Trehalosa
Trehalosa bi glukosaz osaturiko disakaridoa da.
| Trehalosa | |
|---|---|
 | |
| Formula kimikoa | C12H22O11 |
| SMILES kanonikoa | [CH1O[CH](O[CH]2O[CH](CO)[CH](O)[CH](O)[CH]2O)[CH](O)[CH](O)[CH]1O&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua] |
| SMILES isomerikoa | OC[C@H]1O[C@H](O[C@H]2O[C@H](CO)[C@@H](O)[C@H](O)[C@H]2O)[C@H](O)[C@@H](O)[C@@H]1O |
| MolView | [CH1O[CH](O[CH]2O[CH](CO)[CH](O)[CH](O)[CH]2O)[CH](O)[CH](O)[CH]1O 3D eredua] |
| Mota | trehalose (en)  |
| Estereoisomeroa | alpha,beta-trehalose (en) , beta,beta-trehalose (en) , [[D-Glcp-(1<->1)-D-Galp|D-Glcp-(1<->1)-D-Galp]] (en) , alpha-D-glucopyranosyl alpha-D-galactopyranoside (en) , beta-D-galactopyranosyl D-galactopyranoside (en) , alpha-D-galactopyranosyl alpha-D-galactopyranoside (en) eta alpha-D-galactopyranosyl beta-D-galactopyranoside (en) |
| Masa molekularra | 342,116211524 Da |
| Erabilera | |
| Rola | primary metabolite (en) |
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | HDTRYLNUVZCQOY-LIZSDCNHSA-N |
| CAS zenbakia | 99-20-7 |
| PubChem | 7427 |
| Reaxys | 1292766 |
| Gmelin | 16551 |
| ChEBI | 2145829 |
| ChEMBL | CHEMBL1236395 |
| EC zenbakia | 202-739-6 |
| ECHA | 100.002.490 |
| CosIng | 80292 |
| Human Metabolome Database | HMDB0000975 |
| KNApSAcK | C00001152 |
| UNII | B8WCK70T7I |
| KEGG | C01083 eta G00293 |
| PDB Ligand | TRE |
Egitura
aldatuTrehalosaren formula enpirikoa da. Glukosa bien karbono anomerikoen hidroxilo taldeak α(1→1) lotura O-glikosidikoaz elkartzen dira, hone ondorioz ez du ahalen erreduzitzailerik. Horrela beraz trehalosaren izen sistematikoa honako hau da:
Metabolismoa
aldatuHeste meharrera iristean trehalasa entzimak hidrolisatzen du bi glukosa emanez.
Garrantzia biologikoa
aldatuMikosa izena ere ematen zaio, "onddoen azukrea" esan nahi du. Onddo batzuek (eta zenbait bakteriok) izozteari edo ur faltari aurre egiteko sintetizatzen dute[1], baldintza txarretan daudenerako energia iturri gisa.
Kriptobiosi prozesuetan ura ordezkatuz mintz biologikoei lotzen zaie hidrogeno zubien bidez. kristalak eratzen ditu eta mintzak egonkortzen ditu. Tardigradoek eta Artemia salina krustazeoak trehalosa kopuru handiak sortzen dituzte egoera horretan irauteko[2].
Erreferentziak
aldatu- ↑ (Ingelesez) «Stabilization against Thermal Inactivation Promoted by Sugars on Enzyme Structure and Function: Why Is Trehalose More Effective Than Other Sugars?» Archives of Biochemistry and Biophysics 360 (1): 10–14. 1998-12-01 doi:. ISSN 0003-9861. (Noiz kontsultatua: 2018-11-11).
- ↑ Erkut, Cihan; Penkov, Sider; Fahmy, Karim; Kurzchalia, Teymuras V.. (2012-01-01). «How worms survive desiccation» Worm 1 (1): 61–65. doi:. PMID 24058825. PMC PMC3670174. (Noiz kontsultatua: 2021-07-28).
Kanpo estekak
aldatu
