akuŝ + i
a.ku.ŝi (nuna akuŝas, pasinta akuŝis, venonta akuŝos, imperativo akuŝu, kondicionalo akuŝus)
- naski (la patrino).
- Kiam Klotildo akuŝis, ŝi naskis du ĝemelojn.[1]
- Virino, kiam ŝi akuŝas, havas malĝojon.[2]
- produkti kun peno ion.
- Li mem en doloro akuŝas ĉiun verson.[3]
Sintakso:
- verbo netransitiva: la virino akuŝis.
- verbo transitiva:
- la virino akuŝis idon.
- la verkisto akuŝis dikan romanon.
| Samsencaĵoj |
| Vidu ankaŭ |
- ↑ Vallienne, 1908, Ĉu li?.
- ↑ Nova Testamento.
- ↑ Lydia Zamenhof (tradukis), 1933, Quo vadis? - Dua parto.