Edukira joan

Epiroko Despoterria

Wikipedia, Entziklopedia askea
Epiroko Despoterria
Ἤπειρος
1205 – 1479
Autokrazia
Latindar Inperioa, Nizeako Inperioa, Trebizondako Inperioa eta Epiroko Despoterria, 1210 aldean
Geografia
HiriburuaEpiro
Kultura
Hizkuntza(k)Greziera[1]
ErlijioaEliza Ortodoxoa
Historia
Aurrekoa
Bizantziar Inperioa
Ondorengoa
Otomandar Inperioa

Epiroko Despoterria, Epiroko Printzerria (grezieraz: Δεσποτάτο της Ηπείρου) edo Artako Despoterria ere deitua, Epiro eskualdean sortutako estatua izan zen, 1204an, Konstantinopla gurutzatuen esku erori eta Konstantinoplako Latindar Inperioa eratu ondoren. 1205 eta 1358 bitartean existitu zen.

1204an gurutzatuek Konstantinopla konkistatu zuten, eta Pemaneoko guduan garaipena lortu ondoren (1204ko abendua) Bitinian sartu ziren. Konstantino Laskaris enperadorea borrokan hil zen 1205eko urtarrilean eta bere anaia Teodoro I.a Laskaris Nizeako enperadore izendatua izan zen. Baina Konstantinoplako aitalehena zen Joan X.a Kamatherosek, Traziara ihes egin zuena, ez zuen Nizeara joan izan nahi Teodoro koroatzera. Bulgariarrek Trazia 1205eko otsailean inbaditu zuten armada kumanoen laguntzarekin, eta, aldi berean, Teodorok porrot lazgarri bat jasan zuen gurutzatuen aurka, orain latindar deituak, Adramitioko guduan. Latindarrek ia Trazia guztia eta Bitinia okupatu zituzten, Saint Pol (Demotikako konderria) eta Luis Bloisekoa (Bitiniako Dukerria) kondearen kontura dukerri bihurtu zituztenak.

Traziako greziarrak matxinatu egin ziren, eta Demotika eta Adrianopolisek euren burua bulgariarri eman zieten. Filipopolis, nominalki Rainiero Trithekoari emandako dukerri baten buru zena, setiatua izan zen. Baldintza hauetan, Nikopoliseko bizantziar gobernaria zen Mikel I.a Angel Komnenok bere burua despota izendatu zuen eta bere domeinuak hedatu zituen hiriburu bezala Arta izendatuz.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Facaros, Dana; Theodorou, Linda. (2003-5-1). Greece. New Holland Publishers, 412 or..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]