Edukira joan

Nahaste errazemiko

Wikipedia, Entziklopedia askea

Nahaste errazemikoa edo errazematoa da bi enantiomeroen kantitate berdinarekin egindako nahastea, argi polarizatuaren planoa desbideratzen ez duena nahiz eta banakako estereoisomeroak optikoki aktiboak izan, hots, nahastea optikoki geldoa da[1].

Nahaste errazemikoak izendatzeko hainbat aurrizki usatzen dira: (±)-, dl-, rac- edo racem- eta RS/SR. Adibidez, (±)-2-klorobutanoa, rac-2-klorobutanoa eta (RS)-2-klorobutanoa edo (SR)-2-klorobutanoa

Oso zaila da nahaste errazemikoaren enantiomeroak banatzea, ezaugarri fisiko gehienak berdinak direnez, destilazio edo kromatografia bezalako ohizko teknikak baliogabekoak direlako. Hala ere, naturan batzutan enantiomero bakarra aurkitzen da: fruitu eta landare batzuetan aurkitzen den azido laktikoa nahaste errazemiko moduan dagoen bitartean, odolean edo giharretan dagoen azido laktikoa enantiomero bakarra da.

Bestaldetik, nahiz eta ezaugarri fisiko gehienak berdinak izan, sistema biologikoetan enantiomeroek oso eragin desberdinak izaten dituzte; adibidez, Dopa izeneko konposatuaren enantiomero destrogiroak (+) aktibitate fisiologikorik erakusten ez duen bitartean, bere enantiomero lebogiroa (-) oso aktiboa da Parkinson gaitzaren aurka.

(+)-Dopa
(-)-Dopa

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Kimika orokorra. Udako Euskal Unibertsitatea 1996, 569-573 or. ISBN 84-86967-71-6. PMC 431201681. (Noiz kontsultatua: 2021-03-06).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]