian. Archived from the original on 13 August 2015. Retrieved 13 August 2015.
- ↑ Cooke, Rachel (1 March 2014). "Yvette Cooper interview: Labour's quiet contender". The Guardian. Archived from the original on 2 March 2014. Retrieved 1 June 2013.
- ↑ "Woman's Hour Power List – Rt Hon Yvette Cooper MP". BBC Radio 4. BBC. Archived from the original on 24 April 2019. Retrieved 9 July 2019.
- ↑ Cooke, Rachel (1 March 2014). "Yvette Cooper interview: Labour's quiet contender". The Guardian. Archived from the original on 2 March 2014. Retrieved 1 June 2013.
- ↑ Brooks, Libby (13 August 2015). "Yvette Cooper profile: 'You don't have to choose between head and heart'". The Guardian. Archived from the original on 13 August 2015. Retrieved 13 August 2015.
- ↑ Cooke, Rachel (1 March 2014). "Yvette Cooper interview: Labour's quiet contender". The Guardian. Archived from the original on 2 March 2014. Retrieved 1 June 2013.
- ↑ "House of Commons Debates 2 July 1997 col 387–91". Hansard. Archived from the original on 16 July 2012. Retrieved 28 July 2012.
- ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ "Health minister celebrates birth". The Daily Telegraph. London. 27 August 2001. Archived from the original on 23 February 2012. Retrieved 14 June 2010.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| سایر | |
- اعضای پارلمانی حزب کارگر (UK) برای حوزههای انتخاباتی انگلیسی
- اعضای زن کابینه بریتانیا
- اعضای شورای خصوصی بریتانیا
- افراد انگلیسی اسکاتلندیتبار
- افراد زنده
- افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن
- اقتصاددانان اهل بریتانیا
- اقتصاددانان زن اهل بریتانیا
- اهالی اینورنس
- دانشآموختگان دانشگاه هاروارد
- دانشآموختگان کالج بالیول، آکسفورد
- دانشآموختگان مدرسه اقتصاد لندن
- زادگان ۱۹۶۹ (میلادی)
- سیاستمداران زن بریتانیایی سده ۲۰ (میلادی)
- فمینیستهای اهل بریتانیا
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا -۲۰۱۹
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۰۵-۲۰۰۱
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۱۰-۲۰۰۵
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۱۵-۲۰۱۰
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۱۷-۲۰۱۵
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۲۰۰۱-۱۹۹۷
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۲۰۱۹-۲۰۱۷
- همسران سیاستمداران بریتانیا