emfazo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	emfazo	emfazoj
Akuzativo	emfazon	emfazojn

Elparolo

• IFA:  emˈfazo 

Sono :

(

lingvo -avk-

)

(dosiero)

Signifoj

1. pli forta prononcado de la parolo; insista pligrandigo, afekta aŭ ne, en la tono kaj esprimmaniero

   Ŝi deklaris kun emfazo, ke ŝi estas lia edzino.

   La stilon de Edmond Privat karakterizas bela harmonio de bonsoneco kaj emfaza vortordo.

   Li emfaze diris: "Tio estas mia posedaĵo".

   La instruisto emfazis ĉiujn gravajn vortojn.

Tradukoj

   

angla: emphasis → en franca: emphase → fr germana: Emphase → de hispana: énfasis → es

itala: emphaze → it Kotavao: drigdara pola: emfaza → pl portugala: enfasi → pt

Referencoj kaj literaturo

• emfaz
•  emfazo